The Strongest Hokage - ตอนที่ 270

ยาฮิโกะ ไม่สนใจที่จะครอบคลองหมู่บ้านหรือต้องการเป็นผู้นำ แต่ ฮันโซ ไม่เข้าใจและเขาเชื่อว่าทุกคนต้องการอำนาจ

มันยากที่จะเข้าใจในสิ่งที่คนอื่นคิด แม้ว่า ยาฮิโกะ จะบอกกับ ฮันโซ ว่าเขาไม่ได้สนใจเรื่องอำนาจ แต่ ฮันโซ ก็ไม่เชื่อเขา

มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับ ไนโตะ เพราะแม้ว่า ไนโตะ จะไม่สนใจที่จะเป็น โฮคาเงะ แต่ โคโนฮะ ก็ไม่เชื่อ

และหาก โคโนฮะ สามารถจัดการกับ ไนโตะ ได้ ป่านนี้พวกเขาคงจะกำจัด ไนโตะ ไปนานแล้ว หรืออย่างน้อยก็พยายามควบคุมเขา

“นี่คือจุดจบงั้นเหรอ?”

โคนัน ลุกขึ้นและพูดออกมาด้วยความขมขื่นในใจของเธอ ขณะที่เธอยืนอยู่ข้าง ๆ ยาฮิโกะ และกำลังมองไปที่ ดาวกระจาย , คุไน และคาถานินจา ที่กำลังพุ่งเข้ามาหาพวกเขา เธอจะทำอะไรบางอย่างถ้าทำได้ แต่ตอนนี้เธอไม่เหลือจักระอยู่อีกแล้ว แม้แต่จะพยุงตัวให้ยืนอยู่เธอก็แทบจะไม่ไหว

หัวใจของเธอจมลงสู่ความสิ้นหวังแล้ว

สิ่งเดียวที่เธอต้องการมากที่สุดก่อนที่เธอจะตายก็คือการได้เห็นรอยยิ้มของอาจารย์ของเธออีกสักครั้ง

เธอต้องการเห็นว่า เขาภูมิใจในตัวเธอมากแค่ไหน แต่ตอนนี้มันก็ไม่มีโอกาสเกิดขึ้นแล้ว

ในขณะนั้น เหมือนว่าเวลาได้ช้าลงและหยุดนิ่ง

มีคนเคยบอกมาว่า เมื่อใดที่คนกำลังจะตาย ภาพความทรงจำทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้นในชีวิตจะผ่านเข้ามาในหัวของคนคนนั้น อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ โคนัน เห็นก็คือ ภาพความทรงจำที่เธอและ ยาฮิโกะ อยู่กับ ไนโตะ เพราะช่วงเวลานั้นเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดในชีวิตของเธอ

ทันใดนั้นคลื่นพลังที่มองไม่เห็นก็กระจายอยู่รอบตัวทั้งคู่ และดูเหมือนว่าคลื่นนั้นกำลังบิดเบือนมิติอยู่

มันเป็นช่วงเวลาที่น่าตกใจ เพราะสิ่งที่เธอเห็นคือ ดาวกระจาย , คุไน และคาถานินจา ทั้งหมดที่พุ่งตรงมาหาพวกเขา ถูกหยุดอยู่กลางอากาศตรงหน้าของเธอ

“นี่…นี่มัน…”

โคนัน อดไม่ได้ที่จะสังเกตเห็นว่าวิชานี้เหมือนวิชาที่เธอคุ้นเคย ซึ่งมันทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นอย่างบ้าคลั่ง!

แล้วเธอก็มองเห็นเงาของคนคนหนึ่งที่อยู่ห่างออกไป เธอมองไม่เห็นใบหน้าของเขา แต่เธอก็รู้ได้ว่าเขาเป็นใครแม้ว่าเขาจะอยู่ในฝูงชนนับร้อยก็ตาม คนคนนั้นก็คือ ไนโตะ

ความเงียบเข้าควบคุมสถานที่นี้

ฝนยังคงตกลงมาอย่างต่อเนื่อง ทันใดนั้นคาถานินจาทั้งหมดก็หายไป และ ดาวกระจาย กับ คุไน ก็กลายเป็นผง!

นินจาอาเมะ ทุกคนแสดงความตกใจออกมาอย่างเห็นได้ชัด

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่พวกเขาจะได้ทำอะไร พวกเขาก็สังเกตเห็นร่างคนคนหนึ่งที่อยู่ห่างจากสนามต่อสู้ออกไปไกล แต่เพียงแค่วินาทีเดียว ร่างนั้นก็หายไปและมาปรากฏตัวอยู่ต่อหน้าพวกเขาอีกครั้ง!

นี้มันความเร็วอะไรกัน!

ความเร็วนี้น่าตกใจมากจนทำให้ นินจาอาเมะ ทุกคนมีเหงื่อแตกเต็มหน้าผาก ก่อนหน้านี้พวกเขามองไม่เห็นหน้าของ ไนโตะ จากระยะไกล แต่ตอนนี้เขาเข้ามาอยู่ใกล้แล้ว และพวกเขาก็คุ้นกับใบหน้านี้

บางคนสามารถจำใบหน้าของเขาได้ในทันที แต่พวกเขาก็ต้องมองให้ชัดเพื่อความแน่ใจก่อน เพราะถ้านี่เป็นคนที่พวกเขาคิดจริง ๆ นั้นก็หมายความว่าพวกเขาได้ตายไปแล้ว!

ผู้ประกอบพิธีกรรมสีเลือดแห่งโคโนฮะ…ไนโตะ!

เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? ยิ่งไปกว่านั้น ทำไมเขาถึงมาช่วย 2 คนนี้?!

เพียงไม่กี่วินาทีหลังจากการมาถึงของเขา คนอีกคนหนึ่งที่อยู่ห่างออกไปก็เคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงและมาถึงที่นั่นพร้อมด้วยจักระที่แข็งแกร่งของเธอ คนคนนั้นก็คือ คุชินะ

สถานการณ์ในสนามรบเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน แม้แต่ ฮันโซ ที่ยืนอยู่ด้านหลังก็อดไม่ได้ที่จะตกใจ

“ครู…ครูไนโตะ…”

โคนัน มองไปที่ ไนโตะ และ ยาฮิโกะ เธอไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เธอเห็น เธอสงสัยว่าบางทีสิ่งที่เธอเห็นอาจเป็นสิ่งที่เขาเรียกกันว่าโลกแห่งความฝันหลังความตาย

ในอีกด้านหนึ่ง ใบหน้าของ ยาฮิโกะ ก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ“ในที่สุดฉันก็หาพวกเธอเจอ…ถึงอย่างนั้น เธอ 2 คนก็พาตัวเองมาอยู่ในสถานการณ์อันตรายจนได้”

แม้ว่าเขาจะมาถึงเร็วกว่า คุชินะ แต่ ไนโตะ ก็ยังไม่สามารถไปถึงสนามรบได้ทันเวลา และเมื่อเขารู้ว่ามันสายเกินไป เขาจึงส่ง พลังสั่นสะเทือน ของเขาไปเพื่อหยุดการโจมตีของศัตรูไว้ก่อนที่เขาจะไปถึง

โคนัน ไม่สนว่าเขาจะมาได้ยังไง เพราะเธอได้เห็นเขาในที่สุดตามที่เธอหวังไว้ และเมื่อเธอเห็นใบหน้าของครูของเธออีกครั้ง เธอก็ไม่สามารถยืนอยู่ได้อีกต่อไป เธอล้มลงและหมดสติไปทันที

โคนัน!”

ยาฮิโกะ ที่ยังมีสติอยู่ ทำอะไรไม่ถูก เขาได้แต่อุทานออกมาทันทีที่เห็นว่าเธอกำลังล้มลง

เมื่อ ไนโตะ เห็นว่า โคนัน กำลังล้มลง เขาก็เข้าไปรับเธอไว้ก่อนที่เธอจะล้มลงถึงพื้น เขารู้ว่าเธอแค่หมดแรงและเธอไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัสอะไร

“เธอไม่เห็นไร เธอแค่หมดแรงเฉย ๆ ให้เธอได้พักผ่อนสักหน่อยก็คงหาย”

ไนโตะ พยักหน้าให้ ยาฮิโกะ จากนั้นเขาก็อุ้ม โคนัน ขึ้น และส่งเธอให้กับ คุชินะ

“ฝากดูแลเธอด้วย”

“โอเค”

คุชินะ พยักหน้า และรับ โคนัน มา แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะสงสัยสายตาที่ โคนัน มอง ไนโตะ แม้ว่าเธอจะเป็นศิษย์ของ ไนโตะ แต่เธอก็มองเขาต่างออกไป

สายตาของ ยาฮิโกะ เปลี่ยนไปมอง คุชินะ ที่กำลังดูแล โคนัน อยู่ และอดไม่ได้ที่จะเปิดเผยความประหลาดใจของเขา

ความเร็วที่ผู้หญิงคนนี้เพิ่งใช้ มันเพียงพอแล้วที่จะฆ่าเขาได้ในทันที!

เธอดูจะมีอายุเท่า ๆ กับ โคนัน แต่เธอแข็งแกร่งกว่ามาก!

“ฉันไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไรกับ ครูไนโตะ…แต่เธอไม่ใช่ลูกศิษย์ของเขาแน่ ๆ”