Throne of Magical Arcana ศึกบัลลังก์เวทอาร์คานา - บทที่ 562 ยุคใหม - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

บทที่ 562 ยุคใหม่
ในเดือนกรกฎาคมที่แสนจะร้อนนี้ก็ยังปรากฏทิวทัศน์อันงดงาม นอกนครเรนทาโต

พื้นที่เหนือทะเลสาบพันแห่งหมุนวน และก่อตัวเป็นประตู ด้านหลังประตูมีอาณาจักรสนามแม่เหล็กที่ทรงพลัง และกระแสไฟฟ้า

บรูคสวมวิกผมสีขาวเดินออกมาจากประตูกับเชลซี โฮลต์ ปราชญ์แห่งจันทรา เมื่อพวกเขาเห็นว่าเมืองทั้งเมืองยังคงปกคลุมไปด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งก็หมายความว่าการต่อสู้ระหว่างตำนานยังคงดำเนินต่อไป จากนั้นพวกเขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ในที่สุดพวกเขาก็ตามมาทันจนได้

ในเวลานี้ ราวกับว่าเขารู้สึกถึงอะไรบางอย่าง บรูคเงยหน้าขึ้น และก็ต้องตกใจเมื่อพบว่ามีชายคนหนึ่งอยู่ท่ามกลางแสงแดดกลางอากาศ เขาสวมมงกุฎศักดิ์สิทธิ์ และถือไม้เท้าทองคำขาว

“เบเนดิกต์ที่สอง? พลังพระเจ้าเสด็จ?”

ดวงตาของบรูคเบิกกว้าง แต่เขาก็ตัดสินใจที่จะเดินหน้าต่อไป

เขาไม่รู้ว่าแสงสว่างที่ทรงพลังมาจากไหน แต่เขารู้ว่ามันไม่ควรจะเป็นพลังพระเจ้าเสด็จ เพราะเบเนดิกต์ที่สองเคยใช้มาแล้ว!

…

ลูกพลังงานถูกดึงไปที่สนามแม่เหล็ก และมันก็เร็วขึ้นเรื่อยๆ เมลแม็กซ์ และนักบุญคนอื่นๆ เริ่มสัมผัสได้ถึงอันตรายที่รุนแรงนี้ ราวกับว่ามีหินก้อนใหญ่เกาะกุมอยู่บนหัวใจของพวกเขา และทำให้พวกเขาหายใจไม่ออก

พวกเขาไม่ได้พูดคุยกัน แต่พวกเขาทั้งหมดมีเป้าหมายที่เฟอร์นันโดเหมือนกัน พวกเขาต้องฆ่าเฟอร์นันโดเพื่อออกไปจากปราการนี้ก่อนที่ลูกพลังงานที่บ้าคลั่งนี้ จะตกลงมาที่พวกเขา!

พวกเขาเร่งตัวเองจนถึงขีดสุด พวกเขาตัดสินใจที่จะใช้แสงพิพากษา พวกเขาหัวเสียอย่างมากถ้าหากว่าพวกเขาจะต้องตายก็จะต้องลากเฟอร์นันโดตายตามไปกับพวกเขาด้วย!

ลำแสงทั้งสาม ทั้งยิ่งใหญ่และมหึมา รุนแรงและสว่างไสวได้ยิงไปทั่วท้องฟ้าพุ่งไปหาเฟอร์นันโดด้วยพลังที่ปลุกปั่นจากแสงศักดิ์สิทธิ์เหมือนกับคลื่น

ในเวลานี้ไม่มีใครใส่ใจจะป้องกันตัวเอง พลังศักดิ์สิทธิ์ที่เหลืออยู่ทั้งหมดนี้คือพลังที่พวกเขาใช้ปกป้องตัวเองเพื่อที่พวกเขาจะไม่ถูกฉีกเป็นชิ้นๆ จากในปราการ แต่การฆ่าเฟอร์นันโดคือความหวังทั้งหมดที่พวกเขามี

เมลแม็กซ์ และแอนโทนีใส่พลังของพวกเขาลงในดาบ และพร้อมที่จะใช้ฟาดฟันพลังระดับตำนาน

แต่อย่างไรก็ตาม เฟอร์นันโดไม่ได้ขัดขวางเลยแม้แต่นิดเดียว อีกครั้งเขายังบินเข้าหาลำแสงอีกด้วย!

กระจกที่มีลวดลายซับซ้อนปรากฏขึ้นอีกครั้งแล้วยังเชื่อมโลกทั้งสองเข้าด้วยกัน

ปัง ปัง ปัง!

ลำแสงทั้งสามพุ่งกระทบกระจกแล้วสะท้อนกลับออกมา

พลังของเวทมนตร์พลิกผันยังคงอยู่!

หลังจากเฟอร์นันโดบินเข้าหาแสงพิพากษาแล้ว พลังจากการฟาดฟันที่รวดเร็วก็พุ่งเข้าใส่ตัวเขา

เลือด และเนื้อพุ่งกระฉูด เจ้าแห่งวายุถูกฉีกกระชากเป็นสามส่วน แม้แต่เสื้อคลุมเวทมนตร์ที่เขาสวมอยู่นั้นก็ไม่สามารถใช้งานได้

เขาไม่ได้สวมเสื้อคลุมแห่งอำนาจหรอ? เมลแม็กซ์ตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่างได้ เขารู้แล้วว่าทำไมเฟอร์นันโดไม่เคยใช้เนตรวายุ

แต่มันก็สายไปแล้ว!

กระแสไฟฟ้าขนาดเล็กสว่างขึ้นทั้งสามส่วน และพวกมันก็เริ่มดิ้น! ภายในไม่กี่วินาทีชิ้นส่วนทั้งสามก็กลายเป็นเฟอร์นันโดอีกครั้ง แต่สาม!

ถึงขนาดนี้แล้วก็ไม่สามารถฆ่าเฟอร์นันโดได้อย่างสมบูรณ์อีกหรอ?

เมลแม็กซ์ และแอนโทนีเลิกหวังว่าพวกเขาจะใช้แสงพิพากษาในการจะเอาชนะเฟอร์นันโดภายในไม่กี่วินาทีแล้ว แต่การฆ่าเฟอร์นันโดก็เป็นทางออกเดียว!

เมื่อมองออกไปจากระยะไกล ราชาทูตสวรรค์ เมแคนทรอน ดูค่อนข้างกังวล เขากอดอกไว้ และกำลังจะคุกเข่าลงเพื่อร่ายเวทพระเจ้าคุ้มครอง แม้ว่าในตอนนี้ เขาจะไม่สามารถโจมตีเหล่าตำนานได้ แต่เขาก็น่าจะสามารถเผชิญหน้ากับลูกพลังงานที่น่ากลัวนั้นได้อย่างปลอดภัย เวทมนตร์ศักดิ์สิทธิ์จะทำให้เขาเข้าไปในมิติอื่นได้ชั่วคราว!

อย่างไรก็ตามดักลาสที่เป็นจักรพรรดิแห่งอาร์คานาจะไม่ปล่อยให้เขามีโอกาสได้หลบหนี ดวงดาวดึงแรงโน้มถ่วงขนาดใหญ่พอที่จะฉีกเขาเป็นชิ้นๆ เมแคนทรอนจึงต้องร่ายเวทมนตร์เพื่อป้องกันตัว ทำให้เขาไม่มีเวลาพอที่จะร่ายเวทพระเจ้าคุ้มครอง

“ข้าไม่ใช่พระเจ้าของเจ้า อย่ามาคุกเข่าต่อหน้าข้า” ดักลาสพูด

ตามแผน เป้าหมายของดักลาสน่าจะเป็นพระสันตะปาปา เบเนดิกต์ที่สอง แต่ตอนนี้เป้าหมายได้เปลี่ยนเป็นราชาทูตสวรรค์ไปแล้ว นี้จึงเป็นเรื่องง่ายสำหรับดักลาส ในแผนที่สี่เดิมนั้น ถ้าสมเด็จพระสันตะปาปามาที่นี่ และสามารถร่ายเวทพลังพระเจ้าเสด็จได้อีกครั้ง แต่เป้าหมายของสมเด็จพระสันตะปาปาต้องเป็นลูกพลังงาน รวมทั้งนักเวท และนักบวชจะถูกฆ่าทั้งหมด

ความกังวลเดียวของดักลาสจากแผนนี้ก็คือ เขาไม่รู้ว่าจะกักขังพระสันตะปาปาไว้ได้นานแค่ไหน สิบวินาที ยี่สิบวินาที หรือหนึ่งนาที?

แต่โชคดีที่ตอนนี้ความกังวลของดักลาสหายไปอย่างสิ้นเชิง เมื่อบรรดานักบุญเสียโอกาสในการร่ายเวทพลังพระเจ้าเสด็จ

แสงศักดิ์สิทธิ์พุ่งออกมาจากร่างของวารันไทน์ และแสงนั้นได้ละลายน้ำแข็งสีน้ำเงินเข้มที่ทำให้เขาถูกแช่แข็ง เป็นเรื่องที่ฉลาดมากที่เขาตัดสินใจไม่เข้าไปใกล้ปราการวายุ แต่เขาเลือกที่จะร่ายแสงพิพากษาไปที่แฮททาเวย์เพื่อพยายามเบี่ยงเบนความสนใจของนางจากบทสวด

“กำแพงออโรร่า!” น้ำเสียงของหญิงสาวช่างเย็นชา

กำแพงโปร่งใสโผล่ขึ้นมาตรงหน้าแฮททาเวย์ทันที กำแพงถูกปกคลุมไปด้วยแสงออโรร่าหลากสีสวยงามราวกับความฝัน

แสงตกกระทบบนกำแพงแสงออโรร่า และก็หายไปในเวลาเดียวกัน

เฮลเลน แม่มดแห่งแดนน้ำแข็งกำลังคงสภาพพันธนาการอวกาศไว้ และในขณะเดียวกันก็พยายามกักขังวารันไทน์อย่างเต็มที่ นั่นเป็นวิธีที่พระคาร์ดินัล นักบุญธรรมดาจะอยู่ให้ห่างจากมหาจอมเวท

นักบุญทั้งห้ากำลังพยายามอย่างเต็มที่ และแล้วพวกเขาก็ทำสำเร็จ ภายในไม่กี่วินาทีเวทมนตร์ศักดิ์สิทธิ์ชุดหนึ่งก็พุ่งเข้าใส่เฟอร์นันโดอย่างจัง แม้ว่าเฟอร์นันโดจะร่ายเวทมนตร์ป้องกันทั้งหมดใส่ตัวเอง แต่บางส่วนของเขาก็ถูกแสงศักดิ์สิทธิ์กลืนกิน

เฟอร์นันโด… ตายหรือยัง?

นี่เป็นช่วงเวลาที่นักบุญทั้งห้าปิติยินดี แต่พวกเขาก็ตระหนักว่าปราการวายุยังคงอยู่

ทันใดนั้นก็มีร่างเงาที่มีรอยยิ้มประหลาดปรากฏขึ้นด้านหลังของพวกเขา จากนั้นก็กลายเป็นเฟอร์นันโด!

ในเวลานี้ ลูกพลังงานได้เข้าไปในปราการ และพลังทำลายล้างก็ถึงขีดสุดของการควบคุม!

ทันใดนั้นร่างของเฟอร์นันโดก็ระเบิด และหลอมรวมเข้ากับปราการวายุ สนามแม่เหล็กสีดำยังคงบีบอัดพื้นที่ล้อมรอบนักบุญทั้งห้าจากทุกทิศทาง

หมดเวลาแล้ว!

เมลแม็กซ์เปิดใช้งานโล่ของพระเจ้าและยึด Holy Avenger ไว้แน่น เขาเชื่อว่าเขาสามารถอยู่รอดได้ตราบเท่าที่พลังของเวทมนตร์นั้นไม่ทรงพลังเท่าพลังพระเจ้าเสด็จ

จากนั้นนักบุญทั้งสี่คนที่เหลือก็ทำเช่นเดียวกัน ไม่ว่าพวกเขาจะตื่นตระหนกมากขึ้นหรือน้อยลง แต่พวกเขาก็เปิดการป้องกันทั้งหมดที่พวกเขารู้จักเพื่อเผชิญกับผลลัพธ์ที่น่ากลัว

ถึงตอนนี้ แฮททาเวย์ก็ได้ร่ายเวทมนตร์ที่ยาวนานของนางจบพอดี นางถอนหายใจราวกับห้วงทำนอง

“เปลวไฟนิรันดร์!”

ทันใดนั้นเฟอร์นันโดก็เห็นใบหน้าของนักบุญทั้งห้าสว่างไสวภายใต้พลังของลูกพลังงาน ใบหน้าทั้งห้าซีดขาวราวกับแผ่นกระดาษ เขานึกถึงเรื่องตลกของลูเซียนขึ้นมาได้

“ร้องไห้ และโห่ร้อง แล้วลงนรกไปซะ!”

จากนั้นลูกพลังงานก็ระเบิดกระจายแสงที่สว่างที่สุดเท่าที่เคยมีกว่าสิ่งอื่นใดในโลก

…

สภาขุนนางภายในพระราชวังเนคโซ

บรรดาขุนนางทั้งฝ่ายเสรีนิยม และฝ่ายอนุรักษ์นิยมต่างพากันเงียบเสียงลงเพื่อรอให้พระนางพูดต่อ

นาตาชาหายใจเข้าลึกๆ และกลับมามุ่งมั่นในฐานะอัศวิน จากนั้นนางก็ดึงดาบแห่งสัจธรรมออกมา และยกขึ้นสูง

“ณ ที่แห่งนี้ ข้าขอสาบานด้วยจิตวิญญาณ และชะตากรรมของข้าต่อเจ้าแห่งนรก”

“ข้าจะคืนอำนาจให้กับผู้ที่ศรัทธาต่อข้า สิ่งเดียวที่ข้าจะรักษาไว้กับตัวเองคือคฤหาสน์ของราชวงศ์ และสิทธิในการจัดบุคลากร”

เหล่าขุนนางต่างตกตะลึงโดยสิ้นเชิง

“ข้าจะคืนกฎหมาย และอำนาจบังคับใช้กฎหมายของข้าให้กับสภาขุนนาง และคงไว้เพียงอำนาจในการยับยั้ง ข้าและลูกหลานของข้าจะไม่เรียกร้องกลับคืน!”

“ข้าจะให้ขุนนางมีอำนาจในการบริหาร สภาขุนนางจะสามารถเลือกนายกรัฐมนตรีได้ทุกๆ สิบปี และนายกรัฐมนตรีจะจัดตั้งคณะรัฐมนตรีเพื่อคานอำนาจ ข้าจะรักษาอำนาจที่จะยับยั้งอีกครั้งเท่านั้น!”

“ข้าจะให้คณะรัฐมนตรีเป็นผู้นำของกองอัศวินคำพิพากษา และกองอัศวินดาบแห่งสัจธรรมและคงไว้เพียงตำแหน่งเจ้าเท่านั้น!”

“รายได้จากภาษีที่เจ้าได้รับ และสถาบันบริหารจะยังคงเหมือนเดิม แต่เจ้าจะสามารถตัดสินใจได้ว่าจะใช้จ่ายภาษีอย่างไร!”

“ใครก็ตามที่เป็นผู้นำอัศวินที่เป็นด่านหน้าในการขยายอาณาเขตของอาณาจักรจะได้รับหนึ่งในสามของดินแดนใหม่เป็นคฤหาสน์ของตัวเอง หนึ่งส่วนสำหรับอัศวิน และอีกหนึ่งส่วนสำหรับอาณาจักร!”

…

“คำพูด และสัญญาทั้งหมดของข้าจะเขียนไว้เป็นลายลักษณ์อักษร ข้าพร้อมที่จะเป็นราชา และราชินีที่จะปฏิบัติตามกฎหมายเช่นเดียวกับขุนนางทั้งหมดในอนาคต! และสภาแห่งเวทมนตร์จะเป็นผู้ควบคุม!”

คำพูดที่แน่วแน่ของนาตาชาเป็นเหมือนกับระเบิดสำหรับขุนนาง

ในอดีต เนื่องจากอำนาจของศาสนจักร และสภาแห่งเวทมนตร์ ทำให้เหล่าขุนนางไม่มีทางเลือกจนต้องรวมตัวกันเพื่อความอยู่รอด อย่างไรก็ตามความเป็นราชา หรือราชินีได้เติบโตอย่างรวดเร็ว และมีอำนาจมากจนขุนนางแทบมองไม่เห็นตำแหน่งของตนเอง ในสถานการณ์นั้นขุนนางสามารถประนีประนอมอย่างมั่นคงเพื่อรักษาสมดุล และรอคอยการเปลี่ยนแปลงในอนาคต พวกเขาไม่เคยกล้าที่จะปฏิเสธเลย

อย่างไรก็ตาม ในวันนี้ราชินีเริ่มที่จะประนีประนอมโดยลดความเป็นราชินีลงอย่างมากในระดับที่พวกเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อน

ดยุกเจมส์ ดยุกโซเลเฟน และขุนนางที่เหลือต่างก็ตื่นเต้นมาก กล้ามเนื้อบนใบหน้าของพวกเขากระตุกเล็กน้อย ข้อเสนอนี้ดีเกินกว่าที่พวกเขาจะปฏิเสธ!

ท่ามกลางประกาศที่ผ่านกระแสไฟฟ้า คำพูดที่น่าหลงใหลของนาตาชาได้แพร่ไปยัง โคเล็ตต์ บริแอนน์ คาเลส์ และเมืองเหนือ

…

บทเพลงสนธยา ยอร์ซนาร์ ผุดลุกขึ้นจากที่นั่งของเขาด้วยความตื่นเต้นอย่างมหาศาล ขุนนางรอบตัวเขาจะได้รับการแบ่งปัน นี่คืออนาคตที่สดใสจริงๆ!

แกรนด์ดยุคแห่งราชรัฐคาเลส์ยิ้มอย่างขมขื่นเมื่อเห็นว่าขุนนางตื่นเต้นเพียงใด

ค้อนแห่งการลบล้าง อัศวินแห่งความพินาศ มัจจุราชพรากวิญญาณ และท่านหญิงเพลิงผลาญก็มีการตอบสนองที่คล้ายกับยอร์ซนาร์

…

ในขณะที่ดยุกโซเลเฟน ดยุกเจมส์ และขุนนางส่วนใหญ่ต่างก็ลุกขึ้นยืนเพื่อสนับสนุนนาตาชาแต่ก็ยังมีกลุ่มอนุรักษ์นิยมสุดโต่งจำนวนหนึ่งที่ค่อนข้างลังเลเนื่องจากดยุกเร็กซ์ยังไม่ได้แสดงท่าทีใดๆ

“ฝ่าบาท?!” ทันใดนั้นเร็กซ์ก็เห็นร่างสูงเสียดฟ้าผ่านหน้าต่าง

อย่างไรก็ตามก่อนที่เขาจะพูด เสียงระเบิดที่ดังอย่างน่ากลัวก็ทำให้เขาได้ยินเหมือนสายฟ้านับไม่ถ้วนตกกระทบพื้นโลก

ดวงอาทิตย์ดวงใหม่ได้ถือกำเนิดขึ้น ช่างร้อน และสว่างมากจนใครเห็นก็รู้สึกขยาด ดวงอาทิตย์เป็นตัวแทนของชีวิตใหม่ และพลังของมันก็ขับไล่แสงศักดิ์สิทธิ์ให้ออกไป!

ตูม!

การระเบิดครั้งนั้นปลุกใจของเหล่าขุนนางได้อย่างสมบูรณ์!

“นี่คือเปลวไฟนิรันดร์จากสภาเวทมนตร์!” นาตาชาจ้องมองไปที่ขุนนางจากนั้นก็ส่งเสียงร้องออกมา

“เบื้องหน้าของเราคือยุคใหม่ ของเก่าจะถูกละทิ้ง!”

“การตัดสินใจของข้า ใครเห็นด้วย? ใครต่อต้าน?”

กลิ่นอายของราชินี และข้อเสนอที่ดีของนางทำให้เหล่าขุนนางต้องคุกเข่า เมื่อเห็นว่าวิมานบนดินกำลังพังทลายลงอย่างรวดเร็ว และเมฆรูปเห็ดขนาดใหญ่ ดยุกชั้นนำเริ่มคุกเข่าลงทีละคน และในที่สุดก็มีเพียงดยุกเร็กซ์เท่านั้นที่ยังคงอยู่บนที่นั่งของเขา

ในท้ายที่สุดเร็กซ์ก็ถอนหายใจขณะที่เขาเหลือบไปเห็นดาบในมือของนาตาชา เขาคุกเข่าลง และกล่าวพร้อมกับขุนนางที่เหลือว่า

“เราสัญญาว่าจะจงรักภักดีต่อองค์ราชินีตลอดชีวิตของพวกเรา!”

…

ด้วยการวาดโครงสร้าง ลูเซียนทำลายการป้องกันหลักของวงแหวนศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างง่ายดาย ทันทีที่ก้าวเข้ามาก็ได้ยินเสียงแตรดังเหมือนระเบิด เมื่อรู้ว่าแผนเพิ่งได้ผล ตอนนี้เขารู้สึกโล่งใจมาก เขาผลักยันปราการพลังศักดิ์สิทธิ์จนถึงขีดสุด เพื่อให้แน่ใจว่าคนธรรมดาในเรนทาโตจะไม่ต้องทนทุกข์ทรมานจากการต่อสู้ และเขาก็เริ่มฮัมเพลงเบาๆ อย่างร่าเริง

“ทิศตะวันออกเป็นสีแดง และดวงอาทิตย์ขึ้น…”

………………………………………………