The Strongest Hokage - ตอนที่ 511

Chapter 511 : ผู้ช่วย ไอน์

ไนโตะ ค่อนข้างคุ้นเคยกับตัวละครของไอน์ หลังจากครุ่นคิดเล็กน้อย ไนโตะก็ส่งจดหมายถึงเซ็นโกคุ

ในฐานะพลเรือโท ไนโตะสามารถขอผู้ช่วยได้ ผู้ช่วยก็เหมือนกับเลขาฯ คอยช่วยเหลืองานต่าง ๆ ของทหารระดับสูง

จดหมายที่ไนโตะส่งถึงเซ็นโกคุ คือจดหมายที่บอกว่าเขาต้องการผู้ช่วย และเขาก็เจาะจงว่าต้องการไอน์มาเป็นผู้ช่วยเขา

เซ็นโกคุ ด้รับข้อความนี้จากไนโตะ และรู้สึกแปลกมาก

ตอนแรก ไนโตะปฏิเสธที่จะมีผู้ช่วย แต่ตอนนี้เขากลับต้องการผู้ช่วย แถมยังระบุว่าต้องเป็นไอน์อีก

ไอน์ เป็นหนึ่งในนักเรียนของเซตโต้ และเซ็นโกคุ ก็ไม่เห็นอะไรพิเศษในตัวเธอ เขาไม่รู้ว่าไนโตะเห็นอะไรในตัวเธอถึงต้องการเธอเป็นผู้ช่วย

เพราะเธอสวยงั้นเหรอ?!

ดูเหมือนจะเป็นคําอธิบายเดียวที่เขาคิดออก

เมื่อเขาคิดถึงเรื่องนี้ เซ็นโกคุก็ไม่โกรธ ดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยสีสดใส เขาไม่กลัวว่า ไนโตะจะมีงานอดิเรกที่แปลก ๆ เขากังวลว่าไนโตะไม่มีงานอดิเรกมากกว่า

ถ้าไนโตะไม่สนใจอะไร เขาก็คงไม่สนใจกองทัพเรือเหมือนกัน และบางทีเขาก็อาจจะตัดสินใจออกจากกองทัพเรือก็ได้

แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าความชอบของไนโตะ จะถูกค้นพบแล้ว ตราบใดที่มีความชอบก็จะจัดการได้ง่าย

รู้สึกว่าเขาเข้าใจประเด็นสําคัญแล้ว เซ็นโกคุจึงไม่ลังเลที่จะอนุมัติค่าขอทันทีและมอบหมายให้ไอน์ เป็นผู้ช่วยของไนโตะ

ชั้นกลางของศูนย์บัญชาการใหญ่กองทัพเรือ ที่นี่คือชั้นที่เป็นห้องทํางานของพลเรือโท หนึ่งในนั้นก็คือ ห้องทํางานของไนโตะ และห้องทํางานของการ์ป ก็อยู่ชั้นนี้ด้วยเช่นกัน

แต่โดยส่วนใหญ่ การ์ปจะไปที่สํานักงานของเซ็นโกคุ เพื่อขโมยอาหาร

ในขณะนี้ นอกห้องทํางานของไนโตะ เด็กผู้หญิงผมสีฟ้ากําลังยืนถือเอกสารอยู่ในมือ ดวงตากลมโตที่สวยงามของเธอมีความกังวลเล็กน้อย

เธอสวมเสื้อโค้ตกันลมของผู้บัญชาการทหารเรือ และเนื่องจากเธอได้เป็นผู้ช่วยของ ไนโตะ เธอจึงได้รับการเลื่อนตําแหน่งจากพันตรีเป็นพันโททันที

ตอนแรกเธอเป็นผู้ช่วยของพลเรือโทอีกคน แต่จู่ ๆ เธอก็ถูกย้ายไปอยู่กับไนโตะในเวลาไม่ถึงเดือน และเธอก็ได้รับการเลื่อนตําแหน่งให้สูงขึ้นด้วย ซึ่งทําให้เธอรู้สึกแปลกมาก

นอกจากนี้ พลเรือโท ยูไนโตะ ก็ไม่ได้คุ้นเคยกับเธอมากนัก ดูเหมือนว่าเขาเพิ่งจะเข้ารับตําแหน่งไม่นาน เหมือนกับว่าจู่ ๆ เขาก็โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้

แต่เธอก็รู้สึกคุ้นเคยกับเขาเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่รู้ว่าไปได้ยินชื่อเขามาจากไหน

เธอไม่รู้ว่า พลเรือโทไนโตะ เป็นคนยังไงหรือจะดุ หลังจากหายใจเข้าลึก ๆ ไอน์ก็ยื่นมือออกมาและเคาะประตูเบา ๆ

“เข้ามาได้”

เมื่อได้ยินเสียงที่เล็ดลอดออกมาจากข้างใน ไอน์ก็เปิดประตูและเดินเข้าไป

หลังจากเข้าไปในห้องทํางาน ไอน์ก็แสดงความประหลาดใจ

สํานักงานนั้นสะอาดและเป็นระเบียบมาก พื้นไม้ก็เงาวับ ทั้งห้องมีแค่โต๊ะ 1 ตัว , เก้าอี้ 1 ตัว และโซฟา 1 ตัว เท่านั้น

ไม่มีใครอยู่หลังโต๊ะหรือบนโซฟา แต่มีชายหนุ่มรูปงามผมขาวนั่งอยู่บนพื้นกลางห้อง

เมื่อมองดูชายหนุ่มคนนี้ที่ดูเหมือนจะอายุพอ ๆ กับเธอ ไอน์ก็รู้สึกแปลกใจ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า “เอ่อ..พลเรือโท ยู ไนโตะ อยู่ไหมคะ?”

“เธอคือ ไอน์ เหรอ?”

ไนโตะยืนขึ้น และหลังจากเหลือบมองเธอ เขาก็จําตัวตนของเธอได้ แต่ยังคงถามเพื่อความแน่ใจ

“ใช่ค่ะ”

ไอน์ พยักหน้า ขณะมองดู ไนโตะยืนขึ้น จากนั้นก็สังเกตเขาครู่หนึ่ง

สมบูรณ์แบบมาก!

นี่เป็นคําเดียวที่เธอคิดออก

รูปร่างหน้าตาของไนโตะ เป็นสิ่งที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน เกือบจะไร้ที่ติ เหมือนกับคนที่เดินออกมาจากเทพนิยาย ร่างกายของเขาสมบูรณ์แบบและยังให้ความรู้สึกถึงความสูงส่งอีกด้วย

ดวงตาของเขาดูธรรมดา แต่ดูเหมือนว่ามีท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวที่ลึกล้ําอยู่ในนั้น แค่มองหน้ากัน ไอน์ก็หมดสติไปในทันที

ไอน์มั่นใจว่าในศูนย์บัญชาการใหญ่กองทัพเรือหรือในโลกโดยรวม ก็ไม่มีใครเทียบไนโตะได้ในแง่ของรูปลักษณ์และออร่า

ไอน์มาได้ถูกเวลามาก เธอมาถึงตอนที่ไนโตะเพิ่งฝึกเสร็จ ไม่อย่างนั้น ภายใต้สถานการณ์ปกติเขาจะดูเหมือนคนธรรมดา

ไนโตะมักจะปรับอารมณ์เพื่อหลีกเลี่ยงสถานการณ์เช่นนี้

หลังจากยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ไอน์ก็กลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง และแก้มของเธอก็เริ่มแดงขึ้น จากนั้นเธอก็ก้มหน้าลง และไม่กล้าที่จะมองเขาโดยตรงอีกเลย ในเวลาเดียวกัน เธอก็พูดด้วยน้ําเสียงสั่นเครือเล็กน้อย “ขออนุญาตถามค่ะ คุณเป็นใครคะ…?”

“เธอไม่ได้มารายงานเหรอ?”

เมื่อมองไปที่เธอ ไนโตะก็ยิ้ม

เมื่อได้ยินคําพูดของไนโตะ ไอน์ก็เงยหน้าขึ้นอีกครั้ง มองเขาด้วยความไม่เชื่อ และถามอีกครั้งด้วยความสงสัย “คุณคือ…”

“ยู ไนโตะ”

ไนโตะพยักหน้าให้เธอ แล้วเดินไปหลังโต๊ะและนั่งลงอย่างสบายๆ

ไอน์ตกตะลึงอีกครั้ง

เธอไม่คิดเลยว่าชายหนุ่มตรงหน้าเธอคือ พลเรือโท ยู ไนโตะ!

ไนโตะที่อยู่ตรงหน้าเธอดูเหมือนจะอายุน้อยกว่า 20 ปี แม้ว่าเขาจะดูอายุเท่ากันกับเธอ แต่เขาก็เป็นถึง พลเรือโทแล้ว!

ในขณะนั้น ในที่สุด ไอน์ก็นึกขึ้นได้ว่าทําไมเธอถึงรู้สึกคุ้นเคยเมื่อได้ยินชื่อไนโตะ ในครั้งแรก เพราะในหนังสือพิมพ์มีข่าวลงว่ามีชายที่เสมอกับนักดาบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของโลก แดรคูล มิฮอว์ค!

ต่อมาพวกเขารายงานว่าชายหนุ่มคนนั้นชื่อ ยู ไนโตะ ถ้าคิดแบบนี้ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร คนที่อยู่ข้างหน้าเธอคนนี้คือคนที่ต่อสู้กับมิฮอว์ค นักดาบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของโลก

สิ่งที่ไอน์ไม่คาดคิดก็คือ ไนโตะได้มาเข้าร่วมกับกองทัพเรือและได้มาเป็นพลเรือโท

“ท่านไนโตะ! ฉันขอโทษจริง ๆ ค่ะ เมื่อกี้ฉันหยาบคายมาก!”

หลังจากตอบสนอง ในที่สุด ไอน์ก็ทักทายไนโตะทันทีและในขณะเดียวกัน เธอก็กดความรู้สึกภายในของเธออย่างรวดเร็ว และการแสดงออกของเธอก็สงบลงอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม คลื่นแห่งความรู้สึกที่พลุ่งพล่านในหัวใจของเธอไม่สามารถระงับได้ในเวลาอันสั้น

หลังจากทําความเคารพ ไนโตะแล้ว เธอก็วางเอกสารที่ถืออยู่บนโต๊ะตรงหน้าไนโตะ เอกสารนี้เป็นข้อมูลของเธอเอง

มันบันทึกข้อมูลของไอน์ ประสบการณ์ก่อนหน้าของเธอในกองทัพเรือ รวมถึงความสามารถของผลปีศาจ ตลอดจนส่วนสูงและน้ําหนักของเธอ

“ดูเหมือนว่าเธอเคยเป็นผู้ช่วยของพลเรือโทคนอื่นมาก่อนใช่ไหม?”

จากการอ่านประวัติโดยย่อของไอน์ ดูเหมือนว่าเธอได้รับการเลื่อนยศให้เป็นพันตรี หลังจากที่เธอทําหน้าที่เป็นผู้ช่วยของพลเรือโทโอนิกโม้

“ใช่ค่ะ”

ไอน์พยักหน้าด้วยท่าทางอ่อนน้อมถ่อมตนเล็กน้อย พลเรือโทโอนิกโม้ เป็นที่รู้กันว่าโหดเหี้ยมมาก เขาไม่สนใจแม้แต่ชีวิตของลูกน้องของเขา และ ไอน์ ยังคงกลัวเขาอยู่เล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม ไอน์ก็เป็นศิษย์คนหนึ่งของ พลเรือเอกเซตโต้ ที่ห่วงใยพวกเขาเป็นอย่างมากเกือบทุกคน ในศูนย์บัญชาการใหญ่กองทัพเรือล้วนเคยเป็นศิษย์ของเซตโต้ รวมทั้งพลเรือเอกคนปัจจุบันทั้ง 3 ด้วย

“ถ้าอย่างนั้น…”

ไนโตะ แตะคางแล้ววางเอกสารในมือลงบนโต๊ะ

เธอเพิ่งทําหน้าที่ผู้ช่วยของโอนิกโม้ ได้ไม่ถึงเดือน แต่เธอก็ถูกส่งมาหาเขาแทน ดังนั้นคาดว่าโอนิกโม้ คงจะอารมณ์เสียมากแน่ ๆ

ไนโตะคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเขาก็ไม่สนใจอีกต่อไป โอนิกโม้แล้วยังไง? ต่อให้เป็นอาคาอินุ เขาก็ไม่สน!

ถ้าเขาอารมณ์เสีย เขาก็แค่มาสู้กับไนโตะ นั่นเป็นเหตุผลที่เขาตัดสินใจเข้าร่วมกับกองทัพเรือตั้งแต่แรก ไนโตะอยากฝึกวิชาดาบกับพวกเขานั่นเอง

และที่สําคัญกว่านั้นคือ ไนโตะต้องศึกษาเพิ่มเติมเกี่ยวกับความสามารถด้านเวลา