The Strongest Hokage - ตอนที่ 504

Chapter 504 : ลับคมดาบ

ในทะเล เรือรบที่มาจากทางทิศตะวันตกค่อยๆ เข้ามาใกล้เกาะเล็กๆ บนดาดฟ้าของเรือรบ พลเรือเอกคิซารุ ยืนอยู่ที่นั่น มองไปข้างหน้า

“เกาะหนี้เหรอ?”

“ใช่ครับ!”

ลูกเรือที่อยู่ข้างเขาพยักหน้า

คิซารุ มองไปข้างหน้าด้วยท่าทางเกียจคร้านและพูดว่า “ยุ่งยากจริง ๆ ไม่ใช่เรื่องตลกเลยนะที่ต้องมายังดินแดนของ 4 จักรพรรดิบ่อย ๆ จอมพลกองทัพเรือรู้บ้างไหมเนี่ย?”

ภายใต้สถานการณ์ปกติ ไนโตะ จะสามารถเสมอกับ มิฮอว์ค ได้ ดังนั้นการส่งพลเรือโทมาในนามของกองทัพเรือก็เพียงพอแล้ว

แต่ตําแหน่งของ ไนโตะ ในตอนนี้อยู่ด้านหลังของแกรนด์ไลน์ และพวกเขายังต้องข้ามเข้ามาในเขตของแชงครูส เพื่อไปถึง ไนโตะ ดังนั้นการส่งคนระดับ คิซารุ มาจึงเป็นทางเลือกที่เหมาะสมแล้ว

ถ้า ไนโตะ คิดอยากจะเป็นโจรสลัด คิซารุ ก็สามารถจบชีวิตของ ไนโตะ ได้ทันที และถ้าเขาฆ่า ไนโตะ ไม่สําเร็จ เขาก็จะสามารถล่าถอยได้อย่างรวดเร็วเช่นกัน

“ถ้าอยากได้เป็นพวกมากนัก ทําไมตาแก่นั้นไม่มาหาเจ้าสัตว์ประหลาดตัวนี้เองล่ะ” คิซารุ ยังคงลังเล แต่คำสั่งนั้นชัดเจน และเขาต้องปฏิบัติตาม หลังจากที่เขาพูดแล้ว เขาก็ถอนหายใจ กลายเป็นแสงสีทอง ออกจากดาดฟ้าทันที แล้วลงจอดบนเกาะ

ไนโตะ ยืนอยู่บนขอบหน้าผา และเขาเห็นเรือรบมาแต่ไกล ดังนั้นเขาจึงสังเกตเห็นว่า คิซารุ ได้กระโดดลงมาที่เกาะแล้ว

เกาะนี้ไม่ใหญ่นัก ไม่มีคนพิเศษอาศัยอยู่บนเกาะ มีเพียงเกาะเล็กๆ ดังนั้นจึงมีเหตุผลที่ คิซารุ มาคนเดียว

สิ่งที่ ไนโตะ อยากรู้มากขึ้นก็คือว่ากองทัพเรือได้ยังไงว่าเขาอยู่บนเกาะนี้

ไนโตะ ไม่ปรากฏตัวในหมู่บ้านและอยู่ริมหน้าผามาตลอดเวลา ด้วยร่างกายที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลาของเขา ทําให้เขาไม่จําเป็นต้องกินหรือนอน

ฟื้ว!!!

คิซารุ เคลื่อนที่ด้วยความเร็วแสง 2 – 3 ครั้งและมาปรากฏตัวอยู่ใต้หน้าผา มองไปที่ ไนโตะ ที่อยู่ด้านบน จากนั้นเขาก็เคลื่อนที่ด้วยความเร็วแสงอีก 1 ครั้งและมาปรากฏตัวอยู่หน้า ไนโตะ

“โอ้ เจ้าเด็กใหม่”

“ฉัน ยู ไนโตะ”

คิซารุ มองไปที่ ไนโตะ ด้วยรอยยิ้ม ซึ่งยังคงเผยให้เห็นถึงความน่าสมเพชในรอยยิ้มของเขา และพูดว่า “ฉัน คือ พลเรือเอกของกองทัพเรือ โบร์ซาลิโน่ คิซารุ ยินดีที่ได้พบกัน”

ขณะพูด คิซารุ มอง ไนโตะ ด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย เขาไม่คิดว่า ไนโตะ จะดูเด็กขนาดนี้

ตอนแรกเขาคิดว่า ไนโตะ น่าจะอายุไม่ต่ํากว่า 20 ปี แต่เมื่อเห็นว่า ไนโตะ เด็กมาก ดังนั้นเขาจึงเริ่มเชื่อว่า มิฮอว์ค คงจะไม่ได้ใช่พลังเต็มที่ในการต่อสู้กับ ไนโตะ

คิซารุ เอาแต่มอง ไนโตะ ขณะที่ ไนโตะ ก็มองมาที่เขาด้วยเช่นกัน แม้ว่า คิซารุ จะเป็นตัวละครที่คุ้นเคย สำหรับ ไนโตะ แต่การได้เห็นด้วยตาตัวเองก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง

ยิ่งไปกว่านั้น ไนโตะ ยังสงสัยเล็กน้อยเกี่ยวกับความสามารถของ ผลลําแสงของ คิซารุ

ผลปีศาจมี 3 ประเภท ได้แก่ พารามีเซีย, โรเกีย และ โซออน ในบรรดาผลปีศาจเหล่านี้ ผลปีศาจประเภท โรเกีย นั้นแข็งแกร่งที่สุด การเปลี่ยนแปลงร่างเป็นสะสารเพียงอย่างเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะเอาชนะผู้ที่ไม่รู้วิธีใช้ฮาคิ ได้

แน่นอนว่ามันไม่ใช่แบบนั้นเสมอไป ตัวอย่างเช่น เอ็ดเวิร์ด นิวเกท แม้ว่าเขาจะกิน ผลสั่นสะเทือน ซึ่งไม่ ผลปีศาจประเภทโรเกีย แต่เขาก็ยังเป็นชายที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก และ ไนโตะ ที่กินผลของต้นไม้แห่งเทพเข้าไป ทําให้เขามีพลังเหมือนผลสันสะเทือนทุกประการ!

ไนโตะ ที่กินผลของต้นไม้แห่งเทพเข้าไปทําให้เขาแข็งแรงมาจนถึงทุกวันนี้ ร่างกายของเขาถึงระดับอมตะ และสามารถเปลี่ยนแปลงได้ไม่มีจํากัด ไม่ว่าจะเป็นแสง , สายฟ้า หรือ น้ําแข็ง เขาก็สามารถแปลงร่างได้อย่างง่ายดาย

นี่เกือบจะเทียบเท่ากับการครอบครองพลังของผลปีศาจ โรเกีย ทั้งหมดในเวลาเดียวกัน เห็นได้ชัดว่าพลังดังกล่าวไม่สามารถเทียบได้กับผลปีศาจชนิดใด

“คุณหาผมเจอได้ยังไง?” ไนโตะ ถามอย่างสบาย ๆ ขณะที่มอง คิซารุ

“อืม กองทัพเรือมีหน่วยข่าวกรองพิเศษเป็นของตัวเอง ถ้าเธอเข้าร่วมกับกองทัพเรือ เธอก็จะเข้าใจมันเอง” คิซารุ มอง ไนโตะ แล้วยักไหล่แล้วพูดว่า “ถูกต้องแล้ว ครั้งนี้ฉันมาในนามของกองทัพเรือเพื่อเชิญเธอไปที่ศูนย์บัญชาการใหญ่กองทัพเรือ ในฐานะแขก เธอคิดว่าไง?”

“แขกงั้นเหรอ?” ไนโตะ รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็เข้าใจและยิ้มเยาะว่า “ก็น่าสนใจครับ แต่…”

“แต่อะไร?

“แต่เพราะผมเริ่มจะเบื่อแล้ว เลยคิดว่าเราน่าจะหาอะไรทําซักอย่างก่อนที่จะไปศูนย์บัญชาการใหญ่กองทัพเรือ”

อย่างที่ ไนโตะ พูด จู่ๆ เขาก็ยื่นมือออกไป และดาบที่เหมือนแก้วก็ปรากฏขึ้นจากอากาศบาง ๆ และตกลงไปอยู่ในมือของ ไนโตะ

เมื่อเห็นว่า ไนโตะ ไม่ไปด้วยแต่ยังชักดาบออกมา คิซารุ ก็ไม่โต้ตอบและพูดด้วยความประหลาดใจ “เธอจะทําอะไร!”

“นี่นะเหรอ?”

ไนโตะ ถือ ดาบคุซานางิ ไว้ในมือ และด้วยเจตจํานงแห่งดาบที่พุ่งพล่าน เขาโบกมือให้

โว้ว!!

ด้วยคลื่นพลังที่กวาดไปทาให้หน้าผาถูกเฉือนขาดทันที!

บ้าเอ๊ย!

ไม่ใช่ว่า คิซารุ จะไม่เคยถูกโจมตีแบบนี้มาก่อน แต่เขาก็เพิ่งพบกับ ไนโตะ เมื่อครู่ที่แล้ว และ ไนโตะ ก็ชักดาบใส่เขาทันที นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเจอผู้ชายแบบนี้

“ไม่คิดจะทักทายกันเลยเหรอเนี่ย…ดูเหมือนว่านี้จะเป็นวิธีทักทายของเขาสินะ!”

เพียงวินาทีเดียวก่อนการตายที่ไม่อาจคาดเดาได้ คิซารุ หลบเลี่ยงพลังดาบของ ไนโตะ และร่างกายของเขาก็กลายเป็นแสงสีทอง จากนั้นเขาก็หายตัวไปปรากฏอยู่บนหน้าผาครึ่งหนึ่งที่ถูกตัดออกไป

เมื่อเห็นภาพนี้ ไนโตะ ก็เหวี่ยงดาบออกไปเบาๆ

โว้ว! โว้ว!! โว้ว!!!

พลังงานดาบระเบิดออกมาอย่างต่อเนื่อง ตัดหน้าผาให้เป็นเศษหินนับไม่ถ้วนในพริบตา แต่ คิซารุ ก็หลบได้ทุกครั้ง จากนั้นเขาก็ถอยห่างออกไปไกลพร้อมกับสีหน้าล่าบากใจ

“เอาจริงเหรอเจ้าหนู? ฉันอุส่ามาคุยอย่างเป็นมิตร แต่ดูสิ่งที่นายทําส์ ดูเหมือนว่าเธอจะไม่รู้ว่าฉันจะทําอย่างไรถ้าเธอไม่ยอมมากับเราดี ๆ”

คิซารุ หรี่ตาลงเล็กน้อยขณะที่มอง ไนโตะ แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ความแข็งแกร่งและวิชาดาบของเธอยอดเยี่ยมมาก แต่มันก็ยังไม่พอ เธอไม่ใช่ศัตรูของฉันหรอก”

ไนโตะ จงใจที่จะใช้ คิซารุ เพื่อฝึกฝนวิชาดาบของเขา ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ใช้พลังอื่น แต่เพียงแค่โจมตีด้วยดาบของเขาเท่านั้น

ในมุมมองของ คิซารุ แน่นอนว่า ไนโตะ ดูอ่อนแอมาก ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่จะคิดว่า มิฮอว์ค ไม่ได้ ต่อสู้กับ ไนโตะ อย่างจริงจัง

ทันทีที่พลังงานดาบที่สลับซับซ้อนพุ่งเข้ามา ร่างกายของ คิซารุ ก็กลายเป็นแสงสีทองและปล่อยให้มันผ่านเข้าไปในตัวเขาโดยไม่เป็นอันตราย

ถ้า ไนโตะ เป็นโจรสลัด คิซารุ ก็จะฆ่าเขาโดยไม่พูดอะไรสักคํา แต่จอมพลกองทัพเรือขอให้เขาเชิญ ไนโตะ เข้าร่วมกับกองทัพเรือ และจริงๆ แล้วเขายังเด็กและมีความสามารถมาก ถ้า ไนโตะ เข้าร่วมกับกองทัพเรือ เขาจะกลายเป็นแม่ทัพอย่างแน่นอน ดังนั้น คิซารุ จึงท่าแค่หลบหล็กและไม่ตอบโต้

“ถ้ายังเป็นแบบนี้อยู่ ฉันจะสู้กลับแล้วนะ”

เมื่อเห็นว่า ไนโตะ ไม่มีท่าทีว่าจะหยุด คิซารุ ก็รู้สึกว่า มิฮอว์ค คงรําคาญเด็กคนนี้มากเหมือนกัน ดูเหมือนว่าเด็กคนนี้จะหยิ่งผยองเกินไปหน่อย ถ้าอย่างนั้น เขาต้องสั่งสอนบทเรียนให้สะหน่อย… “จะเรียกว่าอะไรนะ? โอ้ ฟ้าสูงแผ่นดินต่ํา”

ทันใดนั้น คิซารุ หลบเลี่ยงพลังดาบของ ไนโตะ และในที่สุดก็ชี้นิ้วไปที่ ไนโตะ

ซึ่ม!!!

แสงสีทองระยิบระยับรวมตัวกันและควบแน่นบนปลายนิ้วของ คิซารุ จากนั้นก็ระเบิดออกทันทีโดยมุ่งเป้าไปที่ ไนโตะ ซึ่งยืนอยู่บนหน้าผา

ฟื้ว!

ทันใดนั้น ร่างของ ไนโตะ ก็หายไป และแสงเลเซอร์สีทองก็พุ่งไปที่หน้าผา ทําให้เกิดการระเบิดอันน่าสะพรึงกลัวที่ทําให้มันแตกเป็นชิ้นๆ