Throne of Magical Arcana ศึกบัลลังก์เวทอาร์คานา - บทที่ 263 กำจัดปัญหาที่อาจเกิดขึ้น

ทั้งเจคอบ ทั้งสเปนเซอร์ กระทั่งอัศวินอีกหลายคน ไม่มีใครคิดว่านักเวทที่สังหารวอร์เร็นกับเรจาจะยังรออยู่ที่นี่ ส่วนใหญ่แล้ว มือสังหารมักจะรีบหลบหนีจากที่นั้นโดยเร็วที่สุด ดังนั้น เมื่อเจคอบกับบรรดาอัศวินมาถึงห้องรับแขก พวกเขาจึงแค่มองหาร่องรอยหลักฐานเท่านั้น แต่หารู้ไม่ว่ามีคนอีกหนึ่งคนอยู่!

ลูเซียนใช้ประโยชน์จากจุดนี้ และเขาเรียกมันว่าเวทมนตร์จิตวิทยา

เมื่อเจคอบถูกใยแมงมุมสีเทาพันทั้งตัว และเห็นคนค่อยๆ ปรากฏตัวในห้องนั้น เขาก็รู้ทันทีว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น เขาไม่ตื่นกลัวแต่โกรธเกรี้ยว เขาเกร็งกล้ามเนื้อทั่วทั้งร่างภายใต้ชุดเกราะเพื่อทำลายใยแมงมุม แต่มันเหนียวเกินกว่าที่คิด อย่าว่าแต่จะหยิบดาบตรงเอวที่ชื่อ ‘ทลายน้ำแข็ง’ เลย แม้แต่ขยับตัวก็ยังทำไม่ได้

เวทมนตร์ระดับสอง ‘ใยแมงมุม’!

จากประสบการณ์ เจคอบรู้ว่าการติดกับอยู่ที่นี่หมายถึงความตาย เขาต้องแทรกแซงการร่ายเวทของลูเซียนเพื่อยื้อเวลาให้ตัวเองกำจัดใยแมงมุมได้ เขาจึงอ้าปากกว้าง แล้วเขี้ยวในปากก็ยาวขึ้น ขณะที่เขากำลังจะใช้พลัง ‘คำราม’ เพื่อให้ลูเซียนชะงัก ลูเซียนก็ใช้ไม้เท้าปะการัง ‘แอมบูลา’ ชี้ไปที่เขา แล้วลูกสายฟ้าขนาดกลางก็พุ่งตรงเข้าปากเขา!

เวทมนตร์ระดับสองของไม้แอมบูลา ‘เวทมวลสายฟ้า’

ถ้าตอนนี้เจคอบขยับตัวได้ ลูเซียนก็จะไม่มีทางลงมืออย่างนี้ได้ อย่างไรก็ตาม ในสายตาของลูเซียน เจคอบก็เหมือนเป้านิ่งให้เขาทดสอบเวทมนตร์!

หัวของเจคอบชาไปหมดเพราะ ‘เวทมวลสายฟ้า’ เขาเปล่งเสียงอะไรไม่ได้เลยแม้แต่น้อย

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากพร ‘มนุษย์หมาป่า’ อันทรงพลังของเขา เจคอบก็หายจากอาการนั้นได้อย่างรวดเร็ว นอกจากนี้ เวทมนตร์นี้เป็นเพียงเวทมนตร์ระดับสอง และการที่ผู้ร่ายเป็นนักเวทระดับสามไม่สามารถทำให้มันมีพลังเพิ่มได้

ลูเซียนรู้ข้อนี้ หลังจากใช้ ‘เวทมวลสายฟ้า’ เขาก็ร่ายเวทมนตร์อีกเวทด้วยด้วยเสียงสูงต่ำแปลกหู เกิดลำแสงสีเทาก็พุ่งตรงออกมาจากมือขวาของลูเซียนซึ่งสวมถุงมือสีขาวอยู่ แล้วแสงนั้นก็ซัดร่างเจคอบทันที

เวทมนตร์ศาสตร์มืดระดับสาม ‘ลำแสงตัดกำลัง’ ซึ่งทำให้คนรู้สึกอ่อนแรงได้อย่างรวดเร็ว

ชุดเกราะสีดำของเจคอบเปล่งแสงเพื่อป้องกันไม่ให้ลำแสงส่งผลต่อร่างกายเขา อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ชุดเกราะจะป้องกันการโจมตีทางกายได้เป็นอย่างดี แต่มันก็ไม่สามารถป้องกันเวทมนตร์ได้เท่าไรนัก ลำแสงสีเทาพุ่งเข้าร่างของเขา แล้วเจคอบก็รู้สึกหนาวขึ้นมาฉับพลัน เขารู้สึกล้า แต่ด้วย ‘พร’ อันทรงพลังของเขา เขาจึงไม่ได้สูญสิ้นแรงไปทั้งหมด

แหวนในนิ้วมือขวาของเจคอบเกิดแสงวาบ สายฟ้าก็ถูกเรียกออกมา มันพุ่งตรงไปยังลูเซียน

เจคอบรู้ว่าตนไม่เก่งเรื่องการโจมตีระยะไกล เขาจึงซื้อแหวนเวทมนตร์ราคาแพงวงนี้มา ในขณะเดียวกัน ใบหน้าได้รูปของเจคอบก็เริ่มบิดเบี้ยว โหนกแก้มเริ่มยื่นยาว ดวงตาเป็นสีแดง และขนเริ่มงอกออกมาบนใบหน้า ร่างของเจคอบขยายใหญ่กว่าเดิมครึ่งหนึ่ง แม้กระทั่งข้อนิ้วมือทั้งสิบก็ด้วย!

ภายในสองวินาที เจคอบก็ดูเหมือนหมาป่าขนาดยักษ์!

เมื่อพลัง ‘มนุษย์หมาป่าอาละวาด’ ออกฤทธิ์ ความแข็งแกร่งและความว่องไวของคนคนนั้นจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว และจะมีภูมิคุ้มกันเวทมนตร์ที่ส่วนใหญ่แล้วมีผลต่อจิตใจ อย่างไรก็ตาม คนคนนั้นจะไม่สามารถใช้อุปกรณ์เวทมนตร์ได้ขณะใช้พลัง ‘อาละวาด’ อยู่

กลายเป็นว่าใยแมงมุมนั้นเปราะบางเกินกว่าจะหยุดยั้งเจคอบ เจคอบอ้าปากหายใจ แล้วเดินดิ่งมุ่งไปหาลูเซียน

ลูเซียนรีบฟื้นพลังให้ตัวเองด้วยเปลวไฟสีทองและสีขาว ซึ่งเป็นเกราะปกป้องเขาให้พ้นจากสายฟ้า ไม่กี่วินาทีหลังจากนั้น เมื่อลูเซียนพร้อมร่ายเวทมนตร์อีกครั้ง ก็มีลูกแก้วลอยขึ้นเหนือศีรษะเขาและปล่อยแสงวาบ

ลูเซียนกำหมัดทั้งสองข้างและแสงนั้นก็ส่องลงบนตัวเจคอบ เจคอบรู้สึกว่าพื้นของห้องนั่งเล่นเหมือนเป็นโคลนตม กำลังดูดตัวเขาลงไปข้างล่าง เขาจึงต้องใช้ความพยายามอย่างหนักที่จะยกเท้าขึ้นมาเพื่อให้เคลื่อนไหวต่อไปได้ ใยแมงมุมที่หลงเหลืออยู่บนตัวเขาทำให้เขาไม่สามารถขยับตัวได้ง่ายนัก

เวทมนตร์โหราศาสตร์ระดับสอง ‘ธรณีตรึงร่าง’!

หลังโค้งงอของเจคอบในร่างหมาป่านั้นเหยียดตรงขึ้นทันที แล้วเงาหมาป่าก็โดดออกมาจากตัวเขา เงานั้นเป็นอิสระจากพันธนาการของใยแมงมุมและพื้นที่ดึงร่างเขา แล้วมันก็กระโดดใส่ลูเซียน

พรมนุษย์หมาป่า ‘ทำลายล้าง’!

แสงศักดิ์สิทธิ์ระเบิดออกจากอกลูเซียน ลำแสงที่เหมือนเปลวเพลิงจากหลังคาซัดเงานั้นเต็มๆ จนหายไปในชั่ววินาที

มันคืออาคมเทพ ‘เวทเพลิงพิฆาต’!

เจคอบอ่อนแอลงเมื่อเงานั้นถูกทำลาย และเขาเกือบจะหยุดเคลื่อนไหวไปข้างหน้า

ลูเซียนฉวยโอกาสนี้ร่ายเวท ‘ลำแสงตัดกำลัง’ ใส่เจคอบอีกครั้ง

เมื่อถูกลำแสงสีเทาโจมตีอีกครั้ง เจคอบก็ไม่มีแรงแม้แต่จะส่งเสียงคำราม เขารู้ว่าจะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้ เมื่อคิดว่าความเสียหายที่จะตามมานั้นคุ้มค่า เขาจึงใช้พลัง ‘อาละวาด’ อีกครั้ง! มีเพียงอัศวินหลวงเท่านั้นที่สามารถใช้พลังซ้ำอีกครั้งได้ภายในระยะเวลาสั้นๆ! เจคอบเริ่มโจมตีลูเซียนอีกครั้ง!

มือซ้ายของลูเซียนเปล่งแสงเย็นๆ แล้วดาบน้ำแข็งก็ฟันหน้าแข้งของเจคอบ!

ถึงแม้ดาบจะไม่ทำให้เจคอบบาดเจ็บนักเนื่องจากเกราะหนาหนักที่เขาสวมอยู่ แต่ความเย็นก็กลายเป็นน้ำแข็งและตรึงขาเจคอบให้ติดอยู่กับพื้น

อย่างไรก็ตาม ด้วยพลังมนุษย์หมาป่าของวอร์เร็น น้ำแข็งก็แตกเป็นเสี่ยงๆ ทันที

เมื่อเจคอบเตรียมจะขย้ำคอลูเซียน ใยแมงมุมก็พันตัวเขาอีกครั้ง เจคอบแผดเสียงด้วยความเดือดดาล

ลูเซียนเตรียมตัวมาเพื่อการต่อสู้ครั้งนี้ เขามีแผนการและกลยุทธในใจ นี่เป็นพลังของนักเวท เมื่อประจันหน้านักเวทชั้นกลาง ถ้าอัศวินระดับสี่ไม่มีพลังลับหรืออุปกรณ์เวทมนตร์ดีๆ เขาก็แทบจะไม่ชนะในการต่อสู้

ลูเซียนชี้ไม้แอมบูลาไปที่ปากขนาดใหญ่ของเจคอบอีกครั้ง มวลสายฟ้าอีกลูกพุ่งเข้าปาก เสียงคำรามของเจคอบหยุดลงทันที

ขณะที่เจคอบยังคงพยายามอย่างสุดกำลังที่จะกำจัดใยแมงมุมที่พันตัว เขาก็ได้ยินเสียงลูเซียนร่ายเวทแปลกหูอีกครั้ง! แล้วลำแสงสีเทาซัดเขา!

ขาของเจคอบหมดแรงทันทีจนเกือบเข่าทรุดลงบนพื้น แต่ใยแมงมุมก็ยังตรึงไม่ให้เขาล้ม!

เจคอบอ้าปากหายใจหอบ มีเสียงแหบหยาบออกมาจากในคอเขา แต่มันไม่ได้เป็นเสียงคำราม ดวงตาของเจคอบที่จับจ้องลูเซียนนั้น เต็มไปด้วยความสิ้นหวังและความโกรธ

 ในที่สุด ‘ลำแสงตัดกำลัง’ ก็ได้ผล!

บนหน้าของลูเซียนยังมีรอยยิ้ม แต่เขาเมินสายตาของเจคอบที่จ้องเขาเขม็ง ลูเซียนรอฟื้นพลังเพื่อร่ายเวทมนตร์สุดท้าย

ไม่กี่วินาทีต่อมา ลูเซียนยกมือขวาและชี้ไปยังอกซ้ายของเจคอบ มีหลุมดำปรากฏขึ้นด้านหน้าอกของเขาและอุปกรณ์เวทมนตร์ที่เขาสวมใส่อยู่ได้กลายเป็นอนุภาคของแข็ง ก๊าซ และของเหลวหลากสี

นั่นคือเวทมนตร์พิเศษของลูเซียน ‘เวทจัดลำดับธาตุ’ และลูเซียนยังชอบเรียกเวทมนตร์นั้นว่า ‘เวททำลายอุปกรณ์’ อีกด้วย

ดวงตาของเจคอบเบิกกว้าง เส้นเลือดในตาเขาแทบจะระเบิด ขณะที่เจคอบยังคงพยายามที่จะฟื้นฟูพลังสุดชีวิต ลูเซียนก็ร่าย ‘เวทจัดลำดับธาตุ’ อีกครั้ง

เจคอบตกใจที่พบว่าขนหมาป่าบนหน้าอกและมัดกล้ามของเขาเริ่มเลือนหายไป อันเนื่องมาจากพลังลึกลับและไม่สามารถต้านทานได้ เนื้อของเขากลายเป็นอนุภาคหลากสีสันและเปิดให้เห็นหัวใจของเขา!

เจคอบเคยได้ยินเรื่องเกี่ยวกับเวทมนตร์น่าขนลุกนี้ เขาไม่อยากเชื่อเลยว่านักเวทหนุ่มตรงหน้าเขาจะมีพลังแบบนี้ด้วย!

ก่อนที่ผิวหนังและกล้ามเนื้อของเจคอบจะกลับไปเป็นเหมือนเดิม ลูเซียนก็ชูไม้แอมบูลาอีกครั้งแล้วยิงมวลกรดเข้มข้นใส่หัวใจของเจคอบ

กรดเข้มข้นอาบหัวใจของเจคอบทันที แล้วชายร่างหมาป่าก็ร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส

ในตอนนี้เอง ลูเซียนก็ร่ายเวทมนตร์เรียกธนูกรดสีเขียว แล้วมันก็พุ่งเข้าปักหัวใจของเจคอบ

อัศวินระดับสี่สิ้นใจลงตรงนั้น ต่อหน้านักเวท เจคอบไม่มีแม้แต่โอกาสจะใช้ประโยชน์จากความแข็งแกร่งของเขา อย่างเช่น พลัง ความเร็ว และความว่องไว

“ลงไปเจอลูกเจ้าในนรกซะ” ลูเซียนเอ่ยอย่างสงบนิ่ง จากนั้น เขาก็เรียกลูกไฟขนาดใหญ่ออกมาระเบิดร่างเจคอบ ลูเซียนไม่อยากทิ้งร่องรอยใดๆ ไว้ที่นี่ที่จะเป็นร่องรอยพลังพิเศษของเขา นั่นก็คือ ‘เวทจัดลำดับธาตุ’

ถึงแม้ลูกไฟจะทรงพลังมาก แต่เกราะสีดำของเจคอบก็ยังดูแข็งแรงดีอยู่ เมื่อใยแมงมุมติดไฟ ไฟก็แผดเผาทั่วร่างของเจคอบ

นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมลูเซียนจึงไม่เลือกใช้ไฟโจมตีเจคอบ ก็เพราะใยแมงมุมจะต้องถูกเผาให้วอด

ลูเซียนหลับตาใช้พลังจิตสัมผัสถึงสิ่งที่อยู่รอบๆ เขาเห็นสเปนเซอร์ ซึ่งแทนที่จะรีบมาช่วยนายของเขา กลับหันหลังวิ่งหนีไป เขาต้องไปบอกใครๆ ว่าเจคอบตายแล้วแน่ๆ

สเปนเซอร์เป็นแค่คนที่เจคอบจ้างมา จึงไม่มีทางที่เขาจะเอาชีวิตมาเสี่ยงเพื่อแก้แค้นให้เจคอบและวอร์เร็น

ลูเซียนรู้เรื่องนี้ดี เขาจึงไม่จำเป็นต้องฆ่าสเปนเซอร์ ลูเซียนหยิบดาบ ชุดเกราะ เงินและอุปกรณ์เวทมนตร์ที่เหลือของเจคอบ เขายังทิ้งร่องรอยสัญลักษณ์ของสภาเวทมนตร์และองค์กรเจตจำนงแห่งธาตุเพื่อให้ประชาชนของอีสต์เฮเวนได้เห็นถึงพลังของทั้งสภาและองค์กร แล้วคนพวกนั้นก็จะสรุปว่าวอร์เร็นกับเจคอบถูกสังหารโดยนักเวทสักคน พวกเขาจะโกรธแค้นสภาเวทมนตร์กับองค์กรเจตจำนงแห่งธาตุ ลูเซียนก็ไม่เจอปัญหาในวันข้างหน้า

………………………….