Tribe: ฉันกลายเป็นอมตะด้วยโบนัส 10,000x ตั้งแต่เริ่มต้น - ตอนที่ 228 การประนีประนอมจากเทพธิดาแห่งเวทมนต์

ตอนที่ 228 การประนีประนอมจากเทพธิดาแห่งเวทมนต์

ในขณะนี้รัศมีอันกว้างใหญ่และน่าสะพรึงกลัวก็ตกลงมาในทันใด รูม่านตาของหลี่เฉิงหดลงเมื่อร่างสีน้ําเงินปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา

ร่างนี้ดูคุ้นเคยกับหลี่เฉินมากจะมีใครอีกนอกจากเทพธิดาแห่งเวทมนต์?

“ระบุเงื่อนไขของคุณ”ดวงตาของเทพธิดาแห่งเวทมนต์นั้นแสดงออกอย่างเย็นชา

หลี่เฉิงยักไหล่“ฝ่าบาทเมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันหมกมุ่นอยู่กับการเล่นแร่แปรธาตุดังนั้นฉันจึงมาที่นี่เพื่อขอสูตรการเล่นแร่แปรธาตุ”

เมื่อได้ยินเช่นนั้นเปลือกตาของเทพธิดาแห่งเวทมนต์ก็กระตุกหลี่เฉิงได้ฆ่าผู้ศรัทธาของเธอไปหลายสิบล้านคน และยังใช้เครือข่ายเวทมนต์เพื่อข่มขู่เธอเขาทําเรื่องยุ่งยากมากเพียงเพื่อขอ

สูตรการเล่นแร่แปรธาตุสองสามสูตรเหรอ?

เทพธิดาแห่งเวทมนต์สูดหายใจเข้าลึก ๆและกล่าวว่า“ในกรณีนี้ เรามาลงนามในข้อตกลงสงบศึกกันเถอะ”

หลี่เฉิงไม่รีบตอบ แต่เขายิ้มและพูดต่อ“นอกจากนั้น มีบางอย่างที่ฉันอยากจะขอความช่วยเหลือจากเทพธิดา”

เมื่อรู้ว่าหลี่เฉิงจะขอมากเกินไปการแสดงออกของเธอก็เย็นชา “ว่ามาเถอะ” “ฉันต้องการกุญแจกรงดารา!”หลี่เฉิงกล่าวในขณะที่ท่าทางของเขาดูเคร่งขรึม

เมื่อได้ยินดังนั้นดวงตาของเทพธิดาแห่งเวทมนต์ก็เบิกกว้าง กุญแจกรงดาราถูกพบบนศพ

ของเทพธิดาแห่งเวทมนต์องค์ก่อนหน้านี้

เธอรู้ดีว่ากรงดาราคืออะไรอย่างไรก็ตามเธอไม่รู้ว่ากรงที่ตรงกับกุญแจนี้อยู่ที่ไหนดังนั้นเธอจึงไม่ได้ใช้มันเป็นเวลาหลายพันปีแล้ว
เทพธิดาแห่งเวทมนต์ตอบอย่างรวดเร็วว่า“เป็นไปไม่ได้”

เมื่อเห็นว่าเทพธิดาแห่งเวทมนต์ไม่เห็นด้วย หลี่เฉิงก็ไม่แปลกใจ เขาจะแปลกใจมากหากทุกอย่างดําเนินไปอย่างราบรื่นบางทีเทพธิดาแห่งเวทมนต์อาจวางกับดักไว้ที่ไหนสักแห่งสําหรับเขา หลี่เฉิงครุ่นคิดครู่หนึ่งแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า“มันเป็นแค่กล่องไม่ไม่ใช่เหรอ? ฟังนะในยุคนี้ใคร ๆ ก็อายถ้าไม่มีกรงดารา”

หลังจากพูดอย่างนั้น หลี่เฉิงก็หยิบกรงดาราขึ้นมาจากกระเป๋าเป้ของเขา

เมื่อเทพธิดาแห่งเวทมนต์เห็นสิ่งนี้ เธอก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจมันคือกรงดาราจริง ๆ!! มุมปากของเธอกระตุก ‘ในยุคนี้ ใคร ๆ ก็อายถ้าไม่มีกรงดารา…”

หนึ่งต้องรู้ว่ามีกรงดาราเพียงชิ้นในจักรวาลทั้งหมดถ้าร่างจริงของเธอถูกโยนเข้าไปเธอจะไม่สามารถหลบหนีได้หากไม่มีกุญแจที่ตรงกัน

เมื่อเธอคิดถึงเรื่องนี้ ร่องรอยของความหวาดกลัวก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของเธอ มนุษย์คนนี้ได้สิ่งนี้มาจากไหน?

เขาหยิบมันออกมาให้เธอดู เขาพยายามขู่เธอเหรอ?

เมื่อเห็นว่าเทพธิดาแห่งเวทมนต์ไม่พูดหลี่เฉิงก็ยักไหล่แล้วพูดต่อ “คุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากรงอยู่ที่ไหนแล้วทําไมคุณถึงต้องการกุญแจ คุณให้ฉันก็ได้ไม่ว่าในกรณีใดมันจะเป็นประโยชน์กับคุณมากกว่า”

เมื่อได้ยินค่าพูดของหลี่เฉิงเทพธิดาแห่งเวทมนต์ก็หรี่ตาลงเธอแน่ใจว่าเธอไม่เคยบอกใครเกี่ยวกับกุญแจกรงดาราแม้แต่คําผู้ศรัทธาที่เคร่งครัดที่สุดของเธอมนุษย์คนนี้รู้ได้อย่างไร?

เมื่อเธอคิดถึงเรื่องนี้ เทพธิดาแห่งเวทมนต์ก็ยอมอ่อนข้อและถามว่า “ฉันจะได้ประโยชน์อะไร?”

คุณ”

หลี่เฉิงหยุดครู่หนึ่งและพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “ก็ไม่มีใครพยายามโจมตีเครือข่ายเวทมนต์ของเทพธิดาแห่งเวทมนต์ตกใจจนพูดไม่ออก

ไม่กี่นาทีต่อมา กุญแจโบราณก็ปรากฏขึ้นในมือของหลี่เฉิง มันดูเหมือนกิ่งไม้ธรรมดาที่หักจากล่าต้นของต้นไม้

สิ่งที่ดูไม่โดดเด่นนี้สามารถปลดล็อกคุกดาราที่ทรงอนุภาพมากที่สุดในจักรวาลการแจ้งเตือนของระบบดังขึ้นในหูของหลี่เฉิง

“ตึง ตง! ประกาศโลก เมืองจอมเวทย์ยอมจํานนต่ออาณาจักรเคนต์ อาณาจักรเคนท์ชนะสงคราม!”

“ตึง ตง! ประกาศโลก เมืองจอมเวทย์ได้มอบเหมืองทางใต้ทั้งหมดให้กับอาณาจักรเคนต์พรมแดนของทั้งสองอาณาจักรมีการเปลี่ยนแปลงกรุณาให้ความสนใจ”

“ตึ๊ง ตง! คุณได้รับ สูตรโพชั่นฟื้นฟูพลังชีวิตขั้นสุดยอด ระดับอมตะ!”

“ตึง ตง! คุณได้รับ สูตรโพชั่นวิเศษ ระดับอมตะ !”

“ติ้ง ตง! คุณได้รับ สูตรโพชั่นความอดทนสูงสุด ระดับอมตะ!”

“ตึง ตง คุณได้รับ…”

“ตึง ตง…”

เมื่อเสียงของระบบดังขึ้น กระเป๋าเป้ของหลี่เฉิงก็เต็มไปด้วยสูตรการเล่นแร่แปรธาตุระดับอมตะสองสามร้อยสูตร ทั้งหมดนี้ได้รับจากเทพธิดาแห่งเวทมนต์เป็นการส่วนตัวแม้แต่นักเวทย์

ในเมืองเวทมนต์ก็ไม่เคยเห็นพวกมันมาก่อนเพราะพวกมันเป็นระดับอมตะ

ถ้าเรื่องเกี่ยวกับสูตรเหล่านี้หลุดออกไป มันก็เพียงพอแล้วที่จะสร้างความวุ่นวายในโลกของนักเวทย์ทั้งหมด

หลี่เฉิงปรบมือด้วยความพึงพอใจ เขาได้บรรลุวัตถุประสงค์สําหรับการเดินทางครั้งนี้แล้วเขา

เหลือบมองดูเวลา อีกไม่นานพระอาทิตย์จะขึ้น เขาจึงกล่าวว่า “กลับดินแดนกันเถอะ”

สงครามระหว่างอาณาจักรเคนต์และเมืองจอมเวทย์สิ้นสุดลงในเวลาไม่ถึงชั่วโมงสิ่งนี้ทําให้

อาณาจักรโดยรอบตกตะลึง

ในอาณาจักรโมดิลล์ ชายคนหนึ่งเบิกตากว้างขณะมองดูรายงานการต่อสู้ที่ส่งมาจากลูกน้องด้วยความไม่เชื่อ
“หนึ่งชั่วโมงเพื่อโจมตีเมืองฮินด์ลีย์…”

“คริสตัลทั้งหมดในเมืองเวทมนต์ถูกใช้จนหมด ทําให้ระบบป้องกันของพวกเขาเป็นอัมพาตอย่างสมบูรณ์…”

“เทพธิดาแห่งเวทมนต์ปรากฏตัวขึ้นเอง และเธอไม่มีทางเลือกนอกจากต้องยอมแพ้?!” “เนเธอร์เวิร์ลคนนี้เป็นใคร!”

หลังจากบ่นอยู่สองสามครั้งดวงตาของชายคนนั้นก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัวความแข็งแกร่งดังกล่าวช่างน่าหัวเราะเสียจริง

ไม่นาน ชายคนนั้นก็ตัดสินใจบางอย่างและพูดอย่างเย็นชาว่า “ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเราไม่สามารถปล่อยให้เขาก้าวหน้าต่อไปได้

“ดูเหมือนว่าฉันต้องสอนบทเรียนให้เขา เพื่อให้เขารู้ว่าการทําตัวโดดเด่นหมายความว่าอย่างไร!”

ในทางกลับกันหลี่เฉิงไม่สนใจความคิดเห็นของคนอื่น ๆ ถ้าเขารู้ว่าอาณาจักรโมดิลล์คิดอะไรอยู่เขาคงจะหัวเราะออกมาดัง ๆ อย่างแน่นอนไม่ใช่แค่อาณาจักร NPC ที่มีขนาดแค่ครึ่งหนึ่งของอาณาจักรเคนท์เท่านั้นเองเหรอ?พวกเขาสําคัญตัวเองขนาดนั้นเลยเหรอ?

ในเวลานี้ เขาได้แทนที่ทางตอนใต้ของอาณาจักรเคนท์ด้วยกําแพงเมืองระดับอมตะเขายังมอบปืนใหญ่พลังลมปราณมากกว่า 100,000 กระบอกให้พวกเขาหลังจากนั้นเขาก็ใช้พอร์ทัลเคลื่อนย้ายเพื่อกลับไปยังดินแดนของเขาเอง

เขาปล่อยให้กองทหารกินและพักผ่อนฟื้นฟูตามปกติเขาได้เกณฑ์ทหารชุดใหม่เพิ่มอีกด้วย

หลี่เฉิงไปที่โต๊ะเล่นแร่แปรธาตุระดับสูงสุดของเขาและเริ่มปรับแต่งไอเทมบางอย่างวัตถุดิบในการกลั่นนั้นได้มาจากอีเวนต์ใหญ่หลายครั้งก่อนหน้านี้แล้วรวมไปถึงไอเทมไร้ประโยชน์อื่นๆที่เขาโยนเข้าไปในคลังสมบัติของอาณาจักรเคนท์โดยไม่ได้ตั้งใจ