Top Star ระบบปั้นเธอให้เป็นดาว - บทที่ 28 ฉันตัดสินใจเข้าร่วมสตรีมลดน้ำหนักของเธอ
บทที่ 28 ฉันตัดสินใจเข้าร่วมสตรีมลดน้ำหนักของเธอ
บทที่ 28 ฉันตัดสินใจเข้าร่วมสตรีมลดน้ำหนักของเธอ
หลังจากทานอาหารเย็นง่าย ๆ เสร็จ ซูโย่วอี๋รีบไปที่ห้องสตรีม ในนั้นมีคอมพิวเตอร์สองตัว เก้าอี้สองตัว รวมทั้งไฟสำหรับถ่ายทอดสดและฉากประกอบบางส่วน โดยพื้นหลังของห้องเป็นสีส้มซึ่งเข้ากับเสื้อผ้าของพวกเธอ
เหลือเวลาอีกสิบนาทีก่อนที่การสตรีมจะเริ่มขึ้น
“พี่สาว พี่ตัดสินใจแล้วหรือยังว่าจะสตรีมเกี่ยวกับอะไร”
ซูโย่วอี๋พยักหน้า “อืม ฉันจะสตรีมการลดน้ำหนัก”
ดวงตาของเฉินซีซีเบิกกว้าง นี่เธอจริงจังใช่ไหม?
“คนส่วนใหญ่มักร้องเพลง เต้น หรืออะไรทำนองนั้น แต่พี่สาวนี่พิเศษจริง ๆ ทีมงานบอกว่าตอนถ่ายทอดสดสามารถใส่ชุดของตัวเองได้ หลายคนเลยแต่งหน้า ทำผม เปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่หมด”
ซูโย่วอี๋ไม่สนใจที่เด็กสาวพูด “ทีมงานไม่ได้กำหนดว่าจะต้องออกอากาศเกี่ยวกับอะไร แล้วเธอล่ะ?”
เมื่อได้ยินอย่างนั้น ใบหน้าของเฉินซีซีหม่นเล็กน้อย “ฉันก็กำลังเตรียมร้องเพลงเหมือนกัน เรื่องเต้นก็คิดอยู่ แต่คิดว่าเป็นนาน ๆ ครั้งดีกว่า ไม่งั้นคงจะเหนื่อยเกินไป”
“พี่คิดว่าจะมีคนดูพวกเราไหมคะ?”
เฉินซีซีเป็นกังวลเล็กน้อย
เวลา 19.01 น.
การสตรีมเริ่มขึ้นโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า
จำนวนผู้คนที่หลั่งไหลเข้ามาชมการสตรีมของเด็กฝึกในคลาส A นั้นมากที่สุด โดยเฉพาะห้องสตรีมของอวี๋ชิงจ้าว ซึ่งเกินหนึ่งหมื่นคนในเวลาเพียงแค่สิบวินาที และสองแสนคนในหนึ่งนาที ซึ่งแซงหน้าเด็กฝึกคนอื่น ๆ ในคลาส A ทุกคน และกระแสความนิยมของเธอก็ยังสูงขึ้นเรื่อย ๆ
ผู้กำกับดูข้อมูลแล้วถอนหายใจ “อวี๋ชิงจ้าว เป็นที่นิยมจริง ๆ”
ผู้ชมสูงกว่าอันดับสองถึงหนึ่งแสนคน และที่สำคัญคืออวี๋ชิงจ้าวไม่ได้ร้องเพลงหรือเต้น ใบหน้าของเธอยังคงเย็นชาและไร้ความรู้สึก แต่ทุกย่างก้าวของเธอกลับมีแรงดึงดูดบางอย่าง
เธอกำลังทำอะไรกัน?
การสตรีมของเธอเป็นเพียงการพูดคุย ซึ่งขึ้นอยู่กับอารมณ์ของเธอด้วยว่าอยากตอบกลับหรือเปล่า
[น้องสาวจ้าว ทำไมเธอไม่เต้นล่ะ? ฉันอยากดู]
อวี๋ชิงจ้าวถอนหายใจ “ตอนกลางวันฉันเต้นมากเกินไป ตอนนี้ฉันเหนื่อยมาก”
[ฮ่าฮ่าฮ่า น้องสาวจ้าว พูดตรงมาก!]
[ที่รัก พักก่อนดีไหม? เธอต้องฝึกทุกวันน่าสงสารจัง!]
[พูดตรง ๆ อย่างเธอไม่ต้องซ้อมเต้นก็ได้!]
[ถ้าง่วงก็นอนสักพัก เราจะไม่ไปไหนหรอก จะเฝ้าดูเธอเอง]
[ที่รัก ดูแลตัวเองด้วยนะ อย่าทรมานตัวเองเกินไป รักนะ!]
[ทุกคน ฉันชอบคอมเมนต์ของพวกคุณจริง ๆ!]
แต่จู่ ๆ หัวหน้าผู้กำกับก็ถามขึ้นมาว่า “ห้องสตรีมสดที่ได้รับความนิยมเป็นอันดับสองคือห้องไหน? ให้ฉันดูหน่อย”
จากนั้นภาพที่แปลกประหลาดมากก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอ เฉินซีซีกำลังร้องเพลงที่ขอบหน้าจอ โดยเว้นพื้นที่ซูโย่วอี๋ที่…
ออกกำลังกาย!
ซูโย่วอี๋กำลังวิดพื้น มือและเท้าที่อ้วนของเธอสั่นเทาเพราะกำลังรองรับน้ำหนักของร่างกาย มันสั่นราวกับตึกที่จะถล่มลงได้ทุกเมื่อ
ชาวเน็ตต่างช่วยกันนับอย่างพร้อมเพรียง
[11]
[12]
[มาดูกันว่าเธอจะทนได้นานแค่ไหน!]
[ฉันทำได้มากสุดแค่สิบครั้งเอง]
[ว้าย อ่อนจัง ฮ่าฮ่า!]
[อา! อา! จะล้มแล้ว!]
[19]
ทุกครั้งที่ซูโย่วอี๋กำลังจะล้มลง เธอก็พยายามฮึดเอาไว้
[ฉันตื่นเต้นยิ่งกว่าทำเองเสียอีก!]
[น้องอ้วน อย่าล้ม ฉันเป็นกำลังใจให้อยู่นะ!]
[นี่ เธอไม่เห็นกระต่ายน้อยของฉันร้องเพลงเหรอ]
เมื่อมีคนพูดถึงเฉินซีซีขึ้นมา เธอแลบลิ้นอย่างน่ารักและพูดว่า “ฮ่า ๆ ฉันเบื่อที่จะร้องเพลงแล้ว ฉันจะไม่ร้องเพลงอีกแล้ว มาดูพี่สาวของฉันลดน้ำหนักด้วยกันเถอะ”
[น่ารัก!]
[44]
[48]
[น้องอ้วนทำได้ยังไงเนี่ย]
[ฉันไปที่ห้องสตรีมสดของคนอื่นแล้วกลับมา น้องอ้วนนี่ยังออกกำลังอยู่อีกเหรอ?]
[ดูเหมือนเธอจะลดน้ำหนักอย่างจริงจัง!]
เมื่อซูโย่วอี๋วิดพื้นหกสิบครั้งสำเร็จ ในที่สุดเธอก็ล้มลงกับพื้น เหงื่อออกท่วมตัวจนหน้าแดงก่ำ
เธอยืนขึ้นและเช็ดเหงื่อด้วยผ้าขนหนู จากนั้นเธอก็นั่งบนเก้าอี้เพื่อพักผ่อนและนั่งอ่านความคิดเห็น
[ฉันอ้วนพอ ๆ กับเธอเลย แต่จากนี้ไป ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะเข้าร่วมสตรีมของเธอเพื่อลดน้ำหนักไปพร้อมกัน!]
[ฉันด้วย ทุกครั้งที่ฉันเห็นเธอออกกำลังกาย ฉันมีแรงกระตุ้นในการลดน้ำหนักด้วยเลย!]
[น้อง ๆ เข้าร่วมสตรีมนี้เดี๋ยวนี้เเลย มาผอมและสวยไปด้วยกันเถอะ!]
[สวยอะไรไม่ทราบ ยัยหมูอ้วน!]
[พูดไม่ออกเลยยัยพวกบ้า ทะเลาะอะไรกัน ฉันจะดูกระต่ายน้อย ปรากฏว่ามีแต่พวกบ้าลดความอ้วน]
ซูโย่วอี๋แสร้งทำเป็นไม่เห็นคอมเมนต์ที่หยาบคายเหล่านั้น “เอาล่ะ ทุกคน”
เธอหันไปหาเฉินซีซีแล้วพูดว่า “มาต่อกันเถอะ หมดเวลาเล่นแล้ว”
หลังจากดื่มน้ำไปสองอึก เธอก็แพลงก์ต่อ
จากนั้นสะพานโค้ง
สควอท
…
เดิมทีเฉินซีซียังอารมณ์ดีอยู่ แต่เมื่อได้ยินคำพูดของพี่สาวก็ตอบตกลงอย่างไม่เต็มใจ
[เหมือนว่าแม่กำลังดูแลลูกทำการบ้าน ฮ่าฮ่าฮ่า!]
[น้ำเสียงแบบนั้น อย่าทำเป็นเล่นเด็ดขาด!]
[กระต่ายน้อย มาเต้นกันเถอะ ฉันชอบมาก!]
[ฮ่าฮ่าฮ่า คนอื่น ๆ กำลังคิดหนักเลยว่าจะทำอะไรในห้องถ่ายทอดสด แต่สองคนนี้ไม่ซีเรียสเลย]
[นี่มันห้องนั่งเล่นเพื่อผ่อนคลายชัด ๆ]
เมื่อมองไปยังความนิยมที่อธิบายไม่ได้ หัวหน้าผู้กำกับก็ถามว่า “ใครเป็นคนออกแบบการสตรีมของพวกเขา”
ทีมงานทุกคนต่างส่ายหัว ในห้องสตรีมหมายเลข 7 ซูโย่วอี๋และเฉินซีซีเป็นพวกมือใหม่ คนอื่น ๆ จะขอให้ทีมงานขยับนู่น ขยับนี่ หรือปรับแสงและเสียง หรือถึงขั้นอยู่คุยกับพวกเธอเพื่อสร้างบรรยากาศ
แต่ในห้องสตรีมหมายเลข 7 พวกเขาไม่ได้ทำอะไรเลย แค่จัดแสงครั้งเดียวแล้วเริ่มสตรีม
หัวหน้าผู้กำกับมองคนสองคนในห้องสตรีมด้วยความสงสัย หากเป็นเพียงความไม่ตั้งใจ ก็คงไม่น่าใส่ใจอะไรมาก แต่ถ้ามันถูกคิดมาแล้ว ก็หมายความว่าสองคนนี้มีศักยภาพที่ดีในการพัฒนา
การสตรีมจะสิ้นสุดลงในไม่ช้า เฉินซีซีขอให้ซูโย่วอี๋พักผ่อนและพูดคุยกับชาวเน็ต เพราะเธอคิดว่ามันจำเป็น
งานหลักของซูโย่วอี๋คือการลดน้ำหนัก แต่ถึงยังไงก็จำเป็นต้องมีปฏิสัมพันธ์ซึ่งกันและกันในห้องสตรีม ไม่อย่างนั้นจะไม่ได้รับความนิยม
ดังนั้นในไม่กี่นาทีสุดท้าย ทั้งสองคนก็นั่งหน้าคอมพิวเตอร์ในเฟรมเดียวกัน ซึ่งซูโย่วอี๋รู้สึกว่าใบหน้าของเธอในสตรีมสดใหญ่เกินไป เธอลากเก้าอี้ถอยออกมาด้วยความไม่พอใจ
และพึมพำว่า “ฉันไม่เคยเห็นว่าหน้าของฉันใหญ่ขนาดนี้มาก่อน”
ชาวเน็ตที่ได้ยินเช่นนั้นก็เริ่มแสดงความคิดเห็นอย่างบ้าคลั่ง
[ฮ่าฮ่าฮ่า เธอบอกว่าเธอหน้าใหญ่!]
[ใช่ คุณพูดถูก กระต่ายน้อยตัวเล็กกว่าเธอครึ่งหนึ่งทั้งหน้าตาและรูปร่าง]
[น้องอ้วน ทำไมคุณไม่ใช้ฟิลเตอร์ให้ดูหน้าเรียว ๆ ผอม ๆ ล่ะ!]
[มีแค่เธอทั้งสองคนไม่แต่งหน้า ฉันไปห้องสตรีมมาหลายห้องแล้ว แต่ละคนแต่งหน้ากันแบบจัดเต็มจนแทบจำไม่ได้]
[คุณสามารถเห็นความแดงบนใบหน้าของพวกเธอหลังการออกกำลังกายได้ เหมือนเด็กเลย แม้แต่เหงื่อก็มองเห็นได้ชัดเจน]
หลังจากอ่านความคิดเห็นแล้ว เฉินซีซีก็มองไปที่ซูโย่วอี๋อย่างสับสน “พี่สาว พวกเขาบอกว่าเราไม่ได้ใช้ฟิลเตอร์หน้า”
ซูโย่วอี๋ไม่เคยเล่นสตรีมสดเลย ทั้งสองคนจึงยื่นหน้าเข้าไปใกล้หน้าจอและเริ่มศึกษาวิธีเปิดฟิลเตอร์ แต่เมื่อพวกเธอกดบางอย่าง ห้องสตรีมสดก็มืดลงทันที
ซูโย่วอี๋และเฉินซีซีต่างตกใจหันมามองหน้ากันและถามว่า “สตรีมสดจบแล้วเหรอ?”
แต่ยังเหลือเวลาอีกสองหรือสามนาทีก่อนที่จะสิ้นสุดการสตรีมนี่…
หรือบางทีมันอาจจบก่อนเวลา
ดังนั้น ชาวเน็ตจึงไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากเฝ้าดูทั้งสองคนหยิบของบางอย่างและเดินออกจากห้องสตรีม
[นี่มันอะไร ฮ่าฮ่าฮ่า!]
[คนโง่สองคน ตลกมาก!]
[กลับมา! มันยังไม่จบ!]
[ลืมมันไปเถอะทุกคน พรุ่งนี้ตื่นกันแต่เช้าแล้วกัน ฉันคิดว่าสองคนนี้ไม่ค่อยเล่นโซเซียล]
[โอเค พรุ่งนี้เจอกันในห้องสตรีมแล้วมาสอนให้พวกเธอใช้ฟิลเตอร์กันเถอะ!]
