Unrivaled Medicine God – จอมเทพโอสถ - ตอนที่ 1957 ผู้ทำนายหมอกดาว

“อาจารย์ ข้าบรรลุขึ้นอาณาจักรเทพถ่องแท้ได้แล้ว! ข้าจะพาท่านกลับไปยังยอดเมืองหลวงจักรพรรดิชะตาเลิศได้แล้ว!”

เจียนเฉินนั้นเดินเข้ามาภายในห้องลับของศาลามายาล้ำด้วยท่าทางตื่นเต้นราวกับเด็กตัวน้อยๆ

แต่เมื่อเขาเข้ามาเขากลับต้องพบว่าตอนนี้อาจารย์ของเขากำลังนั่งคุยอยู่กับแขกผู้หนึ่ง

และแขกผู้นี้มันก็มิใช่ใครนอกไปเสียจากเย่หยวน

เย่หยวนมองดูเจียนเฉินด้วยรอยยิ้ม “ยินดีด้วยพี่เจียนเฉิน!”

เจียนหงเซียวยิ้มขึ้นมา “ในเมื่อเจ้าบรรลุแล้วก็จงไปเก็บของเตรียมตัวเถิด พรุ่งนี้เราจะออกเดินทางกัน”

แต่เจียนเฉินนั้นได้แต่ยืนนิ่งมองดูเย่หยวนอย่างมึนงง

“เจ้า…เจ้าเองก็บรรลุแล้ว?” เจียนเฉินถามขึ้นอย่างไม่อยากเชื่อ

เจียนหงเซียวตอบขึ้นมาแทน “เย่หยวนนั้นบรรลุมาก่อนได้สักพักใหญ่ๆ แล้ว หากไม่ใช่เพราะรอเจ้าอยู่พวกเราคงเดินทางไปนานแล้ว”

เจียนเฉินเบิกตากว้างอย่างตื่นตะลึง ความเข้าใจที่เย่หยวนมีมันน่าจะห่างชั้นจากเขามากแต่เหตุใดเขาผู้นี้ถึงได้บรรลุขึ้นมาได้ก่อนกัน?

แม้ว่าจะใช้โอสถฟ้าตะวันจันทรามันก็ไม่น่าจะสามารถทำได้ถึงขั้นนี้หรอกใช่ไหม?

…

เมื่อเจียนเฉินออกมาจากการเก็บตัวคนทั้งสามก็มุ่งหน้าออกเดินทางตรงไปยังยอดเมืองหลวงจักรพรรดิชะตาเลิศทันที

ลูกหลานของจักรพรรดิเทพสวรรค์เฉียนจี้นั้นจะไม่ได้อยู่ติดกับที่ใดที่หนึ่งมากนัก พวกเขามักจะไปตั้งรกรากในเมืองอื่นๆ หรืออาจจะไปอยู่ใต้การปกครองดูแลของจักรพรรดิเทพสวรรค์คนอื่นๆ

แต่เมืองทั้งหลายนั้นมันจะเปรียบดังเป็นเมืองเล็กๆ ในเมืองอีกชั้น เป็นพื้นที่ที่ไม่มีใครอาจมาแตะต้อง

เหมือนกับที่เมืองจักรพรรดิเลิศประกายทำได้ แม้ว่าพวกเขาเองจะเป็นแค่เมืองจักรพรรดิน้อยๆ แต่เหล่าเมืองหลวงจักรพรรดิหรือยอดเมืองหลวงจักรพรรดิหรือแม้แต่วังพำนักจักรพรรดิเทพสวรรค์ก็ยังไม่เคยคิดเข้ามายุ่มย่ามการปกครองดูแลของพวกเขา

ยอดเมืองหลวงจักรพรรดิชะตาเลิศนี้เองก็เช่นกัน!

ตระกูลเจียนนั้นได้ยึดครองดูแลเมืองและแผ่ขยายอำนาจในยังเมืองข้างเคียงอย่างมาก

ตัวตนนี้ของพวกเขามันอาจจะดูเหมือนกับหอมหาสมบัติ แต่มันก็ไม่ได้เหมือนไปเสียทีเดียว

เพราะไม่ว่ายังไงเสียตระกูลเจียนนั้นก็แข็งแกร่ง แข็งแกร่งจนเกินกว่าจะมีใครมายุ่มย่าม!

ด้วยพลังฝีมือที่พัฒนาขึ้นมาเย่หยวนก็ยิ่งได้เข้าใจถึงพลังอำนาจที่ตระกูลเจียนมี

“นี่หรือคือยอดเมืองหลวงจักรพรรดิชะตาเลิศ? ช่างยิ่งใหญ่สมคำร่ำลือ! ข้ารู้สึกได้เลยว่าอากาศภายในนั้นมันเต็มไปด้วยความลึกลับซับซ้อน ราวกับว่านี่เป็นทะเลแห่งดวงดาวก็ไม่ปาน หืม? ทำไมข้าจึงรู้สึกเหมือนราวกับว่าเมืองทั้งเมืองนี้มันกำลังหมุนอยู่กัน?” เย่หยวนขมวดคิ้วแน่นพร้อมรองออกมาอย่างตกตะลึง

นี่เองก็เป็นครั้งแรกที่เจียนเฉินได้มายังเมืองนี้และเขานั้นทำได้เพียงยืนนิ่งอย่างตกตะลึง

เจียนหงเซียวพยักหน้ารับ “สหายหนุ่มเย่นั้นช่างยอดเยี่ยมอย่างแท้จริง! ว่ากันว่ายอดเมืองหลวงนี้มันมีค่ายกลที่ถูกตั้งขึ้นโดยท่านจักรพรรดิเทพสวรรค์เฉียนจี้เพื่อช่วยเพิ่มพลังในการทำนาย บ้านแต่ละหลังในเมือง ถนนทุกๆ เส้น ต่างล้วนแต่ผสานซึ่งความลับของดวงดาวเอาไว้ มันเป็นมหาค่ายกลขนาดใหญ่ ในเวลานับหมื่นๆ ปีมานี้ผู้คนเข้ามาออกไปแต่ค่ายกลนี้ไม่เคยจะเปลี่ยนแปลงและคอยหมุนวนอยู่ตลอดเวลา แต่เรื่องนั้นก็ส่วนเรื่องนั้น ที่สำคัญคือไม่ว่าจะเป็นใครก็ไม่เคยสัมผัสถึงมันได้ ไม่นึกเลยว่าสหายหนุ่มเย่จะสามารถสัมผัสถึงมันได้ตั้งแต่วินาทีแรกที่ก้าวเข้าเมืองมา”

เย่หยวนยิ่งได้ฟังก็ยิ่งตกตะลึงถึงความเก่งกาจของจักรพรรดิเทพสวรรค์เฉียนจี้ที่สามารถทำเรื่องราวสุดแสนมหัศจรรย์เช่นนี้ขึ้นมาได้

การจับยอดเมืองหลวงจักรพรรดิทั้งเมืองหมุนวนตามกระแสดวงดาวเพื่อทำนายเต๋าสวรรค์

เรื่องราวเช่นนี้มันย่อมเหนือล้ำกว่าที่จะคาดคิดถึง

“สมแล้ว! ช่างยิ่งใหญ่จริง! สักวันหนึ่งเย่ผู้นี้เองก็อยากจะเจอจักรพรรดิเทพสวรรค์เฉียนจี้ให้ได้เสียจริง!” เย่หยวนบอกขึ้นด้วยใบหน้าแสนชื่นชม

เจียนหงเซียวยิ้มออกมา “หากเป็นผู้อื่นข้าคงหัวเราะเยาะที่ไม่รู้จักประเมินตนไปแล้ว แต่กับเจ้านั้น…หึๆ ไม่แน่สักวันเจ้าอาจจะได้มีโอกาสนั้น”

รัศมีผ่าจักรพรรดินั้นเป็นรัศมีดวงชะตาที่มีโอกาสสูงมากว่าจะขึ้นไปถึงอาณาจักรจักรพรรดิเทพสวรรค์

เมื่อใดก็ตามที่เขาได้กลายเป็นจักรพรรดิเทพสวรรค์แล้วเขาก็คงก้าวขึ้นไปอยู่ในระดับเดียวกับจักรพรรดิเทพสวรรค์เฉียนจี้ มันจึงอาจจะมีความเป็นไปได้อยู่จริงๆ

แน่นอนว่าทั้งหมดทั้งสิ้นนี้มันก็แค่คำว่าอาจ

จักรพรรดิเทพสวรรค์เฉียนจี้นั้นแตกต่างจากจักรพรรดิเทพสวรรค์ทั่วๆ ไปความสามารถของเขานั้นมันมากพอที่จะทำลายจักรพรรดิเทพสวรรค์เฉียนจี้คนอื่นๆ ได้อย่างง่ายดาย!

“โอ้ นี่มันผู้อาวุโสหงเซียวมิใช่หรือ? ข้าก็นึกว่าเหตุใดนกในเมืองมันจึงร้องกันร่าเริงนัก ที่แท้กลายเป็นว่าผู้อาวุโสหงเซียวกลับมาแล้ว! ฮ่าๆ…”

ระหว่างที่คนทั้งสามพูดคุยพร้อมเดินทางกันไปก็มีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งนำโดยชายหนุ่มเข้ามาทักพวกเขา

เจียนหงเซียวขมวดคิ้วแน่น “เจ้า… เจียนหยุน?”

“ชิๆ สมเป็นท่านจริงๆ เป็นเกียรติที่ผู้อาวุโสหงเซียวจดจำเจ้าเด็กไร้ความสามารถอย่างข้าได้ แต่ว่า… ข้าต้องขอชมเชยท่านจริงๆ ที่ยังมีหน้ากล้ากลับมาอีก!” เจียนหยุนนั้นพูดขึ้นด้วยใบหน้าดูถูกเหยียดหยาม

เจียนหงเซียวขมวดคิ้วแน่นดูท่าเหมือนจะไม่อยากคุยต่อและหันไปบอกพวกเย่หยวน “ไปกันเถอะ!”

แต่เจียนหยุนนั้นกลับเดินเข้ามาขวางทางไว้ “อย่าเพิ่งไปสิ! มาๆ พี่น้องทั้งหลายท่านจำคนผู้นี้ได้หรือไม่? ขอให้ข้าได้แนะนำเขาให้แก่พวกท่านได้รู้จักอีกครั้ง เฒ่าคนนี้คืออดีตผู้อาวุโสแห่งวังดารา เจียนหงเซียว!”

เมื่อเขาพูดขึ้นมาเช่นนั้นผู้คนที่เดินผ่านไปมาทั้งหลายก็ต้องหันมามองตามต้นเสียงทันที

แค่ได้ยินคำพูดว่า ‘วังดารา’ คนทั้งหลายก็หันมาให้ความสนใจกันในทันที

ตอนนี้แม้แต่ตัวเจียนเฉินเองก็ร่างสั่นเทิ้มหันมองดูเจียนหงเซียวด้วยสายตาอันแปลกประหลาดราวกับว่าไม่เคยรู้จักผู้คนตรงหน้านี้มาก่อน

“อ-อาจารย์ ท่าน… ท่านเป็นอดีตผู้อาวุโสแห่งวังดาราจริงหรือ? ทำไมท่านไม่เคยบอกข้ามาก่อนเลยเล่า?” เจียนเฉินถามขึ้นด้วยท่าทางตื่นเต้น

เจียนหงเซียวนั้นยังคงรักษาสีหน้าไว้และไม่ได้ตอบใดๆ กลับไป

เย่หยวนเองก็มีใบหน้าเรียบเฉย ตัวเขานั้นย่อมไม่มีทางทราบได้ว่าวังดาราที่ว่านี้ยิ่งใหญ่อย่างไรถึงได้สร้างสภาพเช่นนี้ขึ้นมาแก่ผู้คนได้

“ผู้อาวุโสแห่งวังดารา? นี่มัน…ล้อกันเล่นใช่หรือไม่? มีหรือที่นภาสวรรค์เฒ่าคนนี้จะเป็นผู้อาวุโสแห่งวังดาราไปได้?”

“เจียนหงเซียว ชื่อนี้มันช่างฟังดูคุ้นนัก!”

“มันฟังดูคุ้นหู แต่ข้ากลับไม่อาจนึกออกได้เลย”

…

เจียนหยุนมองดูสภาพตรงหน้าด้วยรอยยิ้มกว้าง

“หึ พูดถึงนามผู้อาวุโสหงเซียวนั้นเขาคือสุดยอดตัวตนชื่อเสียงลั่นฟ้าแห่งยอดเมืองหลวงจักรพรรดิชะตาเลิศในระยะเวลาหนึ่ง! ยอดเยี่ยมทั้งโหราและดารา มองดูรัศมีทำนายชะตา ไม่มีสิ่งใดที่เขาจะทำไม่ได้ ผู้คนทั้งหลายถึงขั้นขนานนามเขาว่า ‘ผู้ทำนายหมอกดาว’ ว่ากันว่าครั้งหนึ่งเขานั้นเคยจะได้ขึ้นเป็นผู้ดูแลวังดาราทั้งสิ้นในอนาคต!”

คำพูดของเจียนหยุนนั้นมันถูกพูดขึ้นอย่างชัดเจนและเปี่ยมความเคารพ แต่สีหน้าของเขานั้นกลับมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม

ที่เขาพูดเช่นนี้ออกมามันย่อมมิใช่เพื่อเอาใจเจียนหงเซียว

ไม่นานนักสีหน้ามึนงงของผู้คนทั้งหลายรอบๆ ก็จางหายไป ในที่สุดพวกเขาก็จำได้เสียทีว่าชายแก่ผู้นี้คือใคร

“ผู้ทำนายหมอกดาว! แท้จริงแล้วเขาคือผู้ทำนายหมอกดาว!”

“ที่แท้เป็นผู้ทำนายหมอกดาวที่ใช้วิชาลับสังหารพี่น้องและศิษย์แห่งวังดาราไปหลายต่อหลายผู้คนนี่เอง!”

“คนเช่นนี้ยังมีหน้าใช้ชีวิตอยู่ในโลกได้อย่างไร? ทำไมมันไม่ตายๆ ไปเสีย?”

…

คำพูดของเจียนหยุนนี้มันดูเหมือนจะรื้อฟื้นช่วยคนทั้งหลายให้จดจำเรื่องราวขึ้นมาได้

นามของเจียนหงเซียวนั้นคนทั้งหลายอาจจะยังไม่อาจรับรู้ได้ แต่เมื่อได้ยินฉายาผู้ทำนายหมอกดาวแล้วมันย่อมเป็นชื่อที่ดังสนั่นในยอดเมืองหลวงจักรพรรดิชะตาเลิศ

เว้นเสียแต่ว่าสภาพของเจียนหงเซียวในตอนนี้มันเป็นเหมือนคนร้ายที่กำลังถูกตามล่าไปทั่ว

ในตอนนี้เสียงด่าว่ามากมายกำลังลอยเข้าหูเจียนหงเซียว

ความตื่นเต้นดีใจของเจียนเฉินในตอนนี้มันกลับกลายเป็นความอึดอัด เขามองดูเจียนหงเซียวอย่างไม่คิดอยากเชื่อพร้อมถามขึ้น “ท-ท่านอาจารย์ ที่พวกเขาทั้งหลายพูดนั้นคือเรื่องจริง?”

เจียนหยุนมองดูภาพนั้นด้วยรอยยิ้ม “ฮ่าๆ เจ้าดูสภาพของผู้คนทั้งหลายแล้วตัดสินใจเอาเถอะว่ามันจริงหรือไม่ ตอนนั้นอาจารย์ของเจ้านี้ได้ขัดแย้งกับพี่น้องและใช้วิชาลับออกมา คิดจะใช้มันเปลี่ยนชะตาสวรรค์สุดท้ายศิษย์แห่งวังดาราทั้งสามสิบหกที่ดูแลวงแหวนจำลองดวงดาวครบวงจึงได้ถูกสูบชีวิตจนเหือดแห้ง! เรื่องราวนี้ตัวเขาคงไม่เคยเล่าบอกเจ้าใช่ไหมเล่า?”

เจียนเฉินนั้นมองดูเจียนหงเซียวอย่างไม่คิดอยากเชื่อ เวลาหลายปีที่เขาพยายามอยากบรรลุขึ้นอาณาจักรเทพถ่องแท้นี้มันก็เพราะว่าตัวเขาอยากเข้าร่วมวังดารา

แต่เมื่อมาถึงยอดเมืองหลวงจักรพรรดิชะตาเลิศเขากลับพบว่าตัวอาจารย์ของเขานั้นเป็นคนบาปแห่งวังดาราเสียอย่างนั้น!

…………………………