Tribe: ฉันกลายเป็นอมตะด้วยโบนัส 10,000x ตั้งแต่เริ่มต้น - ตอนที่ 214 คุณสองคนกําลังแสดงอยู่เหรอ?

ตอนที่ 214 คุณสองคนกําลังแสดงอยู่เหรอ?

ในเวลานี้เทพเจ้าแห่งความพิโรธก็เบิกตากว้างแถบ HPของเขาลดลงเร็วเกินไปเขาเริ่มสงสัยชีวิตของเขาไปครู่หนึ่งนี่คือการสืบเชื้อสายของพระเจ้าการป้องกันของเขาเหนือกว่าพลังโจมตีของทหารมงกุฎระดับสูงสุดไปแล้วขณะที่เขากําลังจะพูดอะไรบางอย่างเขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

“นี่คืออะไร?!”

“เ**ย! เจ้าชายโง่ ฉันไม่เล่นกับแกแล้ว”

จู่ ๆ เทพเจ้าแห่งความพิโรธก็ค้นพบบางสิ่งที่น่ากลัวอย่างยิ่ง ร่างกายที่แท้จริงของเขาที่อยู่ห่างไกลในอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ได้รับความเสียหายจํานวนหนึ่งเช่นกัน

สิ่งนี้ทําให้เขากลัวตายก่อนหน้านี้เมื่อเขาถูกค้อนแห่งความโกลาหลของหลี่เฉิงฆ่าเขาได้รับความเสียหายไปมากแล้วอย่างไรก็ตาม เขาคิดว่ามันเป็นเพราะการล้มลงอย่างกะทันหันของพระเจ้าที่อยู่ใกล้ ๆ

อย่างไรก็ตามตอนนี้เขาไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับมนุษย์คนนี้เขาจะโจมตีร่างจุติของพระเจ้าในระนาบมนุษย์และทําร้ายร่างกายที่แท้จริงของพระเจ้าที่อยู่ห่างไกลในอาณาจักรของพระเจ้าได้

อย่างไรนี่ไม่ไร้สาระเกินไหม?

เขาไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับความสามารถเช่นนี้มาก่อน นับประสาอะไรตอนนี้ที่ต้องทุกข์ทรมานกับมันโดยตรงดังนั้นพระเจ้าแห่งความพิโรธจึงตัดสินใจว่าเขาไม่ต้องการที่จะอยู่ที่นี้อีกต่อไปเขาเคยโดน

ค้อนแห่งความโกลาหลของหลี่เฉิงมาก่อนแล้วหากร่างกายที่แท้จริงของเขาได้รับบาดเจ็บอีกครั้งการสูญเสียของเขาจะยิ่งเพิ่มมากขึ้น

เพียงไม่กี่วินาทีเทพเจ้าแห่งความพิโรธเกรี้ยวก็ไม่ลังเลกับการตายขององค์ชายคนแรกอีกต่อไปเขาถอนอํานาจศักดิ์สิทธิ์และจิตสํานึกของการสืบเชื้อสายของพระเจ้าออกไปทันที

จากนั้นร่างของเจ้าชายคนแรกก็ล้มลงกับพื้นอย่างอ่อนแรงแถบ HP ของเขาเกือบจะถึงจุดต่ำสุดแล้ว

เมื่อเห็นสิ่งนี้หลี่เฉิงก็เลิกคิ้วขึ้นโชคดีอย่างเหลือเชื่อที่เขาไม่ตายหลังจากที่เทพเจ้าแห่งความพิโรธเกรี้ยวดึงพลังศักดิ์สิทธิ์ของเขาออกไป

ไม่กี่วินาทีต่อมาองค์ชายก็ปีนขึ้นไปจากพื้นดินอย่างยากล่ามาก เสื้อผ้าที่งดงามแต่เดิมของเขาเปียกโชกไปด้วยเลือดเขาไม่ได้แสดงสีหน้าเหมือนเดิมอีกต่อไปและเขาก็หอบในขณะที่เขาพูด “เนเธอร์เวิร์ลอย่าฆ่าฉัน!”

“ข้าจะทําให้เจ้าเป็นแกรนด์ดยุคแห่งอาณาจักรเคนท์!ข้าจะมอบทรัพย์สมบัติให้เจ้าครึ่งหนึ่ง!”เมื่อได้ยินเช่นนี้หลี่เฉิงก็แคะหูของเขาแกรนด์ดยุคแห่งอาณาจักรเคนท์?’ฉันต้องการให้เจ้าชายองค์นี้มอบให้ฉันด้วยเหรอ’

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้หลี่เฉิงก็ได้แต่หัวเราะออกมาเท่านั้นจากนั้นเขาก็ดีดนิ้วและเก้าค้อนแห่งความพินาศก็กลายเป็นกระแสน้ำสีดําสนิทอีกครั้งและพุ่งทะลุร่างของเจ้าชายคนแรกทันทีในเวลาเดียวกัน เสียงของระบบก็ดังขึ้นในหูของหลี่เฉิง

“ตึ๊ง ตง!ประกาศโลกผู้เล่นพันธมิตรมังกรศักดิ์สิทธิ์เนเธอร์เวิร์ล ประสบความสําเร็จในการสังหารเจ้าชายไพน์ราชาผู้รักษาการแห่งอาณาจักรเคนต์ได้รับคะแนนชื่อเสียง 5 ล้านคะแนน!” “ติ้ง ตง! คุณกระตุ้นระบบขยายหมื่นเท่าและได้รับคะแนนชื่อเสียง 5 หมื่นล้านคะแนน!” “ติ้ง ตง!คุณได้สังหารราชาผู้รักษาการแห่งอาณาจักรเคนท์คุณต้องการที่จะแย่งชิงบัลลังก์หรือไม่?”

“นําใบ้ อาณาจักรเคนท์เป็นระบบราชาธิปไตย การแย่งชิงบัลลังก์จะทําให้ทั้งอาณาจักรต่อ ต้าน!”

หลี่เฉิงครุ่นคิดครู่หนึ่งและกล่าวทันทีว่า“ไม่แย่งชิง!”

“ตึง ตง! ประกาศโลก ผู้เล่นพันธมิตรมังกรศักดิ์สิทธิ์เนเธอร์เวิร์ล ประสบความสําเร็จในการสังหารเจ้าชายไพน์ราชาผู้รักษาการแห่งอาณาจักรเคนต์บัลลังก์ถูกครอบครองโดยผู้สืบทอดของเขา เจ้าหญิงลีน่า!”

เมื่อเสียงของระบบดังขึ้นร่างขององค์ชายคนแรกก็ค่อยๆตกลงสู่พื้น หลี่เฉิงมองดูศพของเขาด้วยความรังเกียจและส่ายหัว
ไม่?

ผู้ชายคนนี้ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น?

หลี่เฉิงต้องการตําแหน่งแกรนด์ดยุคหรือป่าว?เขาต้องการความมั่งคั่งเพียงเล็กน้อยนั่นหรือหลี่เฉิงถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอกองค์ชายองค์แรกสิ้นพระชนม์แล้วและเทพแห่งความพิโรธก็หนีไปอาจกล่าวได้ว่าสถานการณ์ลงตัวแล้ว

สิ่งต่อไปที่เขาต้องทําคือการเอาใจเมืองรอบ ๆจากนั้นเขาก็จะไล่ตามและทําลายล้างกองทัพเซิร์กในเมืองใต้ดินทั้งหมดสําหรับเรื่องของราชอาณาจักรเคนท์หลี่เฉิงไม่สามารถใส่ใจเรื่องพวกนี้ได้

อย่างไรก็ตาม ขณะที่หลี่เฉิงมองดูรูขนาดใหญ่ใต้พระราชวังเขาก็ขมวดคิ้วครั้งนี้เขาไม่ได้เรียกอีเวนต์ระดับโลก?

ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดมันก็เป็นสิ่งที่ดีเขาไม่สามารถยุ่งกับพวกเซิร์กได้ในขณะนั้นพวกมันน่ารําคาญเกินกว่าจะรับมือได้ดังนั้นควรปล่อยให้อาณาจักรเคนท์และผู้เล่นคนอื่น ๆ

ในเวลานี้หลี่เฉิงเดินไปข้างหน้าและนั่งบนบัลลังก์อันยิ่งใหญ่ สัมผัสได้ถึงความเย็นชาเด็ดขาดซึ่งแสดงถึงอํานาจสูงสุด

ทันใดนั้น หลี่เฉิงก็พูดกับวังที่ว่างเปล่าว่า“ออกมา”

จากนั้นร่างเพรียวบางก็เดินออกมาจากประตูด้านข้างมันคือเจ้าหญิงลีน่าผู้เพิ่งได้รับบัลลังก์

ในความเป็นจริง เธอเฝ้าดูจากข้างสนามมาเป็นเวลานานด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์ของเอลล่าที่ปกป้องเธอเจ้าชายคนแรกและเทพเจ้าแห่งความพิโรธจึงไม่สังเกตเห็นเธอด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์ของเอลล่าเธอไม่คู่ควรกับเทพเจ้าแห่งความพิโรธอย่างแน่นอนถึงอย่างนั้น ความสนใจของพระเจ้าแห่งความพิโรธก็อยู่ที่หลี่เฉิงตลอดเวลาดังนั้นเธอจึงไม่ถูกค้นพบ

ลีน่าสวมชุดเจ้าหญิงที่งดงามสายเลือดของราชวงศ์ทําให้เธอมีบุคลิกอารมณ์ที่พิเศษเธอมีผมสีเงินเป็นประกายยาวต่างจากพี่ชายสองคนของเธอ

อย่างไรก็ตามใบหน้าที่สวยงามและสง่างามของลีน่าเต็มไปด้วยความหนาวเหน็บในขณะ

นี้ เธอเหลือบมองไปที่ศพของเจ้าชายคนแรกอย่างเฉยเมยและถามอย่างเย็นชาว่า“ทําไมคุณไม่แย่งบัลลังก์ล่ะ?
“ฉันไม่มีความจําเป็นต้องใช้มัน” หลี่เฉิงส่ายหัวเหตุผลหลักของเขาคือเขาไม่ชอบมันและไม่ต้องการเสียเวลานี้

ถ้าเป็นคนอื่นพวกเขาจะเลือกเป็นราชาโดยไม่ลังเลอย่างไรก็ตาม หลี่เฉิงแตกต่างออก

ไป สายตาของเขาไม่ได้สั้นขนาดนั้น

เสียงของเอลล่าดังขึ้นในหูของหลี่เฉิง“เฮ้ เฮ้อย่ารังแกนักบุญของฉัน!”

หลี่เฉิงพูดไม่ออกเล็กน้อยและตอบว่า“ทําไมฉันต้องสนใจ?อย่าลืมข้อตกลงของเรา”

เมื่อได้ยินค่าพูดของหลี่เฉิงเอลล่าก็ยิ้มออกมาเล็กน้อย“หืม มันเป็นสัญญาวิญญาณ ฉันละเมิดได้ไหม?”

หลี่เฉิงยักไหล่ของเขา อย่างไรก็ตามเขาได้คาดการณ์ผลลัพธ์นี้ไว้แล้วและจึงเสนอการเซ็นสัญญาวิญญาณกับเอลล่าเกี่ยว

ระหว่างสงครามครั้งนี้ วิหารของเอลล่าและเจ้าหญิงลีน่าได้ปฏิบัติตามกฎและไม่เข้ามายุ่ง

จากนั้นเสียงของเจ้าหญิงลีน่าก็ดังขึ้น “อย่ารังแกเทพธิดาของฉัน!”

คราวนี้หลี่เฉิงพูดไม่ออกจริง ๆ เขารู้สึกว่าเอลล่าและเจ้าหญิงลีน่ากําลังแสดงอยู่พวกเขาซิงโครไนซ์กันอย่างนั้นเหรอ? หลี่เฉิงเกลียดที่เขาไม่มีถ้วยรางวัลออสการ์อยู่ในมือมิฉะนั้นเขาจะแจกให้แต่ละคนอย่างแน่นอนพวกเขาเข้ากันได้ดีมากเกินไป

เจ้าหญิงลีน่ามายืนอยู่ข้างหลี่เฉิงเธอมองไปที่หลี่เฉิงที่นั่งอยู่บนบัลลังก์ด้วยท่าทางที่ซับซ้อนมุมปากที่งดงามของเธอค่อยๆ ยกขึ้นเป็นโค้งขณะที่เธอถอนหายใจเบา ๆ และพูดว่า“อาณาจักรแห่งเคนท์จบสิ้นสมบูรณ์แล้ว”
ๆ

“แต่เอลล่ารอดแล้ว!” หลี่เฉิงยักไหล่

เหตุผลที่เขามาที่นี่ก็เพื่อช่วยเอลล่าสําหรับอาณาจักรแห่งเคนท์นั้น มันจะเป็นอย่างไรมันไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเลย

อย่างไรก็ตาม เมื่อคิดว่าอาณาจักรเคนท์จะเป็นสนามหลังบ้านของเขาในอนาคตหลี่เฉิงกล่าวเสริมว่า“ยิ่งกว่านั้นกับฉันที่นี่อาณาจักรเคนท์จะแข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อนอย่างเทียบกันไม่ได้!”