Unrivaled Medicine God – จอมเทพโอสถ - ตอนที่ 2476 งานแสดงเดี่ยว

พลังของแสงจันทร์นั้นมันปกคลุมทั้งฟ้าดินสิ้น

คนที่อ่อนแอนั้นเวลานี้ไม่อาจจะควบคุมตนเองใดๆ ได้อีก ถูกกลืนลงไปในภาพลวงจนไม่อาจจะขยับร่างกาย

นี่มันคือจุติอนันต์!

ทั้งๆ ที่ตัวเยวี่ยเมิ่งลี่นั่นไม่ได้ใช้วิชานี้ใส่พวกเขาทั้งหลาย

มีเพียงเหล่าเจ้าฟ้าดินทั้งหลายเท่านั้นที่พอจะหลบเลี่ยงการถูกดึงเข้าสู่วังวนนี้

มันช่างเป็นวิชาที่น่ากลัวยิ่ง!

“ช่างเป็นวิชาภาพลวงที่รุนแรงนัก! เห็นกันชัดๆ ว่านางแค่ใช้ใส่เต๋าบรรพกาลชีวิตแต่พลังแสงจันทร์ของนางนั้นกลับดึงคนทั้งหลายให้ตกสู่ภวังค์!”

“เต๋าสวรรค์สิบลาย มันช่างเป็นวิชาภาพลวงที่น่ากลัวอย่างยิ่ง! ครั้งนี้เผ่าพันธุ์ของเราคงได้พบความหายนะแท้จริงแล้ว!”

“ข้าก็ไม่นึกฝันว่าวินาทีที่การกำเนิดแห่งเต๋าสวรรค์เริ่มขึ้นมันจะเป็นวินาทีที่เผ่าพันธุ์ของเราล่มสลาย!”

…

เวลานี้เหล่าเจ้าฟ้าดินทั้งหลายต่างพูดกล่าวขึ้นอย่างสิ้นหวัง กำลังที่เยวี่ยเมิ่งลี่แสดงออกมานั้นมันตัดขาดความหวังใดๆ ของพวกเขาไปสิ้น

เต๋าบรรพกาลที่แข็งแกร่งที่สุดอย่างเต๋าบรรพกาลชีวิตนั้นกลับถูกวิชาลวงนี้จับไว้ในพริบตา

เช่นนั้นแล้วในหมู่คนที่เหลือมันจะยังมีใครต้านทานเทียนชิงได้?

ก่อนนั้นมหาบรรพกาลทั้งสิบแปดขาดกำลังไปแค่น้อยนิดก็จะทำการให้สำเร็จได้!

“พี่เฉาเถียน รีบๆ ตื่นเสียที!” เต๋าบรรพกาลไฟนั้นร้องกล่าวขึ้นด้วยความกังวล พยายามใช้ทุกวิถีทางที่มีเรียกเอาสติของหลินเฉาเถียนกลับมา

แต่มันย่อมเปล่าประโยชน์

หลินเฉาเถียนนั้นยังคงยืนนิ่งไร้การขยับเคลื่อนไหวใดๆ

เวลานี้พวกเขาทั้งหลายได้เข้าใจแล้วว่าวิชาภาพลวงนี้มันน่ากลัวแค่ไหน

“หึๆ เปล่าประโยชน์! แม้แต่บรรพบุรุษผู้นี้เองก็ยังไม่อาจจะหนีออกมาได้ภายในเวลาสิบวัน! หากวรยุทธแท้เต๋าสวรรค์ของเต๋าสวรรค์สิบลายมันถูกทำลายลงได้ง่ายดายปานนั้น เช่นนั้นบรรพบุรุษผู้นี้ก็คงไม่มีทางได้ขึ้นมาเป็นอันดับหนึ่งแห่งเผ่าเทวาหรอก!” เทียนชิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ก่อนนี้มันมีแค่ตัวเขาเท่านั้นที่ก้าวมาถึงอาณาจักรสิบลายได้ในเผ่าเทวา

กำลังของเขานั้นมันเหนือล้ำหัวใครๆ!

เวลานี้เยวี่ยเมิ่งลี่ได้ก้าวขึ้นมาถึงอาณาจักรสิบลายเช่นกัน เมื่อนางคิดใช้วรยุทธแท้เต๋าสวรรค์ออกมามันย่อมจะแสดงพลังที่น่ากลัวมหาศาล

เต๋าบรรพกาลไฟนั้นตอบกลับไป “หึ! แล้วจะทำไม? เทียนชิง เจ้าเองก็จะดูถูกพวกเรามากจนเกินไปแล้ว!”

เทียนชิงหัวเราะลั่นขึ้นมาเมื่อได้ยิน “ใช่! ข้านั้นดูถูกพวกเจ้าสุดหัวใจจริงๆ! เต๋าบรรพกาล? พวกเจ้าลืมไปหมดแล้วหรือ? เมื่อก่อนนั้นบรรพบุรุษผู้นี้เอง… ก็เคยเป็นเต๋าบรรพกาลมาก่อน! พวกเจ้าทั้งหลายนั้นมีความสามารถอ่อนแข็งด้านใดคิดว่าบรรพบุรุษผู้นี้จะไม่ทราบถึง?”

สีหน้าของเต๋าบรรพกาลไฟและคนทั้งหลายต้องเปลี่ยนสีไป

เพราะต่อหน้าบรรพบุรุษทั้งแปดคนนี้ พวกเขาไม่มีสิทธิจะเอาอะไรไปอวดอ้างยกตัวเหนือได้เลย

หากมิใช่เพราะได้เขาน้อยแห่งถงเทียนมานั้นพวกเขาเองก็คงไม่มีความกล้าจะมายืนเผชิญหน้าเช่นนี้เสียด้วยซ้ำ

เวลานี้เต๋าบรรพกาลชีวิตนั้นถูกจับขังไว้ พวกเขาย่อมจะยิ่งไม่อาจเห็นถึงทางชนะได้เลย

เป็นเวลาเดียวกันนั้นเองที่เทียนชิงได้สั่งออกมาอย่างเย็นเยือก “ฆ่ามัน!”

ฟุบ! ฟุบ! ฟุบ!

บรรพบุรุษของทั้งเจ็ดตระกูลรวมไปถึงเทียนฉิงแห่งตระกูลสายเลือดสวรรค์ต่างพุ่งตัวเข้าไปโจมตีทันที!

คลื่นพลังกดดันรุนแรงนั้นมันทำให้คนทั้งหลายแทบไม่อาจหายใจได้

นี่มันคือพลังต่อสู้ของยอดคนระดับบรรพบุรุษ!

แม้ว่าตัวเทียนฉิงนั้นจะเป็นแค่อันดับสองแห่งตระกูลสายเลือดสวรรค์แต่กำลังของเขานั้นก็เทียบเคียงได้กับบรรพบุรุษของตระกูลอื่นๆ

มันรุนแรงมากพอที่จะจัดการเหล่าเต๋าบรรพกาลที่สูญสิ้นพลังแห่งกฎไป

คลื่นพลังรุนแรงทั้งสิบหกสายนั้นพุ่งทะยานขึ้นท้องฟ้ารุนแรงจนทำให้สีหน้าของผู้คนซีดขาว

เวลานี้เหล่าเจ้าฟ้าดินทั้งหลายต่างพุ่งตัวหนีไปไกลลิบ

แต่รอบๆ เขาแห่งถงเทียนนั้นมันยังมียอดฝีมือชาวมนุษย์อีกมากมายที่ตกในห้วงวิชาภาพลวง

หากศึกใหญ่นี้มันเริ่มขึ้นแล้วพวกเขาคงได้ตายอย่างไร้ที่กลบฝัง

เพียงแค่ว่าในวินาทีนั้นมันย่อมจะไม่มีใครคิดสนใจชีวิตน้อยๆ ทั้งหลายอีกต่อไป

เทียนชิงนั้นยืนนิ่งมองดูเรื่องราวด้วยมือไพล่หลัง

เพราะสภาพการณ์เช่นนี้แล้ว ตัวเขาย่อมจะไม่ต้องลงมือใดๆ เสียด้วยซ้ำ

แน่นอนว่าเขานั้นไม่ได้ประมาท!

การที่เยวี่ยเมิ่งลี่บรรลุเต๋าขึ้นมาเช่นนี้มันย่อมทำให้เผ่าเทวาได้ขึ้นครองอำนาจอีกครั้งเป็นแน่นอนแล้ว แต่คนที่เขากังวลที่สุดนั้นมันมิใช่เหล่าเต๋าบรรพกาลทั้งเก้าแต่เป็นตัวเย่หยวน!

เขารู้ดีว่าเผ่าเทวากำลังจะมายึดอำนาจกลับไป ตัวเย่หยวนย่อมจะไม่มีทางยอมมองดูเรื่องราวเฉยๆ เป็นแน่!

แต่จะอย่างไรเขาก็ไม่ได้เกรงกลัวมากมาย ด้วยไพ่ตายอย่างเยวี่ยเมิ่งลี่นี้เย่หยวนย่อมจะไม่มีปัญญาต่อต้านมากมาย

ทั้งสองฝั่งนั้นเตรียมพร้อมเข้าปะทะกันเต็มที่ปล่อยคลื่นพลังจนคลุมฟ้าคลุมดิน

แต่ในเวลานั้นเองที่มันกลับเกิดเรื่องประหลาดขึ้น!

เพราะในค่ำคืนมืดมิดนี้มันกลับมีเงาร่างสีขาวหนึ่งพุ่งตัวจากพื้นดินขึ้นสู่ชั้นเมฆ

เปรี๊ยะ!

เปรี๊ยะ! เปรี๊ยะ!

พริบตาต่อมามันก็เกิดสายฟ้าพลุ่งพล่านขึ้น!

เงาร่างนั้นพุ่งตัวขึ้นสูงไปเรื่อยๆ อย่างไม่มีท่าทีจะหยุดลง

พร้อมๆ กันนั้นสายฟ้าที่ปรากฏให้เห็นมันก็เริ่มเพิ่มจำนวนมากขึ้นจนถึงระดับที่น่ากลัว

เวลานี้พลังกดดันอันน่ากลัวของเต๋าสวรรค์นั้นมันได้กดทับคลื่นพลังของยอดฝีมือทั้งสิบหกไปสิ้น

ท้องฟ้านั้นมันเริ่มปั่นป่วนขึ้นมาเพราะการปรากฏตัวของคนผู้นี้

เทียนชิงนั้นเบิกตากว้างขึ้นก่อนจะร้อง “เย่หยวน! มัน… คิดจะทำอะไรกันแน่?”

ในฝั่งของเผ่ามนุษย์นั้นมันก็เกิดเสียงร้องโห่ขึ้นด้วยความดีใจ

“ท่านนักบุญฟ้าคราม!”

“ท่านคิดจะทำอะไรกัน? บนท้องฟ้าเวลานี้มันมีสายฟ้าทลายล้างมากมาย! หรือว่าท่านคิดจะสละชีวิต?”

“บนท้องฟ้าเวลานี้มันสุดแสนอันตรายแต่พลังงานวิญญาณเองก็ที่แสนที่จะหนาแน่น! เขา… เขาคงไม่ได้คิดจะบรรลุบนนั้นหรอกใช่ไหม?”

…

บนท้องฟ้าสูงนั้นมันเป็นพื้นที่อันตรายของนักยุทธทุกผู้คน

ยิ่งขึ้นไปสูง ความอันตรายก็ยิ่งจะมาก

แม้แต่จะเป็นเหล่าเต๋าบรรพกาลทั้งหลายเองพวกเขาก็ยังขึ้นไปได้แค่ประมาณหนึ่งล้านกิโลเมตรในเวลาปกติ

เพราะหากขึ้นไปสูงกว่าระดับนี้แล้วคนผู้นั้นจะต้องถูกสายฟ้าทลายล้างทำลายลงสิ้น!

และแน่นอนว่าเงาร่างที่พุ่งขึ้นไปนั้นมันมิใช่ใครนอกจากเย่หยวน!

ร่างของเขานั้นยังคงพุ่งขึ้นสูงไปเรื่อยๆ จนเวลานี้ขึ้นไปสูงหลายแสนกิโลเมตรแล้ว

แต่เขานั้นยังไม่มีท่าทีจะหยุดลงและพุ่งตัวขึ้นไปเรื่อยๆ

เวลานี้มันคือเวลาแห่งการกำเนิดแห่งเต๋าสวรรค์ เป็นเวลาที่เต๋าสวรรค์ปั่นป่วนที่สุด

เย่หยวนนั้นขึ้นมาสูงเช่นนี้มันย่อมจะทำให้เต๋าสวรรค์ปั่นป่วนโกลาหลหนักกว่าเก่า

บนท้องฟ้าเวลานี้มันมีสายฟ้าพุ่งผ่านไปมาอย่างพร้อมที่จะทำลายทุกสิ่ง

ตึง!

วินาทีเดียวกันนั้นมันก็มีสายฟ้าพุ่งลงมาจากด้านบนด้วยความเร็วเกินกว่าจะหลบพ้น

เวลานี้แม้แต่ตัวเทียนชิงก็ยังหน้าถอดสี

“เจ้าบ้านี่! รีบถอยเร็ว!”

เทียนชิงนั้นร้องสั่นออกมาอย่างไม่ต้องคิดใดๆ รีบทิ้งตัวห่างจากจุดที่เย่หยวนพุ่งขึ้นไป

เวลานี้ทั้งเจ็ดบรรพบุรุษและแปดเต๋าสวรรค์ที่เหลือต่างซีดขาวลงก่อนจะถอยหลังอย่างสุดตัว

หลินเฉาเถียนนั้นสั่นสะท้านตัวสะดุ้งตื่นขึ้นจากภาพลวง

เพราะสายฟ้าที่ตกลงมานั้นมันได้ทำลายวิชาแสงจันทร์ไร้สุดของเยวี่ยเมิ่งลี่ลงสิ้น!

เยวี่ยเมิ่งลี่จึงต้องปรากฏตัวขึ้นมาเมื่อแสงจันทร์ไร้สุดจบลงด้วยท่าทางเหนื่อยอ่อนไม่น้อย

เมื่อคนทั้งหลายได้เห็นมังกรสายฟ้านั้นสีหน้าของพวกเขาก็ซีดขาวและต่างพุ่งตัวหนีสุดชีวิต

การจะต่อสู้ใดๆ ไปในเวลานี้มันคงเท่ากับรนหาที่ตาย

ใครจะไปเดาได้วางสายฟ้าคลั่งด้านบนนั้นมันจะหล่นร่วงลงมาตรงไหนอีก

เพราะพลังของมันนั้น หากไปถูกโดนเข้าแล้วคงมีแต่ตายกับตาย

เหล่ายอดฝีมือชาวมนุษย์ทั้งหลายเองก็หลุดพ้นจากภวังค์ได้สติขึ้นมาตามๆ กัน

ไม่นานเย่หยวนก็ขึ้นไปถึงระดับหนึ่งล้านกิโลเมตร

ที่แห่งนี้มันเปี่ยมล้นไปด้วยพลังงานที่พุ่งเข้ามาใส่ร่างของเขาในทุกทิศ

ใช่แล้ว! เย่หยวนนั้นคิดจะบรรลุ

ตอนที่เขาสัมผัสได้ว่าการกำเนิดแห่งเต๋าสวรรค์เริ่มขึ้นพลังงานฟ้าดินปั่นป่วน เย่หยวนก็รู้ได้ทันทีว่านี่คงเป็นเวลาเหมาะสมที่สุดที่เขาจะใช้บรรลุ!

หากปล่อยให้การต่อสู้ของเหล่าบรรพบุรุษเผ่าเทวาและเต๋าบรรพกาลทั้งหลายเริ่มขึ้นคนทั้งหลายบนโลกหล้าคงต้องตกสู่ห้วงความทุกข์ทรมาน

กำลังของเย่หยวนคนเดียวนั้นมันไม่อาจจะหยุดคนทั้งหลายลงได้

เพราะฉะนั้นเขาจึงคิดยืมมือของเต๋าสวรรค์!

ระหว่างที่ตัวเขากำลังจะบรรลุขึ้นไปนั้น มันก็จะหยุดการต่อสู้ของคนทั้งหลายลงด้วย!

ตูม!

ทะเลจิตศักดิ์สิทธิ์ของเย่หยวนนั้นเปิดกว้างออกมารับพลังงานวิญญาณหนาแน่นรอบๆ กายเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง

สิบปีมานี้เย่หยวนนั้นได้บรรลุขึ้นอาณาจักรโอสถเต๋ามาแล้ว

เรื่องการซ่อมแซมทะเลจิตศักดิ์สิทธิ์หรือเส้นลมปราณนั้นมันไม่ได้ยากเย็นใดๆ

เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ…

สายฟ้าคลั่งนั้นมันพุ่งผ่านตัวเขาไปมาอย่างไม่หยุดยั้ง

แต่เย่หยวนไม่คิดสนใจ!

เย่หยวนนั้นปล่อยพลังจิตออกมาห่อหุ้มร่างกายของเขาไว้

ตึง!

สายฟ้าพุ่งผ่านจนทำให้จิตศักดิ์สิทธิ์ของเย่หยวนสั่นสะท้าน แต่ตัวเขานั้นกลับไม่มีบาดแผลใดๆ!

พลังของวิญญาณโกลาหลดั่งเดิมนั้นมันแข็งแกร่งจนน่ากลัว!

คนทั้งหลายได้แต่มองดูภาพตรงหน้านี้ด้วยความตกตะลึงอ้าปากค้าง

จากเดิมทีศึกของยอดคนที่จะตัดสินชะตาเผ่าพันธุ์มันได้กลายเป็นการแสดงเดี่ยวของเย่หยวนไปเสียแล้ว!