Throne of Magical Arcana ศึกบัลลังก์เวทอาร์คานา - บทที่ 488 มีขึ้น มีลง (2

บทที่ 488 มีขึ้น มีลง (2)
ท่ามกลางแสงจันทราสีเงินไร้พรมแดน เส้นสีดำละเอียดก็ปรากฏขึ้นและขยายใหญ่ขึ้นๆ

มันคือดาบยาวที่มีเพลิงสีดำลุกโชนปกคลุม เพลิงสีดำลุกโพลงสว่างไสวจนดูเหมือนจะสามารถกลืนกินทุกสิ่งได้

ฟรานซิสซึ่งอยู่ไกลออกไปยังสามารถสัมผัสได้ว่าเพลิงสีดำนั้นกำลังดึงพลังแสงทั้งหมด แม้แต่เวลาก็ดูเหมือนจะเดินช้าลงและรวมเป็นหนึ่งอยู่ในเพลิงนั้น

แต่ไม่นานเขาก็รู้ตัวว่านี่เป็นเพียงภาพมายาของเขาเท่านั้น ขณะที่เขาเห็นแสงสีเขียวเข้มและขาวปนเทา รวมถึงแสงสว่างจ้าเข้มข้นพุ่งออกมาจากความมืด

ในท้ายที่สุด ความมืดเข้าปกคลุมทุกสิ่งทุกอย่างและก็พลันล่าถอยไปไหนเสี้ยววินาที

เมื่อดวงจันทร์สีเงินขึ้นสู่ท้องฟ้าอีกครั้ง ภายใต้รัศมีอันสว่างไสว ลูเซียนกำลังลอยตัวอยู่กลางอากาศ ดาบยุติธรรมจืดจางของเขาถูกขว้างไปยังริมฝั่งแม่น้ำและปักอยู่เหนือพื้นดินใกล้ๆ กับนาตาชา มือซ้ายของเขาห้อยอยู่ข้างลำตัวอย่างอ่อนแรง และใบหน้าของเขาก็ซีดเผือดราวกับหน้ากระดาษ การโจมตีเพียงครั้งเดียวนี้ใช้พลังทั้งหมดที่อัลเทอร์นาเก็บสะสมมา รวมถึงหลั่งโลหิตของลูเซียนหลังจากการแปลงกาย ตอนนี้ลูเซียนกลับสู่รูปลักษณ์ปกติของเขา

อารามแห่งสงครามและยอดเขาที่อารามแห่งนี้ตั้งอยู่ต่างมลายหายไป คอนกัสลอยตัวนิ่งอยู่กลางอากาศ ขณะที่รูดอล์ฟที่สองร่วงลงกองกับพื้น ตาชั่งสีขาวดำของเขาก็หายไปเช่นกัน ตาชั่งนั้นอาจเป็นเพียงแค่ภาพมายาสะท้อนเท่านั้น

สายลมยามราตรีพัดโชย ผ้าคลุมและเสื้อคลุมเวทมนตร์สีดำของคอนกัสสะบัดไหวก่อนจะกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย เผยให้เห็นหัวกะโหลกสีขาวภายใน แล้วราวกับหัวกะโหลกกำลังละลาย หยดของเหลวสีขาวก็ตกลงสู่พื้น ดูดพลังชีวิตห้วงสุดท้ายจากพื้นดิน

หัวกะโหลกทั้งหัวของคอนกัสพังทลาย ตอนที่หัวกะโหลกเกิดรอยแตก จุดไฟที่มีขนาดเท่าปลายเข็มสองจุดก็ดับลงในทันที อย่างไรก็ตาม ภายใต้หัวกะโหลกสีขาว มีหัวกะโหลกสีทองขนาดเล็กซ่อนอยู่ภายใน มันมีพลังที่หน้าขนลุกมากที่สุด ในเบ้าตาของหัวกะโหลกสีทอง จุดไฟสีแดงขนาดเท่าปลายเข็มก็ติดขึ้นอีกครั้ง

“เจ้าไม่มีทางหนีพ้น” คอนกัสซึ่งเหลือเพียงหัวกะโหลกสีทองเท่านั้น ก็พูดกับลูเซียนด้วยน้ำหม่นหมอง แถวฟันบนและล่างขยับอ้าปากเปิดปิด

หัวกะโหลกสีทองก็มีรอยแตกเช่นกัน ภายในหัวกะโหลก มีแหวนโบราณอยู่หนึ่งวง และในวินาทีต่อมา หัวกะโหลกสีทองและแหวนก็หายสาบสูญไปอีกครั้ง

หัวใจของลูเซียนหยุดเต้นชั่วขณะ คอนกัสปิดตำแหน่งการฟื้นคืนชีพใหม่อยู่ใกล้ๆ!

ลูเซียนเข้าใจดีว่าคงเป็นไม่ได้ที่อัลเทอร์นาจะสั่งหารคอนกัส และรูดอล์ฟที่สองด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว ในขณะที่อัลเทอร์นายังคงฟื้นฟูพลังอยู่ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเขากำลังเผชิญหน้ากับภาพสะท้อนของรูดอล์ฟที่สองเท่านั้น ลูเซียนก็ยังคงหวังว่าพลังของอัลเทอร์นาจะสามารถทำลายร่างของคอนกัส เพื่อให้เขาสามารถฟื้นคืนชีพได้ในเครื่องรางกับพลังในโลกหลักเท่านั้น ลูเซียนจะมีเวลาเหลือมากพอ อย่างไรก็ตาม เรื่องราวไม่ได้เป็นไปตามแผน

แต่กระนั้นก็ดี ลูเซียนไม่ได้ตื่นตระหนก เขาเป็นผู้มีดวงชะตาลี้ลับ และเขาก็ได้พบกับนาตาชาอีกครั้ง ลูเซียนเพียงแค่ต้องพรางตัวและค้นหาสภาเวทมนตร์อย่างระมัดระวัง แล้วเขาก็ไม่ต้องกังวลเรื่องคอนกัสอีกต่อไป อย่างน้อยที่สุดคอนกัสต้องใช้เวลาถึงครึ่งชั่วโมงถึงจะกลับมาได้ และสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ…

แล้วสายตาของลูเซียนก็หันไปมองมวลพลังสีดำ ขาว และเทาที่ลอยอยู่กลางอากาศ เมื่ออัลเทอร์นาดูดซับพลังจากมวลพลังนั้นแล้ว คอนกัสก็จะหนีไปให้ไกลที่สุดแน่นอน

เมื่อพลังของอัลเทอร์นาฟื้นคืนมามากขึ้น อัลเทอร์นาก็จะสามารถกำจัดคอนกัสไม่ให้เหลือซาก!

รอยยิ้มปริศนาก็ค่อยๆ ปรากฏขึ้นบนหน้าของเทพเจ้าดวงอาทิตย์เบโร่ แล้วจู่ๆ เขาก็ร่วงลงบนพื้นกลายเป็นกองเถ้าถ่าน

แอล นาตาชา คามิล ฟรานซิส แดเนียล และคนที่เหลือต่างหมดสติหรือไม่ก็หมดสิ้นเรี่ยวแรง ขณะที่เทพอาซินก็กลายเป็นซากศพเดินได้ แต่ก็ยังพอมีสติเหลืออยู่บ้างและรู้ว่าลูเซียนเป็นคนที่ข้าต้องอยู่ให้ห่าง

“ข้าหิวไส้จะขาด…” มือซ้ายของลูเซียนยื่นออกไปและลากตัวลูเซียนขึ้นมา มือซ้ายนั้นบี้เข้ากับมวลพลังก้อนหนึ่งในอากาศ และก้อนมวลพลังที่เหลือก็ค่อยๆ หมุนวนและผสมกลืนเข้าหากัน

ทันใดนั้น เสียงของลมก็หายไปจากหูของลูเซียน และสีก็หายไปจากตาของลูเซียน ทั้งหมดที่เขาเห็นมีเพียงอากาศที่เต็มไปด้วยสีดำ สีขาว และสีเทา ทุกสิ่งที่สูงเกินกว่าหนึ่งเมตรก็ดูพร่ามัวไปหมด ลูเซียนรู้สึกว่าเขากำลังอยู่ในอวกาศอันโดดเดี่ยว และแม้แต่ห้วงความคิดของเขาก็ทำงานช้าลง

ฟรานซิสพยายามอย่างหนักที่จะแหงนหน้ามองดูลูเซียน ซึ่งลอยตัวอยู่นิ่งกลางอากาศ เขาเห็นว่าบนมือซ้ายของลูเซียน สีเงินกำลังต่อสู้กับสีดำ สีขาว และสีเทาที่ผสมปนเปกัน ดวงตาของลูเซียนเหม่อลอยราวกับวิญญาณหลุดออกจากร่าง

ตอนนั้นเอง แดเนียล ‘เพลิงล้างบาป’ ก็หันหน้ามา รอยยิ้มปริศนาก็ปรากฏบนหน้า แล้วเขาก็ค่อยๆ ยืนขึ้นและลอยขึ้นไปหาลูเซียนพร้อมด้วยดาบในมือ

“เจ้ารู้ว่าภาพมายาสะท้อนของข้าไม่ตายง่ายๆ แต่เจ้าก็ยังรับมวลพลังสำคัญเข้าไป เจ้าจะโอ้อวดเก่งเกินไปหรือเปล่า?” แดเนียลเอ่ยขึ้น แต่เสียงที่ดังออกมาเป็นเสียงของรูดอล์ฟที่สอง

อย่างไรก็ตาม พลังจากภาพมายาสะท้อนต่ำกว่าระดับพลังชั้นตำนาน ดูเหมือนว่าพลังของภาพมายาสะท้อนจะขึ้นอยู่กับร่างต้นของพลัง

“หือ ลูเซียน อีวานส์ รู้หรือว่าภาพสะท้อนมายาไม่ตายง่ายๆ? เขารู้ได้อย่างไร?” ในเขตขุนนางของเมืองฮูซัม โซเฟียกำลังนั่งอยู่บนเตียงจ้องมองตาชั่งสีดำขาว นางกำลังเฝ้าดูการต่อสู้ในอารามแห่งสงคราม โดยใช้อุปกรณ์เทพ และการเชื่อมโยงของนางกับภาพมายาสะท้อน อย่างไรก็ตาม คำพูดของบิดาก็ทำให้นางสับสน

นางไม่มีวันลืมสิ่งที่เกิดขึ้นในปราสาทใต้ดินของราชาแห่งตะวันเมื่อสามปีที่แล้ว นางตามหานักเวทปริศนามานานเพื่อหวังแก้แค้น แต่ก็ไม่ได้รับเบาะแสใดๆ เลย ก่อนที่นางจะค่อยๆ พักเรื่องนี้ไว้และหันมาตั้งใจพัฒนาตัวนางเอง

ก่อนออกจากสภาเวทมนตร์ ลูเซียนได้ยื่นเสนอเวทมนตร์สองบทใหม่ ซึ่งเขาใช้ในปราสาทใต้ดินในตอนนั้น เนื่องจากหลักการของเวทมนตร์สองบทค่อนข้างไม่ซับซ้อน นักเวทหลายคนก็ยังสร้างเวทมนตร์ลักษณะคล้ายๆ กันตามหลักการ หน่วยสืบราชการลับก็ไม่สนใจเรื่องนี้ โซเฟียก็เลยพลาดเบาะแสสำคัญที่สุดในการแกะรอยนักเวทปริศนา

อย่างไรก็ตาม ในฐานะที่มีพลังระดับชั้นตำนาน รูดอล์ฟที่สองก็จำลูเซียน อีวานส์ ขึ้นมาได้ในทันที ทั้งนี้ ลูเซียนก็ไม่ได้พยาายามซ่อนเร้นพลังวิญญาณของเขาแต่อย่างใด

รูดอล์ฟที่สองพูดกับลูเซียนก่อนเพื่อแสดงให้รู้ว่านี่ไม่ใช่การลอบโจมตี แล้วเขาก็ยกดาบนามชื่อว่า ‘เพลิงล้างบาป’ ขึ้น รูดอล์ฟที่สองลงดาบฟาดฟันใส่ลูเซียนปะทะกับแสงจันทรา

ดาบตวัดลงอย่างเร็ว ดาบที่สะท้อนกับแสงจันทราดูเหมือนจะครอบครองพลังศีลธรรมหลายอย่าง เช่น ความซื่อสัตย์ ความเมตตา และระเบียบเรียบร้อย

เมื่อดาบสีขาวที่สลักลวดลายเปลวเพลิงห่างจากศีรษะของลูเซียนเพียงนิ้วเดียว ก่อนที่ดาบยาวธรรมดาเล่มหนึ่งตวัดขวางป้องกันดาบของรูดอล์ฟไว้ทัน

เสียงดาบปะทะกันดังสนั่น ดาบเพลิงล้างบาปกระเด้งกลับ เช่นเดียวกับดาบธรรมดาเล่มนี้

“เจ้ายังขยับไหวอีกหรือ?” รูดอล์ฟที่สองพูดขึ้นด้วยความประหลาดใจกับสาวงามที่มีแววหน้ามุ่งมั่นที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา

แม้จะไม่น่าแปลกใจที่นาตาชายังมีชีวิตรอดมาได้ เนื่องจากนางไม่ใช่เป้าหมายหลักของพิธีกรรมชีวิตของคอนกัส แต่ก็ถือเป็นปาฏิหาริย์ที่นางยังมีแรงสู้ต่อได้

“เพราะ ตั้งแต่แรกแล้ว ลูเซียนเตือนหม่อมฉันไว้แล้วว่าผู้มีพลังชั้นตำนานกำลังมา หม่อมฉันจึงเตรียมพร้อมรับมือ” ดวงตาสีม่วงเงินของนาตาชาจ้องรูดอล์ฟที่สองเขม็ง “แม้อุปกรณ์สองชิ้นของหม่อมฉันจะถูกทำลาย แต่นั่นใช้พลังท่านป้าคามิล หม่อมฉันไม่บาดเจ็บมากนัก และใช้จังหวะระหว่างพิธีกรรมชีวิตค่อยๆ ฟื้นฟูพลังจากการสู้ครั้งก่อน”

นาตาชาถือดาบยุติธรรมจืดจางซึ่งลูเซียนตั้งใจเหวี่ยงดาบมาข้างนาง นาตาชายืนอยู่ระหว่างลูเซียนกับรูดอล์ฟที่สอง ‘โล่แห่งสัจธรรม’ จำลองและ ‘ดาบแห่งสมดุล’ ถูกทำลาย ส่วน ‘ดาบยุติธรรมจืดจาง’ อยู่รอดมาได้ ก็เพราะคุณสมบัติพิเศษที่สามารถต่อต้านพลังศาสตร์มืด

“เขารู้อยู่แล้วสินะว่าคอนกัสจะมา…” รูดอล์ฟที่สองถอนหายใจ

แล้วเขาก็ยกดาบและเริ่มการโจมตีรอบใหม่ที่รวดเร็วราวกับเม็ดฝนในพายุตกกระทบลงดิน พื้นที่รอบๆ เขาเริ่มร้อนขึ้นๆ ราวกับวัตถุโสมมทั้งหมดในมิตินี้เริ่มเผาไหม้

พลังของแดเนียล ‘เพลิงล้างบาป’ พัฒนาขึ้นถึงระดับของอัศวินทองคำด้วยภาพมายาสะท้อนของรูดอล์ฟที่สอง

อย่างไรก็ตาม นาตาชาตั้งสมาธิอยู่กับการป้องกันเท่านั้น และการป้องกันของนางทำได้อย่างสมบูรณ์แบบ

ดาบโลหะปะทะกันเสียงดังราวกับโน้ตเพลง

นาตาชาเป็นอัศวินระดับเจ็ด และแม้จะมีดาบยุติธรรมจืดจาง พลังของนางและการป้องกันก็ขึ้นถึงระดับแปดเท่านั้น อย่างไรก็ตาม ทักษะการต่อสู้และพลังโลหิตระดับสูงสุดของนางก็ปิดช่องว่างระหว่างพลังจากภาพมายาสะท้อนของรูดอล์ฟและพลังของนาง นอกจากนี้ รูดอล์ฟที่สองก็ยังไม่เชี่ยวชาญในการต่อสู้ในฐานะอัศวิน เนื่องจากเขาเลือกวิถีอื่นของความสมดุลของพลัง และเขาก็ไม่สามารถร่ายเวทมนตร์ได้มากมาย เนื่องจากการโจมตีครั้งก่อนหน้านี้ของอัลเทอร์นา

หลังจากผ่านไปหนึ่งนาที ทั้งสองฝ่ายก็ยังต่อสู่กัน ยังไม่มีใครเป็นฝ่ายได้เปรียบในการปะทะครั้งนี้

“เจ้าเป็นนักรบที่มีพรสวรรค์อย่างยิ่งในพวกเด็กรุ่นใหม่” รูดอล์ฟที่สองพยักหน้าและเอ่ยออกมา “แต่หากยังขวางทางข้า ข้าจะต้องสังหารเจ้าทิ้ง”

นาตาชาแสยะยิ้มเยาะเย้ย “พระองค์เคยเห็นอัศวินเผ่นหนีจากสมรภูมิหรือเพคะ?”

“ข้าจะให้เจ้าได้ตายเยี่ยงอัศวินสมใจอยาก” รูดอล์ฟที่สองตอบ

ปีกสีขาวสยายออกจากหลังของรูดอล์ฟอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ ขนของปีกน้อยกว่าและสีของปีกดูหมองกว่า

จุดแสงลอยออกมาจากปีกและรวมตัวกัน แสงพวกนั้นรวมตัวกันเป็นรูปร่างหนังสือหนาๆ เล่มหนึ่ง รูดอล์ฟที่สองฟันดาบลง และหนังสือก็เปิดไปหน้าๆ หนึ่งด้วยตัวมันเอง

‘ราชันย์เทวทูต!’ ‘นกกระจิบในหุบเขาวิมาน!’

รอยยิ้มหายไปจากหน้าของนาตาชา ด้วยสีหน้าเคร่งเครียดอย่างยิ่งบนหน้าของนาง นาตาชาตวัดดาบของนางในทันที ราวกับท้องฟ้าแตกออก รอยแตกภาพมายามากมายปรากฏรอบตัวนาง รอยแตกนั้นทำหน้าที่เหมือนโล่ป้องกันการโจมตีจากเพลิงล้างบาป

ตู้ม! เสียงดังสนั่นจนทำให้โซเฟียที่ยืนดูอยู่ในระยะไกลถึงกับต้องยกมือขึ้นปิดหู

โซเฟียเห็นมือของนาตาชาเลือดออกอย่างหนัก อย่างไรก็ตาม มือทั้งสองข้างของนางยังคงกำดาบแน่น และเจ้าของมือคู่นั้นก็ยังยืนอยู่ที่เดิม โซเฟียประทับใจมาก นางรู้ว่าพี่ชายของนางตกหลุมรักนาตาชา และตอนนี้นางก็เข้าใจเหตุผลแล้ว

ด้วยความประหลาดใจอย่างยิ่ง โซเฟียก็เห็นว่าด้านหลังของนาตาชา ลูเซียนเริ่มกลอกตาและทั้งร่างของเขาก็กลับมามีชีวิตอีกครั้ง!

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้โซเฟียตกใจที่สุดก็คือคทาที่ฝังหินสุริยันขนาดใหญ่ที่ลูเซียนกำลังถือในมือชี้มาทางรูดอล์ฟที่สอง

“นั่นเขา!” โซเฟียตะโกนออกมา ทั้งร่างของรางสั่นเทา ความกลัวสุดขีดยังคงค้างอยู่ในหัวของนาง

“เจ้าชั่วนั้น!”

ลูเซียนรู้สึกว่าเขาเพิ่งตื่นจากความฝันอันนานแสนนาน ราวกับหลับไปเป็นสองสามปี วิญญาณของเขาพัฒนาขึ้นสู่ระดับเจ็ด อย่างไรก็ตาม บรรยากาศรอบตัวไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ลูเซียนจำสถานการณ์ที่กำลังเผชิญหน้าได้ดี ดังนั้น ลูเซียนจึงรวบรวมสติและยกคทาแห่งตะวันขึ้นร่าย ‘เวทจองจำ’

แสงไฟเกิดเป็นประกาย การโจมตีที่หนักหน่วงของรูดอล์ฟที่สองยังไม่หยุดพัก นาตาชาแทบจะไม่มีเวลาหายใจ

ลูเซียนต้องประหลาดใจสุดขีด รูดอล์ฟที่สองต้านทานต่อเวทจองจำ!

ลูเซียนเคยรู้มาว่าผู้มีพลังระดับตำนานที่ทรงพลังต้านทานต่อเวทมนตร์อย่าง ‘เวทจองจำ’ และ ‘เวทเขาวงกต’ ได้ แต่เขาก็ไม่เคยเจอกับตัวมาก่อน เขาไม่คาดคิดด้วยว่าจะต้องเจอวันนี้ แต่ก็อาจเป็นเพราะคนที่ยืนอยู่ต่อหน้าเขาเป็นเพียงภาพมายาสะท้อนของรูดอล์ฟที่สอง

บนมือซ้ายของลูเซียน แสงสีเงินกำลังสกัดกั้นส่วนผสมระหว่างสีดำ สีขาว และสีเทา แต่ก็ต้องใช้เวลาอีกสักพักก่อนที่อัลเทอร์นาจะฟื้นคืนพลังเต็มที่ ดังนั้น โดยไม่ลังเล ลูเซียนหยิบหลอดที่บรรจุวัตถุไร้สีออกมาและเริ่มร่ายคาถา

“นั่นมันอาคม…!” โซเฟียรีบตะโกนออกมา ราวกับว่านางพยายามเตือนบิดาของนาง หน้าผากของนางเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อเย็นเฉียบ