Throne of Magical Arcana ศึกบัลลังก์เวทอาร์คานา - บทที่ 856 การสนทนาในรถม้า

บรรยากาศบนเกวียนกลายเป็นเรื่องแปลกมาก ดักลาสดูเหมือนจะลืมนักเวทสองคนที่อยู่ถัดจากเขาไปแล้ว เขาถามคำถามแปลกๆ ไปเรื่อยๆ และทั้งเฟอร์นันโดและลอเรนไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไร พวกเขาทั้งหมดไม่เป็นความจริงเหมือนกับดวงอาทิตย์ขึ้นจากทิศตะวันออกและผลไม้ตกลงสู่พื้นหลังจากที่สุกหรือไม่?

อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้าดักลาสก็กลับมาหาตัวเอง เขาพูดขอโทษ “ขอโทษ. ข้ามักจะหายตัวไปเป็นบางครั้ง”

“ไม่เป็นไร. มันเกิดขึ้นกับข้าเมื่อข้าประสบปัญหาเวทมนตร์” ลอเรนตอบด้วยรอยยิ้ม ราวกับว่าเขาไม่สนใจคำถามแปลกๆ ของดักลาสเลย เฟอร์นันโดเปิดปากแต่ไม่ได้พูดอะไรในท้ายที่สุด

หลังจากเงียบไปชั่วครู่ เฟอร์นันโดและลอเรนก็แนะนำสถานการณ์ที่ด้านนี้ของช่องแคบสตอร์ม

“ทั้งจักรวรรดิเวทมนตร์ซิลวานาส และจักรวรรดิแอสโซ ถูกแยกส่วนออกเป็นองค์กรที่กระจัดกระจายซึ่งไม่เชื่อฟังซึ่งกันและกัน บางคนถึงกับหลบหนีไปยังมหาสมุทรไร้ขอบเขต พูดได้อย่างปลอดภัยว่าสถานการณ์ที่นี่เลวร้ายยิ่งกว่าช่องแคบอีกฟากหนึ่งเสียอีก อย่างน้อย ดินแดนตะวันตกรวมถึงอาลโตก็ยังอยู่ในมือของนักเวท…” ลอเรนถอนหายใจ

เฟอร์นันโดพูดเสริมว่า “อาณาเขตที่เคยเป็นของจักรวรรดิอัสโซถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน คือ อาณาจักรบรีแอนน์และดัชชีแห่งกาเลส์ จากสิ่งที่เคยเป็นจักรวรรดิเวทมนตร์ซิลวานาส ราชอาณาจักรโฮล์ม และราชอาณาจักรโคเล็ตต์ได้รับการเกิด องค์กรของเราส่วนใหญ่ทำงานใน โฮล์ม ซึ่งเป็นที่ที่เราอยู่ในขณะนี้…”

หลังจากตรวจสอบสถานการณ์ก่อนจะผ่านช่องแคบสตอร์ม ดักลาสก็ไม่ใช่คนแปลกหน้าสำหรับข้อมูลนี้ เขาพูดด้วยรอยยิ้มที่สงบสุข “จริงๆ แล้ว ข้าเลือกที่จะผ่านช่องแคบสตอร์มแทนที่จะวิ่งไปที่ อัลโต้ เพราะข้ามีความหวังมากกว่าที่นี่”

“อย่างนั้นหรือ” เฟอร์นันโดพยายามไม่แยแสและหรี่ตาลง ป้องกันไม่ให้ดวงตาของเขาทรยศต่อตนเอง

สหภาพได้วิเคราะห์สถานการณ์มาโดยตลอด และข้อสรุปสุดท้ายของพวกเขาก็คล้ายกับของดักลาส นั่นคือเหตุผลที่พวกเขาเสี่ยงต่อความพยายามและการเปลี่ยนแปลง

ดักลาสพูดอย่างสงบว่า “เพราะเหล่าขุนนางที่นี่มีอำนาจมากกว่าคริสตจักรทั่วไป”

คำพูดของเขากระแทกลอเรนเหมือนสายฟ้า ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าทำไมองค์กรของเขาจึงเปลี่ยนนโยบายและขอให้เฟอร์นันโดไปพบกับขุนนางผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เมืองหลวงของเทศมณฑลปาฟอส

ลอเรนรู้ว่ามีจุดประสงค์เพื่อดึงดูดขุนนางและสร้างความไม่ลงรอยกันระหว่างพวกเขากับศาสนจักร อย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยรู้เลยว่าทำไมพวกเขาถึงเข้ามา และสิ่งที่พวกเขาวางแผนจะทำ

เฟอร์นันโดไม่พูดอะไรและมองดูดักลาสอย่างเฉยเมย รอคอยสิ่งที่เขากำลังจะพูด

“เราไม่ทราบเงื่อนไขเฉพาะที่นี่ แต่จากการสังเกตของข้า หลังจากการล่มสลายของแอนทิฟเฟลอร์ พวกนักบวชก็เย่อหยิ่งต่อขุนนางมากขึ้นเรื่อยๆ และแกรนด์คาร์ดินัลและอัศวินศักดิ์สิทธิ์ส่วนใหญ่กระจุกตัวอยู่ในแอนทิฟเฟลอร์ และนครแลนซ์ พร้อมที่จะ ไปทางตะวันตก” ดักลาสพูดถึงสิ่งที่เขารู้

“ในเมืองทางตะวันตกเช่น อัลโต้ มีการรวบรวมตำนานมากมายและพวกเขาได้รับความช่วยเหลือจากแวมไพร์และมังกร อย่างไรก็ตาม พวกเขามีความขัดแย้งภายในที่รุนแรง และช่องว่างระหว่างพวกเขากับคริสตจักรและขุนนางจะกว้างขึ้นและกว้างขึ้น เว้นแต่จันทราสีเงินจะมาถึง พวกเขาจะถูกกลืนไปทีละขั้น ในอีกด้านหนึ่ง ในขณะที่เราอ่อนแอในสถานที่นี้ ช่องว่างระหว่างเรากับศาสนจักรนั้นไม่ใหญ่มาก”

เขาเปรียบเทียบกับความแข็งแกร่งโดยรวมของศาสนจักรและขุนนางในครั้งแรก แต่เฉพาะศาสนจักรในครั้งที่สอง ทั้งเฟอร์นันโดและลอเรนรู้ความหมายของเขาดี

เฟอร์นันโดพูดด้วยสำเนียงแปลกๆ ที่บ่งบอกว่าเขาไม่ใช่ชาวโฮล์ม “หลังจากที่นักเวทอาวุโสส่วนใหญ่ถูกกำจัด ลัทธิสัจธรรมได้ระดมนักบวชชั้นตำนานมากกว่าครึ่ง ตอนนี้มีนักบุญคาร์ดินัลเพียงคนเดียวในเรนทาโต และโคคัสตามลำดับ”

“อัศวินชั้นตำนานบางคนก็ถูกย้ายออกไปเช่นกัน แต่ยังเหลืออีกห้าคน ท้ายที่สุด ที่แห่งนี้คือบ้านเกิดของพวกเขา และพวกเขาไม่ต้องการโจมตีอัลโต้ที่อยู่ห่างไกล แม้ว่าพวกเขาจะเป็นผู้ศรัทธาที่เคร่งศาสนา นอกจากนี้ พวกเขาเชื่อว่าศาสนจักรไม่ต้องการความช่วยเหลือจากพวกเขา เห็นได้ชัดว่าคริสตจักรก็คิดเช่นกัน”

“แต่ประเด็นคืออะไร?” ลอเรนขมวดคิ้วและถามด้วยความสงสัย”ตราบใดที่ศาสนจักรทำลายตำนานทางตะวันตกและส่งผู้เชี่ยวชาญส่วนใหญ่ไป ความพยายามทั้งหมดของเราก็จะไร้ผล”

เฟอร์นันโดจ้องมองเขา”เวลา. เวลาที่เราจะพัฒนา มองหาพันธมิตร หว่านความไม่ลงรอยกัน และแสวงหาความสมดุล”

ดักลาสยังยิ้ม”เราไม่ใช่ศัตรูเพียงคนเดียวของศาสนจักร”

“ใช่ ถ้าอัลโต้หายไป คริสตจักรก็จะไปถึงเทือกเขาทมิฬ บางทีจันทราสีเงินอาจจะมาถึงจริงๆ” ลอเรนพยักหน้า

ทันใดนั้นดักลาสก็ดูมึนงง”แม้ว่าจันทราสีเงินจะมาถึง ข้าคิดว่าพระโป๊บจะยังคงไม่แพ้ใคร”

“การมาถึงของพระเจ้ามีพลังมากจริงหรือ?” เฟอร์นันโดถามด้วยความตกใจและอยากรู้ สติปัญญาของพวกเขาไม่น่าไว้วางใจเกินไปสำหรับช่องแคบนี้ และตอนนี้พวกเขาต้องเผชิญกับนักเวทที่มีชีวิตซึ่งผ่านสมรภูมิแอนทิฟเลอร์

“ท่านแสงแห่งดวงดาวของพระองค์พินาศโดยไม่มีการต่อต้านใดๆ แม้แต่การป้องกันเมืองของแอนทิฟเฟลอร์ ก็ถูกทำลายไปเป็นส่วนใหญ่ ข้าไม่รู้ว่ากึ่งเทพที่แท้จริงมีพลังแค่ไหน แต่ข้ารู้ว่าแสงแห่งดวงดาวอยู่เหนือตำนานเมื่อเขาต่อสู้ในแอนทิฟเฟลอร์ …” ดักลาสเล่า รอยยิ้มอันเงียบสงบของเขาถูกแทนที่ด้วยความตื่นตระหนก

ทั้งเฟอร์นันโดและลอเรนต่างนิ่งเงียบ ไม่เคยไปแอนทิฟเลอร์มาก่อน แม้ว่าเฟอร์นันโดเป็นชาวพื้นเมืองของรจักรวรรดิแอนทิฟเฟลอร์ ได้รับการ”พระมหากษัตริย์แห่งอาร์คานา” สำหรับทุกเวลาขอบคุณบทเรียนของอาจารย์และผู้สูงอายุของพวกเขา มันเป็นที่รู้จักกันเป็นป้อมปราการที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกที่มากที่สุดที่มีประสิทธิภาพชั้นตำนานนักเวทมาชุมนุม แต่หลังหลังจากนั้นเพียงหนึ่งในการโจมตีการมาถึงของพระเจ้ากงสุลและเงินทุนของจักรวรรดิเวทมนตร์ซิลวานาสยับเยิน

การมาถึงของพระเจ้ามีพลังมากไหม?

ชั่วขณะหนึ่ง พวกเขาถูกครอบงำด้วยความสิ้นหวังอย่างรุนแรง อะไรคือประเด็นของงานของพวกเขา? มันจะจบลงด้วยการมาถึงของพระเจ้าเพียงคนเดียว

ดักลาสยิ้มอบอุ่นอีกครั้ง”ไม่จำเป็นต้องกังวลเกินไป ข้าไม่คิดว่ามันง่ายที่พระโป๊บจะเสด็จมาของพระเจ้า”

“เจ้ารู้ได้อย่างไร?” สติปัญญามีความสำคัญเกินไป และลอเรนไม่เคยได้ยินมาก่อน เขาถึงกับสงสัยว่าดักลาสแค่ปลอบโยนเขา

ดักลาสไม่มีเคราซึ่งทำให้เขาดูอ่อนกว่าวัยจริงๆ เขายิ้ม.”เป็นเวลาเกือบสิบปีแล้วนับตั้งแต่การล่มสลายของแอนทิฟเลอร์ แต่คริสตจักรไม่เคยเดินไปทางตะวันตกในวงกว้าง โป๊บไม่เคยจู่โจมอีกเลย แม้ว่าผู้คนจะรวบรวมเอาความมั่นใจกลับคืนมา ข้าคิดว่ามีเหตุผลสำหรับเรื่องนั้น

“นอกจากนี้ โป๊บเคยรายล้อมไปด้วยตำนานมาก่อน แต่เขาไม่เคยใช้การมาถึงของพระเจ้า ถ้ามันง่ายในการแสดง เขาสามารถใช้มันเพื่อจบการต่อสู้ได้อย่างรวดเร็ว”

เขาเสนอการเดาของเขาอย่างตรงไปตรงมา ไม่ได้กวนใจเลยที่นักเวททั้งสองเก็บสิ่งต่างๆ ไว้เป็นของตัวเอง

“ก็…” ดักลาสครุ่นคิดอยู่ลึกๆ ยิ่งเขาคิดมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งดูเหมือนว่ามีเหตุผลมากขึ้นเท่านั้น และยิ่งเขาระมัดระวังตัวดักลาสมากขึ้นเท่านั้น พวกเขารู้ข้อเท็จจริงมาเป็นเวลานาน แต่ไม่มีใครเคยเชื่อมโยงหรือชี้ให้เห็นถึงปัญหา เป็นเพราะดักลาสมักถามคำถามแปลกๆ หรือไม่?

พวกเขาหยุดการสื่อสารเพิ่มเติม ท้ายที่สุดพวกเขายังไม่ได้สร้างความไว้วางใจจริงๆ

เกวียนหยุดที่ชานเมือง เฟอร์นันโดและลอเรนพาดักลาสเข้าไปในป่าและเดินเข้าไปหาที่พักพิง

ในป่าแห่งนี้ สหภาพนักเวท มีสำนักลับสามแห่ง ตัวหนึ่งยังคงใช้งานไม่ได้ ตัวหนึ่งถูกมอบให้นักเวทสามคนเป็นที่หลบภัย และคนสุดท้ายคือจุดหมายปลายทางของพวกเขา

“ไปที่นั่นและดูก่อน” ลอเรนพูดกับเฟอร์นันโดด้วยสายสัมพันธ์ทางกระแสจิต

เฟอร์นันโดพยักหน้าและรู้ว่าเขาต้องการสังเกตที่พักพิงที่นักเวททั้งสามซ่อนตัวอยู่เพราะหนึ่งในผู้ทรยศที่พวกเขาสงสัยว่าอยู่ที่นั่น

ดักลาสไม่พูดแต่ตามพวกเขาไปอย่างเงียบๆ ในทางกลับกันเฟอร์นันโดและลอเรน ไม่ได้ตั้งใจที่จะแสดงให้เขาเห็นสำนัก เท่าที่พวกเขารู้ เขายังคงเป็นสายลับของผู้พิทักษ์ราตรีได้

บัดนี้เนื่องจากศาสนจักรมีข้อได้เปรียบเหนือกว่า นักเวทที่ต่อสู้ดิ้นรนในความมืดและภาวะซึมเศร้าจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ ได้เข้าร่วมศาสนจักรและกลายเป็นผู้เฝ้ายามกลางคืนที่ตามล่าเพื่อนของตน ไม่มีใครสามารถบอกได้ว่าเพื่อนสนิทของพวกเขาเมื่อวานนี้จะกลายเป็นศัตรูที่จบชีวิตของพวกเขาในวันถัดไปหรือไม่

องค์กรเวทมนตร์ขนาดใหญ่หลายแห่งถูกผู้เฝ้าดูกลางคืนแทรกซึมและถูกโจมตีด้วยการทำลายล้าง องค์กรอื่นๆ ได้เรียนรู้บทเรียนของพวกเขาและให้การทดสอบที่เข้มงวดเกี่ยวกับผู้มาใหม่แม้ว่าผู้มาใหม่เป็นทุกบรมอาจารย์ผู้วิเศษ มันจะต้องมีการตั้งข้อสังเกตว่ามีความอุดมสมบูรณ์ของผู้วิเศษ ในด้านบนสามสิบคืนดู!

เฟอร์นันโดและลอเรนตั้งใจจะดูสถานที่นี้จากที่ไกลๆ เท่านั้นในกรณีที่สำนักงานลับถูกเปิดเผย อย่างไรก็ตาม หลังจากเหลือบมองเพียงครั้งเดียว ใบหน้าของเฟอร์นันโดก็มืดมนจนดูเหมือนพายุจะพัดมา

ถ้ำเปิดอยู่ครึ่งหนึ่งและกลิ่นเลือดเข้มข้นดึงดูดหมาป่าสามตัว

“เรามาช้าไปหนึ่งก้าว!” ลอเรนตบหัวด้วยความเสียใจ เขารู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขามีผู้ต้องสงสัยที่ถูกต้อง แต่เขาไม่ได้ซุ่มซ่อนโดยหวังว่าเขาจะไม่ถูกค้นพบ ชายคนนั้นได้ฆ่านักเวทสองคนและจากไปทันที ตอนนี้เขาต้องอยู่ภายใต้การคุ้มครองของผู้ดูกลางคืน

ดักลาสมองดูพวกเขาสำรวจบริเวณโดยรอบและตามพวกเขาไปที่ถ้ำอย่างเงียบๆ เขาเห็นร่างทั้งสองที่ถูกกัดและไม่สมบูรณ์ รวมทั้งใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความกลัวและความสับสน

“แกรี่ตายแล้ว เจ้าชายตายแล้ว…” ลอเรนพูดกับตัวเอง “ลูกสาวตัวน้อยของแกรี่ขอให้ข้าดูแลพ่อของเจ้า และปรินซ์ยังไม่ได้บอกลูกสาวของเขาว่าเขารักเจ้าเลย… ให้ตายสิ เบ็นสัน พวกเขาเป็น เพื่อนที่ดีของเจ้า! แกรี่เคยช่วยชีวิตเจ้ามาก่อนด้วยซ้ำ! ข้ามาช้าไป..”

“พวกมันตายไปแล้วอย่างน้อยครึ่งวัน เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเปียกฝน” ดักลาสพูดด้วยเสียงต่ำ โดยบอกว่าเบ็นสันโจมตีทันทีหลังจากที่พวกเขามาถึง ไม่มีใครสามารถช่วยพวกเขาได้

ใบหน้าของเฟอร์นันโดเป็นสีน้ำเงินและสีแดง เขาจำได้เลือนลางว่าลูกสาวของแกรี่เป็นเด็กที่น่ารัก ผ่านไปนาน ในที่สุดเขาก็คำรามด้วยเสียงต่ำ “ข้าจะปล่อยให้เบ็นสันเสียใจกับเรื่องนี้!”

นักเวทวงที่ห้าและชนชั้นสูงที่มีแนวโน้มว่าจะเป็นนักเวทระดับสูงได้เข้าร่วมกับผู้พิทักษ์ราตรีเช่นนั้น!

ลอเรนสูดหายใจเข้าลึกๆ”เราออกไปจากที่นี่ก่อน”

ทั้งสองรีบเผาร่างเป็นเถ้าถ่านและเก็บไว้ในกระเป๋าวิเศษ

การเดินทางที่เหลือไปยังที่พักพิงลับของพวกเขานั้นน่าหดหู่ยิ่งกว่าเดิม ดักลาสก็เปิดปากของเขาทันที”อันที่จริง ข้าเป็นนักเวทที่ชอบค้นหาเหตุผลเบื้องหลังสิ่งต่างๆ ในการฆ่าและต่อสู้”

เฟอร์นันโดกำลังจะคำราม แต่สิ่งที่ดักลาสพูดต่อไปทำให้เขาประทับใจ

ดักลาสมองขึ้นไปบนท้องฟ้าและถอนหายใจเบาๆ”อย่างไรก็ตาม เฉพาะในสภาพแวดล้อมที่ปลอดภัยและมั่นคง และด้วยการสนับสนุนจากผู้อื่นเท่านั้นจึงจะสามารถสำรวจและวิจัยได้ ตอนนี้ ไม่มีที่ไหนเลยที่เราสามารถติดตั้งแพลตฟอร์มการเล่นแร่แปรธาตุได้อย่างเสถียร และพันธมิตรที่เราสำรวจโลกด้วยกันกำลังจะตาย

“เมื่อคนถูกต้อนให้เข้ามุม มันจะถึงเวลาที่เขาต้องเปลี่ยนแปลง”

………………………………………………………………..