Throne of Magical Arcana ศึกบัลลังก์เวทอาร์คานา - บทที่ 880 คนละคน

ครึ่งภูเขาที่เต็มไปด้วยรอยแตกถูกโขดหินและโคลนอัดแน่น และแทบไม่มีวงจรและสัญลักษณ์ใดๆ บนนั้นสมบูรณ์เลย อาคารยังถูกหักยกเว้นสำหรับผู้ที่ถูกสร้างขึ้นในภายหลัง

นักเวทหลายสิบคนอาศัยอยู่ในเมืองซึ่งดูเหมือนจะถูกทำลายไปหมดแล้ว พวกมันมีน้อยจนไม่ได้นำความมีชีวิตชีวามาสู่ที่แห่งนี้ ซึ่งยังคงเงียบสงบและน่ากลัวราวกับสุสาน

“อัลลิน…” ที่ลอยอยู่กลางภูเขา ดักลาสเรียกมันโดยใช้ภาษาซิลวานาเซียน แม้ว่าเขาจะเคยเห็นมันมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่เขาก็ยังรู้สึกถึงความตกใจ ความตื่นเต้น และความกระตือรือร้นที่ไม่อาจต้านทานได้

เขาบินไปที่พื้นของอัลลิน ภายใต้การดูแลของนักเวทผู้น่าเคารพสักสองสามคน เขาเดินไปที่หอคอยเวทมนตร์ตรงกลาง ซึ่งมีเพียงหนึ่งในสามของอาคารที่ยังคงยืนอยู่ในขณะนี้ ผ่านทางเดินอันยาวไกล เขาได้เข้าไปลึกเข้าไปในเมืองในท้องฟ้า ที่ซึ่งแกนของความลึกลับทั้งหมดและแหล่งพลังงานของเที่ยวบินวางอยู่ แน่นอนว่าพวกเขาทั้งหมดถูกทำลายอย่างรุนแรงเกินกว่าจะแสดงให้เห็นว่าพวกเขาเป็นอย่างไรในตอนแรก

“การวิจัยของข้าได้เริ่มขึ้นแล้ว”

ดักลาสพูดกับตัวเองเมื่อเขาไปโลกใต้ดิน เหตุผลสำคัญประการหนึ่งที่ทำให้เขามาที่เกาะโฮล์มแทนอัลโต้คือเมืองลอยน้ำที่เขาใฝ่ฝันมาตลอด

คำถามที่ตามหลอกหลอนเขามานานหลายปีทั้งตอนที่เขาตื่นและในความฝัน จะได้รับคำตอบที่ดีที่สุดที่นี่

เมื่อก้าวขึ้นบันไดหินสีเทา เขาลงไปอย่างช้าๆ และหลังของเขาก็หายไปในความมืดตรงทางเข้า ทุกอย่างเงียบลงอีกครั้ง

……

คืนก่อนรุ่งสางมืดมากเป็นพิเศษ ดูเหมือนจะไม่มีแสงสว่างใดๆ

คริโตเนีย นั่งอยู่ในห้องโถงของคฤหาสน์ของเขาพร้อมกับดาบยาวที่ส่องอยู่บนขาของเขา

หลังจากได้รับการบำบัดโดย ฟรังซัวส์ เขาได้กำจัดคำสาปที่ค้างอยู่และฟื้นร่างกายของเขา อย่างไรก็ตาม พลังโลหิตของเขาอ่อนแอมากจนแม้แต่อัศวินทั่วไปก็ยังมองเห็นได้ ต้องใช้เวลาสักระยะก่อนที่เขาจะกลับสู่สภาวะสูงสุด

“คริโตเนีย ดินแดนแห่งความตายไม่แก่หรือ?” ลมพัดผ่านและเสียงเยาะเย้ยก้องกังวาน

ลมที่มองไม่เห็นพัดมารวมกันเป็นชายร่างสูงผอมเพรียว ข้า ผิวหนัง และทุกเส้นบนร่างกายของเขาทำให้รู้สึกถึงลมพัด ทั้งข้าและรูม่านตาของเขาโปร่งใสอย่างประหลาด

“เรย์มอนด์ เขาแก่แล้ว แต่เจ้ากล้าที่จะสู้กับเขาอีกไหม?” คริโตเนีย ตอบอย่างไม่ใส่ใจ

อัศวินชั้นตำนานคือ “ลมไม่หยุด” เรย์มอนด์ ดยุกผู้ยิ่งใหญ่แห่งดัชชีแห่งกาเลส์ ซึ่งเคยเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิอัสโซ ดังนั้นเขาจึงมีความเคารพอย่างสุดซึ้งต่อ เจ้าแห่งความตาย เมื่อเขาได้รับแจ้งว่าหัวใจแห่งกาลเวลาซึ่งไม่ได้อยู่ใกล้เขา ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากนักเวท เขาล้อเลียนเขาโดยตั้งใจ

“ฮ่าๆ “ เรย์มอนด์นั่งบนโซฟา”ฟรองซัวส์ขอให้เราลงมือปฏิบัติและสอนบทเรียนแก่หนูที่ซ่อนตัวว่าพวกเขาจะไม่มีวันลืม”

เขามาภายใต้คำสั่งของเทวดาผู้สง่างาม อัศวินชั้นตำนานอีกสองสามคนกำลังเดินทางไปด้วย

“เขาไม่ได้ขอให้เจ้าดำเนินการ เขาขอให้เจ้าทำงานให้ข้า” คริโตเนีย เงยหน้าขึ้นอย่างภาคภูมิใจในขณะที่ใบหน้าเด็กของเขาดูถูกเหยียดหยามอย่างคลุมเครือ”ข้าเป็นผู้ที่พระเจ้าโปรดปรานมากที่สุดและเป็นอัศวินที่แข็งแกร่งที่สุดในฝั่งตรงข้ามนี้นอกจากพระราชา นั่นเป็นเหตุผลที่พระเจ้ารักข้าและคริสตจักรวางใจและให้ข้าสั่งเจ้า”

“เราไม่เป็นที่โปรดปรานของพระเจ้าหรือ?” เรย์มอนด์พูดกลับ เขารู้ว่าคริโตเนียเย่อหยิ่ง แต่เขาไม่เคยรู้เลยว่าชายผู้นี้จะไม่เป็นมิตรได้ขนาดนี้

“นี่คือคำสั่งของนางฟ้าผู้สง่างาม ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเชื่อฟัง!” คริโตเนียอยู่เคียงข้างคริสตจักรโดยสมบูรณ์ ปฏิบัติต่ออัศวินชั้นตำนานคนอื่นๆ เสมือนเป็นลูกน้องของเขา

เรย์มอนด์มักจะคิดว่าตัวเองเป็นอัศวินแห่งมารยาท แต่เขาก็ยังพูดอย่างโกรธเคืองว่า “เจ้าคิดว่าเราเป็นใคร? ลูกสุนัขภายใต้คำสั่งของเจ้า?”

“ไม่ใช่ลูกสุนัข แต่เป็นลูกแกะของพระเจ้า พวกข้ารับใช้จะควบคุมเจ้าตามที่เห็นสมควร” คริโตเนียตอบอย่างเย่อหยิ่งเหมือนเมื่อก่อน

“ดีมาก ดีมาก! อย่าลืมว่าเจ้าก็เป็นอัศวินผู้สูงศักดิ์ด้วย!” ด้วยความโกรธ เรย์มอนด์แทบอยากจะฆ่าคนโง่เขลา

คริโตเนีย ดูถูกเขา”ข้าสามารถเป็นอัศวินศักดิ์สิทธิ์ได้ทุกเมื่อ”

“เจ้า!” เรย์มอนด์ตัดสินใจปกป้องศักดิ์ศรีและเกียรติยศของเขาด้วยการต่อสู้

ในเวลานี้ ประตูถูกเปิดออกอีกครั้ง และกลุ่มความมืดที่ดูเหมือนจะมีภัยพิบัตินับไม่ถ้วนก็พุ่งเข้ามา

“ฮ่าๆ “ เรย์มอนด์ระงับความอยากที่จะต่อสู้อีกครั้ง

……

ภายในโบสถ์อาภา ที่ซึ่งวงส่งกำลังถูกจัดวาง…

ฟรังซัวส์ อยู่ในสถานที่เพื่อรับข้อความจาก นครแลนซ์ โดยเร็วที่สุด เขาก็พร้อมที่จะกลับไปยังเมืองศักดิ์สิทธิ์

“พวกเขาจะซ่อนตัวหลังจากสังหารอัลฟอนโซล และทำให้คริโตเนียบาดเจ็บสาหัส” ดังนั้นตราบใดที่เราไม่ก่อความวุ่นวาย สถานการณ์จะคงที่ในขณะนี้” ฟรองซัวส์พูดกับคานูเนล เสื้อคลุมสีแดงที่เพิ่งเข้ายึดครอง คณะไต่สวน เมื่อเร็วๆ นี้

คานูเนลลดลงหัวของเขาและพูดว่ากราบ”ใช่คำทำนายของเจ้ามีความถูกต้องมาก ข้าเพิ่งได้รับข่าวกรองจากคนสำคัญ คำสั่งจาก เจ้าแห่งความตาย ถึง สหภาพนักเวท, หอคอยทำลายล้าง, วิญญาณสูงสุด และองค์กรเวทมนตร์อื่นๆ คือการโกหกจนกว่าการโต้กลับของโบสถ์จะสิ้นสุดลง “

“ดีมาก” ฟรองซัวส์พยักหน้าและมองดูวงเวียนที่แสงศักดิ์สิทธิ์พุ่งออกมา

……

ท่ามกลางหอคอยเวทมนตร์สูงเป็นหมอกสีดำที่มีใบหน้าโปร่งใสและน่าเกลียดปรากฏขึ้น หอคอยเวทมนตร์ดำสนิทเหมือนหลุมฝังศพ มีเพียงแสงระยิบระยับที่ชั้นบนสุด

แสงมาจากเชิงเทียนสีเงิน แทนนานอยส์ , เจ้าแห่งความตาย ที่ถูกปกคลุมไปด้วยเสื้อคลุม, มองดูหนังสือที่ยังไม่ได้เปิดอยู่ข้างหน้าเขาอย่างเงียบๆ คำบนหน้าปกบอกว่ามันอาจจะมาจากMeshkate เอ็มไพร์

“การวิจัยลับของนักเวทคนก่อนเกี่ยวกับร่างกายดั้งเดิม”.

……

หลังจากการเดินทางอันยาวนาน ในที่สุดเฟอร์นันโดก็ลงจอด เขาอยู่ใกล้กับเทรีย ทางตะวันตกเฉียงเหนือของเมืองศักดิ์สิทธิ์เป็นพื้นที่ที่มีผู้เชี่ยวชาญชั้นตำนานมากที่สุด ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าโบยบินไปบนท้องฟ้าอย่างประมาท

นี่เป็นดินแดนที่แคบและยาว เมืองศักดิ์สิทธิ์ตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ จังหวัดทางเหนือของจักรวรรดิโฮลีไฮล์ซตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือ อาลโต—ค่ายสุดท้ายของจักรวรรดิเวทมนตร์—ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ สนามรบของตรีอาอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือ และพวกนอกรีตที่เคารพสักการะ พระแม่แห่งแผ่นดินอยู่ทางทิศเหนือ ไกลออกไปทางเหนือ มันคือจักรวรรดิชาชรานที่ถูกควบคุมโดย นักบุญแห่งสัจธรรม อย่างสมบูรณ์

“ราชันเทวทูต กริฟฟิธ อีวาน แลรูดอล์ฟเป็นสี่ตำนานชั้นนำ บวกกับดาบแห่งความจริงและโล่แห่งสัจธรรมที่ดีพอๆ กับชั้นตำนานชั้นยอด เช่นเดียวกับเทวดาห้าองค์และนักบุญระดับสามมากกว่าแปดองค์ คริสตจักรมีพลังอย่างน่าสะพรึงกลัวที่จะต่อต้านกองกำลังอื่นๆ ทั้งหมดรวมกัน ไม่ต้องพูดถึงว่าพวกเขา ขอความช่วยเหลือจากพันธมิตร…” เฟอร์นันโดเดินทางในพื้นที่นั้นในรูปของหนูและระลึกถึงความเฉลียวฉลาดที่เขาได้รับเมื่อเร็วๆ นี้ ทั้งผิดหวังและค่อนข้างโกรธ

เขาไม่นับนักบุญ พระคาร์ดินัล และอัศวินชั้นตำนานที่ไม่เข้าร่วมในสงครามด้วยซ้ำ!

“เป็นไปไม่ได้หรือที่จะเอาชนะศาสนจักรโดยไม่ปล่อยให้ปีศาจจากนรกและปีศาจจากขุมนรกเข้ามา” เฟอร์นันโดคิด หัวใจของเขายุ่งเหยิง

ทันใดนั้น เขาก็พบว่าตึกที่สูงที่สุดในเมืองที่อยู่ข้างหน้าสั่นอย่างรุนแรง ในสถานที่ที่ปกครองโดยคริสตจักร อาคารที่สูงที่สุดคงเป็นได้แค่มหาวิหารเท่านั้น!

“เกิดอะไรขึ้น? ตำนานได้เปิดการโจมตีอีกครั้งหรือไม่?” กองกำลังผสมถูกขับไล่กลับไปที่เทรีย โดยกองกำลังของศาสนจักรหลังจากที่พวกเขารวมตัวกัน นั่นคือเหตุผลที่เฟอร์นันโดคาดเดาเช่นนี้

……

“เจ้ามีหน่วยสืบราชการลับในสำนักงานใหญ่ของ เนตรแดง หรือไม่” คริโตเนีย มองดูผู้เฝ้ายามกลางคืนต่อหน้าเขาอย่างเคร่งขรึม

ผู้เฝ้ายามกลางคืนก้มหัวลง”ใช่ มันมาจากแหล่งที่เชื่อถือได้”

เขารู้ว่าอัศวินชั้นตำนานก่อนหน้าเขาเพิ่งติดกับดัก ดังนั้นเขาจึงแนะนำแหล่งที่มาและเนื้อหาเฉพาะอย่างระมัดระวัง

คริโตเนียหยิบดาบยาวของเขาขึ้นมาแล้วพูดอย่างเร่งรีบ “พวกมันต้องอพยพ ข้าจะไปบล็อกพวกเขาเดี๋ยวนี้ แจ้งเรย์มอนด์ให้มากับข้า”

“ครับท่าน” ผู้พิทักษ์ราตรีตอบอย่างไม่แปลกใจเลย

แสงหมอกเคลื่อนตัวท่ามกลางหมู่เมฆและในไม่ช้าก็มาถึงเมืองที่ดูเรียบง่าย

คริโตเนียตะโกนว่า “นักเวทชั่วร้าย ตายเสียเดี๋ยวนี้!”

เขากลายเป็นแม่น้ำแห่งกาลเวลาที่ท่วมท้นและตกลงมาที่ใจกลางเมือง

เนียลสัน ซึ่งยังไม่ได้อพยพ คิดว่าจะถึงวาระแล้วเมื่อเห็นแสงสว่าง

อย่างไรก็ตาม หลังจากล้างเขาเหมือนน้ำ เขาก็ยังคงอยู่ในโลกนี้ และนักเวทอาวุโสที่อยู่ถัดจากเขาก็เช่นกัน มีเพียงนักเวทแปดวงเท่านั้นที่ถูกสังหาร แน่นอนว่านักเวทตาแดงที่อยู่ห่างไกลจากเขาทั้งหมดทรุดตัวลงกับพื้น ดูเหมือนว่าพวกเขาจะตายไปหลายปีแล้ว!

“ตอนนี้ เจ้าแห่งเวลา ถูกทำให้อ่อนแอกลายเป็นสิ่งที่ไม่ใช่ตำนานแล้วหรือยัง?” นี่เป็นความคิดแรกของ เนียลสัน แต่ในไม่ช้าเขาก็เห็นว่าคริโตเนีย หันหลังกลับและตะโกนออกไปนอกเมืองว่า “เจ้าไม่มีทางหนี!”

อะไร? ทันใดนั้น เนียลสัน ก็ตระหนักได้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาลากนักเวทอาวุโสที่อยู่ข้างๆเขาให้หนีไปทางอื่น นั่นคือแผนสอง ของการอพยพของพวกเขา

ไม่นานหลังจากที่พวกเขาจากไป เรย์มอนด์และอัศวินชั้นตำนานคนอื่นๆ ก็มาถึง คริโตเนีย พูดกับพวกเขาอย่างไม่แสดงออกว่า “เรามาสายแล้ว ผู้นำหนีไปแล้ว มีเพียงนักเวทระดับต่ำหลายสิบคนเท่านั้นที่ไม่สามารถหลบหนีได้”

……

เจ้าแห่งความตาย วางหนังสือเล่มหนาในมือของเขาและหยิบกระจกที่ปกคลุมไปด้วยความมืดมิดจากกระเป๋าวิเศษของเขาออกมา

เขาสัมผัสกระจกและค่อยๆ ชัดเจนขึ้น ฉากนั้นเป็นห้องที่มีไม้กางเขน

ในโบสถ์อาภาที่ซึ่งคริโตเนียได้รับการรักษา เงาตรงมุมก็ฟื้นคืนชีพขึ้นมาทันที มันมืดและบิดเบี้ยว เหมือนกับคำสาปบนบาดแผลของคริโตเนียในตอนนั้น

เจ้าแห่งความตาย ยื่นมือขวาของเขาและกดกระจก ร่างกายของเขาพร่ามัวและละลายไปในนั้น

เงาบิดตัวไปมาและลุกขึ้นยืน มันกลายเป็น เจ้าแห่งความตาย ที่ปกคลุมไปด้วยเสื้อคลุม

ไฟสีแดงกระพริบบนใบหน้าที่คลุมเครือของเขา และเขาล็อคไว้กับ ฟรังซัวส์ ซึ่งอยู่ใกล้กับวงเกียร์

……

หลังจากสิ้นสุดช่วงการค้นคว้า ดักลาสกลับมาที่พื้นและนั่งบนก้อนหินขณะมองท้องฟ้ามืดครึ้ม

“พระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันออกและตกทางทิศตะวันตก แต่ทำไม?” ดักลาสยังคงบ่นอยู่ เขาหลงใหลในทุกสิ่งมากเกินไป

ทางทิศตะวันตก พระอาทิตย์กำลังตกดินทำให้ขอบฟ้าเป็นสีแดง

………………………………………………………………..