Tribe: ฉันกลายเป็นอมตะด้วยโบนัส 10,000x ตั้งแต่เริ่มต้น - ตอนที่ 43 เทพผู้กุมชีวิตและความตาย!

เสียงฝนลูกธนูที่ปะทะกับชุดเกราะของอัศวินสวรรค์นั้นคมชัดและไพเราะ อย่างไรก็ตาม มันช่างเสียดแทงหูสําหรับอันไรวอล

“เป็นไปได้อย่างไร? ทหารระดับสาม 4000 นาย ไม่สามารถทําลายการป้องกันของทหารของเนเธอร์เวิร์ลได้!?”

“มันเป็นทหารแบบไหน? ทําไมมันถึงผิดปกติอย่างนี้!”

ไม่มีใครตอบเขา อัศวินสวรรค์เพียงเหลือบมองที่นักธนูไฮยีน่า และจากนั้นก็มองดูอันไรวอล แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้พูดประชดประชันอะไร แต่การไม่พูดอะไรก็เป็นการเสียดสีที่รุนแรงที่สุด

หลังจากนั้น อัศวินสวรรค์ยังคงโจมตีตามรูปแบบของพวกเขาต่อไป เกิดเส้นแสงสีน้ําเงินที่สวยงามขึ้นในอากาศ

ทหารม้าสามารถทําความเร็วได้สูงมากและจะใช้ความได้เปรียบนี้พุ่งเข้าใส่ศัตรู!

เมื่อเห็นเช่นนี้ บรรดากิลด์ใหญ่ต่างก็สิ้นหวัง!

พวกเขาจะสู้ได้อย่างไร? พวกเขากัดฟันโจมตี แต่ศัตรูไม่ได้สูญเสีย HP เลย และพวกเขาไม่สามารถทําลายการป้องกันของพวกมันได้เลย! พวกเขาสิ้นหวังอย่างแท้จริง!

พวกเขาไม่มีโอกาสชนะได้เลย ผู้เล่นจากกิลด์ใหญ่ต่างก็ค่อย ๆ ล้มลงที่ละคน ๆ

“อา!! นี่มันมอนสเตอร์ชัด ๆ วิ่งหนี!”

“ฉันเพิ่งอัพเลเวล ฉันไม่อยากเสียเลเวล ช่วยด้วย!”

“เนเธอร์เวิร์ลแข็งแกร่งเกินไป ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่มนุษย์!”

“หัวหน้า เราไม่สามารถฆ่าเขาได้และมอบตัวดีไหม? ฉันไม่ต้องการให้เลเวลตกจริง ๆ !”

สิ่งที่ตอบสนองต่อคนเหล่านี้คือหอกของอัศวินสวรรค์

ในทันที มีผู้เล่นบางคนวิ่งหนีไปโดยไม่สนใจชีวิต ใน Tribe ราคาของความตายครั้งหนึ่งสูงเกินไป เพื่อให้รอดชีวิตพวกเขา พวกเขาไม่ได้สนใจสิ่งอื่นใด

การต่อสู้ดําเนินต่อไป อย่างที่คาดไว้ มันเป็นสถานการณ์ถล่มฝ่ายเดียว

ในเวลาน้อยกว่าครึ่งชั่วโมง มีคนเหลือไม่มากนักในฝ่ายของกิลด์ใหญ่ บางคนวิ่งหนี บางคนต้องตาย และบางคนถูกคนของตัวเองเหยียบจนตาย

ในเวลานี้ ดวงตาของหลี่เฉิงเปล่งประกายยิ่งขึ้น เพราะการซ่อมแซมของหัวใจแห่งการสังหารหมู่นั้นเกิน 10% แล้ว!
ในขั้นตอนนี้ของการซ่อมแซมจําเป็นต้องฆ่า 100 ล้านยูนิต หากเขามองหาแต่มอนสเตอร์ป่า มันคงยากเกินไปที่จะหาพวกมันให้ได้มากมายขนาดนั้น

ยิ่งไปกว่านั้น การลงมือกับกองทัพของผู้เล่นนั้นง่ายกว่ามาก แน่นอนว่าหลี่เฉิงจะไม่ฆ่าผู้เล่นทุกคนที่เขาเห็น ถ้าใครเป็นปฏิปักษ์ต่อเขา เขาถึงจะลงมือ

หลังจากตรวจสอบหัวใจแห่งการสังหารหมู่และปิดอินเทอร์เฟซแล้ว หลี่เฉิงก็เห็นผู้บัญชาการ เพียร์เลสยืนอยู่ไม่ไกลคนเดียว ไม่มีหน่วยคุ้มกันใด ๆ อยู่ข้าง ๆ เขา

เหตุผลที่เขายังมีชีวิตอยู่นั้นเป็นเพราะหลี่เฉิงสั่งไม่ให้ฆ่าเขาในตอนนี้ ไม่อย่างนั้นเขาจะยังยืนอยู่ตรงนี้ได้อย่างไร?

ในขณะนี้ เพียร์เลสก็เห็นหลี่เฉิงด้วย เมื่อเขาเห็นการจ้องมองที่ล้อเลียนของหลี่เฉิง ใบหน้าของเพียร์เลสก็แดงก๋า

ก่อนหน้านี้เขาสงบและสบายใจมาก ราวกับว่าชีวิตของหลี่เฉิงอยู่ในมือของเขา อย่างไรก็ตาม ความโหดร้ายของความเป็นจริงได้สอนบทเรียนอันล้ําลึกแก่เขา

“เนเธอร์เวิร์ล! คุณได้รุกรานกิลด์มากมาย คุณรู้ผลที่ตามมาหรือไหม?”

“ท้ายที่สุดก็เป็นเพียงคนอ่อนแอ!”

“มันไม่นานตั้งแต่เกมส์เริ่ม ให้เวลากับเรา แล้วคุณจะได้เรียนรู้ผลที่ตามมาจากการเป็นศัตรูกับเราในไม่ช้า!

“รีบก้มหน้าและก้มหน้าขอโทษฉัน มิฉะนั้น…”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลี่เฉิงก็เกือบจะหัวเราะออกมาดัง ๆ เขาสงสัยอย่างจริงจังว่าอาจมีบางอย่างผิดปกติกับสมองของเพื่อนคนนี้

หลี่เฉิงได้สังหารทหารไปหลายหมื่นนาย แต่เขาก็ยังต้องก้มหน้าและขอโทษเขา? ผู้ชายคนนี้กินยาผิดหรือเปล่า?

หลังจากนั้นหลี่เฉิงค่อย ๆ โบกไม้เท้าของเขาและใช้การโจมตีปกติ พลังงานสีเขียวเข้มถูกส่งออกไปและระเบิดทันที หลอด HP ของเพียร์เลสถูกทําให้หายไปในทันที

“ติ๊ง ติ๊ง คุณฆ่าผู้เล่น เพียร์เลส…”

“ติ๊ง ติ๊ง เพราะคุณฆ่าผู้เล่นมากเกินไป คุณได้รับฉายาระดับเหล็กดํา เจตนาฆ่าที่เปิดเผย”

“ติ๊ง ติ๊ง คุณกระตุ้นระบบขยายหมื่นเท่า และได้รับฉายาระดับอีปิคเทพผู้กุมชีวิตและความตาย”
[เทพผู้กุมชีวิตและความตาย (อีปิค)]
[ระดับ: ถูกซ่อนไว้
250
[ผล: สร้างความเสียหาย 100% แก่ยูนิตผู้เล่นทั้งหมด]
ในขณะนี้ หลี่เฉิงก็เห็นคุณสมบัติของฉายา เอฟเฟกต์ของฉายานั้นทรงพลังมาก เพิ่มความเสียหายของเขาโดยตรงถึงหนึ่งเท่า
หากสิ่งนี้ใช้ได้กับนักฆ่าผู้เล่น มันจะเป็นเหมือนอาวุธแห่งพระเจ้า
อย่างไรก็ตาม สําหรับหลี่เฉิง มันไร้ประโยชน์เล็กน้อย การโจมตีที่เขาส่งออกไปนั้นมีดาเมจล้นหลามมากพอแล้ว ไม่ว่าอย่างไร การโจมตีใด ๆ ของเขาจะฆ่าผู้เล่นอื่นทันที
การต่อสู้จบลงเร็วเกินไป ผู้เล่นคนอื่น ๆ ยังไม่ทันได้โต้ตอบใด ๆ เลย
250
หลังจากที่เพียร์เลสเสียชีวิต พวกเขาก็ตระหนักได้ว่าผู้เล่นคนอื่น ๆ จากกิลด์ใหญ่ต่าง ๆ ได้ตายไปหมดแล้ว
ในขณะนี้ หลี่เฉิงก็เปลี่ยนเงื่อนไขของเควสเช่นกัน ผู้เล่นที่เหลือตกตะลึงครู่หนึ่งก่อนที่จะเปิดแผงเควสอย่างรวดเร็ว
[ติ๊ง ติ๊ง เควสล้างบางโบสถ์พิษ” ได้เปลี่ยนแปลงข้อกาหนด!]
360
[ข้อกําหนด: 1. ฝ่ายดี กองทัพอย่างน้อยระดับ 2 มีทหารมากกว่า 2,000 นาย]

[2. เพียร์เลส และสุนัขของเขาไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมเควส]

[เอ่อ…ฮ่าฮ่าฮ่า บอสเนเธอร์เวิร์ลน่ารังเกียจมาก!]

[ฮ่าฮ่าฮ่า, เขาฆ่าเพียร์เลส ตามที่คาดไว้ บอสเนเธอร์เวิร์ลเขามีอํานาจเหนือกว่าจริง ๆ !]

[สุดยอด ฉันไม่พอใจสมาชิกกิลด์เหล่านี้มานานแล้ว น่าเสียดายที่ฉันไม่มีกําลัง ฉันสนับสนุนบอสเนเธอร์เวิร์ลในครั้งนี้

[+1!]

[+10,086!]

ขณะที่พวกเขากําลังคุยกัน ลิเลียนก็กลับมาที่หลี่เฉิงและกล่าวว่า “นายท่าน พวกเขาทําอุปกรณ์ตกหล่นเยอะมาก”

หลี่เฉิงมองไปข้างหน้า พวกทหารหนี้กันไปเกือบหมดแล้ว อุปกรณ์ทุกชนิดถูกทิ้งไว้ตามพื้น
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น กิลด์ใหญ่ต่าง ๆ ก็อยู่ในแถวหน้าของเกมส์ แม้ว่าอุปกรณ์จะมีคุณภาพต่ํามาก โดยส่วนใหญ่เป็นอุปกรณ์ธรรมดา แต่ก็ไม่ควรลืมว่าเซิร์ฟเวอร์เปิดมาไม่ถึงวันด้วยซ้ํา พวกเขาถือว่าแข็งแกร่งมากแล้ว

แม้ว่าหลี่เฉิงจะไม่ชอบพวกเขา แต่ผู้เล่นคนอื่น ๆ ก็เกือบน้ําลายไหลแล้ว และเนื่องจากหลี่เฉิงอยู่ที่นี้ จึงไม่มีใครกล้าหยิบมันขึ้นมา พวกเขาทําได้เพียงมองหลี่เฉิงอย่างช่วยไม่ได้

เขาส่ายหัว “พวกมันทั้งหมดเป็นขยะ ลืมมันไปเถอะ ใช้ความเร็วสูงสุดเพื่อกําจัดผู้ศรัทธาที่ยังเหลืออยู่!”

ลิเลียนพยักหน้า กลับไป และนําอัศวินสวรรค์ไปเคลียร์ผู้ศรัทธาต่อไป

ในเวลานี้ หลี่เฉิงมองไปที่ตําแหน่งของกิลด์กุหลาบ พูดตามตรง หลี่เฉิงค่อนข้างประหลาดใจกับการกระทําของเพอร์เพิลโรส
เขาไม่ได้คาดหวังว่าหัวหน้ากิลด์ผู้สวยงามคนนี้ซึ่งเขาคิดว่าเป็นคนดื้อรั้นเล็กน้อยจะเลือกที่จะช่วยเขา แม้ว่าจะหมายถึงการสร้างศัตรูกับกิลด์อื่น ๆ

หนึ่งต้องรู้ว่าแม้ว่า เพียร์เลสจะงี่เง่าไปเล็กน้อย แต่เขามีพ่อที่ค่อนข้างร้ายกาจ เขาควบคุมกลุ่มธุรกิจขนาดใหญ่มากและมีอานาจที่เหนือชั้น

สําหรับเพอร์เพิลโรส การขัดแย้งกับองค์กรดังกล่าวหมายถึงการสร้างศัตรูที่ทรงพลัง

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หลี่เฉิงก็ส่งค่าขอเป็นเพื่อนไป เขาไม่รังเกียจที่จะทํางานกับเพอร์เพิลโรส เนื่องจากหลี่เฉิงจะต้องสร้างองค์กรของตัวเองไม่ช้าก็เร็ว

แม้ว่าคําว่า Tribe จะฟังดูเล็ก แต่จริง ๆ แล้วมันก็ใหญ่มาก เป็นไปไม่ได้ที่หลี่เฉิงจะทําทุกอย่างด้วยตัวเขาเอง

ไม่ต้องพูดถึงว่าเมื่อเกมส์รวมเข้ากับโลกแห่งความเป็นจริงในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า เขามีอะไรอีกหลายอย่างให้จัดการดูแลมากกว่าตอนนี้!