Unrivaled Medicine God – จอมเทพโอสถ - ตอนที่ 2195 ศึกเต๋าสวรรค์!
“ท่านบุตรเทวะเก่งกาจนัก!”
“มดปลวกอย่างมนุษย์นั้นมันไร้ค่าจะต่อต้านพลังของท่านบุตรเทวะ!”
“ท่านบุตรเทวะนั้นสมชื่อที่ได้รับพรจากสวรรค์ ไม่อาจลบหลู่ได้จริงๆ!”
…
เหล่ามารนรกทั้งหลายนั้นต่างร้องขึ้นตามๆ กันอย่างตื่นเต้นดีใจ
เพราะว่าพลังที่เย่หยวนแสดงออกมาก่อนหน้านั้นมันทำให้พวกมารนรกทั้งหลายได้แต่ต้องตั้งคำถามกับชีวิต
สำหรับพวกมันทั้งหลายแล้วเผ่าเทวาย่อมจะเป็นเผ่าพันธุ์ที่เหนือล้ำที่สุดในโลก
มีหรือที่เผ่ามนุษย์อันต่ำต้อยนี้จะเก่งกาจเทียบเคียงได้?
แต่หมัดนี้มันได้พิสูจน์แล้วว่าบุตรเทวะแห่งเผ่าเทวานั้นเก่งกาจเหนือล้ำอย่างแท้จริง!
แน่นอนว่าพวกมารนรกทั้งหลายย่อมจะมองข้ามเรื่องที่เย่หยวนเพิ่งผ่านศึกใหญ่มาอย่างไม่ทันรู้ตัว
ก่อนหน้านี้เขาเพิ่งจะผ่านศึกกับเทพสวรรค์นับร้อยๆ มาด้วยตัวคนเดียว!
“เห็นหรือไม่? นี่คือพลังของเผ่าเทวา! เรานั้นคือเผ่าที่ได้รับพรจากสวรรค์!” ซินก้มลงมองดูเย่หยวนจากกลางอากาศด้วยสีหน้าเย้ยหยัน
หมัดอันหนักหน่วงนี้มันได้ทำให้เคลื่อนในของเย่หยวนแทบจะพลิกกลับด้าน
เมื่อค่อยๆ ลุกกลับขึ้นมาได้เย่หยวนก็ต้องถ่มเลือดที่ไหลท่วมปากออก “น่าสนใจไม่น้อย! นี่หรือคือเผ่าเทวา? ในเมื่อเป็นเช่นนั้นแล้วเจ้าก็จงลองรับหมัดของข้านี้ไปด้วยเถอะ!”
“หมัดของเจ้าหรือ? หึๆ…” ซินเย้ย
ฟุบ!
เย่หยวนขยับตัวพุ่งเข้ามาถึงด้านหน้าของซินอย่างฉับพลัน
พร้อมๆ กับหมัดที่ต่อยออก!
แต่ทางซินเองก็ตอบสนองอย่างรวดเร็ว ต่อยหมัดสวนออกมาเช่นกัน!
ปัง!
คลื่นลมรุนแรงซัดร่างของซินลอยลิ่วไปกระแทกกับผนังถ้ำจนแทบร่วงลงไปนอนกองกับพื้น
เสียงชื่นชมใดๆ จากเหล่ามารนรกเงียบหายลงไปทันที!
หยวนเจี่ยวเองก็ถึงขั้นต้องเบิกตากว้างพร้อมมองดูเย่หยวนอย่างหนักใจ
ตั้งแต่ต้นจนถึงเวลานี้ เขาไม่เคยจะทำท่าทางจริงจังเช่นนี้มาก่อน
ในเวลานี้เห็นเพียงแค่เขาหรี่ตาลงมองอย่างไม่อาจรู้ได้ว่าในหัวคิดเรื่องใด
หนึ่งหมัดตอบกลับ!
ซินต้องเบิกตากว้างมองดูเย่หยวนอย่างตกตะลึง
เพราะแม้หมัดนี้จะไม่ได้สร้างความเสียหายหนักหน่วงแต่หมัดของเย่หยวนมันแปลก!
เพราะหมัดเมื่อครู่นี้มันมีพลังคล้ายกับหมัดของเขา มันเป็นหมัดที่เปี่ยมไปด้วยพลังของเต๋าสวรรค์
แต่มันจะเป็นไปได้อย่างไร?
มนุษย์คนหนึ่งกลับจะสามารถต่อยหมัดแฝงพลังเต๋าสวรรค์ได้?
และหากให้พูดจริงๆ แล้วเต๋าสวรรค์ของเย่หยวนนี้มันจะเหนือล้ำกว่าของเขาไปเสียด้วยซ้ำ!
ราวกับว่าตัวเย่หยวนนี้คือเต๋าสวรรค์ที่แท้จริง!
ส่วนตัวเขานั้นเป็นแค่คนที่ยืมพลังเต๋าสวรรค์มาใช้
เมื่อของจริงปะทะกับของปลอมเข้า มันย่อมจะแสดงความแตกต่างได้ชัดเจน!
“เจ้า… เจ้าใช้พลังของเต๋าสวรรค์ออกมาได้อย่างไรกัน? เป็นไปไม่ได้!” ซินร้องบอก
“นี่คือเต๋าสวรรค์ของข้า มิใช่เต๋าสวรรค์ของพวกเจ้า!” เย่หยวนยิ้มตอบกลับไปพร้อมคำพูดที่ฟังดูเข้าใจยาก
เพราะว่านี่มันมิใช่พลังเต๋าสวรรค์ของมหาพิภพถงเทียน หมัดนี้มันเป็นหมัดที่เย่หยวนผสานปราณ กายและจิตเข้าด้วยกันนั่นเอง!
ปราณ กายและจิตผสานเป็นหนึ่ง มันเป็นพลังจากพิภพโกลาหลของเขา
นั่นหมายความว่า นี่คือเต๋าสวรรค์ของตัวเขาเอง!
ซินได้แต่ต้องมองดูภาพตรงหน้าอย่างหนักใจ “เต๋าสวรรค์ของเจ้า? อวดอ้างได้หน้าไม่อาย! ข้าไม่สนหรอกว่าสิ่งใดจะเป็นเต๋าสวรรค์ของเจ้า แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าพลังที่แท้แล้วมันก็ย่อมจะไร้ค่าใด!”
พูดจบซินก็พุ่งทะยานร่างออกไปพร้อมด้วยหมัดผสานพลังเต๋าสวรรค์ส่งลมคลั่งใส่ร่างเย่หยวน
วิชาวรยุทธการเคลื่อนไหวของเขานั้นมันสุดแสนที่จะเร็วล้ำ ความเร็วของเขานี้มันเทียบได้กับเย่หยวนที่ใช้แนวคิดแห่งห้วงมิติ!
คนทั้งสองพุ่งตัวเข้าปะทะกันไปมากพร้อมมุดทะลวงมิติด้วยความเร็วอย่างไม่อาจอธิบาย
ตอนนี้แม้จะเป็นเหล่ามารนรกเทพสวรรค์เจ็ดและแปดดาวเองก็ไม่อาจจะมองเห็นร่างของคนทั้งสองได้ชัดเจนนัก
เย่หยวนนั้นได้แต่ต้องยอมรับความสามารถของเผ่าเทวาอย่างไร้ทางเลือกอื่นใด
ไม่ว่าจะดูอย่างไรซินผู้นี้ก็คงไม่รู้ถึงแนวคิดแห่งห้วงมิติได้ แต่เขากลับดึงพลังของเต๋าสวรรค์โดยตรงมาเพื่อใช้การเคลื่อนย้ายมิติ
แต่แม้ว่าเต๋าสวรรค์ของเย่หยวนจะยังอ่อนแอมาก แต่มันก็คือเต๋าสวรรค์ที่แท้จริง!
ปราณ กาย จิตทั้งสามอย่างรวมเป็นหนึ่งนี้มันทำให้ต่อสู้ข้ามขั้นได้ไม่ยาก
ทำให้เวลานี้คนทั้งสองจึงไม่มีใครได้เปรียบเสียเปรียบกัน
ในเวลาไม่กี่อึดใจนี้คนทั้งสองได้แลกหมัดกันไปแล้วไม่รู้กี่หมัดต่อกี่หมัด
การปะทะของคนทั้งสองนี้แต่ละหมัดล้วนผสานไปด้วยพลังของเต๋าสวรรค์ทำให้เขตแดนตัดขาดเริ่มจะสั่นสะเทือนขึ้นอย่างไม่อาจหยุดยั้ง
สีหน้าของหยวนเจี่ยวที่ได้เห็นยิ่งดำมืดขึ้นเรื่อยๆ จนสุดท้ายเริ่มแสดงให้เห็นถึงจิตสังหาร
เขานั้นไม่เคยคิดว่าเด็กมนุษย์คนนี้มันจะเก่งกาจได้ปานนี้
เผ่าเทวากลับทำได้แค่เสมอเผ่ามนุษย์ ทั้งๆ ที่ทั้งสองฝ่ายนั้นมีพลังบ่มเพาะแตกต่างกันสิ้นเชิง!
พวกเขานั้นคือเผ่าที่ถูกสวรรค์เลือก ความแข็งแกร่งนั้นคือธรรมชาติของพวกเขา!
พลังต่อสู้ของพวกเขานั้นมันเหนือล้ำฟ้าดินใต้สวรรค์นี้ไร้ผู้ใดต่อต้าน!
เหตุผลที่มนุษย์กลายเป็นเผ่าพันธุ์ยิ่งใหญ่เช่นนี้ได้มันเป็นเพราะว่าความสามารถในการสืบทอดเผ่าพันธุ์ที่เหนือล้ำ มนุษย์สามารถให้กำเนิดนักรบได้มากมายนับไม่ถ้วน แต่มิใช่ว่านักรบทุกคนจะเก่งกาจใดๆ
แต่เวลานี้เจ้ามนุษย์คนนี้มันกลับกำลังต่อสู้ได้อย่างเท่าเทียมกับบุตรเทวะทั้งๆ ที่มีอาณาจักรบ่มเพาะแค่อาณาจักรเทพสวรรค์สามดาว!
ที่สำคัญไปกว่านั้นมันยังกำลังบาดเจ็บสาหัสและเพิ่งผ่านศึกใหญ่มา!
หากมนุษย์เช่นนี้เติบโตขึ้นไปได้ อนาคตวันหน้าแผนการของเผ่าเทวามันคงได้มีเรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้นแน่
เจ้าเด็กคนนี้ต้องตาย!
แต่ระหว่างที่เขาคิดไปนั้นมันก็เกิดแสงสีทองพุ่งทะยานลงจากฟ้าสูง
ตูม!
เสียงกระแทกอย่างแรงนั้นเกิดขึ้นพร้อมๆ กับร่างของคนผู้หนึ่งร่วงตกลงไปกับพื้น
เย่หยวนนั้นยืนมองดูภาพตรงหน้าบนท้องฟ้าด้วยเลือดท่วมกาย!
เพราะจนถึงเวลานี้ เย่หยวนก็ยังไม่ได้ใช้ไม้ตายทั้งหมดออกมา
เวลานี้เขาได้ใช้พลังของศิลาเทวะผสานวิญญาณเพื่อเอาชนะกำลังของซินไปได้ในระดับหนึ่ง
เหล่ามารนรกทั้งหลายนั้นรวมไปถึงตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์อย่างม่านหย่าต่างต้องมองดูเย่หยวนอย่างตกตะลึง
ในระดับเดียวกันนั้น มารนรกจะเอาชนะมนุษย์ได้ง่ายดาย!
และในระดับเดียวกันนี้ เผ่าเทวาจะเอาชนะมารนรกได้อย่างง่ายดาย!
เหตุผลที่มารนรกทั้งหลายติดตามเผ่าเทวาไปมันมิใช่เพราะเผ่าเทวาเป็นเผ่าศักดิ์สิทธิ์ได้รับพรจากสวรรค์ใดๆ แต่มันเป็นเพราะความแข็งแกร่งของเผ่าพันธุ์นี้
แต่เวลานี้เผ่าพันธุ์ที่พวกมันยึดถือว่าไม่อาจเอาชนะได้กลับกำลังจะพ่ายแพ้ลงหรือ?
“ให้ตายสิ… จักรพรรดิผู้นี้ตาฝาดไปแล้วหรือ? ท่านบุตรเทวะกลับแพ้?” ม่านหย่าร้องบอกอย่างตกตะลึง
“มันจะเป็นไปได้อย่างไร? เผ่าเทวาก็แพ้ได้ด้วยหรือ?”
“มนุษย์คนหนึ่งกลับเอาชนะเผ่าเทวาได้? เรื่องบ้าบอเช่นนั้นมันจะเป็นไปได้อย่างไร?”
…
ฝีมือการต่อสู้ของเย่หยวนนี้มันทำลายสิ่งที่พวกมันเคยเข้าใจไปสิ้น
เพราะเวลานี้บุตรเทวะอันสูงล้ำกลับกำลังแพ้ให้แก่มนุษย์อันต่ำต้อย!
เรื่องราวเช่นนี้ไม่ว่าจะอย่างไรก็คงทำใจรับได้ยากยิ่ง!
ปัง!
ในเวลานั้นเองมันก็ปรากฏร่างหนึ่งพุ่งทะยานขึ้นมาจากพื้นดินอีกครา
ซินนั้นมองดูเย่หยวนอย่างคุ้นเคืองด้วยดวงตาที่ราวกับจะลุกเป็นไฟ
ในสายตาของเขานั้นเย่หยวนเป็นแค่มดปลวก
มดปลวกที่ไม่มีค่าพอจะให้เขาลงมือเสียด้วยซ้ำ
แต่เวลานี้เจ้ามดปลวกนั้นมันกลับกัดเขา บุตรเทวะผู้นี้จนเจ็บแสบไปทั้งกาย!
คนที่เขาเคยคิดว่าไร้น้ำยาใดๆ ตัวตนที่เป็นเหมือนแค่เศษฝุ่นกลับเอาชนะเขาได้!
จะมีความอับอายใดเหนือล้ำไปได้กว่านี้?
“เจ้ามนุษย์ชั้นต่ำ ทำให้บุตรเทวะผู้นี้เอาจริงได้เจ้าจงตายอย่างภูมิใจเถอะ! รู้แล้วก็ไปตายเสีย!”
ซินเบิกตากว้างพร้อมคลื่นพลังบนร่างที่พุ่งทะยานล้ำฟ้าดิน
ลายพระเจ้าบนร่างของเขานั้นค่อยๆ ลอยวนเป็นเส้นสายฟ้าหุ้มห่อร่างกายเขาไว้
คลื่นพลังแห่งเต๋าสวรรค์ลงจุติบนร่าง
ราวกับว่าตัวซินนี้ได้กลายเป็นเต๋าสวรรค์ไป!
ฟ้าดินเปลี่ยนสี ดวงดาวสั่นสะท้าน!
“นี่คือกระบวนท่าที่บุตรเทวะผู้นี้สร้างขึ้นมาหลังผ่านศึกใหญ่สามพัน! การได้ตายด้วยกระบวนท่านี้เจ้าจงภูมิใจเสีย!” ซินมองดูเย่หยวนอย่างเย็นเยือก
แต่เย่หยวนกลับจ้องมองดูซินด้วยสีหน้าเรียบเฉย
เขานั้นค่อยๆ ชักดาบกระดูกออกมาพร้อมปล่อยปราณเทวะ พลังกายและจิตศักดิ์สิทธิ์ออกมาผสานกันวนรอบกาย
“ข้า เย่หยวนไม่ต้องยืมพลังจากเต๋าสวรรค์ใด”
“เพราะข้า เย่หยวนผู้นี้คือเต๋าสวรรค์!”
…………….