The Strongest Hokage - ตอนที่ 347

“ท่านไนโตะ นี่มัน…”

ในที่สุดบางคนก็สามารถทำลายความหวาดกลัวและพูดออกมาได้ คนที่ถามออกไปก็คือ อังโกะ ที่เพิ่งมาถึงที่นี่และเป็นคนเดียวที่ถาม ไนโตะ ได้

“ไนโตะ หันกลับมาโดยไม่สนใจการจ้องมองของทุกคนและหลังจากที่เขาเห็น อังโกะ เขาก็พูดออกมาเบา ๆ

“นักฆ่าลอบเข้ามาใน โคโนฮะ พวกเขาต้องการทำลายหมู่บ้านและ ดันโซ ก็นำนินจาหน่วยราก มาและต่อสู้กับพวกเขาจนตายและพวกเขาทั้งหมดก็ถูกฝัง…”

มันมืดมนและร้ายแรงเกินไปสำหรับเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อย่าง อังโกะ ที่จะเข้าใจเรื่องนี้ ไนโตะ จึงตัดสินใจที่จะให้เธออยู่ห่างจากด้านมืดของ โคโนฮะ

ไม่ว่าจะเป็นเรื่องโกหกหรือความจริง อังโกะ ก็ไม่อยากตั้งคำถามถึงความน่าเชื่อถือของเขา ถ้าเขาพูดอย่างนั้นมันก็คือความจริง!

หลังจากนั้น ไนโตะ ก็หันไปมองไปยังทิศทางหนึ่งอย่างเจาะจบ จากนั้นเขาก็พูดเบา ๆ ว่า “เป็นอย่างนั้นใช่ไหม ท่านโฮคาเงะ?”

ฝูงชนหันกลับไปมอง ซารุโทบิ ที่ยืนอยู่ที่นั่นอย่างขมขื่น แต่ก็มีสีหน้าเด็ดขาด หลังจากหายใจเข้าลึก ๆ เขาก็พยักหน้าให้ ไนโตะ

“ใช่ มันเป็นอย่างนั้น”

แน่นอนว่าเขาคงไม่กล้าไม่เห็นด้วยกับ ไนโตะ!

ไม่เพียง แต่ฝูงชนเท่านั้น แต่หัวใจของ ซารุโทบิ ก็เต็มไปด้วยความกลัว เขากลัวว่า ไนโตะ จะโกรธคนทั้งหมู่บ้าน จากนั้นพวกเขาก็จะตกอยู่ในที่นั่งลำบาก

ในขณะเดียวกันเขาก็เกลียดความจริงที่ว่า ดันโซ ถูกฆ่า มันเหนือนกับเหตุการณ์ทำลายล้าง ตระกูลอุจิฮะ เกิดขึ้นอีกครั้ง ที่เขาไม่รู้อะไรเลยจนมันจบลงแล้ว เมื่อตัดสินจากสถานที่ต่อสู้ ไนโตะ ไม่มีทางบังคับ ดันโซ ให้มาที่นี่อย่างแน่นอน ถ้าเป็นเช่นนั้นเขาก็เดาได้อย่างง่ายดายว่า ดันโซ คือคนที่เรียกให้ ไนโตะ มาที่นี่เอง!

แต่นี่ก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงความจริงที่ว่า ดันโซ ตายแล้ว!

นินจาที่มาถึงที่นี่ก่อนไม่ได้เชื่อในสิ่งที่ ไนโตะ พูด แต่เมื่อได้ยินคำยืนยันของ โฮคาเงะ พวกเขาก็เริ่มเชื่อ

แม้ว่าพวกเขาจะสงสัยในการมีอยู่ของมือสังหารที่ทรงพลังเช่นนี้ แต่พวกเขาก็สามารถบอกได้ว่านินจาหน่วยรากได้ใช้ ผนึก 4 ลักษณ์ภายใน ซึ่งเป็นการยืนยันว่าศัตรูเหล่านั้นทรงพลังจริง ๆ

แน่นอนว่านินจาระดับสูงอยู่ที่นั่น พวกเขาไม่เชื่อเรื่องไร้สาระนี้ พวกเขาเดาความจริงของเหตุการณ์นี้ได้เล็กน้อย แต่ก็ไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกมา

“มันเป็นแบบนี้นี่เอง ท่านไนโตะ มาถึงที่นี่ได้ทันเวลาและแก้ไขทุกอย่างแล้ว”

อังโกะ ดูเหมือนเธอจะรู้ทุกอย่าง จากนั้นเธอก็มองไปที่ ไนโตะ ด้วยความชื่นชม

ข้าง ๆ เธอมีหญิงสาวอีกคนหนึ่งที่มองดู ไนโตะ ด้วยความชื่นชม เธอยังคงเหมือนกับในการ์ตูนและในอนาคตเธอจะกลายเป็นครูของทีม ฮินาตะ เธอก็คือ ยูฮิ คุเรไน นอกจากนั้นแล้ว ไนโตะ ก็สามารถมองเห็น อาสึมะ อยู่ด้านหลังของฝูงชน

คุเรไน , อาสึมะ , คาคาชิ และ ไก เป็นครู 4 ใน 12 คนจากเนื้อเรื่องเดิมที่มีอายุเท่ากัน แต่ อังโกะ อายุน้อยกว่าพวกเขาอยู่ประมาณ 10 ปี

ปัจจุบันในกุ่มพวกเขาผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดและติดอันดับสูงสุดคือ คาคาชิ ซึ่งตอนนี้เป็น โจนิน แล้ว รองลงมาก็คือ ไก เขาเพิ่มเปิดประตูด่านพลังบานที่ 5 และสามารถเอาชนะผลข้างเคียงทั้งหมดได้ เขาอยู่ห่างจากการเปิดประตูด่านพลังบานที่ 6 เพียงไม่กี่ก้าวเท่านั้น

คุเรไน , อาสึมะ และ อังโกะ พวกเขาอยู่ในกลุ่ม จูนินระดับสูง

ความจริงแล้วความแข็งแกร่งของ อังโกะ ไม่ควรถูกจัดให้อยู่ต่ำกว่า คาคาชิ แต่เพราะเธอเป็นผู้ช่วยของ โอโรจิมารุ เธอจึงไม่มีผลงานใด ๆ ทำให้ไม่มีใครรู่ว่าเธอแข็งแกร่งแค่ไหน

เมื่อ ไนโตะ กำลังจะจากไป อังโกะ ก็รวบรวมความกล้าทั้งหมดแล้วพูดว่า “ท่าน…ท่านไนโตะ คะ หนูอยากไปกินลูกชิ้น ไปกินด้วยกันไหมคะ?”

ฮ๊ะ?!

คุเรไน ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เบิกตากว้าง เธอไม่อยากจะเชื่อว่า อังโกะ จะกล้าพูดอะไรแบบนั้นออกมา เห็นได้ชัดว่านี่ไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมสำหรับการพูดแบบนั้น!

แต่อีกมุมหนึ่ง ไนโตะ กลับคิดว่ามันเป็นเรื่องตลก ตอนแรกเขากะว่าจะออกจาก โคโนฮะ ไปทันที แต่เขาก็ เปลี่ยนใจและยิ้มให้เธอพร้อมกับพูดว่า “ก็ได้”

เมื่อเห็นแบบนั้น คุเรไน ก็รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย อย่างแรกก็คือที่นี่คือสนามต่อสู้ที่ ดันโซ และ นินจาหน่วยราก เพิ่งถูกสังหารอย่างโหดเหี้ยม มันดูประหลาดที่ อังโกะ คิดเรื่องกินขึ้นมาในตอนนี้

แต่ก็จบลงด้วยการที่ อังโกะ ชวน ไนโตะ ไนโตะ ไปกินลูกชิ้น!

อังโกะ ไม่ได้รู้สึกลำบากใจเลยแม้แต่น้อยเมื่อเทียบกับ คุเรไน ในขณะที่ คุเรไน รู้สึกเหมือนกำลังจะตาย แต่อย่างไรก็ตามเธอก็พยายามยืนหยัดอย่างมั่นคงต่อหน้า เทพเจ้าแห่งนินจา ท้ายที่สุดแล้วคำว่า เทพเจ้า ก็อยู่เหนือจากคำว่า 5 คาเงะ

และอย่างที่ 2 ที่ไม่คาดคิดก็คือการที่ ไนโตะ ตอบรับคำเชิญของ อังโกะ!

มันเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อมากจนน่าตกใจซึ่งทำให้ทั้งคู่ยืนอยู่ตรงนั้นอย่างโง่เขลาโดยไม่ตอบสนองเป็นเวลานาน

………

หมู่บ้านอาเมะ

ในท้องฟ้าอันห่างไกล มีร่าง ๆ หนึ่งกำลังข้ามท้องฟ้าโดยทิ้งเส้นแสงสีขาวไว้ข้างหลังเหมือนดาวตก และเมื่อใดก็ตามที่มันปรากฏขึ้นเมฆก็จะถูกล้างหายไป

ทันใดนั้นร่างนี้ก็ตกลงมาบนตึกที่สูงที่สุดใจกลาง หมู่บ้านอาเมะ จากนั้นก็เดินเข้าไปในห้องหนึ่งจากนั้นเปิดประตู

“ไนโตะ?!”

คุชินะ อยู่คนเดียวในห้องนั้นและเธอก็รู้สึกเบื่อแทบตาย แต่เมื่อเธอเห็น ไนโตะ เปิดประตู เธอก็ต้องประหลาดใจ จากนั้นเธอก็ยิ้มให้เขาอย่างมีความสุข

เธอไม่ได้เห็น ไนโตะ มาเป็นเดือนแล้ว ดังนั้นเมื่อเธอเห็นเขาเธอจึงไม่สามารถซ่อนความสุขได้

“นี่ดูสิฉันเอาอะไรมาฝากจาก โคโนฮะ ยังร้อน ๆ อยู่เลยนะ” ไนโตะ ยิ้มให้เธอแล้วยื่นถุงลูกชิ้นให้เธอ

“นี่มันลูกชิ้นชื่อดังของ โคโนฮะ ใช่รึเปล่า?”

แม้ว่าจะผ่านมาหลายปีแล้ว แต่ คุชินะ ก็สามารถจดจำมันได้ในพริบตา

ไนโตะ พยักหน้าแล้วพูดว่า “และรสชาติก็ดีมากด้วย”

เมื่อมองไปที่ลูกชิ้นในถุง คุชินะ ก็อดรู้สึกดีใจไม่ได้ แม้ว่าเธอจะเพิ่งกินข้าวมา แต่การได้เห็น ไนโตะ นำมันมาตลอดทางจาก โคโนฮะ ก็ทำให้ความวิตกกังวลในใจของเธอหายไปทันที

แน่นอนว่า ไนโตะ มักจะออกจากหมู่บ้านและ คุชินะ ก็เคยชินกับมันแล้ว และแม้ว่าเขาจะอยู่ใน หมู่บ้านอาเมะ เขาก็มักจะฝึกซ้อมเป็นเวลาหลายเดือนตามลำพัง

แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ของพวกเขา เพราะถึงแม้จะอยู่ห่างไกลกัน แต่ระยะห่างระหว่างหัวใจก็ยังเหมือนเดิม

………….

ในห้องนอนที่เงียบสงบและสง่างาม คุชินะ สวมเสื้อผ้าสีขาวที่ไม่มีผ้าซับ เธอนั่งไขว่ห้างหลับตาและฝึกโหมดเซียน

ไนโตะ อยู่ข้าง ๆ เธอและคอยช่วยเธอในการฝึก ในขณะเดียวกันเขาก็สังเกตสถานการณ์ใน มิติแห่งจิตวิญญาณ ของเขา

หลังจากที่เขากลับมา ไนโตะ ก็ได้ทิ้งแรงกดดันบางอย่างไว้ที่ลูกกลมสีม่วงใน มิติแห่งจิตวิญญาณ ของเขาอีกครั้ง ทำให้จักระที่ล้นออกมาจากมันหนาขึ้น

หลังจากการเผชิญหน้ากับ เทพต่างสวรรค์ ในครั้งนั้น การควบคุมของ ไนโตะ ที่มีต่อจิตวิญญาณก็แข็งแกร่งขึ้นและ มิติแห่งจิตวิญญาณ ของเขาก็มีความเสถียรมากขึ้น ดังนั้นความเร็วในการดูดซับและปรับสมดุลก็เพิ่มขึ้นเกือบ 2 เท่า!

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ ไนโตะ ก็รู้สึกว่าเขาควรจะขอบคุณ ดันโซ สำหรับสิ่งนั้น

อย่างไรก็ตามเนื่องจากความเร็วเร็วขึ้นจำนวนจักระภายใน สายแร่มังกร จึงไม่เพียงพอที่จะรองรับการดูดซับของ ไนโตะ ได้นานเกินไป

ท้ายที่สุดเมื่อการดูดซับดำเนินต่อไป ความเร็วก็จะเพิ่มขึ้นอีก

แม้ว่าจะคำนวณแล้วว่า สายแร่มังกร จะเพียงพอสำหรับเขาอย่างน้อย 6 เดือนถึง 1 ปี แต่ตอนนี้ ไนโตะ ก็รู้สึกว่าเขาควร หมู่บ้านโรรัน แล้ว

หมู่บ้านโรรัน เป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ ในทะเลทราย แต่มีแหล่งจักระโบราณที่ไหลลึกลงไปใต้ดินของ หมู่บ้านโรรัน ซึ่งเป็นแหล่งที่มาของ สายแร่มังกร ที่จักระสามารถรบกวนเวลาและมิติได้!

เมื่อเทียบกับ หมู่บ้านโรรัน แล้วจักระนี้แข็งแกร่งกว่ามาก!