The Strongest Hokage - ตอนที่ 167
การโจมตีด้วยคาถานินจาอย่างต่อเนื่อง ทำให้เกิดการสั่นสะเทือนไปทั่วทั้งสถานที่
แม้ว่ามันจะเป็นไปไม่ได้ที่จะรวมคุณสมบัตรจักระไฟกับน้ำเข้าด้วยกัน ดังนั้น คาคุซึ จึงใช้คาถาทั้ง 2 อย่างจากทั้ง 2 ด้านของ ไนโตะ
“คาคุซึ…คนคนนี้แข็งแกร่งจริง ๆ ทั้งจักระและวิชาที่เขาใช้ ถึงเขาจะไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกับ คาเงะ แต่เขาก็เข้าใกล้มากแล้ว”
แต่การแสดงออกของ ไนโตะ ก็สงบลงเมื่อเขามองดู ลม เปลวไฟ สายฟ้า และคาถานินจาจากคุณสมบัติจักระทั้ง 5 ธาตุ ที่กำลังตรงมาหาเขา
ในวินาทีต่อมา ไนโตะ ก็ยื่นมือทั้ง 2 ข้างออกไปและทันใดนั้น ดาบคุซานางิ ก็ปรากฏออกมาแล้วเขาก็จับมันด้วยมือทั้ง 2 ข้าง
ฟึ๊บ!!
ทันใดนั้น คลื่นพลังสั่นสะเทือน ก็ออกมาทันทีที่เขาฟันดาบออกไป
ดูเหมือนว่ามันจะออกมาอย่างช้า ๆ แต่มันก็เร็วมาก
ในไม่ถึง 2 วินาที คลื่นพลังนั้นก็พุ่งไปทั่วทั้งสนาม มันพุ่งเข้าไปทำลาย การโจมตีผสานของ คาถาน้ำ กับ คาถาสายฟ้า และ คาถาไฟ และ คาถาลม!
แต่มันไม่หยุดแค่นั้น!
คลื่นพลังสั่นสะเทือน พุ่งตรงไปหา ร่างหน้ากาก 2 ร่าง แล้วทำลายพวกมันทันที!
“อะไรกัน?!”
ในตอนนี้ คาคุซึ มีท่าทางที่น่าสะพรึงกลัวมาก
ในการเผชิญกับการโจมตีด้วยคาถานินจาพร้อมกันทั้ง 5 ธาตุ แต่ ไนโตะ ก็สามารถทำลายมันได้ทั้งหมด และยังทำลาย หน้ากาก ของเขาได้อีก 2 อันอีกด้วย!
พลังอะไรกัน!
ข้อมูลที่เขาได้มาเป็นเรื่องโกหก ด้วยพลังอำนาจขนาดนี้ ไนโตะ ไม่จำเป็นต้องให้ ซาคุโมะ ช่วยในการต่อสู้กับ ซึจิคาเงะ
และเขาก็ต้องสามารถต่อสู้กับ ฮันโซ ได้ด้วยตัวคนเดียว!
ข้อมูลที่ คาคุซึ ได้มานั้น…ผิดทั้งหมด และเขาก็ยังไม่พร้อมที่จะตายในตอนนี้ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะหนีไปอย่างไม่ลังเล
แต่ ไนโตะ จะปล่อยให้เขาไปง่าย ๆ อย่างนั้นเหรอ?!
แม้ว่าในอนาคต คุณจะได้เป็นสมาชิกของ แสงอุษา แต่ถ้าหากคุณกล้าต่อสู้กับ ไนโตะ คุณก็ต้องรับมือกับความโกรธของเขาให้ได้!
ทันใดนั้น ไนโตะ ก็พุ่งออกมาจากควันไฟ แล้ววิ่งตรงเข้าหา คาคุซึ ที่กำลังจะหนีในทันที
ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!!!
ทุกคมดาบที่ ไนโตะ ฟันออกไปทำให้ คลื่นสั่นสะเทือน ระเบิดออกและทำลายหัวใจของ คาคุซึ ได้ทุกครั้งที่เขาฟันออกไป
เมื่อ ไนโตะ แกว่งดาบออกไปครั้งสุดท้าย ร่างของ คาคุซึ ก็แยกออกเป็น 2 ส่วน พร้อมกับก้อนหินก้อนใหญ่ที่อยู่ด้านหลังของเขา!
ความตกใจในสายตาของ คาคุซึ ยังคงชัดเจน
นี่ฉันจะตายแล้วเหรอ?
ฉันเคยเผชิญหน้ากับตำนานอย่าง ฮาชิรามะ แต่ฉันก็รอดชีวิตมาได้ แต่ตอนนี้ฉันต้องมาตายด้วยน้ำมือของ ผู้ประกอบพิธีกรรมสีเลือดแห่งโคโนฮะ
ในวินาทีต่อมา หัวใจของ คาคุซึ ก็หยุดเต้น!
ไนโตะ มองดูที่ศพโดยไม่สนใจว่าสิ่งที่เขาทำนี้ จะส่งผลต่อเหตุการณ์ในอนาคตหรือไม่
สิ่งเดียวที่เขาคิดคือ อุจิฮะ มาดาระ
ไม่มีที่สำหรับผู้อ่อนแอ
หากใครกล้าเผชิญหน้ากับ ไนโตะ และดาบของเขา เขาจะไม่มีความเมตตากับคนคนนั้นเด็ดขาด แม้ว่าจะเป็น ดันโซ ก็ตาม หาก ดันโซ กล้าสร้างปัญหาให้กับเขา เขาก็จะฆ่าอย่างไม่ลังเล!
แต่ถ้าเขาฆ่า ดันโซ แล้ว โคโนฮะ จะเป็นยังไงล่ะ แล้ว ซารุโทบิ ล่ะ?!
…..
ไม่นานจากนั้น ไนโตะ ก็เดินทางกลับไปยังบ้าน
โคนัน และ ยาฮิโกะ ยังคงฝึกฝนอยู่และในที่สุดพวกเขาก็พัฒนามาจนถึงนินจาระดับ จูนิน แล้ว และ พวกเขาจะปลอดภัยใน แคว้นแห่งฝน นี้
ตราบใดที่พวกเขาไม่ไปต่อสู้กับนินจาคนอื่น ๆ ก็จะไม่มีปัญหาอะไร
อย่างไรก็ตาม ไนโตะ ก็ยังไม่ได้คิดที่จะออกจากแคว้นแห่งนี้และยังไม่คิดที่จะไปที่ หมู่บ้านซึนะ
เพราะ ไนโตะ ก็ยังไม่รู้ว่า ดาบคุซานางิ อยู่ที่ หมู่บ้านซึนะ จริงหรือไม่ และการไปที่นั่นก็หมายความว่าเขาจะต้องสู้กับทั้งหมู่บ้านด้วยตัวเอง แต่เขาก็ไม่ได้กลัว และตราบใดที่พลังของพวกเขายังไม่ถึงระดับ คาเงะ ด้วยพลังของ ไนโตะ ก็สามารถทำลายกองทัพของพวกเขาได้ทั้งหมด
แต่นั่นจะง่ายกว่านี้ถ้าเขามี เนตรสีขาว ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาถ้าเขามีมันเขาจะแข็งแกร่งกว่านี้อย่างแน่นอน!
เมื่อ ไนโตะ เปิดประตูด่านพลังบานที่ 3 ได้ ประสาทสัมผัสของเขาก็ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
ไม่ว่านินจาจะซ่อนตัวอยู่ แต่ก็จะมีการสั่นสะเทือนในทุกการกระทำที่พวกเขาทำ แม้ว่าการสั่นสะเทือนเหล่านี้จะบางเบามาก
เป็นไปไม่ได้ที่คนธรรมดาจะรู้สึกถึงการสั่นสะเทือนแบบนี้ได้
อย่างไรก็ตาม พลังสั่นสะเทือน ของ ไนโตะ ก็ทำให้เขาสามารถรู้สึกถึงมันได้!
ในระหว่างที่ ไนโตะ ต่อสู้กับ คาคุซึ เขาสามารถรับรู้ได้ถึงการโจมตีของ คาคุซึ จากด้านข้างได้โดยไม่หันไปมอง เขาสามารถสัมผัสได้ถึงมันอย่างชัดเจน
สิ่งนี้ไม่สามารถทำในตอนที่ พลังสั่นสะเทือน ของเขายังอยู่ในขั้นที่ 3 แต่เมื่อพลังของเขามาถึงขั้นที่ 4 ความสามารถนั้นก็ถูกพัฒนาจนสมบูรณ์แบบ
เมื่อ ไนโตะ กลับมาถึงบ้าน เขาก็ไม่ได้เข้าไปในห้องของเขา แต่เขาเข้าไปนั่งที่ชายคาที่เงียบสงบของบ้าน จากนั้นเขาก็นั่งขัดสมาธิบนเก้าอี้แล้วเขาก็หลับตาและพยายามรับรู้ถึงแรงสั่นสะเทือนรอบ ๆ ตัวเขา
คนธรรมดาจะไม่สามารถสัมผัสถึงคาถานินจาระดับ A ได้โดยไม่ต้องมอง
คาถานินจาระดับ B และ C นั้นก็ยากเข้าไปอีกที่จะสัมผัสได้
ไม่ต้องพูดถึงคาถานินจาระดับ D หรือการซุ่มโจมตีด้วยดาบ มันเป็นไปไม่ได้ที่คนธรรมดาจะรู้สึกถึงมัน
ในตอนนี้ ไนโตะ สามารถสัมผัสได้ถึง มีดคุไน หากมันจะโจมตีเขาจากทางด้านหลัง เขาสามารถสัมผัสและตรวจจับระยะโจมตีของมัน
จากที่ที่ ไนโตะ นั่งอยู่ เขาสามารถรู้สึกได้ถึงการเคลื่อนไหวของ ยาฮิโกะ ในขณะที่ ยาฮิโกะ กำลังฝึกปา มีดคุไน อยู่ และเขาก็รู้สึกได้ว่าตอนนี้ โคนัน กำลังฝึก คาถากระดาษ ของเธออยู่
อย่างไรก็ตาม เขาต้องการสัมผัสให้ได้มากกว่านี้
หลังจากที่ ไนโตะ หลับตา เขาก็พยายามทำจิตใจให้ว่างและพยายามรู้สึกถึงสถานที่รอบ ๆ ตัวเขา เขาพยายามสัมผัสให้ถึงจุดที่ลึกที่สุด ดิ่งลึกลงไปถึงสถานที่ที่ลึกมากจนแม้แต่เสียงของ มีดคุไน หรือ ดาวกระจาย ก็ไม่สามารถลงไปถึงได้
สิ่งที่ ไนโตะ พยายามทำตอนนี้คือการเพิ่มความสามารถในการรับรู้ของเขา
ไนโตะ หลับตาฟังเสียงฝนที่ตกลงมา
เขาไม่รู้ว่าเขาใช้เวลานานเท่าใด แต่ในที่สุดเขาก็ดิ่งลึกลงไปในจุดที่ลึกที่สุด ทำให้เขาสามารถสัมผัสได้ถึงสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างสมบูรณ์
ฝนตกลงบนพื้น
ทันใดนั้น ไนโตะ ก็รู้สึกราวกับว่าเขากำลังมองมันด้วยตาของเขาเอง
แต่ไม่ใช่แค่นั้น เขาเห็นแม้กระทั่ง ฝนที่ตกลงมาแล้วกระทบกับแมลงสาบที่อยู่บนพื้น เขาเห็นมันได้อย่างชัดเจน
ด้วยการสัมผัสทั้งหมดนี้ โลกแห่งความมืดในใจของ ไนโตะ ก็เปลี่ยนไปราวกับว่ามันถูกเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นอย่างสมบูรณ์
ฝนหยดที่ 2 , หยุดที่ 3 , หยดที่ 4…
ฝนที่ตกอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ทำให้ในใจของ ไนโตะ เต็มไปด้วยเม็ดฝนที่กำลังตกอยู่ในความมืด
แม้แต่เส้นทางการเคลื่อนที่ของฝนทุกหยดในโลก เขาก็สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน
Comments for chapter "ตอนที่ 167"
MANGA DISCUSSION
Leave a Reply Cancel reply
This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.
๓าตั้ม
อย่าบอกนะนั่งฝึกจนได้ฮาคิสังเกตุมา