The Strongest Hokage - ตอนที่ 111
ไนโตะ VS ย่าโจ
เมื่อ ย่าโจ ปลดผนึกหุ่นเชิดของเธอออกมา พวกมันก็เชื่อมต่อกับนิ้วของเธอด้วยเส้นจักระ
ในขณะเดียวกันนั้น มันก็แสดงให้เห็นว่าเธอมีจักระจำนวนมหาศาลมาก
จักระของเธอมีจำนวนมากว่าของ ไนโตะ แต่ยังน้อยกว่าจักระของ ซึนาเดะ ในตอนที่ ซึนาเดะ ใช้ วิชาเบียคุโก อยู่เล็กน้อย แต่นี้ยังไม่ใช่พลังสูงสุดของ ย่าโจ !
จักระของเธอ อยู่ในระดับเดียวกับ หน่วยลับ !
ในขณะที่ หุ่นเชิด สัมผัสกับจักระของ ย่าโจ การแสดงออกของ ไนโตะ ก็ดูจริงจังขึ้นมาในทันที แม้ว่าเขาจะไม่เก่งในการรับรู้ถึงจักระ แต่เขาก็สามารถสัมผัสจักระอันทรงพลังของ ย่าโจ ได้อย่างง่ายดาย
ท้ายที่สุดแล้ว ย่าโจ ก็มีอายุมากกว่า ไนโตะ นั่นทำให้เธอมีประสบการณ์มากกว่าเขา แต่ ไนโตะ ก็ไม่อิจฉาหรือรู้สึกอะไรเลย
เพราะไม่ว่าเธอจะใช้ลูกเล่นแบบไหน เขาก็จะใช้เพียงหมัดเดียวเพื่อทำลายทุกอย่าง!
จากนั้น ย่าโจ ก็เริ่มการโจมตีในทันที
“วิชาลับขาว : หมวดสิบ หุ่นไม้สน!”
เมื่อต้องเผชิญหน้ากบั ไนโตะ ย่าโจ จึงไม่ประมาทและใช้วิชาไม้ตายของเธอในทันที!
จนกว่า ซาโซริ จะกลายเป็น นินจา ย่าโจ คือ ผู้ใช้วิชาเชิดหุ่น ที่ทรงพลังที่สุดก็ว่าได้
เธอสามารถควบคุมหุ่นทั้งตัวได้ด้วยนิ้วเพียงนิ้วเดียว และนั่นหมายความว่า เธอสามารถเชิดหุ่นได้ทั้งหมด 10 ตัว ในเวลาเดียวกันได้
นี้คือข้อจำกัดสำหรับ ผู้ใช้วิชาเชิดหุ่นแบบดั้งเดิม!
ฟิ้ว! แกร๊กๆๆๆๆๆ!!
ความเร็วของหุ่นนั้นสูงมากและความสามารถของ ย่าโจ ก็ยิ่งทำให้พวกมันเร็วขึ้นไปอีก
หุ่นตัวที่เร็วที่สุดพุ่งมาอยู่หน้า ไนโตะ อย่างรวดเร็ว จากนั้นตัวหุ่นก็เปิดออกและปล่อยเข็มพิษจำนวนนับไม่ถ้วนเข้าหา ไนโตะ ในทันที
ในการเผชิญกับการโจมตีที่น่ากลัวเช่นนี้ ไนโตะ ไม่เลือกที่จะหลบแต่เขากลับโจมตีกลับไปในทันที
เปรี้ยง!!!
อากาศระเบิดออก เข็มพิษเหล่านั้นลอยค้างอยู่ในอากาศราวกับว่าพวกมันชนเข้ากับอะไรบางอย่างอยู่ และในวินาทีต่อมา พวกมันก็แตกออกเป็นชิ้น ๆ นับไม่ถ้วน
เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ย่าโจ ก็ขมวดคิ้ว
“แม้แต่เข็มที่แหลมคมก็ไม่สามารถเจาะทะลุพลังแปลก ๆ นั้นได้อย่างนั้นรึ มันคงจะเป็นพลังของขีดจำกัดสายเลือดสินะ”
“ฉันไม่เคยได้ยินว่ามีใครใน โคโนฮะ ที่มีขีดจำกัดสายเลือดเช่นนี้มาก่อน เจ้าเป็นใครกันแน่?!”
ย่าโจ มีสีหน้าสับสน ขณะที่เธอจ้องมองไปที่หน้ากากของ ไนโตะ
หลักจาที่เห็น ย่าโจ เริ่มโจมตี ไนโตะ นินจาซึนะ บางคนก็สามารถเอาชนะความกลัวของพวกเขาได้ และพยายามเข้าโจมตี ไนโตะ เพื่อช่วย ย่าโจ
เมื่อ ซึนาเดะ รู้ความตั้งใจของพวกเขา เธอก็เคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงเข้าหาพวกเขาในทันที
ตู้ม!!
ด้วยความแข็งแกร่งของเธอ เธอกำหมัดแล้ววิ่งเข้าใส่ นินจาซึนะ ที่กำลังจะโจมตี ไนโตะ แต่ นินจาซึนะ บางส่วนก็เลือกที่จะหลบเธอ
ทันใดนั้น เธอก็วิ่งเข้าใส่ นินจาซึนะ ที่เหลืออยู่
“เธอไปจัดการกับ ย่าโจ ซะ ส่วนเจ้าพวกนี้ฉันจัดการเอง”
เมื่อเห็นภาพนี้ ย่าโจ ก็ไม่ได้ออกคำสั่งใด ๆ กับทีมของเธอเลย เธอแค่จ้องไปที่ ไนโตะ เท่านั้น
ในความคิดของ ย่าโจ ซึนาเดะ เป็นหนึ่งใน นินจาแพทย์ มีความสามารถมากที่สุดในประวัติศาสตร์ ซึนาเดะ เป็นอัจฉริยะ แต่เมื่อพูดถึงการต่อสู้แล้ว เธอไม่ค่อยแข็งแกร่งเท่าไรนัก
ย่าโจ คิดว่า ถ้าเธอสามารถถ่วงเวลา ไนโตะ ได้ในเวลาที่เพียงพอ ทีมของเธอก็จะสามารถฆ่า ซึนาเดะ ได้อย่างแน่นอน เมื่อฆ่า ซึนาเดะ ได้แล้ว จากนั้นพวกเขาก็จะมาช่วยกันจัดการกับ ไนโตะ และจะสามารถชนะการต่อสู้ครั้งนี้ได้!
เมื่อคิดดังนั้น ย่าโจ จึงจ้องมองไปที่ ไนโตะ เพื่อให้เขาเริ่มโจมตีก่อน
ส่วนด้าน ไนโตะ เขาไม่กังวลเกี่ยวกับ ซึนาเดะ เลยสักนิดเดียว เพราะถ้าเธอไม่สามารถรับมือกับ นินจาซึนะ แค่ 10 ได้แล้วละก็ เขาก็จะไม่ยอมรับเธอในฐานะพี่สาวอีกต่อไป แต่เธอไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้น เธอไม่จำเป็นต้องให้เขาปกป้องในสถานการณ์เช่นนี้
ด้วยความแข็งแกร่งของ ซึนาเดะ ตอนนี้เธออยู่ในระดับเดียวกับ หน่วยลับ แล้ว แม้ว่าเธอจะไม่สามารถจัดการกับพวกเขาได้ทั้งหมด แต่เธอก็จะสามารถต่อสู้กับพวกเขาได้เป็นเวลานานอย่างแน่นอน
ดังนั้น ไนโตะ จึงให้ความสำคัญและตั่งสมาธิกับการต่อสู้กับ ย่าโจ ในขณะนี้มากกว่า
ทั้ง ย่าโจ และ ไนโตะ ยังคงจ้องมองซึ่งกันและกัน โดยไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ จากทั้ง 2 ฝ่ายเลย
ในที่สุด ย่าโจ ก็เริ่มรู้สึกพ่ายแพ้ต่อความนิ่งของ ไนโตะ !
หน้าผากของเธอค่อย ๆ เต็มไปด้วยร่องรอยของเหงื่อและจิตใจของเธอก็เริ่มหวาดกลัวให้กับ ไนโตะ มากขึ้นเรื่อย ๆ
เมื่อความคิดของเธอเริ่มจมลงสู่ความหวาดกลัว ย่าโจ ก็รู้ตัวในทันทีว่าเธอต้องตัดความรู้สึกที่ท่วมท้นนี้ออกไปให้ได้ หลังจากนั้น เธอก็ขยับนิ้วและเริ่มโจมตี ไนโตะ อีกครั้ง
ฟิ้ว!! แกร๊กๆๆๆๆๆ!!
คราวนี้ หุ่น 3 ตัว พุ่งตรงเข้าหา ไนโตะ พร้อมกัน
หุ่นของเธอมีความคล้องตัวเป็นอย่างมาก พวกมันพุ่งตรงไปหา ไนโตะ อย่างรวดเร็ว แล้วทันใดนั้น พวกมันก็พุ่งแยกออกไปคนละทิศทาง ในขณะเดียวกัน พวกมันก็เปลี่ยนแปลงรูปร่าง
หุ่นตัวแรก มือของมันเปลี่ยนเป็นใบเลื่อยหลายใบออกมา ใบเลื่อยเหล่านั้นหมุนด้วยความเร็วสูง ดูเหมือนว่าใบเลื่อยเหล่านั้นจะไม่มีพิษ แต่ถ้าโดนมันฟันเข้าไปคงจะไม่ใช่เรื่องดีแน่ ๆ
หุ่นตัวที่ 2 ดึงสายลวดออกมาและพยายามมัด ไนโตะ ไว้ เพื่อหยุดการเคลื่อนไหวของเขา
หุ่นตัวที่ 3 หลังจากการเปลี่ยนรูปร่างของมัน มันกลายเป็นปืนใหญ่และยิงบอลจักระไปทาง ไนโตะ
แม้ว่ามันจะไม่ทรงพลังเหมือน บอลสัตว์หาง แต่ก็ไม่สามารถประเมินพลังมันต่ำไปได้
เป็นการโจมตีที่รวดเร็วและสมบูรณ์แบบมาก แต่ ย่าโจ ก็สามารถทำมันได้อย่างง่ายดาย ความสามารถในการควบคุมหุ่นของเธอทำให้เธอเป็นตำนานของโลกนินจาแห่งนี้
บางครั้ง ไนโตะ อาจจะดูเย็นชาไปบ้าง แต่เขาก็ไม่ได้คิดอะไรนอกจากยกย่อง ย่าโจ สำหรับการทำการโจมตีที่สมบูรณ์แบบนี้ออกมาได้
แต่ในตอนนั้นเอง ไนโตะ จะไม่ยืนอยู่เฉย ๆ ให้เธอฆ่าเขาอย่างแน่นอน
ผลลัพธ์ที่ออกมาจะไม่เปลี่ยนแปลง คำตอบของทั้งหมดก็คือ หมัด อย่างเดียวเท่านั้น!
ตู้ม!!!
ทันทีที่ ไนโตะ ต่อยหมัดออกไป จากนั้นท้องฟ้าก็สั่นสะเทือนอย่างแรง การโจมตีที่สมบูรณ์แบบของ ย่าโจ ปะปะเข้ากับหมัดของ ไนโตะ
ยิ่งไปกว่านั้น การโจมตีของ ไนโตะ ในครั้งนี้ แม้ว่าพวกมันจะเป็นหุ่นที่สมบูรณ์แบบ แต่พวกมันก็ไม่สามารถต้านทานพลังของ ไนโตะ ได้
เปร๊าะ! เปร๊าะ!!
ในวินาทีต่อมา หุ่นทั้ง 3 ตัวก็แตกออกและกลายเป็นชิ้นนับไม่ถ้วน
ย่าโจ ถอยกลับไปตั้งหลักพร้อมกับหุ่นที่เหลือ ในทันทีที่ ไนโตะ ทำลายหุ่น 3 ตัวของเธอ มือของเธอก็สั่นเล็กน้อย
“ลมปราณไตรรัตน์พิฆาต!!”
หุ่น 3 ตัว ต่อตัวกันเป็นรูป 3 เหลี่ยม และพวกมันก็สร้างพายุหลุมดำที่รุนแรงขึ้นมา
ในทันทีที่ หุ่นทั้ง 3 ตัวนั้นก่อตัวเป็นรูป 3 เหลี่ยม และเริ่มดูดทุกสิ่งทุกอย่างเข้าไปใน 3 เหลี่ยมนั้น รวมถึงตัง ไนโตะ ด้วย
อย่างไรก็ตาม ไนโตะ ก็ไม่เปลี่ยนวิธีการของเขา การทำลายทุกอย่างด้วยหมัดคือคำตอบของเขา!
ไนโตะ ต่อย ต่อยและต่อย หมัดของเขาออกไป!
หากคุณไม่สามารถใช้คาถานินจาระดับ S ได้ คุณก็จะไม่มีทางเอาชนะหมัดของ ไนโตะ ได้เลย!
ตู้ม!!
ด้วยพลังหมัดของ ไนโตะ การต่อตัวเป็น 3 เหลี่ยมของหุ่นเหล่านั้นจึงทลายลง
เหมือนกับเทพเจ้าแห่งสงคราม ไนโตะ เดินออกมาจากพายุแล้วจ้องไปที่ ย่าโจ
ทุกอย่างได้ปรากฏออกมาอย่างชัดเจนแล้ว
ไนโตะ ได้มอบความเจ็บปวดให้ ย่าโจ เมื่อเขาจ้องไปที่เธอ!
“พลังของเจ้า…ไม่ต้องใช้ประสานอินเลยงั้นรึ?!!!”
หน้าผากของ ย่าโจ เต็มไปด้วยเหงื่อ เธอรู้สึกว่าจักระของ ไนโตะ ไม่แข็งแกร่งเท่าเธอ แต่เขาก็แข็งแกรงมาก จาเธอไม่สามารถหาจุดอ่อนของเขาได้เลย