The rise of the white lotus - ตอนที่108 มันสายเกินไปครับ

ตอนที่108 มันสายเกินไปครับ

“ บอกฉันสิว่านายรู้ได้ยังไง? และทําไมฉันถึงต้องโดนลงโทษ” เมื่อย้อนกลับไปที่การสนทนาหลัก ตอนนี้อีธานมีแนวโน้มที่จะรู้เหตุผลเบื้องหลังคําพูดของคริสหยู เมื่อมองย้อนกลับไปในกลุ่มเพื่อนของเขา คริสหยูเคยมีความสัมพันธ์ที่จริงจังในอดีต ซึ่งแน่นอนว่ามันหายไปโดยไม่มีความชัดเจน นอกจากนี้อีธานลู่ไม่เคยคิดจริงๆว่าคริสหยูกําลังจริงจังในเวลานั้นเพราะเขาไม่เคยสนใจเรื่องการเลิกกันเลย

ไม่ว่าจะด้วยคําถามที่ตรงประเด็นกว่าและคําพูดตรงประเด็น อีธานลู่ก็รู้สึกสบายใจเล็กน้อยที่จะฟังเพราะมันแตกต่างจากคําแนะนําเรื่องความรักของปูของเขา

“ เพื่อน…นายผูกพันกับการลงโทษเพราะนั่นไม่ใช่แค่ความหลงใหลหรือความลุ่มหลงง่ายๆ – พี่ชอบเธอ..หรืออาจจะตกหลุมรักเธอไปแล้ว” เมื่อเห็นอีธานลู่ผู้กระตือรือร้นคริสหยูก็ส่ายหัวในขณะที่เขาถอนหายใจ

จากมุมมองของเขา มีความแตกต่างอย่างมากระหว่างความหลงใหลและความรัก จากคําตอบของอีธานเขาอาจตกอยู่ในหมวดหมู่ของความรักแล้ว ท้ายที่สุดความรักจะเติบโตขึ้นในขณะที่ความหลงใหลจะค่อยๆหายไป ถ้าเพื่อนของเขาแสดงความเห็นว่าเขารักเพื่อนที่เขาเรียก บอกเลยว่า เขาจะเป็นปัญหาแน่

แม้ว่าพวกเขาจะล้อเลียนอีธานและรู้สึกบึงกับสาวปริศนาอย่างเธอ แต่คริสหยูไม่คาดคิดว่า เพื่อนของเขาจะตกหลุมรักผู้หญิงคนนั้นอย่างลึกซึ้งขนาดนี้ เขารู้ว่าเขาเคยมีประสบการณ์มาก่อน และอย่างใดคริสหยูก็รู้ดีกับความเจ็บปวดจากการรักใครสักคน ไม่ต้องพูดถึงด้วยสถานะปัจจุบันของอีธานและกิจการภายในทั้งหมดของตระกูลลู่ มันคงเป็นความเจ็บปวดอย่างแท้จริงที่ต้องเข้าไปพัวพันกับหญิงสาวที่มีค่าของเขาท่ามกลางการแย่งชิงอํานาจ

“ เอ๊ะ ฉันจะตกหลุมรักใครสักคนโดยที่ฉันไม่รู้ตัวได้ยังไง?” อีธานลู่หน้าบึงกับการคาดเดาที่ไร้สาระของเพื่อนเขาจึงโพล่งออกมา

เนื่องจากเขาชอบคําถามสุดท้ายของเล็กซี่ และคริสหยูพูดถูกต้อง อีธานไม่คิดว่าเขารักเล็กชื่อยู่แล้ว นอกจากนี้เขาไม่ได้คิดไปไกลถึงขนาดนั้น เขามั่นใจว่าอารมณ์ชั่ววูบของเขาจะบรรเทาลง เมื่อเวลาผ่านไป อย่างไรก็ตามด้วยการปรึกษาหารือโดยไม่ได้วางแผนของคริสหยูอีธานลู่ก็ครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ในขณะที่เขาลูบคางอย่างอ่อนแรงและเอนหลังพิงโซฟาราคาแพง

หลังจากนั้นไม่นานอีธานลู่ก็พึมพํา “ แต่นั่นเป็นไปไม่ได้”

“เป็นไปได้ ถ้าฉันเป็นนาย ฉันจะเลิกก่อนที่นายจะตกเป็นทาสของความรัก ก่อนที่มันจะสายเกินไป” คริสหยูส่ายหัว ขณะที่เขาเปิดขวดไวน์ที่ยังไม่ถูกแตะต้องซึ่งยืนอยู่บนโต๊ะตัวเล็กตรงกลางชุดโซฟา

เห็นได้ชัดว่าเขารู้สึกเห็นใจเล็กน้อยกับสถานการณ์ของอีธาน เนื่องจากเขารู้สึกไม่ดีกับคําที่สวยงามที่เรียกว่ารัก อย่างไรก็ตามมันเป็นเรื่องยากที่จะพบผู้หญิงที่ต้องการคุณอย่างที่คุณเป็น และไม่ใช่เพราะสิ่งที่คุณสามารถนํามาให้เธอได้ ที่จริงแล้วในโลกนี้ที่สิ่งของมีความสําคัญที่สุดและความรู้สึกลึกๆเกิดขึ้นเพียงวินาทีเดียวเท่านั้น คริสหยูเป็นห่วงอีธาน

ท้ายที่สุดอีธานมีชีวิตในวัยเด็กที่ยากลําบากและจนถึงทุกวันนี้ แม้ว่าเขาจะทําตัวโง่และเป็นอิสระ ทุกคนก็รู้ดีว่าถ้าเขาชอบอะไรบางอย่างหรือใครบางคนมากเกินไป…คริสหยูกลัวว่าอีธานจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

ดังนั้นแม้ว่าเขาจะฟังดูแข็งกร้าวและไม่ใส่ใจ แต่สําหรับคริสหยูการป้องกันก็ดีกว่าการรักษา

“ งั้น…นายกําลังบอกว่าฉันไม่ควรคุยกับเธอเหรอ แต่มันบ้ามากเมื่อฉันไม่ทําแบบนั้น” อีธานกําลังพิจารณาคําแนะนําของเพื่อนของเขา ในขณะที่เขารู้สึกกลัวกับคําว่า “ทาส คิดถึงงานอาสาสมัครของเขาที่มีต่อเล็กซี่ แม้ว่าจะไม่เสียใจก็ตาม คําพูดของคริสหยูสร้างประเด็นในใจ

การใช้เวลากับเด็กที่มากขึ้น ทําให้ความรู้สึกของเขาลึกซึ้งขึ้นและบางครั้งเขาก็มีความคิดที่ผิดศีลธรรมที่คนเป็นเพื่อนไม่ควรมี อย่างไรก็ตาม การไม่ติดต่อกับเธอทําให้เขาคลั่งยิ่งกว่า ซึ่งทําให้เขาต้องทํางานหนักเกินไปเพียงเพื่อเบี่ยงเบนความคิดของเขาออกไปจากเธอเท่านั้น

แค่คิดถึงมันก็ทําให้เขาขัดแย้งว่าจะเลือกเส้นทางไหนดี ในที่สุดเขาก็อยากจะเป็นเพื่อนกับเธอ แต่ถ้ามันยังคงดําเนินต่อไปความรู้สึกของเขาอาจจะไม่บรรเทาลง แต่อาจจะขยายใหญ่ขึ้นได้ และถ้าเขาเลิกคุยกับเธอนั่นหมายถึงการสิ้นสุดความเป็นเพื่อนของพวกเขาใช่หรือไม่? อีธานลู่ทั้งสองคนจะไม่ทนทุกข์ทรมานใช่หรือไม่?

ทันใดนั้นอีธานลู่ก็รู้สึกว่าโทรศัพท์ของเขาสั่นจากด้านในกระเป๋าเสื้อ ดึงเขาจากอาการมึนงง เขาตรวจสอบอย่างไม่ใส่ใจว่าเป็นใคร ดวงตาของเขาสว่างขึ้นเมื่อเห็นหมายเลขผู้ส่งเป็นของเล็กซี่บนหน้าจอ โดยไม่คิดอะไร อีธานก็แสยะยิ้มทิ้งความคิดทั้งหมดของเขาไว้เบื้องหลังขณะที่เขาเปิดข้อความของเล็ก

ในทางกลับกันคริสหยูเหลือบมองเขาและเกือบจะพ่นไวน์ออกจากปากเมื่อเห็นว่าก่อนหน้านี้ เขาเห็นสีหน้าจริงจังของอีธาน ขณะที่เขาครุ่นคิดถึงคําแนะนําของเขา จู่ๆก็มีประกายไฟชวนขนหัวลุก ด้วยสายตาที่เขาเห็นคริสหยูในตอนนี้มั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์แล้วว่าเพื่อนของเขาถูกขังอยู่

“ ไอ้หมอนี่ ที่นี้ มันสายเกินไปแล้วสินะ” เขาสายหัวด้วยความไม่เชื่อ สิ่งที่ทําได้คือแสดงความคิดเห็นในด้านที่อีธานกําลังมีความรักอย่างสิ้นหวังโดยไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ํา เขาถูกล่อลวงให้อยากดูข้อความที่ทําให้อารมณ์ของอีธานสดใสขึ้น ทําให้เห็นภาพไม่ชัดยิ่งกว่าดวงอาทิตย์ อนิจจา อีธานเหลือบมองเขาและปิดกั้นการมองเห็นโทรศัพท์ด้วยมือของเขา ซึ่งทําให้คริสหยูพูดไม่ออก

“ ผู้ชายครั่งรักนี่มัน..” เขาปลดเปลื้องด้วยความตกใจก่อนจะคว้าโทรศัพท์จากกระเป๋าเสื้อ แล้วเขียนข้อความส่งให้พี่น้องคนอื่น ๆ