Tribe: ฉันกลายเป็นอมตะด้วยโบนัส 10,000x ตั้งแต่เริ่มต้น - ตอนที่ 135 สินสอดอันน่าสะพรึงกลัวของลิเลียน

ตอนที่ 135 สินสอดอันน่าสะพรึงกลัวของลิเลียน

เขาต้องใช้เวลาเท่าไรในการสร้างทหารเก้าล้านคนอย่างที่เห็นต่อหน้าเขา? เมื่อเขาคิดถึงเรื่องนี้ หลี่เฉิงก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่ลิเลียน ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกันแน่?

ลิเลียนไม่ได้อธิบายมากเกินไป ในไม่ช้าเธอก็พาทุกคนเข้าไปในปราสาท ห้องโถงอันหรูหรา ประดับประดาด้วยประติมากรรมที่งดงามทุกรูปแบบ ตะเกียงวิเศษบนเพดานก็เปล่งแสงระยิบระยับออกมาจาง ๆ

อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนจะไม่มีเสียงใด ๆ ในปราสาทขนาดใหญ่แห่งนี้ เหล่าฮีโร่ยังแปลกใจเล็กน้อย อาซิเลียถอนหายใจและพูดว่า “ช่างเป็นปราสาทที่สวยงามจริง ๆ พี่สาวลิเลียน นี่คือบ้านของคุณเหรอ?”

ลิเลียนยิ้มและพยักหน้า “ใช่”

จากนั้นลิเลียนก็จัดห้องให้ทุกคน แน่นอนลิเลียนจัดให้ตัวเองกับหลี่เฉิงอยู่ด้วยกัน สายตาของลูน่าหลบเลี่ยงเล็กน้อย และใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอก็แดงก่ํา ใบหน้าของซิลเวียเต็มไปด้วยความรังเกียจขณะที่เธอเยาะเย้ยหลี่เฉิง

อาซิเลียผู้บริสุทธิ์กระพริบตาโต ๆ ของเธออย่างประหลาด โดยไม่รู้ว่าทําไมทุกคนถึงมีปฏิกิริยาเช่นนี้

แน่นอน หน้าของหลี่เฉิงไม่ได้แดงและหัวใจของเขาก็เต้นปกติ เขาส่งทุกคนเข้านอนแล้วตาม

ลิเลียนไปที่ห้องนอนของเธอๆ

ห้องนอนเต็มไปด้วยกลิ่นหอมจาง ๆ มันคือกลิ่นกายของลิเลียน หลี่เฉิงมองไปที่ห้องนอน ในโลกแห่งเงามีสีไม่มากนัก มันจึงดูเป็นห้องพักที่ธรรมดามาก

ในขณะนี้ ลิเลียนไม่ได้หลบสายตาของหลี่เฉิง เธอเดินตรงไปที่ตู้เสื้อผ้าและเปลี่ยนเสื้อผ้า

ไม่กี่นาทีต่อมา ลิเลียนก็ถอดชุดเกราะของเธอออกแล้ว ร่างกายที่เรียวยาวของเธอปกคลุมไป ด้วยชั้นผิวที่บอบบางราวกับปีกของจั๊กจั่น ภายใต้แสงจันทร์เย็นยะเยือก ร่างของเธอถูกปกคลุมไป ด้วยแสงสีเงินเป็นชั้น ๆ

หลี่เฉิงสูดหายใจเข้าลึก ๆ เขาไม่รีบร้อน ตอนนี้เขามีคําถามมากมาย ดังนั้นเขาจึงถามว่า “ในปราสาทใหญ่แบบนี้ คุณอยู่คนเดียวหรือเปล่า”

ลิเลียนพยักหน้าและกล่าวว่า “นาน ๆ ทีจะมีแขกมา ตัวอย่างเช่น พี่สาวเอลลา เมื่อเธอมีเวลาเธอจะมาหาฉันบ้างนาน ๆ ครั้ง”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หัวใจของหลี่เฉิงก็เจ็บปวดอย่างช่วยไม่ได้ ในปราสาทใหญ่โตแห่งนี้มีเพียงลิเลียนเด็กสาวผู้โดดเดี่ยว เขาเข้าไปใกล้ลิเลียนและจับผมของเธอ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความปวดใจ

ลิเลียนยิ้มและโบกมือต่อหน้าหลี่เฉิง เธอมองหลี่เฉิงอย่างมั่นใจและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันเคยชินกับมันแล้ว ท่านลอร์ดคุณอยากดื่มอะไรไหม?”

หลี่เฉิงไม่ใช่คนโง่ เขาพยักหน้าและพูดว่า “มาดื่มกันเถอะ”

ลิเลียนรีบหยิกขวดไวน์แดงออกมาหนึ่งขวด เธอรินใส่แก้วให้ตัวเองแล้วจิบ…

จากนั้นเธอก็เข้าหาหลี่เฉิงและจูบเขา ไวน์แดงอ่อน ๆ ไหลลงผ่านลิ้นที่ละเอียดอ่อนของเธอและเข้าไปในปากของหลี่เฉิง

หลี่เฉิงไม่คิดว่าลิเลียนจะซุ่มโจมตีเขา ในเวลานี้เขาจะใส่ใจกับเรื่องนั้นได้อย่างไร? เขาตอบสนองอย่างรวดเร็ว

เขาโอบกอดเอวเรียวบางของลิเลียนแล้วพลิกตัวเธอกลับดูดไวน์แดงอย่างตะกละตะกลาม ในขณะนี้ ร่างกายของลิเลียนดูเหมือนจะไม่มีกระดูกขณะที่เธอนอนอยู่บนเตียง…

หลังจากตื่นนอน หลี่เฉิงก็ลูบส่วนล่างที่แข็งของเขา โดยคิดว่าฝีมือของลิเลียนค่อนข้างดี นี่ไม่ใช่ธรรมชาติของลิเลียนอย่างแน่นอน เธอน่าจะรู้เรื่องนี้จากเอลล่าที่มาพบเธอที่นี่

เมื่อเขาคิดถึงเรื่องนี้ จิตใจของหลี่เฉิงก็ได้สติขึ้นมาอีกครั้ง จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเอลล่าและลิเลียนนอนด้วยกัน…

หลังจากเพ้อฝันอยู่พักหนึ่ง หลี่เฉิงก็ตระหนักว่าลิเลียนลุกขึ้นแล้ว ชุดเกราะที่ถอดและวางไว้ ด้านข้างก็หายไปเช่นกัน หลังจากที่หลี่เฉิงอาบน้ํา เขาก็รีบเดินออกจากห้องออกไปข้างนอกทุกคนกําลังคุยกันอยู่ในห้องโถง ในเวลานี้ ลิเลียนสวมชุดเกราะของเธอแล้ว เมื่อเธอเห็นเขา เธอก็แล้ว”

ลุกขึ้นทันทีและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ท่านลอร์ดมาทานอาหารเช้ากันเถอะ”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลี่เฉิงไม่ได้พูดอะไร อาซิเลียแก้ทันที “พี่สาวลิเลียนนี่มันอาหารกลางวัน

ทุกคนยิ้มและส่ายหัว ไม่มีใครอยากแย้งกับนักบุญหญิงธรรมดาคนนี้ อาหารกลางวันก็ก็อาหาร

กลางวัน

ที่โต๊ะอาหาร หลี่เฉิงกําลังกินขนมปังอยู่ แต่จู่ ๆ ลิเลียนก็พูดขึ้นว่า “ท่านลอร์ด ปราสาทระยิบระยับตอนนี้มีกลุ่มอัศวินทั้งหมดสิบกลุ่ม มีประชากรทั้งหมดเจ็ดล้านล้าน…”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ทุกคนก็สูดอากาศเข้าลึก ๆ และมองลิเลียนด้วยความตกใจ

เจ็ดล้านล้าน! เมื่อได้ยินตัวเลขนี้แม้แต่อาซิเลียก็ตกใจมากจนปากของเธออ้ากว้าง ตัวเลขนี้น่ากลัวเกินไป แม้ว่าพาลาดินทั้งหมดของโบสถ์แห่งแสงจะถูกรวมเข้าด้วยกัน พวกเขาก็อาจจะไม่มากขนาดนั้น

ลิเลียนเพิกเฉยต่อการแสดงออกของคนเหล่านี้และกล่าวต่อ “ในหมู่พวกเขามีทหารระดับมงกุฏกว่าสามแสนล้านนายและทหารระดับตํานานมากกว่าสี่ล้านล้านนาย ที่เหลือเป็นทหารระดับ

สูงทั้งหมด

“เลเวลของพวกเขาเต็มหมดแล้วและพวกเขาไม่จําเป็นต้องฝึกอบรมใดอีก ถ้าท่านลอร์ดต้องการพวกเขา คุณก็เอาไปได้”

“สิ่งเหล่านี้ถือเป็นสินสอดของลิเลียน…

เมื่อค่าพูดของลิเลียนหายไป เสียงของระบบก็ดังขึ้นในหูของหลี่เฉิง

“ตึง ตึง! คุณได้รับสิทธิ์ทั้งหมดของ กองอิศวินเงาที่หนึ่งแล้ว!”

“ตึง ตึง! คุณได้รับสิทธิ์ทั้งหมดของ กองอิศวินเงาที่สองแล้ว!” “ตึง ตง! คุณได้รับสิทธิ์ทั้งหมดของกองอิศวินเงาที่สามแล้ว!”

“ตึง ตึง…”

“ตึง ตึง! คุณได้รับสิทธิ์ทั้งหมดของกองอัศวินเงาที่สิบแล้ว!”

เมื่อได้ยินเสียงของระบบ หลี่เฉิงตกใจมาก การได้รับอนุญาตทั้งหมดหมายความว่าหลี่เฉิง

สามารถควบคุมกองกําลังเจ็ดล้านล้านเหล่านี้ได้!

วีรสตรีอีกสามคนตกใจกับคําพูดของลิเลียน ลืมทหารทั้งเจ็ดล้านล้านไปได้เลย ประเด็นสําคัญ คือกองทหารทั้งเจ็ดล้านล้านเหล่านี้เป็นกองทหารระดับสูงขึ้นไป และพวกเขาทั้งหมดมีเลเวลสูงสุด!

กองทัพที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ก็เพียงพอที่จะทําลายล้างทุกสิ่งทุกอย่าง และลิเลียนก็บอกว่า

มันเป็นสินสอดของเธองั้นเหรอ?

เป็นการแต่งงานที่น่ากลัวมาก!

ในขณะนั้น หลี่เฉิงก็เคาะหัวเล็ก ๆ ของลิเลียนและพูดอย่างจริงจังว่า “หยุดล้อเล่นเถอะ เกิดอะไรขึ้นกับกองกําลังเหล่านี้?”

เขาไม่คิดว่าจะมีกองกําลังมากมายในปราสาทระยิบระยับ ต้องมีบางอย่างที่เขาไม่รู้อย่างแน่นอน

เมื่อมองไปที่ดวงตาของหลี่เฉิง ลิเลียนก็ลูบหัวเล็ก ๆ ของเธอ หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เธอกล่าวว่า “กองกําลังเหล่านี้เป็นกองกําลังชั้นยอดของโลกแห่งเงา เว้นแต่จําเป็นจริง ๆ เป็นการดีที่สุดสําหรับพวกเขาที่จะไม่ปรากฏในระนาบหลัก (โลกต้นกําเนิด) มากเกินไป… “หากพวกเขาทั้งหมดปรากฏในระนาบหลักแสดงว่าสงครามระนาบได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว!”