Unrivaled Medicine God – จอมเทพโอสถ - ตอนที่ 2034 ระเบิดลูกใหญ่

ในครั้งที่ผ่านๆ มาการประลองใดของเทพสวรรค์ย่อมจะต้องถูกจัดขึ้นที่การประชุมยอดโอสถ

ในหมู่คนหนุ่มสาวทั้งหลายนั้นจึงไม่มีใครจะมีโอกาสได้เห็นเหล่าจอมเทพโอสถเจ็ดดาวทำการหลอมโอสถเลย

แต่วันนี้จอมเทพโอสถเจ็ดดาวถึงห้าคนต่างกำลังผสานกำลังกันออกมา มันจะต้องเป็นพลังที่รุนแรงน่าหวาดหวั่นสักเท่าใด?

ที่สำคัญเหล่าจอมเทพโอสถเจ็ดดาวทั้งหลายนั้นต่างกำลังหลอมโอสถศักดิ์สิทธิ์ระดับหกออกมา ภาพตรงหน้านี้มันคือบทเรียนอันแสนสำคัญกับเหล่าจอมเทพโอสถหกดาวทั้งหลาย

จอมเทพโอสถเจ็ดดาวมาหลอมโอสถศักดิ์สิทธิ์ระดับหกนั้นมันเหมือนเอาดาบยาวมาฆ่าไก่

ในสายตาของเหล่าเด็กหนุ่มสาวที่ไม่เคยเห็นจอมเทพโอสถเจ็ดดาวทำการหลอมมาก่อนแล้วมันย่อมจะเป็นความตกตะลึงที่เหนือล้ำเกินบรรยาย

“ไม่ว่าเย่หยวนจะเก่งกาจปานใด มันก็คงไม่มีทางต้านทางการร่วมแรงของจอมเทพโอสถเจ็ดดาวถึงห้าคนได้แน่ใช่ไหม? เจ้าหมอนี่มันอวดดีเกินไป!”

เมื่อได้เห็นจอมเทพโอสถเจ็ดดาวถึงห้าคนลงมือพร้อมๆ กันเช่นนี้คนทั้งหลายก็ได้แต่ส่ายหัวออกมา

สภาพของเย่หยวนในเวลานี้มันไม่ต่างจากตัวตลกในสายตาคนทั้งหลาย

เมื่อเทพสวรรค์เหวินหลานเห็นเช่นนั้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะขึ้น “หึๆ พี่เปียวหยู ท่านคงคำนวณพลาดแล้วใช่ไหม? ไม่ว่าเจ้าเด็กนี่มันจะเก่งกาจปานใด มันก็คงไม่มีทางชนะจอมเทพโอสถเจ็ดดาวถึงห้าคนได้หรอก”

เทพสวรรค์เปียวหยูนั่งยิ้มไม่ตอบใดๆ กลับไป พร้อมด้วยใบหน้าแสนผ่อนคลายไร้ความกังวล

แม้จะเป็นคลื่นพลังเต๋าโอสถทั้งห้าอยู่ตรงหน้าเย่หยวนก็ไม่คิดจะตื่นตกใจใดๆ ทำแค่หัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนจะวาดตราขึ้นมาในมือส่งแสงสว่างจ้าขึ้นระหว่างคลื่นพลังของเทพสวรรค์ทั้งห้า

นั่นทำให้สีหน้าของคนทั้งหลายเปลี่ยนสีไปทันที!

เมื่อคลื่นพลังนี้ปรากฏ แน่นอนว่าพลังทั้งห้าสายของเทพสวรรค์ห้าคนนั้นมันย่อมไม่อาจเทียบเคียงได้

ความเจิดจ้าของมันนี้รุนแรงจนผู้คนทั้งหลายไม่อาจจะลืมตาขึ้นดูได้

หากคลื่นพลังของเทพสวรรค์ทั้งห้านั้นเป็นดวงดาว คลื่นพลังจากตัวเย่หยวนนี้มันก็เป็นดั่งดวงตะวัน!

ภายใต้แสงของตะวันนี้ดวงดาวใดๆ ย่อมดับแสงลง

มีเพียงหนึ่งเท่านั้นที่เจิดจ้า!

“ช่างเป็นคลื่นพลังที่รุนแรงนัก! จอมเทพโอสถหกดาวสามารถทำได้ถึงขั้นนี้เลยหรือ?”

“น่ากลัวนัก! ถึงกลับสามารถกดดันจอมเทพโอสถเจ็ดดาวห้าคนได้ด้วยพลังของจอมเทพโอสถหกดาว เย่หยวนผู้นี้มีเต๋าโอสถในอาณาจักรใดกัน? อาณาจักรเต๋าขั้นกลาง? ขั้นปลาย?”

“มันเป็นไปได้อย่างไรกัน? จอมเทพโอสถหกดาวจะเก่งกาจปานนี้ได้อย่างไร?”

…

ภายในลานตอนนี้มันเกิดเสียงพูดคุยอย่างตื่นตะลึงขึ้นทั่ว

เหล่าจอมเทพโอสถหกดาวทั้งหลายในที่นี้มันมีนับหมื่นคน มีใครบ้างที่จะไม่เข้าใจถึงขีดจำกัดสิ่งที่จอมเทพโอสถหกดาวทำได้หรือไม่ได้

แต่สภาพของเย่หยวนในเวลานี้มันได้ทำลายความเข้าใจขีดจำกัดใดๆ ของพวกเขาทิ้งลงสิ้น

ที่แท้แล้วจอมเทพโอสถหกดาวกลับเก่งกาจได้ถึงขั้นนี้!

ภายในกลุ่มคนที่มองดูอยู่นั้นหยุนยี่เป็นคนเดียวที่แสดงสีหน้าขื่นขมออกมา

“พวกเรามันผิดไปหมด! ที่แท้เขาไม่ได้อวดอ้างใดๆ แต่เขานั้นแค่คิดว่าเราต่ำต้อยจนไม่อาจสนใจยุ่งด้วย แม้ว่าเราทั้งหลายจะเป็นจอมเทพโอสถหกดาวด้วยกันแต่พวกเราทั้งหลายนั้นไม่อาจมีคุณสมบัติพอจะไปท้าทายเขาได้เลย!”

เป็นเวลานี้นี่เองที่หยุนยี่ได้เข้าใจอย่างแท้จริงว่าท่าทางของเย่หยวนก่อนหน้านี้ใดๆ มันช่างเป็นเรื่องสุดแสนธรรมดา

สายตาของเย่หยวนนั้นไม่ได้มองดูไปที่คนรุ่นเดียวกันอีกต่อไปแล้ว

คนที่จะท้าทายเขาได้นั้นล้วนต้องเป็นเหล่าจอมเทพโอสถเจ็ดดาว ที่สำคัญพวกเขาทั้งหลายนั้นจะต้องเป็นจอมเทพโอสถเจ็ดดาวชั้นยอดด้วย

หากเป็นเช่นนั้นแล้วคำท้าทายใดๆ ของพวกเขามันก็ย่อมจะน่าขันอย่างแท้จริง

เทพสวรรค์จะคิดสนใจคำท้าทายของนภาสวรรค์หรือ?

เรื่องราวเช่นนั้นมันจะแตกต่างอะไรจากเวลาที่มีเด็กตัวน้อยเดินมาชี้หน้าบอก ‘ข้าจะชนะเจ้า’ กันเล่า?

ส่วนพวกลั่วเย่ทั้งหลายในเวลานี้ต่างตกตะลึงจนไม่อาจตั้งสติได้อีก

พวกเขานั้นได้เห็นวิชาฝีมือการโอสถของหนิงซืออวี๋และพ่ายแพ้ต่อนางจนหาทางกลับบ้านแทบไม่ถูก

ในตอนนั้นพวกเขาทั้งหลายยังคิดว่าหนิงซืออวี๋นั้นเป็นยอดคนมากพรสวรรค์หาตัวจับได้ยาก

แต่หากเอาหนิงซืออวี๋มาเทียบกับเย่หยวนแล้ว มันไม่ได้แม้แต่ฝุ่นเท้าของเขา!

ไม่แปลกใจเลยว่าเหตุใดหนิงซืออวี๋ที่มากพรสวรรค์เช่นนั้นกลับยังก้มหัวเคารพเย่หยวนอย่างสุดใจ!

วิชาโอสถของเย่หยวนนั้นมันเหนือล้ำจนมากพอที่จะเอาชนะจอมเทพโอสถเจ็ดดาวส่วนมากได้แล้ว

เทพสวรรค์ดันหยู่ เทพสวรรค์ซืออี้ เทพสวรรค์เหลียวหมิง เทพสวรรค์เจาหยวนพวกเขาต่างมองดูแสงเจิดจ้านี้ด้วยตาเบิกกว้าง

ดูท่าแล้วพวกเขาเองก็จะตื่นตะลึงในศึกแรกของเย่หยวนมาก

เพราะนี่มันคือครั้งแรกที่เย่หยวนได้ลงมือหลอมโอสถในงานชุมนุมโอสถเมฆานี้ แต่มันกลับยิ่งใหญ่คนผู้คนคงไม่อาจลืมลงแล้ว

เหล่าเทพสวรรค์ทั้งห้านั้นย่อมหน้าถอดสีจนขาวซีด พวกเขาทั้งหลายไม่เคยจะรู้สึกว่าตนเองตัดสินใจผิดพลาดขนาดนี้มาก่อน

เมื่อยอดฝีมือเริ่มปะทะ แพ้ชนะมันก็ตัดสินกันในพริบตา

ความผิดพลาดเล็กน้อยนั้นมันย่อมจะตัดสินผลได้ทันที

เมื่อเย่หยวนเริ่มลงมือ เขาก็ได้รับชัยชนะไปเสียแล้ว!

แน่นอนว่าด้วยความที่เทพสวรรค์หลงยี่ทั้งหลายเองก็มิใช่คนธรรมดาทั่วไป ต่อให้จะถูกกดดันพวกเขาก็ยังไม่พ่ายแพ้ในทันที

เพียงแค่ว่าความพ่ายแพ้ของพวกเขามันได้กลายเป็นเรื่องแน่นอนไปแล้ว!

เทพสวรรค์ทั้งห้านั้นไม่อาจจะตอบโต้ใดๆ พลังกดดันนั้นของเย่หยวนไปได้เลย

หลังจากผ่านไปถึงสองชั่วโมง เย่หยวนก็ได้ดึงพลังกดดันกลับไปเพราะเขาหลอมโอสถเสร็จสมบูรณ์แล้ว!

คนอีกฝ่ายนั้นยังคงได้แต่ฝืนต่อไปอย่างขื่นขม

เย่หยวนมองดูที่เทพสวรรค์ทั้งห้าอย่างใจเย็น หลังจากเขาดึงพลังกลับมา ผ่านไปได้อีกหนึ่งชั่วโมงเหล่าเทพสวรรค์ทั้งหลายก็หลอมโอสถจนเสร็จสมบูรณ์

เว้นเสียแต่ว่าตอนนี้มันจะไม่มีใครสนใจพวกเขาอีกแล้ว

ทุกสายตานั้นต่างจ้องมองไปยังเย่หยวน

ลงมือครั้งเดียวต้องตะลึงไปทั้งโลกหล้า!

ก่อนหน้านี้พวกเขาต่างไม่มีใครเชื่อว่าเย่หยวนจะปะทะกับพลังของจอมเทพโอสถเจ็ดดาวได้

คำพูดของเขามันโอหัง อวดดีเกินตัวจนไม่อาจหาเหตุผล

แต่ตอนนี้พวกเขาทั้งหลายนั้นได้รู้แล้วว่าเย่หยวนแค่พูดตามความเป็นจริงเท่านั้น!

ต่อให้จะมีใครเลือกเชื่อเย่หยวน พวกเขาก็คงไม่นึกว่าเย่หยวนจะชนะจอมเทพโอสถเจ็ดดาวถึงห้าคนได้อย่างขาดลอยปานนี้

“สุดยอดเกินไปแล้ว! เก่งกาจเหลือเกิน! อายุแค่พันกว่าปีกลับสามารถมีวิชาโอสถที่เหนือล้ำปานนี้ได้?”

“จอมเทพโอสถเจ็ดดาว! พวกเขาทั้งหลายนั้นคือจอมเทพโอสถเจ็ดดาว! ที่สำคัญยังมีถึงห้าคนด้วยกัน กลับแพ้พ่ายลงง่ายๆ เช่นนี้หรือ?”

“แค่นับผลการต่อสู้นี้มันยังจะมีใครกล้าบอกว่าเขาไม่คู่ควรกับตำแหน่งปรมาจารย์อีกเล่า?”

…

การลงมือครั้งเดียวนี้ของเย่หยวนมันสั่นสะท้านทั้งวงการโอสถแห่งแดนใต้

จากวันนี้ไปเหล่าจอมเทพโอสถเจ็ดดาวนั้นจะมิใช่ตัวตนที่ไร้พ่ายอีกแล้ว!

ตอนนี้เมื่อพวกเขากำลังจะเปิดหม้อหลอม คนทั้งหลายก็อดไม่ได้ที่จะกลั้นหายใจอย่างลืมตัว

“เย่หยวน ขั้นเทวะม่วง!”

“เทพสวรรค์หลงยี่ ขั้นยอดเยี่ยมสุด!”

“เทพสวรรค์ปิงอ่าว ขั้นยอดเยี่ยม!”

…

เหล่าปรมาจารย์ได้เปิดดูหม้อหลอมของเย่หยวนและคนอื่นๆ นอกจากตัวหลงยี่ที่หลอมได้ถึงขั้นยอดเยี่ยมสุดแล้ว คนอื่นๆ นั้นกลับหลอมได้เพียงแค่ขั้นยอดเยี่ยมธรรมดาเท่านั้น ไม่มีใครขึ้นถึงขั้นสวรรค์เสียด้วยซ้ำ

จอมเทพโอสถเจ็ดดาวหลอมโอสถศักดิ์สิทธิ์ระดับหกนั้นด้วยฝีมือของพวกหลงยี่ทั้งหลายแล้วอย่างน้อยๆ มันก็ต้องให้ถึงขั้นสวรรค์

ต่อให้เป็นขั้นเทวะมันก็มิใช่เรื่องยากเย็นใด

แต่วันนี้พวกเขากลับถูกเย่หยวนกดดันจนไม่อาจจะหลอมถึงขั้นสวรรค์ได้ด้วยซ้ำ

นั่นทำให้เทพสวรรค์หลงยี่แทบวางหน้าไม่ถูก เขาได้แต่หันหน้าเดินหนีกลับไปนั่งทันที

ตอนนี้เขารู้สึกเสียหน้าอย่างไม่มีทางกู้กลับได้ ไม่นึกไม่ฝันว่าจะถูกจอมเทพโอสถหกดาวกดดันจนถึงระดับนี้

“หึๆ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพี่เปียวหยูถึงมั่นใจนัก ปรมาจารย์เย่นี้ประมาทไม่ได้จริงๆ แต่ทว่า… ด้วยฝีมือแค่นี้หากคิดจะนั่งตำแหน่งปรมาจารย์แล้วมันคงยังไม่พอ!”

บนที่นั่งเหล่าเทพสวรรค์นั้นเทพสวรรค์เหวินหลานได้กล่าวขึ้นขัด

สภาพของเย่หยวนในเวลานี้ ตัวเขาเองย่อมจะทำได้ และทำได้ดีกว่าเสียด้วยซ้ำ

เพราะไม่ว่าอย่างไรเสียพวกเทพสวรรค์หลงยี่นั้นก็นับได้ว่ามีฝีมือกลางๆ ในหมู่เทพสวรรค์ทั้งร้อยคน

แต่ไม่ว่าจะพูดอย่างไรมันก็ไม่อาจปิดบังความเจ็บใจในน้ำเสียงของเขาได้

ดูท่าแล้วฝีมือของเย่หยวนนี้มันคงจะเหนือล้ำกว่าที่เขาคาดคิดไปมากจริงๆ

………………………