The Strongest Hokage - ตอนที่ 117
เมื่อ ซาคุโมะ ได้ยินคำพูดเหล่านั้นของ จิไรยะ เขาก็ยิ้มและตอบไปว่า “แม้ว่าเขาจะใช้คาถาดินไม่ได้ แต่เขาก็แข็งแกร่งกว่าที่คุณคิด”
จิไรยะ ตอบกลับอย่างรวดเร็ว “แต่เขาก็ยังไม่แข็งแกร่งกว่าท่าน”
จิไรยะ ไม่รอคำตอบและมองไปที่ ไนโตะ “ใช่ไหมละ?!”
ไนโตะ ตอบอย่างใจเย็น “ท่านซาคุโมะ แข็งแกร่งกว่าผมครับ”
จิไรยะ แสดงสีหน้าที่รำคาญอย่างมาก
“เขาอาจจะแข็งแกร่ง แต่ถ้าไม่สามารถใช้คาถาดินได้ มันก็จะไม่ช่วยให้เราเอาชนะพวกมันได้ ท่านไม่มี หน่วยลับ คนอื่นนอกจากคนนี้แล้วงั้นเหรอ?”
การแสดงออกของ ซาคุโมะ เริ่มดุดันมากขึ้นเมื่อเขามองไปที่ จิไรยะ แล้วพูดว่า “เขาเป็นคนที่เหมาะสมที่สุดแล้วสำหรับภารกิจนี้ จงเชื่อมั่นในตัวเขา”
จิไรยะ ส่ายหัวแล้วพูดว่า “เอาละ ๆ ถ้าอย่างนั้นฉันจะให้เขาคอยสนับสนุนฉันแล้วกัน”
ซาคุโมะ พูดยืนยันในสั่งที่ จิไรยะ พูดไว้
“ใช่ เขาจะสามารถช่วยได้ แต่เขาก็สามารถทำภารกิจได้ตามลำพังได้เช่นกัน ให้เขาตัดสินใจเอง”
“เข้าใจแล้ว”
จิไรยะ พยักหน้า
หน่วยลับ เป็นกองกำลังที่อยู่ภายใต้การควบคุมของ ผู้บัญชาการหน่วยลับ แม้ว่าพวกเขาจะค่อยช่วยเหลือ นินจาของโคโนฮะ แต่ นินจาโคโนฮะ ก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะสั่งพวกเขาได้
ดังนั้น จิไรยะ จึงเดินทางออกจากค่ายพร้อมกับ ไนโตะ และสิ่งเดียวที่เขาคิดก็คือ มินาโตะ
หลังจากการโจมตีครั้งก่อน มินาโตะ ควรได้รับคำการยกย่องในความสามารถของเขา ถ้าเป็นคนอื่นที่ตกอยู่ในสถานการณ์แบบนั้น เขาคงจะไม่สามารถหลบหนีกองกำลังของศัตรูได้อย่างแน่นอน
และเมื่อ จิไรยะ คิดถึงเรื่องนี้ เขาก็รู้สึกจำได้ราง ๆ ว่ามีอีกคนที่มีความสามารถใกล้เคียงกับ มินาโตะ แต่เขาก็จำไม่ได้ว่าเป็นใคร
ในการ์ตูน ไม่มีใครมีความสามารถเช่นเดียวกับ มินาโตะ เขาเป็นที่ 1 ที่ไม่มีที่ 2 ในระดับคนที่อายุเท่าเขา
คนเดียวที่มีความสามารถรองลงมาก็คือ ฮาตาเคะ คาคาชิ ซึ่งเป็นคนที่อายุน้อยที่สุดที่ได้เข้าร่วม หน่วยลับ
ในไม่ช้า ทั้งคู่ก็เดินออกจากค่าย
จากนั้น ทั้งคู่ก็เร่งความเร็วขึ้น
จิไรยะ ต้องการทดสอบความเร็วของ ไนโตะ ว่าเขาจะเก่งจริงเหมือนที่ ซาคุโมะ พูดหรือไม่
ผลลัพธ์ก็คือ จิไรยะ เพิ่มความเร็วจนถึงขีดสุดของเขา
แต่ ไนโตะ ก็ตามเขามาราวกับว่ามันเป็นเรื่องปกติ แม้ว่า จิไรยะ จะใช้ความเร็วสูงสุดของเขา ไนโตะ ก็สามารถตามเขามาได้อย่างสบาย ๆ
หึ ๆ แพ้เหรอเนี่ย
เขาเร็วจริง ๆ
เมื่อเห็นว่า ไนโตะ สามารถตามเขามาได้ทัน เขาก็รู้สึกชื่นชม ไนโตะ จากนั้นเขาก็เริ่มเคลื่อนที่ช้าลงเรื่อย ๆ
ในเรื่องความเร็ว จิไรยะ รู้สึกชื่นชมจริง ๆ แต่ถ้า ไนโตะ สามารถใช้คาถาดินได้ จิไรยะ ก็จะสามารถวางแผนการโต้กลับ นินจาอิวะ ได้ง่ายขึ้น
จิไรยะ มั่นใจว่าความเร็วของ ไนโตะ นั้นยอดเยี่ยมจริง ๆ แต่เมื่อศัตรูของพวกเขาอยู่ใต้ดิน ไนโตะ จะใช้ความเร็วของเขา ทำอะไรพวกมันได้?
ระหว่างทาง ไนโตะ เงียบมาก
เหตุผลหนึ่งก็คือ เขาไม่อยากพูดคุยกับ จิไรยะ
อีกอย่างหนึ่งก็คือ ตอนนี้ ไนโตะ อารมณ์ไม่ดีเอามาก ๆ
เขาเพิ่งพักได้แค่ 2 วัน จากนั้นเขาก็ถูกส่งให้ไปจัดการกับกองทหารประหลาด ๆ จากหมู่บ้านอิวะ ไนโตะ จึงรู้สึกรำคาญเล็กน้อย
เมื่อ จิไรนะ เห็นดวงตาที่เย็นชาของ ไนโตะ ทำให้เขาตกใจและทำให้เขาใจสั่นเล็กน้อย
“ดวงตาแบบนี้ การที่เขาอยู่ที่นี่…บวกกับความเร็วขนาดนี้ คนคนนี้แข็งแกร่งจริง ๆ บางทีเขาอาจจะแข็งแกร่งกว่าเราก็เป็นได้”
ความคิดที่ จิไรยะ มีต่อ ไนโตะ นั้นเปลี่ยนไป แม้ว่า ไนโตะ จะไม่เก่งเรื่องคาถานินจา แต่ จิไรยะ ก็อดไม่ได้ที่จะชื่นชม ไนโตะ
ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน คนที่แข็งแกร่งย่อมได้รับความชื่นชมและความเคารพเสมอ
…….
ชายแดนแคว้นแห่งไฟ
หลังจากออกจาก แคว้นแห่งฝน แล้วท้องฟ้าก็ค่อยๆแจ่มใสขึ้น
ไม่ไกลจากชายแดน มีค่ายเล็ก ๆ ของโคโนฮะตั้งอยู่ เป็นค่ายที่ตั้งขึ้นชั่วคราวเพื่อป้องกันการโจมตีของ หน่วยนินจาพิเศษของหมู่บ้านอิวะ ค่ายนี้ตั้งอยู่บนขอบของ แคว้นแห่งไฟ
หน่วยพิเศษอิวะ ไม่เคยเข้าไปใกล้เขตของ แคว้นแห่งไฟ มากไปกว่านี้ เพราะตั้งแต่เมื่อพวกเขาเริ่มโจมตี พวกเขาก็จะหายไปใต้พื้นดินทุกครั้ง
ดังนั้นการโจมตีของพวกเขามักจะอยู่ระหว่างชายแดนของ แคว้นแห่งฝน และ แคว้นแห่งไฟ
การโจมตีครั้งนี้เกิดขึ้นระหว่างที่ มินาโตะ กำลังข้ามเข้าเขตแดน หน่วยพิเศษอิวะ พบขบวนของ มินาโตะ ละเข้าโจมตี มีเพียงแต่ มินาโตะ ที่รอดชีวิตมาได้
มีเพียง มินาโตะ เท่านั้นที่แข็งแกร่งกว่า หน่วยพิเศษอิวะ หน่วยนี้ และสามารถหลบหนีจากการซุ่มโจมตีครั้งนี้มาได้
ด้วยเหตุนี้ จิไรจะ จึงโมโหมาก เขาจึงไปที่ค่ายบัญชาการโคโนฮะและทุบโต๊ะเพื่อบังคับให้ ซาคุโมะ ส่งทีม หน่วยลับ มาสนับสนุน
ถึงแม้ว่าตอนนี้ มินาโตะ ยังไม่ได้เป็นลูกศิษย์ของเขาอย่างเป็นทางการ แต่เขาก็ใส่ใจ มินาโตะ เป็นอย่างมาก
……
ด้านในค่ายชั่วคราวของโคโนฮะ
นินจาโคโนฮะ ด้านในเตรียมพร้อมสำหรับการป้องกันอยู่ตลอดเวลา เพราะ หน่วยพิเศษอิวะ จะบุกเข้ามาได้ทุกเมื่อ
ตอนนี้ มินาโตะ ก็อยู่ในค่ายแห่งนี้ด้วย
“นั่นอาจารย์นี้น่า”
เมื่อเห็น จิไรยะ วิ่งมากถึง นินจาในค่ายก็พูดออกมา
จิไรยะ หยักหน้าและถามว่า “ไอ่พวกอิวะ ปรากฎตัวออกมาอีกหรือเปล่า?!”
นินจาคนหนึ่ง รายงานสถารการณ์ ให้ จิไรยะ ฟัง
ไนโตะ ยืนอยู่ด้านหลังของ จิไรยะ ซึ่งเขายังคงอารมณ์ไม่ดีอยู่มาก ๆ ซึ่งทำให้ออร่าจิตสังหารของเขากระจายไปทั่ว นินจาบางคนทำอะไรไม่ได้นอกจากมองไปที่เขา
แข็งแกร่ง!
แข็งแรงมาก!
ด้วยการมาของเขา นินจาคนอื่น ๆ มั่นใจว่า หน่วยลับ คนนี้ ที่อยู่เบื้องหลัง จิไรยะ ต้องแข็งแกร่งอย่างแน่นอน
ตลอดช่วงสงครามที่ผ่านมา ไนโตะ ต้องเผชิญหน้ากับการต่อสู้ที่นองเลือดมามากมาย ซึ่งทำให้เขาแข็งแกร่งยิ่งกว่าเดิม จิตสังหารที่กระจายออกมาจากตัวเขา ไม่ใช่ความโหดร้ายและป่าเถื่อนของเขา แต่มันคือพลังและความแข็งแกร่งของเขา
คุณสามารถตัดสินพลังของใครบางคนได้จากการปรากฏตัวของเขา ไม่ว่าเขาจะเป็นการลอบสังหารหรือการต่อสู้ซึ่ง หน้าก็ตาม
“ท่านจิไรยะ หน่วยลับ คนนี้คือ…”
“ชื่อรหัสของเขาคือ ยูจิน” จิไรยะ แนะนำ ไนโตะ ให้ทุกคนรู้จัก “เขาเป็นนินจาสายความเร็ว เขามาที่นี่เพื่อสนับสนุนพวกเรา แต่เขาไม่สามารถใช้ คาถาดิน ใด ๆ ได้เลย”
“เข้าใจแล้วครับ”
ถึงแม้ว่า ไนโตะ จะใช้ คาถาดิน ไม่ได้ แต่นินจาที่นี่ก็ไม่กล้าที่จะดูถูก ไนโตะ
ในกลุ่มคน มินาโตะ ยืนนิ่งอยู่ที่นั่นและจ้องไปที่ ไนโตะ เขารู้สึกคุ้น ๆ กับ หน่วยลับคนนี้
“คนคนนี้…เหมือนเราเคยเจอที่ไหนสักแห่ง”
“เอาเถอะ ถึงยังไง เขาก็คงแข็งแกร่งจริง ๆ”