The Tale of the Void Emperor เรื่องราวของจักรพรรดิที่ไร้ประโยชน์ - ตอนที่ 132 ยูมิ

ตอนที่ 132: ยูมิ

แร็คทาร์และยูมิมาใกล้ร่างของทอร์เก้ทันที

แสงสีขาวคล้ายฟองอากาศปกคลุมมือของยูมิ ขณะที่เธอยื่นมือไปข้างหน้าและสอดเข้าไปในร่างกายของทอร์เก้ และมือของเธอก็เข้าไปข้างใน โดยไม่ทำลายเนื้อคริสตัลของเขาอย่างน่าประหลาดใจ

แต่หลังจากนั้น ใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนไป เมื่อประกายสีเทาอ่อนปรากฏขึ้นบนร่างกายของ ทอร์เก้ ก่อนเกิดการระเบิดขึ้น

“บูม…*

แร็คทาร์นั้นเร็วพอที่จะดึงยูมิกลับมาทันที เมื่อเขาสังเกตเห็นประกายไฟ และใช้การป้องกันที่เร็วที่สุดที่เขาจะคิดได้ เมื่อมีกำแพงโลหะสีแดงปรากฏขึ้นรอบตัวเขา

แต่การระเบิดได้ทำให้ทั้งสองคนอยู่ห่างออกไปประมาณ 50 เมตร เนื่องจากพวกเขาไอเป็นเลือดสีชมพูจากปากของพวกเขาอย่างต่อเนื่องและมีเลือดออกทั่วร่างกาย

มีมีและลัคกี้ตกใจมาก ขณะดูจากพื้นที่พิเศษเพราะพวกเธอไม่ได้คาดหวังสิ่งนี้เช่นกัน

การระเบิดดังพอที่ไมค์และคนอื่นๆ ได้ยิน

อเวเลีย, ไมค์ และ เคริน ลืมตาและมองไปทางมีมีด้วยความอยากรู้

“เกิดอะไรขึ้นมีมี่” อเวเลียถามก่อนจะเดินไปที่นั่น

ไมค์และเครินก็มาถึงที่นั่นเช่นกัน

ทั้งสามคนมองไปที่หน้าจอเมฆ ขณะที่มีมี่และลัคกี้บอกพวกเขาว่าเกิดอะไรขึ้น

“นี่เป็นโอกาสที่ดีที่จะได้รู้จักสถานที่นี้มากขึ้นและรู้ข้อมูลที่เราอาจจะขาดไป” ไมค์พูดอย่างครุ่นคิด อ่านนิยายได้ที่

พวกเขามองไปที่หน้าจอเมฆนั้น และเห็นแร็คทาร์และยูมิกำลังรักษาตัวเอง แต่อาการบาดเจ็บของพวกเขาค่อนข้างรุนแรง

อเวเลียครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “พวกมันยังคงเป็นอันตรายต่อเรามาก แม้ว่าจะได้รับบาดเจ็บก็ตามเรา “

“พวกคุณกำลังพูดเรื่องอะไร” เมื่อได้ยินเสียงของผู้มาเยือนทุกคนก็เห็นเอธาน และ เทียน่า กลับมาขณะนั้นเครินก็พูดขึ้น “พี่เอธาน ดูสถานการณ์ภายนอกสิ”

เอธานเห็นว่าใบหน้าของพวกเขาดูเคร่งขรึม ขณะที่เขาเดาว่าอาจมีบางอย่างเกิดขึ้นข้างนอก

เขาไม่ต้องการหน้าจอเมฆเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นข้างนอก เพราะเขาสามารถเห็นภายนอกได้เพียงแค่คิดเกี่ยวกับมัน

ดวงตาของเขาสะท้อนถึงสิ่งมีชีวิตที่ได้รับบาดเจ็บ 2 คน ขณะที่พวกเขานั่งไขว่ห้าง ในขณะที่รักษาตัว และเขาเข้าใจว่านี่เป็นโอกาส

“เทียน่าและฉันจะออกไปข้างนอก ในขณะที่คุณทั้ง 3 คนรออยู่ที่นี่ เราจะไม่ประมาทและเคลื่อนไหวด้วยความระมัดระวัง”

อเวเลียพยักหน้าอย่างกังวล และพูดว่า “ระวังตัวไว้ตลอดเวลา ไม่อย่างนั้น พวกมันก็อาจจะมีอำนาจพอที่จะฆ่าคนระดับชั้นล่างๆอย่างเราได้ง่ายๆ อย่าเสี่ยงโดยไม่จำเป็น และย้ายกลับมาที่นี่ถ้านายรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ”

เอธานยิ้มแล้วพูดว่า “ใจเย็นๆ”

จากนั้นเขาก็เรียกเสือคริสตัล และชุดเกราะมังกร มงกุฎมีเขาปรากฏบนศีรษะของเขาด้วยขณะที่เทียน่าเรียกปีกสีแดงเข้มอันชั่วร้ายของเธอออกมา และนกสีแดงที่มีลวดลายสีน้ำเงินเข้มและสีส้ม

แม้ว่าเขาจะปล่อยหมัดออร่าสีม่วงออกไปไม่ได้ในตอนนี้ เนื่องจากเอธานไม่มีของเหลวสีม่วงเพียงพอ แต่การทำให้มงกุฎปรากฏบนศีรษะของเขายังคงเพิ่มสถานะทางกายภาพของเขาในระดับสูง

[ ปล 1; มงกุฏเขาสีม่วงจะอยู่บนหัวของอวตารต้นกำเนิดตลอดเวลา แต่เขาสามารถเลือกได้ว่าเขาต้องการให้มันปรากฏบนหัวของเขาหรือไม่ ]

หลังจากนั้นทั้งคู่ก็หายตัวไปและปรากฏตัวข้างนอก

ไมค์, เคริน, อเวเลีย, มีมี่ และลัคกี้ ยังคงให้ความสนใจบนหน้าจอเมฆนั้นในขณะที่รู้สึกประหม่าข้างนอก

เสือคริสตัลสร้างปริซึมที่มี เอธาน และ เทียน่า อยู่ข้างใน ในขณะเดียวกันพายุที่รุนแรงของเทียน่า (นก) ซึ่งอยู่ในรูปแบบย่อส่วน ก็มีขนาดใหญ่กว่าเสือคริสตัลที่มีปีกกว้าง 20 เมตรและลำตัวยาว 5 เมตร มันเริ่มบินไปรอบ ๆ บนตัวของพวกเขา

ใบหน้าของแร็คทาร์ และยูมิเปลี่ยนไป เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังงานที่อ่านได้ในระยะ 30 เมตร

“ ดูเหมือนว่าเรากำลังมีปัญหา” ยูมิพูดด้วยใบหน้าที่เป็นกังวล เมื่อพวกเขาเห็น เอธาน และ เทียน่า เข้ามาใกล้พวกเขา ขณะอยู่ในผลึกคริสตัลด้วยภาพลวงตาของพวกเขา

แต่เช่นเคย มงกุฎของ เอธาน และปีกของเทียน่า นั้นดูมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว เนื่องจากไม่มีหุ่นจำลองมายาตัวใดมีของเหล่านั้น

เอธาน และ เทียน่า ค่อยๆ ก้าวไปข้างหน้าขณะพูด

“เราจะโจมตีพวกเขาโดยตรงหรือคุยกับพวกเขาก่อน” เทียน่าถาม

เอธานครุ่นคิดครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “มาคุยกับพวกเขากันก่อนเถอะ พลังทางความคิดของเราหรือคาถาใดๆ จะไม่สามารถสร้างความเสียหายแก่พวกเขาได้เลย เพราะพวกนั้นมีพลังในระดับที่สูงกว่าเรา”

เทียน่า พยักหน้า ขณะที่เธอเปลี่ยนพายุของเธอให้กลายเป็นร่างจิ๋ว

นี่คือแท่นบูชาจิตวิญญาณของเธอ และพลังทางความคิดของเธอคือ พายุนรกแห่งมาเอลเจตจำนงของภูเขาไฟ-สายฟ้าของเธอเป็นส่วนหนึ่งของแนวคิดนี้

เอธาน และ เทียน่า หยุดต่อหน้า แร็คทาร์ และ ยูมิ ในระยะ 10 เมตร

แร็คทาร์พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ถ้าเจ้าต้องการจะโจมตีเรา ก็จงหวังไว้ว่าพวกเจ้าก็จะเป็นเช่นเรา”

ยูมิพยักหน้าด้วยใบหน้าที่เย็นชาและแน่วแน่

เอธาน มองดูพวกเขาและพูดว่า “ใจเย็นน่า เราไม่ได้มาที่นี่เพื่อโจมตีคุณ ฉันแค่ต้องการทราบตำแหน่งปัจจุบันและวิธีที่จะออกจากที่นี่”

ยูมิ และ แร็คทาร์ ขมวดคิ้ว เมื่อได้ยินแบบนั้น แต่เนื่องจากพวกเขาไม่ต้องการเพิ่มความตึงเครียดกับอีกฝ่าย พวกเขาจึงตอบไป

” ตำแหน่งปัจจุบันคือบริเวณรอบนอกของระดับแรก และที่นี่มีสัตว์เวทย์มนตร์และการทดลองไม่มากนัก หากต้องการออกจากบริเวณรอบนอกนี้และไปลึกกว่านี้ คุณเพียงแค่ต้องเคลื่อนที่ต่อไปในทิศทางนี้ ”

เมื่อพูดเช่นนี้ แร็คทาร์ก็ชี้มือไปทางด้านหลังของเธอ ซึ่งชี้ทิศทางไปยังส่วนลึก

ยูมิเงียบไปขณะที่เธอมองดูทั้งสองคนและสังเกตเห็นปรากฏการณ์ประหลาด ฉันไม่สามารถสัมผัสได้ถึงพลังแห่งกฎเกณฑ์ใดๆ และพลังของพวกเขาก็ช่างอ่อนแอมาก เกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา? สถานการณ์ของพวกเขาไม่เหมือนใคร..เป็นไปได้ว่าพวกเขาได้รับโทเค็นเลือดและมาถึงที่นี่ด้วยตัวเองหรือไม่? แต่เผ่าพันธุ์มนุษย์จะโง่เขลาพอที่จะมอบโทเค็นแห่งเลือดนั้นให้คนอ่อนแอแบบนี้ได้อย่างไร? โทเค็นเป็นทรัพยากรที่มีค่า และให้เฉพาะหมายเลขที่กำหนดให้กับแต่ละการแข่งขันที่มีคุณสมบัติเหมาะสม กฏดังกล่าวยังระบุด้วยว่าเฉพาะผู้ที่มีระดับสูงๆเท่านั้นที่มีสิทธิ์เข้าร่วมสงครามเลือดรอมบานี้ “

” มีบางอย่างผิดปกติ ผิดแน่นอน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เธอจึงตัดสินใจริเริ่ม

เธอขยับนิ้วซื้อย่างเงียบๆ ขณะที่ลูกบอลสีชมพูเล็กๆ ปรากฏขึ้นก่อนที่มันจะพุ่งเข้าหาเอธาน

เอธาน สัมผัสได้ถึงอันตราย แต่ก็สายเกินไปแล้วที่จะตั้งรับ ลูกบอลสีชมพูทะลุปริซึมก่อนจะพุ่งเข้าชนเขาที่ท้องและออกมาจากอีกด้านหนึ่ง ขณะที่เลือดสาดกระจายไปทั่ว

“เอธาน!!” ใบหน้าของเทียน่าร้องออกมาก่อนจะโจมตีพวกเขาโดยตรง

พายุใหญ่ขึ้น เมื่อมันส่งเสียงดังและเปิดใช้งาน พายุนรกแห่งมาเอลทันที

พายุที่มีพลังทำลายล้างและฝนที่มืดมิดได้ห่อหุ้มแร็คทาร์ และ ยูมิ ไว้ด้วยการจัดการแนวคิดต่างๆ ของเจตจำนงลึกลับ นั่นจึงทำให้พายุอันตรายยิ่งขึ้นไปอีก

แต่ แร็คทาร์ และ ยูมิ ไม่ได้รับความเสียหายใดๆ

ปีกของ เทียน่า เริ่มส่องแสง เมื่อมีสายสีแดงเข้มปรากฏบนตัวเธอ แต่ในวินาทีต่อมา เอธาน ก็คร่ำครวญด้วยเลือดเต็มปากและหายตัวไปพร้อมกับเทียน่า พวกเขาเข้าไปในพื้นที่พิเศษ เพราะการอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ใช่ทางเลือกที่ดีนัก

โชคดีที่พลังงานคริสตัลขาวแสดงผลหลังจากนั้นอาการบาดเจ็บของเอธานเริ่มหายดี