Unrivaled Medicine God – จอมเทพโอสถ - ตอนที่ 1885 มันคงตายแน่!

“อ่อก!”

คลื่นพลังอันแสนหนักหน่วงพุ่งเข้ากระแทกจิตศักดิ์สิทธิ์ของเย่หยวนอย่างต่อเนื่องทำให้จิตศักดิ์สิทธิ์ของเขาแทบแตกสลาย

ร่างกายของเขานั้นมีเลือดไหลออกมาทุกทวาร ทั้งเครื่องในและจิตศักดิ์สิทธิ์ต่างบาดเจ็บอย่างสาหัสทำให้สภาพของเขาในตอนนี้แทบไม่ต่างจากคนใกล้ตายอยู่รอมร่อ

เทวรูปอสูรเทวะที่อยู่ตรงหน้าเขานี้มันแตกต่างจากสิ่งที่พวกข่าวนั่วใช้อย่างมากมาย เพราะมันนั้นมีรูปร่างขนาดไม่ได้แตกต่างไปจากคนผู้หนึ่งเลย

แต่การปรากฏตัวของมันกลับทำให้ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดต้องสั่นสะท้าน

หากไม่ใช่เพราะว่าเย่หยวนรองรับพลังส่วนมากเอาไว้กับตัวแล้วดินแดนศักดิ์สิทธิ์นี้มันคงถูกบดทำลายจนไม่เหลือชิ้นดีแล้ว

นี่คือเทวรูปอสูรเทวะที่แท้จริง!

เทวรูปอสูรเทวะที่พวกข่าวนั่วใช้นั้นมันเทียบเคียงกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้านี้ไม่ได้เลยแม้แต่น้อย

โดยเฉพาะอย่างยิ่งว่านี่คือเทวรูปอสูรเทวะที่ถูกใช้ออกมาด้วยพลังของสมบัติวิญญาณจักรพรรดิเทพสวรรค์ มันจึงยิ่งส่งเสริมพลังให้เหนือล้ำไปกว่าเก่า

“เย่หยวน พอเถอะ! การปะทะกันครั้งนี้ของจักรพรรดิเทพสวรรค์เจ้าย่อมไม่มีทางจะทนรับไว้ได้!” หวู่เฉินบอก

แต่เย่หยวนกลับส่ายหัวออกมา “ห-หากข้าถอยกลับแล้ว พ่อข้า แม่ข้า ผู้อาวุโสฟางเทียน พวกเขาทั้งหลาย…ต้องตายลงสิ้น! ต่อให้ข้าต้องตาย ข้า…ข้าก็จะทนรับมันไว้!”

หวู่เฉินแสดงท่าทางที่ไม่เคยทำมาก่อนด้วยการตะคอกกลับใส่เย่หยวน “นี่มันคือการโจมตีที่จอมเทพนิรันดร์เตรียมการมาถึงห้าล้านปี มันมีพลังที่เหนือล้ำจะจินตนาการ! เมื่อใดที่มันเข้าปะทะกับเทวรูปอสูรเทวะแล้วมันคงยิ่งส่งกระแสพลังที่เหนือล้ำกว่าเก่าหลายเท่าตัวออกมาแน่ หรืออาจจะหลายร้อยเท่าตัวเสียด้วยซ้ำ! เจ้าไม่มีทางที่จะช่วยเหลือดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ได้แล้ว!”

เย่หยวนกัดฟันตอบกลับไป “ไม่ลอง…มันย่อมไม่มีทางรู้ได้!”

ในวินาทีนี้เย่หยวนนั้นมีจิตใจที่เย็นเยือกแสนสงบ สมองของเขาพยายามคิดทุกวิถีทางเพื่อหาโอกาสสำเร็จ

การจะให้เขาต้องนั่งดูดินแดนศักดิ์สิทธิ์แตกสลายไปต่อหน้านั้นมันย่อมไม่มีทางจะยอมรับได้

ต่อให้มันจะเป็นแค่เสี้ยวความหวัง เขาก็ต้องช่วยเหลือดินแดนศักดิ์สิทธิ์นี้ไว้ให้ได้!

ส่วนอีกด้านจักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวชางก็หัวเราะขึ้นมา “หรือเจ้าคิดว่าเวลากว่าห้าล้านปีมานี้ข้าจะนั่งๆ นอนๆ ไม่ทำอะไร? ต่อให้ข้าจะไม่สามารถบ่มเพาะเพิ่มเติมได้ มันก็ไม่ได้หมายความว่าพลังฝีมือของข้าจะย่ำอยู่กับที่!”

จอมเทพนิรันดร์หรี่ตาลงด้วยเสียงเย็นเยือก “แล้ว? รับพลังดัชนีนี้ไปเถอะ!”

พูดจบจอมเทพนิรันดร์ก็ยกนิ้วขึ้นชี้ออกไป นิ้วที่ถูกสร้างขึ้นด้วยลายพระเจ้าก่อนหน้านั้นจึงพุ่งออกไปหาตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวชางอย่างรุนแรง

ที่ที่นิ้วนั้นผ่านไปมิติใดๆ ก็แตกสลายไม่มีชิ้นดีปล่อยปราณเทวะกระจายทั่ว

เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังอันแสนรุนแรงนี้จักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวชางก็หน้าซีดลงทันที

เพราะไม่ว่าอย่างไรเสียเขาก็ต้องยอมรับว่าของขวัญที่จอมเทพนิรันดร์เตรียมไว้ให้นี้มันเหนือล้ำกว่าที่เขาคาดคิดไปมาก

บรรลุใช้ลายพระเจ้าได้ก่อนตาย ร่างกายเกือบที่จะเปลี่ยนกลายเป็นจักรพรรดิได้ แน่นอนว่าพรสวรรค์ที่เหนือล้ำนี้ของจอมเทพนิรันดร์ย่อมทำให้เขาต้องประหลาดใจอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

แต่ทว่าตราบเท่าที่เขาใช้วิชานี้ออกมาทุกสิ่งอย่างมันก็จะจบสิ้น

“เทวรูปอสูรเทวะ ปกป้องข้า!” เจี่ยวชางร้องบอก

คำสั่งนี้ของจักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวชางทำให้เทวรูปอสูรเทวะพุ่งตัวเข้ามารับดัชนีนั้นไว้ในทันที

ตู้ม!

คลื่นพลังอันเหนือล้ำกระแทกออกไปทั่ว บนทลายมิติลงในทันที

ต่อให้จะมีการปกป้องของเย่หยวน เหล่าม่านมิติทั้งหลายมันก็ไม่อาจทนรับพลังในระยะนี้ได้อีกต่อไป!

อย่างที่หวู่เฉินบอก การปะทะกันของยอดฝีมือจักรพรรดิเทพสวรรค์นั้นมันจะสร้างพลังกระแทกที่เหนือล้ำกว่าเก่าขึ้นมาหลายร้อยเท่าตัว

และตอนนี้ด้วยคลื่นพลังทั้งหมดนั้น มีหรือที่เย่หยวน นภาสวรรค์แค่คนเดียวนี้จะสามารถต้านทานมันไว้ได้?

การที่เขาสามารถอดทนมาได้จนถึงตอนนี้มันก็ต้องพึ่งพลังใจและพลังของลายพระเจ้าล้วนๆ

เว้นเสียแต่ว่าพลังอันมหาศาลตรงหน้านี้มันถูกปล่อยออกมาจากยอดฝีมือจักรพรรดิเทพสวรรค์

ที่ด้านนอกของวังสวรรค์นิรันดร์เหล่าเทพสวรรค์ทั้งหลายเองก็กำลังตื่นตกใจอย่างมาก

เพราะพลังการปะทะของสองจักรพรรดิเทพสวรรค์นี้มันทำให้เขตแดนปิดกั้นใดๆ ของวังสวรรค์นิรันดร์แตกสลายหายไปจนสิ้นแล้ว

เมื่อเห็นเช่นนั้นมีหรือที่พวกเขาจะยังกล้ายืนดูหรือสำรวจต่อไป? พวกเขาทั้งหลายเลือกที่จะถอยหนีในทันที

ลูกหลงเดียวจากการต่อสู้ของสองจักรพรรดิเทพสวรรค์นั้นมันอาจลบล้างพวกเขาให้หายไปจนสิ้นได้

“นี่มัน…ต้องเป็นพลังที่เหนือล้ำกว่าเทพสวรรค์ไปแล้วแน่ๆ! มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?” จ่าวมินพูดขึ้นด้วยใบหน้าซีดขาว

เฉียวหยวนและอายเมิงหันมองหน้ากันด้วยรอยยิ้มน้อยๆ แต่สายตาของทั้งคู่ก็เปี่ยมไปด้วยความตื่นตกใจไม่แพ้กัน

“ฮ่าๆ! ไม่นึกเลย! ไม่นึกเลยว่าท่านเจี่ยวชางจะลงมาจัดการเองเช่นนี้!”

เฉียวหยวนหัวเราะลั่นทำให้จ่าวมินและตู้หงหน้าถอดสี

คำว่าท่านเจี่ยวชางจากปากเขานี้ ทั้งสองย่อมรู้ดีว่ามันหมายถึงใคร

“ผิดปกติ! ให้พูดกันตามหลักแล้วโลกใบน้อยมันไม่น่าจะทนทานพลังของจักรพรรดิเทพสวรรค์ได้เลย แต่ทำไมโลกใบนี้มันกลับยังอยู่ได้อย่างมั่นคงไม่ถูกทำลายลง?” หยางอี้เต่าร้องขึ้น

เพราะพวกเขาทั้งหลายนั้นไม่ได้กังวลเรื่องที่ว่าโลกใบน้อยจะแตกสลายหรือไม่

ต่อให้พวกเขาจะถูกดูดเข้าไปในคลื่นกระแสมิติพวกเขาก็ยังมีปัญญาพอที่จะปกป้องตัวเองในสภาพนั้นได้ จึงไม่มีใครคิดร้อนใจ

เพียงแค่ว่ากับคนในดินแดนศักดิ์สิทธิ์นี้แล้ว มันคงไม่มีใครจะแข็งแกร่งพอรอดออกไปได้

“มันน่าจะมีใครที่พยายามประคองโลกใบน้อยนี้ไว้ เพียงแค่ว่า… นอกจากท่านจอมเทพนิรันดร์แล้วมันจะยังมีใครมาช่วยประคองไม่ให้โลกใบน้อยนี้ถล่มลงจากการต่อสู้ของสองจักรพรรดิเทพสวรรค์ได้?” ตู้หงถามขึ้นด้วยท่าทางมึนงง

ตอนนั้นเองที่ฉูชิงผู้พยายามหลบซ่อนไม่ทำตัวเด่นมาตลอดกลับพูดขัดขึ้นมา “หรือว่า… จะเป็นเย่หยวน?”

เมื่อได้ยินเช่นนั้นคนทั้งหลายก็หน้าถอดสีไปทันที

“บ้าน่า!” จ่าวมินเป็นคนแรกที่พูดขัดไม่ยอมรับขึ้นมา

เพราะเรื่องราวเช่นนี้มันเหนือล้ำสามัญสำนึกมากเกินไป

“ต-แต่ พวกท่านไม่คิดว่ามันแปลกหรือ? ตั้งแต่ที่มาถึงที่นี่เย่หยวนก็ดูเหมือนจะไร้เทียมทาน! ขนาดเทพถ่องแท้เก้าดาวยังไม่อาจต้านทานเขาได้ การแย่งชิงสมบัติใดๆ สุดท้ายเขาคนนั้นก็เป็นคนที่ชิงความได้เปรียบมาจนสิ้น! เพราะฉะนั้น… เขาอาจจะเป็นคนจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์นี้!” ฉูชิงเดา

คนรอบๆ ต่างเงียบไม่มีใครพูดออกมา เพราะพวกเขาทั้งหลายนั้นกำลังตกตะลึงกับการวิเคราะห์นี้ของฉูชิง

มันฟังดูเหมือนเป็นเรื่องราวเพ้อฝัน แต่หากสิ่งที่ฉูชิงว่ามามันจริง ทุกสิ่งอย่างมันก็จะกลับมาเข้าที่เป็นเหตุเป็นผล

นักยุทธจากมหาพิภพถงเทียนลงมายังโลกใบน้อย พวกเขานั้นย่อมภาคภูมิเหนือล้ำ

เพราะไม่ว่าจะเป็นยอดอัจฉริยะแค่ไหนในโลกใบน้อย มันก็เป็นได้แค่มดปลวกในสายตาของพวกเขา

แต่ทว่าเย่หยวนนั้นมีพรสวรรค์ที่เหนือล้ำทุกผู้คน

แม้แต่ยอดอัจฉริยะอย่างฉูชิงที่ว่าเหนือล้ำก็ยังไม่อาจเทียบเคียงกับเย่หยวนได้เลย

เพราะฉะนั้นพวกเขาจึงไม่เคยคาดคิดในเรื่องนี้มาก่อน

แต่ตอนนี้เมื่อฉูชิงเปิดประเด็นขึ้นมา ทุกคนต่างก็เริ่มเข้าใจเรื่องราว

แต่ที่ด้านข้างเล้งชิวหลิงนั้นกำลังกลอกตาไปมาอย่างกังวล นางเองก็ตื่นตะลึงในการคาดเดานี้ของฉูชิงเช่นกัน

ในหมู่คนทั้งหลายนี้นางย่อมเป็นคนที่สนิทกับเย่หยวนมากที่สุด และเข้าใจเขาได้ดีที่สุดด้วยเช่นกัน

การคาดเดานี้ของฉูชิงมันคงไม่ผิดแน่

“แต่ถึงมันจะเป็นผู้ควบคุมโลกใบน้อยนี้ ด้วยพลังแค่อาณาจักรนภาสวรรค์มีหรือที่มันจะต้านทานมิให้โลกใบน้อยนี้ล่มสลายลงด้วยพลังของจักรพรรดิเทพสวรรค์ได้?” ตู้หงขมวดคิ้วบอก

ทุกคนต่างหันไปมองหน้ากันด้วยความมึนงงไม่แพ้กัน

เพราะนี่คือพลังที่ปล่อยออกมาจากจักรพรรดิเทพสวรรค์ถึงสองคน อย่าว่าแต่อาณาจักรนภาสวรรค์ แม้แต่พวกเขาเหล่าเทพสวรรค์ก็ยังไม่มางจะรับมือไว้ได้

“เฮอะ ใครจะสน! ไม่ว่ามันจะเก่งกาจเพียงใดสุดท้ายเมื่อพลังทั้งสองนี้ปะทะกันมันก็ต้องเป็นวันที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ล่มสลายลง! หากผู้ที่ค้ำจุนโลกใบน้อยนี้ไว้เป็นเย่หยวนจริง เช่นนั้นมัน… ก็คงตายแน่!” เฉียวหยวนหัวเราะลั่น

ตอนนี้สองพลังนั้นกำลังเข้าปะทะกันในระยะประชิด

แต่ในเวลานั้นเองที่กลับเกิดเรื่องแปลกประหลาดขึ้น

ฟุบ! ฟุบ! ฟุบ!

เถาวัลย์จำนวนมากมายพุ่งขึ้นมาจากพื้นดินมัดร่างของเทวรูปอสูรเทวะไว้

ทำให้การเคลื่อนไหวของเทวรูปอสูรเทวะหยุดลง

และในเวลานั้นที่ดัชนีทลายสวรรค์พุ่งมาถึงพอดี!

ในเวลาเดียวกันนั้นจู่ๆ เย่หยวนก็เบิกตากว้าง ดวงตาทั้งสองของเขาส่องแสงสว่างจ้าอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน!

………………………..