Unrivaled Medicine God – จอมเทพโอสถ - ตอนที่ 2428 นามลือ ลั่นโลกา!

“นักบุญฟ้าครามนี้คือใครกัน? ข้าไม่เห็นจะเคยได้ยินได้ฟังนามนี้ที่ไหนมาก่อนเลย!”

“หึๆ เจ้ามันโอหังไม่สนใจข่าวสารบ้านเมืองสินะ? คนผู้นี้โด่งดังไปทั่วทั้งมหาพิภพถงเทียน! แม้ว่าเขานั้นจะเป็นแค่จักรพรรดิเทพสวรรค์แต่ตำแหน่งของเขานั้นมันเหนือล้ำกว่าใครๆ ไปแล้ว!”

“หืม? เลิกปล่อยให้เรางงได้แล้ว มันเป็นใครกันแน่เล่า?”

“หลายปีก่อนนั้นมันมีข่าวใหญ่หนึ่งเกิดขึ้นมาในโลกการโอสถ เรื่องที่ว่าโอสถบรรพกาลนั้นกลับพ่ายลงและกำเนิดบรรพกาลคนใหม่ขึ้นมา! ชายหนุ่มอาณาจักรจักรพรรดิเทพสวรรค์คนหนึ่งนั้นกลับถูกจอมเทพโอสถทั่วฟ้าดินเรียกขานว่าเป็นปฐมาจารย์! เจ้าคิดว่ามันจะยังเป็นใครได้เล่า?”

คนข้างๆ เขานั้นกล่าวขึ้นมาด้วยสีหน้าตกตะลึงอย่างไม่อยากเชื่อ

ไม่มีใครคิดฝันว่านักบุญฟ้าครามผู้มีนามลือลั่นมหาพิภพถงเทียนนี้จะกลับกลายเป็นปฐมาจารย์เย่ เย่หยวนคนนั้น!

จักรพรรดิเทพสวรรค์หนุ่มคนหนึ่งกลับกลายเป็นสุดยอดตัวแปรสำคัญของสงครามสิ้นโลกนี้ มีหรือที่พวกเขาจะไม่ตื่นตะลึง?

ในเวลานี้มันมีจักรพรรดิเทพสวรรค์นับร้อยกำลังนั่งล้อมชายวัยกลางคนผู้หนึ่งอยู่

ชายวัยกลางคนท่าทางยากจนผู้นี้มีนามว่าเป่าเทียนเต๋อ เขาเองก็เป็นจักรพรรดิเทพสวรรค์คนหนึ่งเช่นกันแต่งานหลักของเขานั้นคือการขายข่าวข้อมูล

ข่าวแต่ละอย่างที่ได้มาจากตัวเขานี้มันไม่เคยจะผิดพลาด คนทั้งหลายจึงได้ตั้งฉายาเขาไว้ว่า ‘ยอดนักสืบเป่า’

ยอดนักสืบเป่านี้มักจะเก็บค่าข่าวอย่างมากมายแต่ครั้งนี้ตัวเขานั้นกลับได้มาเปิดกระจายข่าวฟรีๆ ทำให้เหล่าจักรพรรดิเทพสวรรค์ทั้งหลายในบริเวณต่างหันมาสนใจ

แม้ว่าเหล่าจักรพรรดิเทพสวรรค์ทั้งหลายนี้จะไม่ได้ไปร่วมทัพหน้าแต่พวกเขาก็ยังให้ความสนใจต่อข่าวการปะทะของทัพหน้าอย่างมาก

จะอย่างไรเสียนี่มันก็เป็นข่าวที่ส่งผลถึงอนาคตวันหน้าของตัวพวกเขาเอง

จักรพรรดิเทพสวรรค์คนหนึ่งกล่าวขึ้นมาอย่างไม่คิดเชื่อ “บ้าน่า! ข้านั้นเคารพนับถือปฐมาจารย์เย่ว่าเขานั้นเก่งกาจในการโอสถอย่างหาใครเปรียบไม่ได้ แต่เขานั้นจะมีพลังฝีมือใดไปต้านทานถึงขั้นเปลี่ยนกระแสสงครามสิ้นโลก? เรื่องนี้มันย่อมจะมีการใส่สีตีไข่มาแล้วใช่หรือไม่?”

ที่ด้านข้างนั้นจักรพรรดิเทพสวรรค์อีกคนก็พยักหน้ารับ “ข้าก็คิดเช่นนั้น! จะบอกว่าจักรพรรดิเทพสวรรค์เฉียนจี้เป็นคนขับไล่เผ่าเทวาไปด้วยตัวคนเดียวมันยังพอเข้าใจ! แต่เขานี้กลับเป็นแค่จักรพรรดิเทพสวรรค์น้อยๆ คนหนึ่ง จะใช้อะไรมาสู้? ดูแล้วข่าวนี้มันคงมีการใส่สีตีไข่เพิ่มเข้ามาหลายต่อหลายครั้งทีเดียว!”

“แน่นอน! หากบอกว่าเป็นเจ้าฟ้าดินห้าทลายยังพอว่า ตัวตนของจักรพรรดิเทพสวรรค์ในสงครามใหญ่เช่นนั้นมันเล็กน้อยจนเกินไป มันย่อมจะไม่มีทางเป็นไปได้แน่!”

…

ข่าวนี้คนทั้งหลายต่างได้ยินกันไปมากมายแต่คนที่เชื่อนั้นมันเรียกได้ว่าแทบไม่มีอยู่เลย

จักรพรรดิเทพสวรรค์คนหนึ่งกลับเปลี่ยนกระแสสงครามได้มันย่อมจะเป็นแค่เรื่องตลก

แต่ว่าตัวยอดนักสืบเป่านั้นกลับหัวเราะสวนกลับมา “พวกเจ้ามันไม่รู้อะไร! ท่านนักบุญฟ้าครามนั้นวางแผนการยิ่งใหญ่อย่างแยบยลล่อทัพเผ่าเทวาเข้าไปยังเขาแปดโมฆะ! จากนั้นท่านก็เปิดใช้พลังของมหาค่ายกลระดับกฎของเขาแปดโมฆะสังหารเผ่าเทวาที่ต่ำกว่าอาณาจักรเต๋าสวรรค์เก้าลายลงได้สิ้น แม่ทัพใหญ่ของเผ่าเทวาอย่างเทียนเหอนั้นเองก็ถูกทำร้ายจนแทบเอาชีวิตกลับไปไม่รอด ท่านนักบุญฟ้าครามนั้นมิใช่แค่จะเป็นจอมเทพโอสถ ท่านนั้นยังเป็นจอมเทพค่ายกลอีกด้วย! ที่สำคัญข้ายังได้ยินข่าวอีกเรื่องมา เพียงแค่ว่า…”

คำพูดของยอดนักสืบเป่านั้นทำให้คนทั้งหลายต้องแทบหงายหลัง

พวกเขานั้นรู้ว่าข่าวที่ออกมาจากปากของยอดนักสืบเป่านี้ย่อมจะเป็นความจริงสิ้น

แต่จะอย่างไรมันก็เหลือเชื่อจนเกินไป

มหาค่ายกลบนเขาแปดโมฆะนั้นมันเป็นสิ่งที่คนทั้งหลายเคยได้ยินได้ฟังมาสิ้น

ตั้งแต่อดีตกาลมาแล้วไม่ว่าจะเป็นจอมเทพค่ายกลที่เก่งกาจสักแค่ไหนมันก็ไม่อาจจะเข้าใจมหาค่ายกลนั้นได้หมดจด

แต่เย่หยวนกลับเปิดใช้งานค่ายกลขึ้นมาอีกครั้ง!

ข่าวนี้มันเหนือล้ำจนเกินบรรยาย

การใช้พลังแห่งกฎจัดการกับทัพเผ่าเทวานั้นมันย่อมจะฟังดูสมเหตุสมผลอย่างมาก

เพียงแค่ว่าการจะทำให้ได้มันยากเกินกว่าคำว่ายาก!

แต่ตัวยอดนักสืบเป่านั้นกลับทิ้งท้ายด้วยคำพูดที่เหมือนยังมีข่าวอื่น

“มีอะไรอีก? รีบๆ ว่ามาสิ!”

“ใช่แล้ว พูดแล้วมาหยุดกลางคันเช่นนี้! หรือว่ามันจะยังมีข่าวใดที่ยิ่งใหญ่กว่านี้?”

…

คนทั้งหลายนั้นย่อมกล่าวถามยอดนักสืบเป่าขึ้นมาตามๆ กันแต่ตัวยอดนักสืบเป่านั้นกลับส่ายหัวออกมา “ช่างเถอะๆ เรื่องนี้มันยังไม่มีการยืนยัน ข้าไม่กล้าเอาข่าวที่ยังไม่แน่มาพูดกล่าว”

คนทั้งหลายแทบจะต้องกระอักเลือดเมื่อได้ยิน เวลานี้ความอยากรู้อยากเห็นมันทำงานไปแล้วมีหรือที่จะปล่อยผ่านไปได้?

“เจ้านี่มันเกินไปจริง! จะไม่พูดก็ไม่ต้องพูดแต่แรกสิ! พูดแล้วก็อย่าได้มาหยุดกลางคันเช่นนี้! ทำเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร? ต่อให้มันจะยังไม่ยืนยันใดๆ แต่เราก็จะฟังแล้วหัวเราะไปกับเจ้านั่นแหละ แค่นั้นมันก็ไม่มีปัญหาแล้วมิใช่หรือ?”

“ใช่แล้วยอดนักสืบเป่า หากวันนี้เจ้าไม่กล่าวให้จบข้าไม่ปล่อยเจ้ากลับบ้านจริงด้วย!”

…

เหล่าจักรพรรดิเทพสวรรค์ทั้งหลายนั้นต่างอยากรู้อยากเห็นจนเริ่มแสดงความไม่พอใจออกมา

ยอดนักสืบเป่าหัวเราะขึ้นเมื่อได้ยิน “เอาล่ะๆ ในเมื่อพูดกันถึงขนาดนั้นแล้วข้าก็จะบอกเรื่องราวนี้ของท่านนักบุญฟ้าครามอีกอย่าง! ข้าได้ยินมานะ แค่ได้ยินมาเท่านั้นไม่มีการยืนยันใด!”

เหล่าจักรพรรดิเทพสวรรค์ทั้งหลายต่างเงี่ยหูตั้งใจฟังไม่อยากพลาดแม้แต่รายละเอียดเดียว

ท่านนักบุญฟ้าครามนี้เป็นยอดคนที่นามลือลั่นทั่วมหาพิภพถงเทียน

ข่าวของเขานั้นมันย่อมจะกลายเป็นที่สนใจของทุกผู้คน

แม้ว่าคำพูดนี้มันจะเป็นแค่ข่าวลือแต่เมื่อออกมาจากปากของยอดนักสืบเป่าแล้วมันย่อมจะมีความน่าเชื่อถือขึ้นมาก

พูดไปตัวยอดนักสืบเป่าก็เริ่มเปลี่ยนสีหน้าไปเป็นเคร่งเครียด

เมื่อคนทั้งหลายได้เห็นเช่นนั้นพวกเขาก็ยิ่งตั้งใจฟังไปกว่าเก่า

“ข้าได้ยินมาว่าท่านนักบุญฟ้าครามนั้นปลุกยอดฝีมือระดับกฎของเขาแปดโมฆะขึ้นมา! ที่สำคัญไปกว่านั้นคือยอดฝีมือระดับกฎผู้นี้กลับเหมือนจะรู้จักท่านนักบุญฟ้าครามมาก่อน วินาทีที่ได้พบหน้ากันนั้นเขากลับคุกเข่าลงคารวะ! แน่นอนว่าเรื่องนี้มันก็แค่การเล่าจากปากไม่มีใครพิสูจน์ความจริงได้!” ยอดนักสืบเป่ากล่าวขึ้นมา

แท้จริงแล้วข่าวนี้เขาต้องเสียเงินไปมหาศาลเพื่อจะถามไถ่จากจอมเทพค่ายกลที่อยู่บนเขาแปดโมฆะในเวลานั้น

เพราะฉะนั้นข่าวนี้มันจึงเรียกได้ว่ามีความน่าเชื่อถือไม่น้อย

เพียงแค่ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นนั้นมันเหนือล้ำจนเกินกว่าที่จะทำใจเชื่อลง

แน่นอนว่าเมื่อคนทั้งหลายได้ยินเช่นนั้นเหล่าจักรพรรดิเทพสวรรค์ต่างก็แตกตื่นกันขึ้นมา

“หะ?! ยอดฝีมือระดับกฎนั้นกลับก้มหัวให้จักรพรรดิเทพสวรรค์ผู้หนึ่ง?”

“ยอดนักสืบเป่า เจ้าล้อกันเล่นแล้ว!”

“ฮ่าๆๆ… ตลกเสียจริงๆ! ยอดนักสืบเป่าเจ้าเล่นมุขเสียยิ่งใหญ่ทีเดียว!”

…

มันเริ่มเกิดเสียงหัวเราะขึ้นมารอบๆ ตัวยอดนักสืบเป่า แต่ตัวเขานั้นกลับไม่ได้หัวเราะตาม

นั่นทำให้เสียงหัวเราะของเหล่าจักรพรรดิเทพสวรรค์นั้นมันจางหายลงไปในที่สุด แทนที่มาด้วยเสียงหัวเราะแห้งๆ แทน

พวกเขานั้นรู้ได้จากสีหน้าของยอดนักสืบเป่าว่าเขานั้นจริงจังแค่ไหน

มันชัดเจนว่าเขานั้นไม่ได้คิดเล่นมุขใด!

จักรพรรดิเทพสวรรค์คนหนึ่งถามขึ้นมา “อ่า ยอดนักสืบเป่า เรื่องนี้มันไม่จริงใช่ไหม? ม-มันฟังดูเหลือเชื่อปานนี้!”

ยอดนักสืบเป่าส่ายหัวออกมา “ไม่แน่ใจ แต่ย่อมจะมิใช่ข่าวลือไร้ที่มาแน่! แม้ว่าเขาแปดโมฆะนั้นมันจะไม่เหมือนก่อนๆ แล้วแต่มันก็ยังมียอดคนมากมายที่ขึ้นไปบ่มเพาะบนเขาอยู่ เรื่องวันนี้ข้าได้เสียเวลาถามไถ่อย่างมากมายแต่สุดท้ายเหล่ายอดคนที่ลงมาจากเขาแปดโมฆะนั้นกลับปิดปากเงียบไม่พูดกล่าวใดๆ หากมันเป็นเรื่องตลกแล้วสีหน้าของพวกเขามันคงไม่เป็นเช่นนั้นแน่! ที่สำคัญมันยังมีอีกเรื่องหนึ่ง!”

คราวนี้มันไม่มีใครจะหัวเราะได้อีกแล้ว

หากมันเป็นแค่เรื่องตลกจริงคนที่ลงมาจากเขาเมื่อได้ยินย่อมจะต้องหัวเราะขึ้น

สีหน้าของพวกเขานั้นมันย่อมจะไม่ดูหนักหน่วงใดๆ

อย่างน้อยๆ พวกเขาทั้งหลายนั้นก็คงแสดงอาการไม่ต่างจากพวกเขาทั้งหลายนี้เมื่อได้ยิน

คนทั้งหลายในเวลานี้จึงแทบลืมหายใจตั้งตาฟังยอดนักสืบเป่า

“เจ้าฟ้าดินห้าทลาย จักรพรรดิเทพสวรรค์เยว่เฟิงคุกเข่าลงต่อหน้าค่ายของท่านนักบุญฟ้าครามและไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้า! จากที่ข้าได้ยินมานั้น ในเวลานั้นเขาได้ขึ้นไปบ่มเพาะอยู่บนเขาแปดโมฆะ! และเขาก็ยังเป็นเจ้าฟ้าดินห้าทลายเพียงคนเดียวที่อยู่บนเขาด้วย! เจ้าฟ้าดินห้าทลายคนหนึ่งคุกเข่าไม่กล้าลุก พวกเจ้ารู้กันหรือไม่เล่าว่ามันมีความหมายว่าอย่างไร?” ยอดนักสืบเป่ากล่าว

“ซี๊ด…”

เกิดเสียงสูดหายใจยาวขึ้นรอบด้าน

ข่าวของยอดนักสืบเป่านี้มันเหลือเกินกว่าจะเชื่อได้

นามของจักรพรรดิเทพสวรรค์เยว่เฟิงนั้นมีใครไม่รู้จักบ้าง?

ในเต๋าค่ายกลเขานั้นเป็นหนึ่งในยอดคนสิบอันดับแรกของโลกหล้า!

แต่ยอดคนระดับนั้นกลับคุกเข่าลงต่อหน้าเย่หยวนและไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้น!

…………………………