The Tale of the Void Emperor เรื่องราวของจักรพรรดิที่ไร้ประโยชน์ - ตอนที่ 104 - novel-lucky

ตอนที่ 104: การมาถึงภูมิภาคในตํานาน

“เจตจํานงของการถ่ายทอด?…ดูเหมือนมันจะเป็นเจตจํานงลึกลับประเภทสนับสนุนเลย แฮะ” เมื่อเห็นชื่อ เอธานก็พึมพําอะไรบางอย่าง ก่อนที่เขาจะหลับตาและเริ่มเข้าใจเจตจํานงดังกล่าว

เขาซึมซับการฝึกอย่างรวดเร็ว ในขณะที่เขาเริ่มเข้าใจเจตจํานง

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เนื่องจากผู้เข้าร่วมทุกคนพยายามอย่างเต็มที่เพื่อทําความ เข้าใจเจตจํานงนี้

ในพริบตา ตอนนี้ก็ได้ผ่านไป 2 วันแล้ว

เอธานลืมตาขึ้นด้วยรอยยิ้มและคิดว่า ‘เจตจํานงนี้ยอดเยี่ยมจริงๆ ฉันจะทําเจตจํานง นี้ให้เชี่ยวชาญอย่างรวดเร็ว เพราะมันไม่ยากขนาดนั้น แล้วหลังจากนี้ก็จะช่วย อเวเลีย ให้เชี่ยวชาญเจตจํานงนี้ด้วย’

เหตุผลนั้นเป็นเพราะหลังจากที่เขาและอเวเลียเข้าใจเจตจํานงนี้แล้ว ความเร็วในการก้าวหน้าของเขาจะเพิ่มขึ้น โดยการฝึกฝนร่วมกับเธอ และเขาสามารถเข้าถึงขั้นของ Sout Altar Plane ได้เร็วขึ้นเพื่อปลดปล่อย เทียน่า จากวังวนสีดํา

“แต่ฉันควรไปต่อไหม ฉันเข้าใจเจตจํานงนี้ถึงขั้นเริ่มต้นแล้ว และภายใน 1 นาที ฉันก็ เข้าใจมันได้ถึงระดับกลางแล้ว” เขาครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งและตัดสินใจหยุดการพัฒนาเจตจํานงนี้ไปสู่ระดับกลาง

“อยู่เงียบๆ ดีกว่า”

แต่เนื่องจากยังเหลือเวลาอีก 3 วัน เขาจึงเริ่มเข้าใจเจตจํานงการสั่นสะท้าน

3 วันผ่านไป และเขาสามารถเข้าใจถึงระดับกลางได้สําเร็จ

[0 วัน, 00:01 นาที ]

[ 0 วัน, 00:00 นาที ]

[ รอบรองชนะเลิศจบลงแล้ว กลับสู่โลกแห่งความเป็นจริง ]

ความมืดเคลื่อนลงมารอบๆ เอธาน ขณะที่เขาลืมตาขึ้นในหลอกเสมือนจริง

ท่อเปิดออกเมื่อทุกคนออกมาจากมันและยืนขึ้น

โฮโลแกรมของชายคนเดียวกันก็ปรากฏขึ้นเช่นกัน

“รอบรองชนะเลิศจบลงเพียงครึ่งเดียว ตอนนี้ เราจะประเมินความเข้าใจของคุณเกี่ยวกับ เจตจํานงในการถ่ายทอด หลังจากการประเมินเสร็จสิ้น โฮโลแกรมจะแสดงรายการของนักเรียน 50 อันดับแรกที่จะเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศจะปรากฏ”

หลังจากที่เขาพูดจบ ประตูทั้ง 5 ก็ปรากฏขึ้นที่ผนังด้านหน้าพวกเขา

ที่ด้านบนของประตู มีการแสดงตัวเลข

[1],[2],[3],[4], [5]

หลังจากนั้น นักเรียนทุกคนก็ได้รับลําดับของตนใน Digiband (ดิจิแบน) ด้วย

เอธานมองไปที่ลําดับของตนเอง

[ เอธาน-21 ]

“หมายเลขที่แสดงคือหมายเลขเทิร์นของคุณ หมายเลข [ 1 ] ถึงหมายเลข [ 5 ] นักเรียนเข้าประตูตามลําดับเพื่อประเมินความเข้าใจของคุณเกี่ยวกับเจตจํานงในการถ่ายทอด”

เมื่อได้ยินคําแนะนํา นักเรียน 5 คนแรกก็เดินออกไปและเข้าไปในประตู

ด้วยเหตุนี้โฮโลแกรมก็หายไป เนื่องจากทุกคนรู้วิธีดําเนินการต่อจากนี้ไป

ผ่านไป 10 นาที นักเรียนคนหนึ่งเดินออกจากประตูที่ 3 ขณะที่หมายเลขด้านบนเปลี่ยนไป

[6]

เมื่อเห็นเช่นนี้ นักเรียนลําดับที่ 6 ก็เดินไปที่ประตูก่อนจะเข้าไป

ผ่านไป 1 ชั่วโมงกับ 15 นาที ในที่สุดเอธานก็เห็นเลขห้องที่เปลี่ยนเป็น [21] และเริ่มเดินไปทางนั้น

ประตูเปิดโดยอัตโนมัติเมื่อมาถึงใกล้ๆ

หลังจากเข้าไปข้างในแล้ว เขาเห็นผู้เฒ่าผู้หนึ่งที่มีเคราสีขาวสวมชุดสีฟ้าอ่อนนั่งอยู่บนเก้าอี้หลังโต๊ะ

ห้องมีขนาดเล็กและไม่มีอะไรพิเศษ แต่เต็มไปด้วยบรรยากาศที่สงบและสดชื่น

มีเก้าอี้ 2 ตัวและโต๊ะตัวเดียวภายในห้อง และแจกันดอกไม้ขนาดใหญ่ 2 ใบที่ด้านข้างของผนังแต่ละด้าน

ผู้เฒ่านั่งบนเก้าอี้หลังโต๊ะ และเก้าอี้อีกตัววางอยู่หน้าโต๊ะสําหรับนักเรียน

เมื่อเห็นเอธานเข้ามา ชายชราก็พูดด้วยรอยยิ้ม ขณะที่ชี้ให้เอธานนั่งบนเก้าอี้ “นั่งและอธิบายให้ฉันเข้าใจถึงความเข้าใจของคุณเกี่ยวกับเจตจํานงการถ่ายทอดโดยใช้พลังเวทย์มนต์ควบคู่พลางอธิบายไปกับคําพูดของคุณ”

เอธาน พยักหน้าและนั่งลงบนเก้าอี้ และเขาเปิดใช้งานเจตจํานงการถ่ายทอดต่อหน้าผู้เฒ่า

ชายชรารู้สึกประหลาดใจ เมื่อสัมผัสได้ถึงเจตจํานงและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เด็กน้อย ดูเหมือนว่าเจ้าจะบรรลุระดับเริ่มต้น ด้วยเจตจํานงนี้แล้ว”

เอธาน ยิ้มอย่างเชื่องช้าและพูดว่า “ใช่ ดูเหมือนว่าผมจะมีความเกี่ยวข้องกับเจตจํานงนี้เป็นอ ย่างดี”

ชายชรามองเอธานอย่างแน่วแน่และพูดด้วยรอยยิ้มจาง ๆ ว่า “เป็นอัจฉริยะจริงๆ จากที่ข้า สัมผัสได้ เจ้าอยู่ไม่ไกลจากระดับกลางด้วยซ้ํา” จากนั้นเขาก็ทําท่าทางให้เอธานเดินจากไปพร้อม กับพูดว่า “เจ้าเป็นเด็กที่มีความสามารถ หลังจากที่เจ้าไปถึงขั้น Profound Domain Plane (โปรฟาวด์ โดเมน เพลน) แล้ว เจ้าควรสอนรุ่นน้องและช่วยให้พวกเขาพัฒนาตนเองได้”

“ทําไมต้องอยู่ที่ชั้น Profound Domain Plane (โปรฟาวด์ โดเมน เพลน) ล่ะครับ ?” เอธาน ถามอย่างสงสัย

ผู้เฒ่าหัวเราะและพูดว่า “เดี๋ยวเจ้าจะเข้าใจ ไปเถอะ ชายชราคนนี้ต้องการทําการประเมินนัก เรียนคนอื่นๆ ให้เสร็จโดยเร็วที่สุด”

เอธานออกจากห้องไป และบางคนก็แปลกใจเล็กน้อยเพราะเขาใช้เวลาอยู่ในห้องไม่มากนัก

ผู้เข้าร่วมเริ่มพูดพึมพํา

“ดูเหมือนเด็กคนนี้จะไม่เข้าใจอะไรมากนักใน 5 วันที่ผ่านมา”

“ฉันยังประหม่าเกี่ยวกับการประเมิน แต่ฉันคิดว่าฉันสามารถให้ความเข้าใจที่ดีเกี่ยวกับ เจตจํานงของการถ่ายทอดได้มากกว่านั้น”

“อย่างไรก็ตาม เจตจํานงนี้ยอดเยี่ยมมาก คนรุ่นใหม่จะเน้นที่เจตจํานงนี้ก่อนอย่างแน่นอน และทําให้กลุ่มของเราก้าวหน้าเร็วขึ้นไปด้วย”

เอธาน เดินไปทาง อเวเลีย ขณะที่ทั้งคู่รออยู่

ดูเหมือนว่าอเวเลียจะอยู่ในโฟกัส แม้หลังจากออกมาจากหลอดเสมือนจริงแล้วก็ตาม แต่เธอก็ยังยืนอยู่ที่นั่นโดยหลับตา

เอธาน มองดูเธอและสงสัยว่าเธอกําลังทําอะไรอยู่

แต่ในขณะนั้น อเวเลียลืมตาและมองไปยังเอธานก่อนจะพูดด้วยรอยยิ้มว่า “รู้อยู่แล้ว ว่านายจะทํามันได้ง่ายๆ มันคงจะง่ายมากสําหรับนายที่จะเข้าใจเจตจํานงนี้ใช่ไหม”

เอธาน จําได้ว่า อเวเลีย ใช้เวลาเพียง 1 เดือนในการไปถึงระดับสูงด้วยเจตจํานง 3 ประการและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ความสามารถในการเข้าใจของเธอนั้นเร็วมากเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ ถ้าฉันจําไม่ผิด”

อเวเลียยิ้มให้กับคําตอบและพูดก่อนจะขดริมฝีปากของเธอว่า “เรามาแข่งกันว่าใครจะสามารถควบคุมเจตจํานงในการถ่ายทอดนี้ได้ก่อนไหม”

จากนั้นเธอก็ทําตาลูกหมาก่อนจะพูดว่า “ไม่เป็นไรหรอก ถ้าเราฝึกกัน หลังจากเข้าใจเจตจํานงนี้แล้ว ความเร็วในการพัฒนาของเราจะเพิ่มขึ้นมาก ถ้าเราฝึกโดยใช้เจตจำนงนี้”

“ได้สิ ฉันมีแผนในใจเหมือนกัน”

เอธาน ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม ในขณะที่เขาจําเป็นต้องทําเช่นนี้เพื่อเพิ่มความเร็วในกรก้าวหน้าของเขา

“เอ่อ ถึงคิวฉันแล้ว”

อเวเลียเห็นหมายเลขของเธอที่ประตูขณะที่เธอรีบไป

หลังจากนั้น 7 ชั่วโมง ในที่สุดทุกคนก็ได้รับการประเมิน และโฮโลแกรมก็ปรากฏขึ้นด้วย

” รายชื่อ 50 อันดับแรกออกมาแล้ว ในบรรดาพวกคุณ 200 คน นักเรียน 5 คนเข้าใจเจตจำนงในการถ่ายทอดถึงระดับเริ่มต้นแล้ว ซึ่งน่ายกย่องมาก”

หลังจากนั้น ก็มีรายชื่อปรากฏขึ้น ซึ่งแสดงชื่อ 50 ชื่อแรกโดยมีตัวเลข 1 ถึง 50 อยู่ข้างๆ

ตัวเลข 5 อันดับแรกเขียนด้วยสีทอง

เอธาน อเวเลีย คิเนสซ่า ยาฮาน และรูธเรน

ส่วนชื่ออื่นๆ เป็นสีดําธรรมดาบนรายการสีขาว

ผู้เข้าร่วมหลายคนถอนหายใจและรู้สึกผิดหวัง เนื่องจากไม่พบชื่อของตนในรายการ

” เอาล่ะ นักเรียน 50 คนจะเข้าสู่รอบสุดท้าย ซึ่งจะจัดขึ้นที่ภูมิภาคตํานาน นักเรียนที่ล้มเหลว 150 คนจะถูกส่งกลับไปที่โรงเรียนในยานอวกาศแยกต่างหากพร้อมรางวัลของพวกเขา ”

ประตูบานใหญ่เปิดออกที่ผนังด้านซ้าย ขณะที่นักเรียน 150 คนที่ไม่ผ่านเข้าไปหลัง จากคําแนะนําจากชายในโฮโลแกรม

ตอนนี้เหลือนักเรียนเพียง 50 คนในห้องโถง

ชายคนนั้นมองพวกเขาด้วยรอยยิ้มจาง ๆ และพูดว่า “เราจะไปถึงเขตจองภูมิภาคตํานาน หลังจากผ่านไป 1 ชั่วโมงโดยการกระโดดข้ามผ่านรูหนอนขนาดใหญ่ที่เชื่อมต่อกับภูมิภาคในตํานาน”

นักเรียนต่างตื่นเต้น และแม้แต่ เอธาน ก็กระตือรือร้นเมื่อเขาได้ยินข่าวลือมากมายเกี่ยวกับภูมิภาคในตํานาน

ใช้เวลาไม่นาน 1 ชั่วโมงนั้นก็ผ่านไป เมื่อโฮโลแกรมปรากฏขึ้นอีกครั้ง

คราวนี้ ชายคนนั้นมีสีหน้าจริงจังในขณะที่เขาพูด ” เราพร้อมที่จะกระโดดผ่านรูหนอนที่เชื่อมต่อกับภูมิภาคในตํานานโปรดทราบว่าคุณจะรู้สึกไม่สบายอย่างสุดขีด และอาณาจักรพลังงานและดินแดนลึกลับของคุณก็จะพบกับความโกลาหลเช่นกัน อย่าตื่นตระหนกและอย่าพยายามใช้กําลัง แค่ไม่ทําอะไรและรอให้สิ่งต่างๆ สงบลง “

เมื่อเห็นทุกคนพยักหน้า โฮโลแกรมของมนุษย์ก็หายไป และการนับถอยหลังก็ปรากฏขึ้น

[ 3 ]

[ 2 ]

[ 1 ]

[ 0 ]

ในขณะที่การนับถอยหลังมาถึง 0 ทุกคนรู้สึกถึงความโกลาหลชั่วครู่ แต่มันก็หายไป

แต่หลังจากผ่านไป 2 วินาที นักเรียนทุกคนก็สั่นสะท้านทันที และใบหน้าของพวกเขา ก็เปลี่ยนเป็นสีขาว ในขณะที่มีเหงื่อออกเป็นถัง ขณะที่พวกเขาประสบกับความโกลาหลภายในตัวพวกเขา

พวกเขาสูญเสียการควบคุมพลังงานของพวกเขาในขณะที่พลังพวกเขาเริ่มเดือดพล่าน และพลังเวทย์มนตร์ของพวกเขาก็หมดไปในทันใด ซึ่งทําให้พวกเขาปวดหัว

เอธาน ไม่ได้รู้สึกผิดปกติกับพลังงานของเขา แต่พลังเวทย์มนตร์ของเขาก็หมดลงอย่างกะทันหัน ดังนั้นเขาจึงรู้สึกไม่สบายใจ

แต่เมื่อจ้องมองไปที่อเวเลีย เขาก็ตกตะลึง ดูเหมือนว่าเธอจะไม่รู้สึกไม่สบายเลย

ทันใดนั้น คลื่นอ่อนโยนของพลังบางอย่างก็พัดมาเหนือพวกเขา เมื่อมันทําให้พลังงานที่วุ่นวายของพวกเขาเสถียรและแม้กระทั่งเติมพลังเวทย์มนตร์ของพวกเขาที่ระบายออกไปทันที

พื้นที่พวกเขายืนอยู่เปิดออก เมื่อพวกเขาทั้งหมดลงมาและมีสถานที่อันน่าพึ่งปรากฏขึ้นรอบตัวพวกเขา

*สวิ้สสสสสส…ฮูวววววววว…*

ทุกคนสูดหายใจเข้าลึก ๆ โดยไม่ได้ตั้งใจ ขณะที่รูขุมขนบนร่างกายเปิดออก และพวกเขารู้สึกมีพลังอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

นักเรียนคนหนึ่งตื่นเต้นเกินไปในขณะที่เขาตะโกน

“นี่มันโคตรเจ๋ง!”