Throne of Magical Arcana ศึกบัลลังก์เวทอาร์คานา - บทที่ 870 คำพูด
ในขณะที่นักเวทอาศัยอยู่ในรัศมีแห่งอดีต เสียงของดักลาสก็เคร่งขรึมยิ่งขึ้น”ชัยชนะอันรุ่งโรจน์ทำให้นักเวทโบราณมุ่งมั่นที่จะไล่ตามอำนาจมากขึ้น พวกเขาเริ่มต้นการพิชิตในขุมนรก นรก และมิติอื่นทั้งหมด หลังจากที่ นักบุญแห่งสัจธรรม เกิดขึ้น อาณาจักรเวทมนตร์ทั้งสามก็ล่มสลายในเวลาเพียงสามร้อยปี ความรุ่งโรจน์ในอดีตกลายเป็นความขมขื่น ความสับสน และความสิ้นหวังในวันนี้”
ความรุ่งโรจน์ของอดีตถูกทำลาย แทนที่ด้วยความโหดร้ายของความเป็นจริง โอเว่น เอริก้า และนักเวทจากองค์กรต่างๆ รู้สึกว่าถังน้ำเย็นถูกเทลงบนหัวของพวกเขา แม้ว่าพวกเขาจะเตรียมการไว้บ้าง แต่ก็ช่วยได้ แต่ถอนหายใจด้วยความเศร้าโศกและหงุดหงิด พวกเขาสันนิษฐานว่าดักลาสความหมายเช่นเดียวกับอาร์โนลและอื่นๆผู้วิเศษ โดยการวาดภาพการเปรียบเทียบที่ผ่านมาสวยงามและความเป็นจริงความสุขเพื่อให้นักเวททั้งหมดจะมีความหวังมากขึ้นเกี่ยวกับความร่วมมือและอนาคตที่สดใส
“แต่คริสตจักรทรงพลังเกินไปจริงๆ! และพวกเขามีเทวดา!”
“เวลาที่ใช้สำหรับนักเวทที่จะเติบโตแข็งแกร่งนั้นไม่ได้ยาวนานนัก แต่มันนานเกินไปเมื่อเทียบกับเวลาที่นักบวชใช้…”
“ความร่วมมือจะได้ผลจริงหรือ? เรามีแนวโน้มที่จะถูกทำลายล้างมากขึ้นหากเราเป็นเป้าหมายที่ใหญ่เกินไป! เป็นไปได้ว่าเราจะปลอดภัยขึ้นถ้าเราแยกจากกัน!”
“มีเพียงการเอาชีวิตรอดก่อนเท่านั้นที่เราหวังว่าจะร่วมมือกับสิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติ ศึกษาพวกมัน และก้าวข้ามขีดจำกัดของเวทมนตร์…”
ความคิดทุกรูปแบบผุดขึ้นในใจของนักเวทที่ดูเหมือนเงียบ แม้แต่ผู้นำอย่างนีลสันและพริสซิลลาก็มีความรู้สึกคล้ายกัน
แม้ว่าพวกเขาจะทำงานอย่างหนักเพื่อพัฒนาองค์กร แสวงหาโอกาสในการอยู่รอดและร่วมมือกันเพื่ออนาคตที่สวยงาม มันคงเป็นเรื่องโกหกหากพวกเขาอ้างว่าพวกเขามีความมั่นใจอย่างแท้จริงโดยปราศจากความกลัวแม้แต่น้อย!
พวกเขาพุ่งไปข้างหน้าด้วยความกระตือรือร้นและความมั่นใจที่สมเหตุสมผลเพราะไม่มีเส้นทางที่สอง ผู้คนมีความมุ่งมั่นมากขึ้นเสมอเมื่อพวกเขาไม่มีทางเลือก
แน่นอนว่าเป็นวิธีหนึ่งในการเข้าร่วมศาสนจักรและเป็นผู้เฝ้ายามกลางคืน แต่สำหรับผู้นำขององค์กรเหล่านั้น พวกเขาไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้และเป็นสุนัขของศาสนจักรก่อนสงครามทางตะวันตกจะยุติลง จะเกิดอะไรขึ้นถ้าอัลโต้เอาชนะศัตรูกลับ? ในทางกลับกัน หากอัลโต้ล้มลงและตำนานส่วนใหญ่ถูกสังหาร ไม่ว่าพวกเขาจะยอมแพ้หรือไม่ก็ตาม ย่อมสร้างความแตกต่างเล็กน้อย
อาร์โนลด์ก็คิดเช่นเดียวกัน เขาพยักหน้าให้กับคำพูดของดักลาสอย่างพึงพอใจ ในทางกลับกัน เฟอร์นันโดแอบพึมพำเบาๆ “เป็นคำพูดเปล่าๆ ที่เขาต้องการจะพูดหรือเปล่า?”
ดักลาสกดมือขวาเพื่อเน้นน้ำเสียงของเขา”ท่านสุภาพสตรีและสุภาพบุรุษที่รัก ถึงเวลาแล้วที่เราจะสงบลง แทนที่จะถูกอาคมด้วยอำนาจ เราควรสงบสติอารมณ์และพิจารณาคำถามบางข้อ” ในอาณาจักรเวทมนตร์โบราณ นักเวทเป็นเพศเดียวเท่านั้น พวกเขาไม่ได้เริ่มพูดกับผู้ชมในเพศต่างๆ จนถึงยุคปัจจุบัน
ดี? คำถามอะไร?
นักเวททุกคน รวมถึงผู้เชี่ยวชาญอย่างคอนกุส ต่างตกตะลึงชั่วครู่ คำถามเกี่ยวกับพันธมิตร? ผู้ชายหัวรุนแรงแค่ไหน! แต่มันเกี่ยวอะไรกับการถูกอาคมด้วยอำนาจหรือเปล่า? เขาจะเน้นว่าความสามัคคีคือพลังหรือไม่? นั่นต้องเป็นเรื่องตลก ทุกคนที่นี่รวมกันไม่เพียงพอสำหรับ เจ้าแห่งเวลา ที่จะฆ่า!
ขณะที่พวกเขาสับสน ทันใดนั้นเสียงของดักลาสก็ดังขึ้นและก้องไปทั่วห้องโถง “มีบางสิ่งที่เราต้องคิดออก
“ธรรมชาติของเวทมนตร์คืออะไร?
“ทำไมสิ่งมีชีวิตถึงมีพลังวิญญาณ?
“ธรรมชาติของพลังวิญญาณคืออะไร?
“มันอยู่ในรูปแบบใด”
ฮะ?
แม้แต่เฟอร์นันโดก็มองดักลาสด้วยความตกใจโดยอ้าปากครึ่งหนึ่ง คำถามเหล่านี้คืออะไร?
นักเวทโบราณมักจะคำนึงถึงธรรมชาติของเวทมนตร์ ดังนั้นผู้เชี่ยวชาญอย่างคอนกุส จึงไม่แปลกใจ อย่างไรก็ตาม พลังวิญญาณเกิดโดยธรรมชาติไม่ใช่หรือ? มันเป็นลักษณะเฉพาะของจิตวิญญาณไม่ใช่หรือ? คำถามเหล่านั้นเกี่ยวกับอะไร?
พวกเขาพบว่ามันไร้สาระและไร้สาระเมื่อได้ยินคำถาม ถ้ามันเป็นอันดับกลางหรือนักเวทต่ำอันดับที่ถามคำถามที่พวกเขาจะได้ขัดจังหวะคนหยาบคาย แต่ลำโพงตอนนี้เป็นบรมอาจารย์ผู้วิเศษซึ่งเป็นความสามารถในการ”หยุดเวลา” เนื่องจากตำนานต่างซ่อนตัวอยู่ นั่นคือพลังที่แข็งแกร่งที่สุด!
ดังนั้นพวกเขาจึงฟังอย่างอดทน พวกเขาค่อยๆ ค้นพบด้วยความตกใจว่าเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะตอบคำถามเหล่านั้น! นอกจากนี้ หลังจากพิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้ว พวกเขาก็ตระหนักว่าจำเป็นต้องตอบคำถามเหล่านั้นจริงๆ!
จอมเวทย์ระดับกลางและระดับสูงที่อยู่ด้านล่าง รวมทั้งเอริก้า ต่างมองหน้ากันอย่างสนุกสนาน หากพวกเขาสามารถตอบคำถามพื้นฐานเหล่านั้นได้ พวกเขาก็จะกลายเป็นนักเวทชั้นตำนานไปนานแล้ว พวกเขาต้องการการเตือนความจำของดักลาสหรือไม่?
อย่างไรก็ตาม ชุดคำถามทำให้พวกเขาตกใจเล็กน้อย พวกเขานั่งตัวตรงและจ้องมองที่ดักลาสอย่างตั้งใจ ท้ายที่สุดในฐานะผู้วิเศษเขาอาจจะไม่ใช่เรื่องใหญ่ในแอนทิฟเฟลอร์ แต่แน่นอนว่าเขาเป็นหนึ่งในบุคคลที่แข็งแกร่งที่สุดที่นี่
เฟอร์นันโดขมวดคิ้ว พิจารณาคำตอบของคำถามเหล่านั้น เพียงเพื่อพบว่าเขาไม่มีเงื่อนงำเลยแม้แต่น้อย หลังจากนั้นเขาก็ตระหนักว่าดักลาสได้ปลดปล่อยบรรยากาศที่อธิบายไม่ได้ เขาไม่อบอุ่นเหมือนปกติอีกต่อไป แต่กลับดูน่ากลัวและเคร่งขรึมมากขึ้น!
ดักลาสพูดต่อด้วยเสียงที่ดังกว่าเดิมอย่างสง่างามว่า “ดิน ไฟ ลม และน้ำเป็นองค์ประกอบพื้นฐานที่สุดในโลกจริงหรือ? ถ้าเป็นเช่นนั้นพวกเขาจะเกาะติดกันเพื่อสร้างทุกสิ่งที่เรารู้ได้อย่างไร? และถ้าไม่ใช่ ธาตุเวทมนตร์ที่แท้จริงคืออะไร?
“ธรรมชาติของจิตวิญญาณคืออะไร?
“วิญญาณแตกต่างจากจิตสำนึกหรือไม่? ถ้าเป็นเช่นนั้น จิตสำนึกมีอยู่ในรูปแบบใด?
“เราต้องการ ‘เครื่องมือ’ ใดๆ เพื่อแสดงและสร้างแบบจำลองเวทมนตร์หรือไม่?
“พระเจ้ามีอยู่จริงหรือ? ถ้าพระเจ้าดำรงอยู่ ธรรมชาติและรูปแบบการดำรงอยู่ของพระองค์คืออะไร? Alterna บรรพบุรุษของแวมไพร์อยู่ในรูปแบบใด? ทำไมพวกเขาถึงไม่ตายได้?
“ทำไมดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ถึงมีอยู่ในโลกนี้? ทำไมพวกเขาถึงขึ้นและตกทุกวัน? พลังอะไรกระตุ้นพวกเขาในการทำงานของพวกเขา? ปรากฏการณ์เหล่านั้นดูเหมือนเป็นธรรมชาติในโลกแห่งวัตถุ แต่ถ้าเราถามเพิ่มเติมว่าทำไม เราจะรู้ว่าเรายังไม่ได้หาเหตุผลเบื้องหลังมัน เหตุผล กฎหมาย และความรู้เหล่านั้นเกี่ยวข้องกับเวทมนตร์หรือไม่? เราสามารถรวมพวกมันเข้ากับเวทมนตร์และช่วยเราสำรวจธรรมชาติของโลกเวทมนตร์ได้ไหม?”
ขณะที่เขาตั้งคำถาม ทั้งผู้เชี่ยวชาญบนเวทีและนักเวทที่อยู่ด้านล่างก็เปลี่ยนโฉมหน้า เปลี่ยนจากการดูหมิ่นและความสนุกสนานเป็นการพิจารณาที่เข้มข้น คำถามเกี่ยวกับการขึ้นและตกของดวงอาทิตย์และดวงจันทร์กระทบพวกเขาเหมือนฟ้าแลบ พวกเขาตัวสั่นและไม่รู้ว่าจะแสดงความรู้สึกอย่างไร
ใช่ ทำไมพวกเขาถึงเป็นแบบนั้น?
ทำไมข้าไม่เคยพิจารณาคำถามเหล่านั้นมาก่อน
ปรากฏการณ์เหล่านั้นซึ่งดูเหมือนจะเป็นกฎและธรรมชาติที่ไม่อาจปฏิเสธได้มีความลับอะไรบ้าง?
เฟอร์นันโดกำหมัด; รูม่านตาสีแดงของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น เขามองไปที่เงาของดักลาสและไม่เคยรู้สึกว่าผู้ชายคนนั้นสูงกว่า!
คำถามที่คล้ายกันเคยเกิดขึ้นในการศึกษาของนักเวททุกคนในบางครั้ง แต่เมื่อคุ้นเคยกับปรากฏการณ์ดังพูด พวกเขาไม่เคยถือว่าคำถามเหล่านั้นเป็นสิ่งที่ควรค่าแก่การเอาใจใส่ และพวกเขาไม่เคยถามคำถามที่ลึกซึ้งเช่นนี้ ในเวลานี้ เมื่อพวกเขาฟังสุนทรพจน์ของดักลาส ทุกคนรู้สึกว่าหมอกต่อหน้าต่อตาถูกแสงแดดพัดพาไป ดังนั้นการศึกษาเรื่องเวทมนตร์และโลกนี้จึงยังตื้นอยู่! ยังมีอีกหลายเหตุผลที่ต้องจัดการ!
พวกเขารู้สึกว่าประตูใหม่ถูกเปิดออกต่อหน้าเขา เผยให้เห็นสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นสนามเวทมนตร์แห่งใหม่อย่างคลุมเครือ ผู้คนจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ ตัวสั่นในการครุ่นคิด แม้แต่โอเว่นซึ่งเคยโกรธเรื่องดักลาสมาก่อน ก็ไม่พบชายผู้นั้นชั่วร้ายอีกต่อไป เขารู้สึกว่าผู้ชายคนนี้มีเสน่ห์มาก!
คำถามผุดขึ้นในหัวมากขึ้นเรื่อยๆ ฟ้าผ่าคืออะไร? ทำไมโลหะหยุดไม่ได้เมื่อไม้ทำได้? ทำไมมนุษย์ถึงถูกแบ่งออกเป็นเพศต่างๆ? ทำไมมนุษย์ถึงลอยอยู่บนฟ้าแทนที่จะติดดินไม่ได้?
เอริก้าเอามือปิดปากโดยเชื่อว่าท่านดักลาสเหนือกว่าเจ้าเฟอร์นันโดและกลายเป็นฮีโร่ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในใจเจ้า! ดังนั้น การวิจัยเวทมนตร์นอกเหนือจากการต่อสู้ก็น่าดึงดูดและน่าประหลาดใจเช่นกัน!
“เป็นอะไรไป? ลงอะไรครับ? ทำไมท้องฟ้า? แผ่นดินคืออะไร…” เฟอร์นันโดพึมพำ เต็มไปด้วยข้อสงสัยเกี่ยวกับสิ่งที่เขาคิดว่าเขาเข้าใจอย่างสมบูรณ์
ดักลาสจับหน้าผากของเขาโค้งคำนับเล็กน้อย”ตราบเท่าที่เราสามารถหาคำถามเหล่านั้นได้ ข้าเชื่อว่าเวทมนตร์จะพัฒนาเร็วขึ้นมาก ความลึกลับที่เราค้นพบจะมีผลกับเราและเสริมกำลังเรา บางทีการพัฒนาของเราอาจไม่ช้าไปกว่าคริสตจักร!”
หลังจากที่เขาถอยออกไป ห้องโถงก็ยังคงเงียบสนิท จนกระทั่งหนึ่งนาทีต่อมา การต้อนรับที่อบอุ่นที่สุดที่ไม่เคยปรากฏแม้แต่ตอนที่ผู้นำขององค์กรเวทมนตร์ก็ระเบิดออกมา!
ดักลาสมองเห็นได้ชัดเจนว่าเหล่าจอมเวทย์ที่อยู่เบื้องล่างนั้นตื่นเต้นมาก หากไม่ได้สติแตก ความสิ้นหวังและความหดหู่ใจที่แพร่หลายได้หมดไป เขาทำได้เพียงถอนหายใจเกี่ยวกับเรื่องนั้น นับเป็นครั้งแรกที่เขานำเสนอความคิดเห็นอย่างเปิดเผยและเป็นระบบ และตั้งคำถามที่เขาพิจารณามาเป็นเวลานาน ย้อนกลับไปเมื่อตอนที่เขาอยู่ในแอนทิฟเฟลอร์ แม้แต่อาจารย์และเพื่อนร่วมชั้นของเขาก็ไม่เต็มใจที่จะใส่ใจกับความคิดของเขาในด้านนั้น แม้แต่คนอื่นก็น้อยกว่ามาก
ดูเหมือนไม่เลว… ในฐานะมนุษย์ธรรมดา ดักลาสรู้สึกยินดี
โอเว่น เอริก้า และนักเวทคนอื่นๆ เริ่มรู้สึกว่าความมืดรอบตัวพวกเขาค่อยๆ จางลง พวกเขาหมดหวังก่อนหน้านี้เพราะพวกเขาคิดว่าเวทมนตร์ได้รับการพัฒนาถึงขีดสุด แต่ก็ยังไม่สามารถเปรียบเทียบพลังศักดิ์สิทธิ์และศาสนจักรได้ พวกเขาสิ้นหวังเพราะมองไม่เห็นแสงสว่าง ตอนนี้ คำถามของนายดักลาสได้เปิดโลกที่ไร้ขอบเขต การพัฒนาเวทมนตร์เพิ่งเริ่มต้นและอยู่ไกลจากขีดจำกัด! อนาคตไม่ได้สิ้นหวังอย่างสิ้นเชิง!
อาร์โนลด์และคนอื่นๆ ตั้งความหวังไว้ที่จันทราสีเงิน แวมไพร์ มังกร และกองกำลังภายนอกอื่นๆ ซึ่งเพิ่มพูนขวัญกำลังใจไม่มากก็น้อยแต่ก็ไม่ได้เกือบจะเป็นแรงบันดาลใจเท่ากับการมอบอนาคตให้กับตัวเอง
อย่างไรก็ตาม เป็นไปได้ไหมที่จะตอบคำถามเหล่านั้น?
หลังจากความตื่นเต้น ความกังวลและความสงสัยก็ผุดขึ้นในหัวใจของเหล่าจอมเวท ดังที่เห็นได้จากใบหน้าของพวกเขา ดักลาสไม่แปลกใจกับพวกเขา เขาไม่เคยคิดว่าทุกคนจะรวมตัวกันได้หลังจากพูดสุนทรพจน์ นั่นจะเป็นจินตนาการ!
การประชุมจบลงด้วยบรรยากาศเช่นนี้ อะมานาตา คอนกุส นีลสัน ปริสคิลล่า และอื่นๆผู้วิเศษ มองที่ดักลาสในวิธีที่แตกต่างกันเล็กน้อยในขณะนี้
ดักลาสลุกขึ้นด้วยรอยยิ้มและพูดกับอาร์โนลด์ว่า ท่านประธาน ข้าขอร่วมภารกิจลอบสังหารอัลฟอนซอล หลังหลังจากนั้นข้าหวังว่าข้าจะได้ใช้เวลาในอัลลิน”
………………………………………………………………..