The Tale of the Void Emperor เรื่องราวของจักรพรรดิที่ไร้ประโยชน์ - ตอนที่ 127

ตอนที่ 127: เกิดเหตุการณ์ติดขัด

เอธานเห็นหอคอยหินขนาดยักษ์จากระยะไกลและหยุดลง เพราะเขารู้สึกถึงคลื่นพลังงาน และเข้าไปในพื้นที่พิเศษนั้นทันที

ในเวลาเดียวกัน มนุษย์ 2 คนก็ปรากฏตัวขึ้นในสถานที่ที่เอธานหายตัวไป

ทั้งคู่มีปีกสีเขียวอยู่ข้างหลังและสูงประมาณ 2 ถึง 2.5 เมตร

พวกเขามีร่างกายที่ผ่านการฝึกมามากและมีกรงเล็บแทนมือและเท้า และใบหน้าของพวกเขามีเกล็ดสีเขียวเล็กน้อย

” เป็นไปได้ไหม ว่าเราจะจินตนาการถึงมันไปเอง ฉันแน่ใจว่าฉันสัมผัสได้ถึงการมีอยู่ของใครบางคนและการอ่านพลังงานบางอย่างที่นี่ “

“ไม่หรอก ถ้าพวกเราเพียงคนเดียวที่รู้สึกอย่างนั้น มันก็อาจจะเป็นอย่างนั้น แต่เราทั้งคู่สัมผัสได้ และคนๆนี้ดูเหมือนจะมีวิธีดีๆ ซ่อนอยู่”

“ยังไงก็เถอะ มาทําการทดลองของเราให้เสร็จและรับรางวัลนั่นกันเถอะ ฉันพยายามสแกนบริเวณโดยรอบ แต่ก็ไม่พบสิ่งใดเลย นอกจากพลังงานธาตุที่หลงเหลืออยู่”

ภายในพื้นที่พิเศษ เอธานและคนอื่นๆ ได้ฟังพวกเขาและเห็นพวกเขาจากไป หลังจากพูดคุยกันซักพัก

เอธานได้สร้างโต๊ะกลมขึ้นมา ในขณะที่ทุกคนกําลังนั่งอยู่บนนั้น ในทางกลับกัน มีมี่และลัคกี้ก็กําลังเล่นวิ่งไล่จับพลางวิ่งไปทุกที่

“ทําไมทุกคนเงียบไปล่ะ”

ไมค์ทําลายความเงียบ เมื่อไม่มีใครพูดออกมาเลย หลังจากจัดโต๊ะกลมเสร็จ

เครินบีบต้นขาของไมค์แล้วพูดว่า ” คุณไม่เห็นหรือว่าเรากําลังไตร่ตรองสถานการณ์ปัจจุบันอ

เอธาน และคนอื่นๆ หัวเราะและ เทียน่า พูดด้วยรอยยิ้มว่า ”เบาะแสเดียวในการสนทนาของพวกเขาคือ พวกเขากําลังจะทําการทดลองให้เสร็จสิ้นและได้รับรางวัลนั่นสินะ”

คนอื่นๆ พยักหน้า แต่พวกเขาไม่พบข้อมูลใด ๆ จากคําพูดเหล่านั้น

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เอธานก็ลุกขึ้นและตัดสินใจออกไปอีกครั้ง

“ ฉันจะออกไปและพยายามพูดคุยกับพวกเขา ถ้าเป็นไปได้ แต่ถ้าไม่ ฉันก็สามารถหนีเข้ามาข้างในนี้ได้เสมอ” เมื่อเอธานพูดอย่างนั้น เขาก็ใช้คาถาของเขาและสวมชุดเกราะเกล็ดมังกรดํา และปักฝันร้ายสีน้ําเงิน

เขายังเรียกเสื้อผลึกคริสตัลออกมาอีกด้วย ซึ่งเป็นแท่นบูชาวิญญาณของเขา

ทันทีที่เขาออกไปเสือผลึกคริสตัลได้สร้าง ผลึกคริสตัลอนันต์ หลังจากนั้นภาพลวงตา 10 ประการของเอธานก็ถูกสร้างขึ้นภายในนั้น

*ชู่ว*

อีกครั้งที่มนุษย์ร่างมนุษย์ทั้ง 2 ปรากฏตัวขึ้น หลังจากที่พวกเขาสัมผัสได้ถึงเขาและมีพลังงานมากขึ้น เนื่องจากการปรับใช้คริสตัลป้องกันและภาพลวงตา ขณะที่พวกเขามองดูเอธานอย่างสงสัย

เอธาน พูดด้วยน้ําเสียงแหบ ” ทั้ง 2 ท่าน เอ่อ…เพื่อน ช่วยบอกหน่อยได้ไหมว่าที่นี่คืออะไร”

สิ่งมีชีวิตทั้ง 2 ที่เป็นเผ่าพันธุ์กราคิล ทั้งคู่มองหน้ากันด้วยความตกใจ

หนึ่งในนั้นมองไปที่เอธานและถามด้วยความสงสัย “คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ถ้าคุณไม่รู้อะไรเกี่ยวกับสถานที่นี้เลย”

อีกคนหนึ่งพยักหน้า เมื่อเขามองไปที่การป้องกันรอบๆเอธาน “แล้วการป้องกันที่อ่อนแอนั่นล่ะ?”

? ฉันดีใจที่พวกเขาไม่โจมตีฉันในทันที

จากนั้นเขาก็คิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจ

” ฉันตกลงไปในช่องว่างและมาถึงที่นี่ ดังนั้นฉันจึงไม่มีความรู้เกี่ยวกับสถานที่นี้เลย”

เมื่อได้ยินสิ่งที่เอธานพูด ทั้งคู่ก็เริ่มหัวเราะราวกับว่าพวกเขาได้ยินเรื่องตลกที่โง่เขลาที่สุด อ่านนิยายได้ที่

“นี่นายกําลังหลอกให้เราเชื่อเรื่องโง่ๆหรอ หรือนายได้กลายเป็นคนโง่ไปแล้ว หลังจากมาที่นี่”

หนึ่งในนั้นหยิบโทเค็นสีเลือดออกมาและแสดงให้เอธานดูก่อนจะพูดว่า “นายไม่มีโทเค็นนี้เหรอ ถ้าไม่มีนี่ นายก็อยู่ที่นี่ไม่ได้”

เอธาน ขมวดคิ้วเมื่อเห็นแล้วพูดว่า “ฉันไม่มีโทเค็นแบบนั้น”

“ เป็นไปไม่ได้”

“ นายกําลังโกหก นายไม่สามารถเข้าสู่การทดลองใด ๆ ได้หากไม่มีโทเค็นนี้และนายจะถูกไล่ออกจากมิตินี้ ”

เอธานส่ายหัวและพูดด้วยน้ําเสียงที่ทําอะไรไม่ถูก “ฉันพูดจริง ฉันไม่มีโทเค็นเลย และฉันก็มาถึงที่นี่ด้วยช่องว่างอะไรซักอย่าง”

สิ่งมีชีวิตทั้งสองมองหน้ากันและเริ่มคุยกันหลังจากวางบาเรียไว้รอบตัวพวกเขา

” นาริค คุณคิดยังไงกับผู้ชายคนนี้ สําหรับฉัน เขาดูเหมือนคนในเผ่าพันธุ์มนุษย์ แต่ฉันไม่แน่ใจ “

“ เขาเป็นมนุษย์จริงๆ และฉันใช้ความจริงและกฎของข้อเท็จจริงกับเขา และดูเหมือนว่าเขาไม่ได้โกหก แม้ว่าเขาจะใช้อํานาจปกครองพลังอันทรงพลังอะไรเพื่อลบล้างผลกระทบของกฎของฉันที่มีต่อเขา แต่… การอ่านค่าพลังงานของเขาอ่อนมาก และฉันไม่รู้สึกถึงอํานาจการปกครองใดๆกับเขา คุณแน่ใจหรือว่าเขาอยู่ในระดับพื้นฐานน่ะ”

“นั่นคือสิ่งที่ทําให้ฉันงุนงง…ทําไมเราไม่จับเขาซะ นาริค มันดูเหมือนว่าเขาจะผิดปกติ”

เอธานเห็นพวกเขาสองคนคุยกันอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะหันไปหาเขาขณะยิ้ม ซึ่งทําให้เกล็ดสีเขียวบนแก้มแตกออกจากกัน

เมื่อรู้สึกว่าสถานการณ์ผิดพลาด เขาก็เข้าไปในสถานที่พิเศษทันที

หลังจากนั้นตาข่ายสีดําที่ส่องแสงเป็นสีน้ําตาลก็ปรากฏขึ้นที่ที่เขายืนอยู่

เมื่อเห็นว่าพวกเขาทั้งสองจับตัวเอธานไม่ได้ ทั้งสองจึงได้แต่สาปแช่ง

“ดูเหมือนว่าเขาจะมีวิธีหลบหนีที่ทรงพลัง อย่าเสียเวลาอีกต่อไป เราเพิ่งจะเข้าสู่การทดสอบ แค่การมาที่นี่ก็ทําให้เราเสียเวลาของเราไปมากพอแล้ว”

“ แน่นอน เรายังอยู่ในระดับต่ําสุดและจําเป็นต้องแข็งแกร่งให้มากที่สุดก่อน 100 ปี”

เอธาน ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้หลังจากปรากฏตัวในพื้นที่พิเศษ

คนอื่นๆ ยังเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเพราะพวกเขารู้สึกว่าสถานที่นี้อันตรายจริงๆ

“ตอนนี้เราควรสงบสติอารมณ์ได้แล้ว” อเวเลียพูดเมื่อเห็นสีหน้ากังวลของทุกคน

เนื่องจากพวกเขาอยู่ที่นี่แล้ว จึงไม่มีประโยชน์ที่จะกังวลเรื่องนี้อีกต่อไป

“เอาล่ะพี่ชาย ฉันคิดว่าเราต้องการบ้านที่จะอยู่ก่อน เพราะฉันรู้สึกว่าเราจะไม่ออกจากพื้นที่นี้ในเร็วๆนี้”

ไมค์พูดด้วยรอยยิ้มและชี้ไปที่เทือกเขา “ไปที่นั่นและสร้างบ้านหลังแรกของเราก่อน”

แม้ว่าทุกคนแทบจะพูดไม่ออก แต่นั่นก็เป็นสิ่งเดียวที่พวกเขาสามารถทําได้ในตอนนี้

พื้นที่พิเศษนั้นกว้างใหญ่

เตียงของมีมีอยู่ห่างจากทะเลสาบสีขาว 10 เมตร และมีหญ้าสีเขียวที่มีปลายสีแดงอยู่รอบๆทะเลสาบและเตียงของมีมี่

ต้นไม้ 2-3 ต้นที่นี่และที่นั่นมีผลของพวกมันบางส่วน ในขณะที่ทิวทัศน์ทั้งหมดนี้รายล้อมไปด้วยทิวเขา

และด้านหลังทิวเขาเป็นที่ราบกว้างใหญ่ที่ปกคลุมไปด้วยพืชพรรณและผืนน้ํา

เอธาน, เทียน่า และ อเวเลีย เลือกภูเขาก่อนสร้างบ้านที่นั่น ในขณะที่ไมค์และเคริน เลือกสร้างบ้านบนภูเขาอีกแห่ง

มีมี่และลัคกี้มองดูพวกเขาจากด้านล่าง ขณะนั่งอยู่บนเตียงขณะที่เอธาน และคนอื่นๆ สร้างบ้านของพวกเขา

“ทําไมพวกเขาถึงสร้างบ้านของพวกเขาบนยอด แต่ไม่อยู่ที่นี่แทนล่ะ” มีมี่ถามอย่างสงสัย

*เหมียว..*

“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันนะ…”