Unrivaled Medicine God – จอมเทพโอสถ - ตอนที่ 2240 เจ้าเด็กคนนี้มันจะท้าทายสวรรค์หรือ?

ศึกครั้งนี้มันใหญ่หลวงความเสียหายและอาการบาดเจ็บมันก็มากล้ำคนทั้งหลายจึงต้องหยุดพักการเดินทางลง

เย่หยวนนั้นไม่คิดให้มากเรื่องใดๆ กลืนบัวดอกโลหิตลงไปทั้งๆ อย่างนั้น

บัวดอกโลหิตนั้นมันเป็นหนึ่งในสมุนไพรวิญญาณระดับแปดหายาก ภายในดอกมันนี้ผสานพลังงานวิญญาณไว้อย่างหนักแน่น

หากได้เอามันไปหลอมเป็นโอสถแล้วมันย่อมจะกลายเป็นโอสถที่เพิ่มพลังบ่มเพาะให้เหล่าจักรพรรดิเทพสวรรค์ได้มาก

บัวดอกโลหิตดอกนี้มันเกิดบานขึ้นมาในบ่อโลหิตอสุราทำให้ภายในของมันนั้นอันแน่นไปด้วยพลังงานผีร้ายอย่างที่มนุษย์ทั่วไปทั้งหลายคมไม่อาจจะกลืนมันลงไปตรงๆ ได้อย่างแน่นอน

เมื่อได้เห็นว่าเย่หยวนกลืนบัวดอกโลหิตลงไปตรงๆ เช่นนั้นเหล่าเทพสวรรค์ทั้งหลายก็ต้องหันมามองดูอย่างมึนงง

แต่เย่หยวนก็ไม่คิดสนใจเพราะไม่ว่าจะเป็นพลังงานประเภทใด พลังงานผีร้ายหรือไม่มันก็ล้วนเป็นประโยชน์แก่ตัวเขาสิ้น

ครึ่งวันจากนั้นเย่หยวนก็มีคลื่นพลังพุ่งสูงขึ้นจนถึงอาณาจักรพิภพโกลาหลขั้นกลางสูงสุด ห่างจากขั้นปลายเพียงแค่เส้นผมเท่านั้น

เมื่อได้เห็นเช่นนั้นคนทั้งหลายต่างก็ต้องอ้าปากค้าง

เจ้ามนุษย์คนนี้มันทำลายทุกสามัญสำนึกลงสิ้น

เย่หยวนเดินเข้ามาหาหวู่เจียงที่อยู่ไม่ไกลก่อนจะพบว่าเขาเองก็พัฒนาไปได้ไม่น้อย เวลานี้เขาขึ้นมาอยู่ที่อาณาจักรเทพสวรรค์ขั้นสุดได้แล้วเรียบร้อย

ที่สำคัญไปกว่านั้นคือเย่หยวนยังสัมผัสได้ว่าเขาคนนี้ยังผลอมซับบัวดอกโลหิตลงไปไม่หมด เหลือพลังของบัวดอกโลหิตอีกมากที่ยังไม่ได้หลอมซับดูดมันเข้าร่างกาย

และเจ้าเศษบัวดอกโลหิตที่เหลือนี้เองมันก็จะช่วยให้เขาทำความเข้าใจได้เต๋าสวรรค์ได้และช่วยเพิ่มโอกาสการบรรลุอาณาจักรจักรพรรดิเทพสวรรค์ไปอีกมากโข

เย่หยวนนั้นเข้าใจได้ว่าฝีมือของหวู่เจียงนั้นไม่ธรรมดา

ด้วยบัวดอกโลหิตครึ่งดอกนี้ ในวันหน้าหวู่เตียงคนนี้คงสามารถบรรลุขึ้นอาณาจักรจักรพรรดิเทพสวรรค์ได้อย่างไร้ปัญหาใด

สิ่งนี้มันมีค่ากับหวู่เจียงมากล้ำ!

แต่ตัวเย่หยวนนั้นกลับเป็นดั่งหลุมที่ไร้ก้ม ไม่ว่าจะเติมพลังงานลงไปเท่าไหร่ โอสถทรงพลังมากมายแค่ไหนมันก็ไม่ส่งผลใดๆ มากมาย

“ดูท่าพี่หวู่จะได้ประโยชน์มากกว่าที่ข้าคาดไปมาก ยินดีด้วยพี่หวู่” เย่หยวนยิ้ม

หวู่เจียงนั้นส่ายหัวออกมา “มันเป็นเพราะพี่เย่สิ้นที่ให้สมบัตินี้แก่ข้า!”

เย่หยวนยกมือขึ้นมาโบกปัด “จนป่านนี้เราก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของข่ายเงินแก่นโลหิต แต่เหล่าสัตว์ร้ายในที่นี้มันก็แข็งแกร่งเกินกว่าที่จะรับมือไหวแล้ว เดินหน้าต่อไปมันคงอันตรายจนเกินรับ เราจากกันตรงนี้เถอะ”

หวู่เจียงนั้นผงะไปเล็กน้อยก่อนจะทำหน้าเหมือนอยากพูดอะไรแต่จู่ๆ มันกลับมีเสียงหัวเราะแหลมเล็กเหมือนของเด็กตัวน้อยออกมาจากภายในถ้ำ

“ฮี่ๆๆ…”

สีหน้าของเหล่าเทพสวรรค์ทั้งหลายซีดลงทันทีก่อนจะเห็นว่ามีแสงสีเงินพุ่งผ่านหน้าพวกเขาไป

ฟุบ!

ทุกผู้คนนั้นรู้สึกเหมือนมีลมพุ่งผ่านหน้าไปมุ่งตรงเข้าหาตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์ฉานหยูที่ยังคงนั่งพักรักษาตัวจากอาการบาดเจ็บ!

จักรพรรดิเทพสวรรค์ฉานหยูผู้แข็งแกร่งนั้นไม่ทันจะได้ขัดขืนใดๆ เขาก็ถูกลากตัวหายไปต่อหน้าต่อตาผู้คน

“เนตรสุริยันจันทราเทวะ ทำงาน!”

เย่หยวนหรี่ตาลงมองไปยังทิศทางที่เงาแสงนั้นพุ่งตัวไปด้วยเนตรสุริยันจันทราเทวะก่อนจะพบว่าอีกฝ่ายนั้นมีรูปร่างคล้ายเด็กน้อยอายุเจ็ดถึงแปดขวบที่กำลังคาบตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์ฉานหยูไว้ในปากลากตัวเขาหายเข้าไปลึกในถ้ำ

จักรพรรดิเทพสวรรค์ฉานหยูนั้นมีใบหน้าหวาดกลัวอย่างถึงที่สุดแต่เขานั้นถูกเด็กน้อยคนนั้นกัดจนไม่อาจจะมีแรงขัดขืนใดๆ ได้

หวู่เจียงหน้าเปลี่ยนสีทันที “นั่นมัน… คลื่นพลังของข่ายเงินแก่นโลหิต! มันเป็นข่ายเงินแก่นโลหิตที่แปลงกายเป็นเด็กเผ่ามนุษย์!

เย่หยวนที่ได้ยินต้องเบิกตากว้างขึ้นมาทันทีก่อนจะพุ่งตัวตามออกไปราวกับลำแสง

พร้อมๆ กันนั้นตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวมิ่งเองก็ได้พุ่งตัวตามออกไปด้วย

ลำแสงทั้งสองนั้นหนึ่งนำหนึ่งตามหายไปต่อหน้าต่อผู้คนในเวลาแค่พริบตา

“เจ้าข่ายเงินแก่นโลหิตนี้มันกลับใช้แนวคิดแห่งห้วงมิติได้!”

เย่หยวนนั้นสั่นสะท้านไปทั้งกายด้วยแนวคิดแห่งห้วงมิติของเขานี้ เขากลับไม่อาจไล่ตามข่ายเงินแก่นโลหิตได้ง่ายๆ

ข่ายเงินแก่นโลหิตมันมีแนวคิดแห่งห้วงมิติในระดับที่น่าหวาดกลัวทีเดียว

แต่ตัวเย่หยวนนั้นก็ยังมีแนวคิดแห่งห้วงมิติที่เหนือล้ำกว่ามันอยู่หน่อยทำให้ความห่างระหว่างทั้งสองค่อยๆ หดเล็กลงเรื่อยๆ

ส่วนที่ด้านหลังนั้นยิ่งตามมาไกลตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวมิ่งก็ยิ่งตื่นตะลึง

ตัวเขา จักรพรรดิเทพสวรรค์ผู้นี้กลับไม่อาจตามเทพสวรรค์ได้ทัน!

เย่หยวนนั้นสามารถใช้แนวคิดแห่งห้วงมิติออกมาในที่แห่งนี้ได้อย่างไม่มีอาการติดขัดใดๆ

เจ้าหมอนี่มันคือสัตว์ประหลาดโดยแท้

แต่ทว่าตัวเขาก็ยังเป็นถึงจักรพรรดิเทพสวรรค์ ด้วยพลังปราณเทวะที่เหนือล้ำนี้มันทำให้เขายังพอตามหลังเย่หยวนได้

สามลำแสงนั้นพุ่งแข่งไล่กันไปตามเส้นทางของถ้ำนี้

แต่เย่หยวนนั้นยิ่งตามไปก็ยิ่งกังวลใจ เพราะยิ่งเข้าไปลึกมันก็จะยิ่งมากอันตรายเท่านั้น

เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายที่เข้ามาก่อนนั้นล้วนแล้วแต่อยู่ลึกจากทางตรงหน้านี้เข้าไป

เส้นทางที่ข่ายเงินแก่นโลหิตมุ่งหน้าไปนั้นมันมีแสงสาดส่องจ้า มันค่อยๆ เข้าไปใกล้แหล่งกำเนิดแสงสีเลือดนี้ขึ้นเรื่อยๆ

ในเวลานี้เนตรสุริยันจันทราเทวะของเย่หยวนเห็นภาพตรงหน้าได้อย่างชัดเจน

ระหว่างที่ข่ายเงินแก่นโลหิตหนีไปมันก็ค่อยๆ กัดกินตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์ฉานหยูไปด้วย!

เวลานี้เจ้าข่ายเงินแก่นโลหิตนั้นมันค่อยๆ เพิ่มพูนพลังขึ้นเรื่อยๆ

“เร็วเข้าสิ! เร็วกว่านี้!”

เย่หยวนได้แต่ร้องกล่าวออกมาอย่างร้อนใจคิดอยากไปให้เร็วกว่าเก่าแต่มันก็ไม่อาจจะเร็วได้มากกว่านี้

แม้ว่าเขาจะตามมันและเข้าใกล้ตัวข่ายเงินแก่นโลหิตได้เรื่อยๆ แต่กว่าที่จะถึงตัวมันจริงๆ ก็ยังไม่รู้ต้องตามไปอีกไกลแค่ไหน

ในวินาทีนี้เย่หยวนมีแค่ความคิดเดียวในหัว คือเขาต้องเร็วกว่านี้!

ที่ด้านหลังเย่หยวนนั้นตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวมิ่งได้แต่ต้องเบิกตากว้างขึ้นอย่างตื่นตะลึง

ในสายตาของเขานี้ตัวเย่หยวนจู่ๆ ก็เพิ่มความเร็วขึ้นอย่างมากเหมือนว่าเขาได้เครื่องยนต์ใหม่มุ่งเข้าใกล้ตัวข่ายเงินแก่นโลหิตนั้น

“มันเกิดอะไรขึ้น? เจ้าเด็กคนนี้มันถึงขีดจำกัดแล้วแน่ๆ เหตุใดจู่ๆ มันก็ยังเร็วขึ้นมาได้อีก? ไม่สิ! มัน… มันเป็นข้าที่กำลังช้าลง!”

จักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวมิ่งสั่นสะท้านไปทั้งกายเพราะเขาได้พบว่าภาพที่ผ่านไปนั้นมันค่อยๆ ช้าลงเรื่อยๆ

แต่ตัวเขายังคงพุ่งไปด้วยความเร็วสูงสุดของตน

มันเกิดอะไรขึ้น?

ก่อนหน้านี้ตอนที่เขาได้เห็นเย่หยวนเร่งความเร็วขึ้นนั้น มันเป็นแค่ความเข้าใจผิดของเขา

จู่ๆ จักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวมิ่งก็นึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้จนต้องเบิกตากว้าง

“น-แนวคิดแห่งกาลเวลา! เจ้าเด็กคนนี้มันบรรลุแนวคิดแห่งกาลเวลาด้วย?”

“ไม่ผิดแน่! ของเช่นนี้… มันต้องเป็นแนวคิดแห่งกาลเวลาแน่!”

เวลานี้จักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวมิ่งสั่นสะท้านไปทั้งใจอย่างที่ไม่อาจอธิบายออกมาเป็นคำพูดใดได้ เขานั้นเริ่มรู้สึกว่าที่หลังของตนมันมีเหงื่อเย็นเยือกไหลออกมาไม่หยุด

เขานั้นคิดถึงความเป็นไปได้นับล้านๆ ที่อาจจะเกิดขึ้นได้ในวันหน้า

คนเช่นนี้มันมีตัวตนอยู่ได้อย่างไร?

“แนวคิดแห่งห้วงมิติ แนวคิดแห่งกาลเวลา! สองสุดยอดแนวคิด เขานั้นกลับบรรลุมันได้ทั้งสองอย่างเช่นนั้นหรือ! เจ้าเด็กคนนี้มันคิดจะท้าทายสวรรค์หรืออย่างไร?”

คำพูดใดๆ มันก็ไม่อาจจะอธิบายความตกตะลึงของเขาได้แล้วในเวลานี้

ในเวลานี้เขามั่นใจว่าเย่หยวนนั้นเริ่มจะจับแนวคิดแห่งกาลเวลาได้จนทำให้การไหลของเวลาในพื้นที่รอบๆ มันช้าลง

เพราะฉะนั้นตัวคนที่ใช้มันออกมาจึงดูรวดเร็วขึ้น

เรื่องของสุดยอดแนวคิดนี้ แค่บรรลุได้หนึ่งอย่างมันก็นับเป็นยอดอัจฉริยะในรุ่นสิบแปดชั่วคนแล้ว

แต่เจ้าเด็กคนนี้กลับบรรลุได้ถึงสอง!

ในวันหน้าหากเขาเดินตามเส้นทางเต๋าจนขึ้นสู่อาณาจักรจักรพรรดิเทพสวรรค์ได้แล้วมันจะยังมีใครในมหาพิภพถงเทียนนี้ต่อต้านตัวเขาได้?

น่ากลัว!

น่ากลัวเกินไปแล้ว!

แค่คิดถึงมันตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์เจี่ยวมิ่งก็สั่นกลัวอย่างไม่อาจห้าม

เมื่อก้าวขึ้นมาถึงอาณาจักรจักรพรรดิเทพสวรรค์สิ่งที่จะทำให้เขากลัวหรือตื่นตะลึงได้นั้นมันย่อมมีไม่มากนัก

แต่เขาก็ไม่นึกไม่ฝันว่าวันหนึ่งเขากลับจะต้องมารู้สึกหวาดกลัวนักยุทธเทพสวรรค์คนหนึ่งอย่างจับใจ

การได้เจอเย่หยวนครั้งแรก เขานั้นคิดว่าเย่หยวนมีฝีมือ

ระหว่างทางที่เดินเข้ามาด้วยกัน เย่หยวนก็ได้ใช้ฝีมืออกมาให้เขาเห็น

ตอนที่เย่หยวนใช้คำบัญชาเต๋าสวรรค์ออกมานั้น ในวินาทีนั้นตัวจักรพรรดิเทพสวรรค์ก่วยชางได้ตายลงสิ้น

เป็นเวลานั้นเองที่ตัวเขาได้เข้าใจว่าศัตรูของเขานี้คือตัวตนระดับใด!

แต่ตัวเขาก็ยังไม่ยอมรับอย่างหมดใจ มีหรือที่เขาจะยอมรับว่าตัวเองกลัวเทพสวรรค์ได้ถึงขั้นนั้น?

เพราะฉะนั้นเขาจึงใช้โอกาสเกิดใหม่นั้นลอบฆ่าสังหารเย่หยวน

แต่เย่หยวนกลับใช้แนวคิดแห่งห้วงมิติออกมาสุดตัวหลบรอดการสังหารนั้นไปได้!

ในเวลานั้น เขายิ่งกังวลและกลัวเย่หยวนมากเข้าไปใหญ่

หากมิใช่เพราะข่ายเงินแก่นโลหิตอันน่าดึงดูดนี้แล้ว ตัวเขาคงไม่อยู่ในบ่อโลหิตอสุรานี้อีกต่อไป

แต่ก็เพราะว่าความดื้อด้านของเขานั้นที่ทำให้เขาได้มาเห็นวินาทีแห่งปาฏิหาริย์!

วินาทีที่ยอดฝีมือผู้บรรลุสองสุดยอดแนวคิดถือกำเนิดขึ้นมาบนโลกหล้า!

………………