Unrivaled Medicine God – จอมเทพโอสถ - ตอนที่ 2552 ยอดนิยม!

“หากเจ้าหลอมโอสถฟื้นฟูเทพได้จริงมันก็ย่อมจะหมายความว่าเจ้าเก่งกาจกว่าราชครูผู้นี้ไปแล้ว! เป็นเช่นนั้นยกตำแหน่งให้เจ้าไปมันจะเป็นอะไรไปมากมาย?” หลินหลานยิ้มตอบกลับมา

เพราะว่าช่องว่างระหว่างโอสถสวรรค์ปรับฐานและโอสถฟื้นฟูเทพนั้นมันยิ่งใหญ่เกินกว่าที่จะเอาอะไรมาวัดเทียบ

แม้แต่ตัวเขาที่เป็นนักหลอมโอสถสวรรค์ระดับสองเองก็ยังไม่อาจจะหลอมโอสถฟื้นฟูเทพได้ แค่นั้นมันก็มากพอจะบอกถึงความยากแล้ว

ก็จริงที่ว่าเย่หยวนนั้นมีพรสวรรค์เหนือล้ำแต่ดูจากท่าทางการหลอมของเขาแล้วมันย่อมจะเห็นได้ชัดเจนว่านี่คือขีดจำกัดของเขา

ท่าทางเหนื่อยอ่อนของเขานั้นมันแสดงอย่างชัดเจนว่าความเข้ากันได้ยังเป็นปัญหาของเย่หยวน

ที่สำคัญมันยังมิใช่ปัญหาน้อยๆ

คิดจะหลอมโอสถฟื้นฟูเทพให้ได้ภายในห้าปีนั้นมันย่อมจะไม่มีทางเกิดขึ้น!

เวลานี้ตัวหลินหลานที่เปี่ยมแค้นนั้นจึงคิดอยากจะทำให้เย่หยวนฉิบหายเพียงอย่างเดียว

เพราะฉะนั้นเขาจึงตกลงเดิมพันกับเย่หยวนอีกครั้ง!

คนทั้งสองนั้นจึงได้ทำพันธะวิญญาณดั้งเดิมกันอีกครั้งต่อหน้าทุกผู้คน

เย่หยวนคนนี้มันช่างเป็นตัวการแห่งความโกลาหลอย่างแท้จริง!

“หึๆ ท่านราชครู ขอบคุณสำหรับตำแหน่ง!” เย่หยวนยิ้มเย้ย

หลินหลานที่ได้ยินก็หัวเราะตอบกลับมา “เจ้าภาวนาขอให้ตัวเองไม่ต้องอยู่ในมือของราชครูผู้นี้เสียเถอะ!”

พูดจบหลินหลานก็พาคนแขนขาดทั้งหลายเดินจากไป

เรื่องราวแสนใหญ่โตที่มีผู้เกี่ยวข้องมากหลายมันกลับต้องจบลงในสภาพนี้ แน่นอนว่าคนทั้งหลายจะต้องอ้าปากค้างไปตามๆ กัน

ถังหยูนั้นรีบเดินมาหาเย่หยวนและกล่าวขึ้น “ขอบคุณมากท่านพี่!”

เย่หยวนตอบกลับไป “เจ้านั้นเรียกข้าว่าท่านพี่แล้ว มีหรือที่ข้าจะปล่อยเรื่องของตระกูลถังไปเฉยๆ ได้? เอาเถอะ เวลานี้เจ้าก็บาดเจ็บมากเกินไปแล้ว รีบๆ กลับไปนอนรักษาตัวให้มันหายดีก่อน!”

แต่ถังหยูนั้นไม่คิดทำตามได้แต่ยืนอยู่ตรงนั้นด้วยสีหน้าเหมือนอยากจะพูดอะไรแต่ก็ไม่อาจจะพูดได้

เย่หยวนนั้นรู้ดีว่าเขาต้องการจะพูดอะไรออกมา เขาจึงยิ้มตอบไปก่อน “เจ้ากังวลว่าข้านั้นจะหลอมโอสถฟื้นฟูเทพไม่ได้?”

ถังหยูนั้นได้แต่ก้มหน้าต่ำก่อนจะพยักรับ

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “วางใจเถอะ แค่โอสถฟื้นฟูเทพมีหรือที่มันจะมาหยุดเย่หยวนคนนี้ลงได้?”

หลู่หยุนนั้นเดินขึ้นมาพูดเสริม “สหายหนุ่มเย่ เจ้านั้นก็จะปรามาสเกินไปแล้ว! โอสถฟื้นฟูเทพนี้มันเป็นโอสถที่แม้แต่นักหลอมโอสถสวรรค์ระดับสองยังหลอมไม่ได้ ข้าเกรงว่าเจ้าเองก็คงไม่อาจจะเรียนรู้มันได้สำเร็จในเวลาแค่ห้าปี!”

เย่หยวนที่ได้ยินต้องหัวเราะขึ้นมา “นักหลอมโอสถสวรรค์ระดับสอง? มิใช่ว่านักหลอมโอสถสวรรค์ระดับสองที่เก่งกาจนั้นมันเพิ่งจะพ่ายข้าไปมิใช่หรือ?”

คนทั้งหลายได้แต่หันมามองหน้ากันอย่างไม่อาจจะพูดกล่าวอะไรได้อีก

…

“เจ้าว่าอย่างไรนะ?! ราชครู… แพ้หรือ? นี่มัน… เป็นไปได้อย่างไร?” เมื่อองค์ชายใหญ่ได้ยินนั้นเขาก็แทบจะกระโดดลุกขึ้น

ข่าวนี้มันน่าตกตะลึงจนเกินไป

เมื่อคนใช้ผู้นั้นค่อยๆ เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นมาให้เขาฟังองค์ชายใหญ่ก็ได้แต่ต้องอ้าปากค้างไม่อาจพูดจาใดๆ ได้

เขานั้นต้องวางแผนการอย่างแยบยลปานใดกว่าที่จะยุให้ราชครูนั้นลงมือต่อตระกูลถังได้?

แต่สุดท้ายราชครูนั้นกลับพ่ายแพ้กลับมา!

ก่อนหน้านี้องค์ชายใหญ่นั้นคิดเสมอมาว่าตัวเองมีไพ่ใบสำคัญอยู่ในมือ

ในเมืองจักรพรรดินี้ ใครจะรอดจากมือของราชครูไปได้บ้างเล่า?

แต่ราชครูผู้นั้นกลับพ่ายแพ้ลง!

พ่ายแพ้อย่างย่อยยับ!

แผนการที่เขาสร้างขึ้นมาอย่างยากลำบากนั้นมันกลับพังลงง่ายๆ เช่นนี้

องค์ชายใหญ่นั้นได้แต่โบกมือไล่คนทั้งหลายให้ออกไปจากห้องพักสิ้น

จากนั้นมันก็ปรากฏชายแก่ในชุดสีเทาค่อยๆ เดินออกมาจากหลังม่าน

องค์ชายใหญ่นั้นถอนใจยาวกล่าวขึ้นมา “ช่างเถอะ! จะอย่างไรเสียราชครูท่านก็แตกหักกับไอ้สองไปแล้ว! ส่วนเย่หยวนนั้นมันก็ไม่มีทางใดจะเอาชนะพันธะห้าปีนี้ได้! ถึงเวลานั้นเราก็คงลงมือต่อไอ้สองได้อย่างสะดวกสบายอีกครั้ง! อาจารย์หยู ท่านคิดเห็นอย่างไร?”

ชายแก่คนนี้มีนามว่าหวงจ่าวหยู เป็นอาจารย์ขององค์ชายใหญ่

การต่อสู้ขององค์ชายทั้งสองนั้นแท้จริงแล้วมันคือการต่อสู้แย่งชิงอำนาจของสองยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศใหญ่

หวงจ่าวหยูกล่าวขึ้น “สัญญาห้าปีนั้นมันย่อมจะดีมากหากทางราชครูชนะ แต่เจ้าเองก็ต้องเผื่อไว้ในสถานการณ์ไม่คาดคิดด้วย!”

องค์ชายใหญ่นั้นผงะไปอย่างตกใจ “อาจารย์หยู มันไม่มีทางใช่ไหมเล่า? นักหลอมโอสถสวรรค์หนึ่งแต้มนั้นมันย่อมจะเป็นเรื่องไม่คาดฝันจริงแต่ความยากของโอสถสวรรค์ปรับฐานและโอสถฟื้นฟูเทพนั้นมันคนละชั้นกันเลย! แม้แต่ราชครูท่านเองก็ยังไม่อาจจะหลอมโอสถฟื้นฟูเทพขึ้นมาได้!”

หวงจ่าวหยูยิ้มตอบกลับไป “ก่อนหน้านี้มันก็ไม่มีใครเชื่อว่าเย่หยวนนั้นจะเอาชนะได้มิใช่หรือ? แล้วผลมันเป็นอย่างไรเล่า?”

องค์ชายใหญ่นั้นแทบต้องสำลักเมื่อได้ยิน

หวงจ่าวหยูกล่าวขึ้นต่อ “หากเจ้านั้นอยากจะเป็นจักรพรรดิจริงๆ แล้วเจ้าต้องคิดถึงความเป็นไปได้ทุกทางไม่ว่ามันจะน้อยนิดแค่ไหน มิใช่แค่ว่าขึ้นเป็นจักรพรรดิแล้วก็จบไป! อาณาจักรตะวันออกนี้มันมิใช่แดนสวรรค์ใด รอบๆ ตัวเรามันมียอดฝีมือมากมายที่หมายตาเราไว้ทั้งยังมีนิกายสวรรค์หยกแท้นั่นอีกด้วย หากพลาดไปเพียงก้าวแล้วอาณาจักรนี้ก็คงจบสิ้นกันเป็นแน่! เจ้าคิดว่าการเป็นจักรพรรดิมันง่ายหรือ? หลายปีมานี้ฝ่าบาทนั้นต้องทำการอย่างระมัดระวังที่สุดอยู่ทุกวี่วัน ไม่เช่นนั้นมีหรือที่ฝ่าบาทจะปล่อยให้พวกเจ้าทั้งสองได้มีเวลาเล่นแย่งชิงอำนาจกันเช่นนี้?”

องค์ชายใหญ่นั้นได้แต่ต้องเงียบปากลงเพราะความรู้สึกกดดันอันมหาศาลที่อยู่ตรงหน้า

แน่นอนว่าหากเทียบกับพ่อแล้ว พวกเขานั้นยังไร้ซึ่งประสบการณ์ใดๆ

เขานั้นก้มหัวลงต่อหวงจ่าวหยูก่อนจะกล่าวขึ้น “อาจารย์หยู ช่วยชี้แนะด้วย!”

หวงจ่าวหยูพยักหน้าออกมา “ข้าเองก็ไม่คิดว่าเย่หยวนนั้นจะชนะได้จริง แต่เย่หยวนคนนี้มันไม่ธรรมดา! เฒ่าหลู่หยุนมันมากเล่ห์แค่ไหน? มีหรือที่มันจะกล้าลงเดิมพันข้างที่แพ้แน่นอน? เจ้าอย่าได้ลืมไปว่าการเดิมพันของพวกเขามันคืออะไร! หากเย่หยวนนั้นเอาชนะขึ้นมาได้จริงๆ แล้วเขาก็อาจจะได้กลายเป็นราชครูอย่างแท้จริง! นักหลอมโอสถสวรรค์ที่หลอมโอสถฟื้นฟูเทพได้นั้นแม้แต่ฝ่าบาทเองก็คงไม่กล้าจะเสียมารยาทด้วยเป็นแน่!”

องค์ชายใหญ่นั้นหรี่ตาลงครุ่นคิดทันทีเพราะเขานั้นไม่ได้คิดถึงเรื่องนั้นมาก่อน

หากคำพูดของอาจารย์หยูเป็นจริงแล้ว เขาคงตกที่นั่งลำบากแน่!

“อาจารย์หยู เรื่องนั้น…” องค์ชายใหญ่กล่าวขึ้นอย่างระแวง

หวงจ่าวหยูจึงตอบกลับไป “เพราะฉะนั้น สิ่งที่เจ้าควรทำตอนนี้คือการไปสำรวจเรื่องของเย่หยวนผู้นี้! ยิ่งละเอียดเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น! รู้เขารู้เรารบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง!”

องค์ชายใหญ่นั้นพยักหน้ารับไปในทันที “เช่นนั้นแล้วเรื่องของไอ้สองเล่า?”

หวงจ่าวหยูกล่าว “เวลานี้จะอย่างไรคนที่กุมอำนาจจริงๆ มันก็กลายเป็นทูตของนิกายสวรรค์หยกแท้ทั้งหลายนั้นแล้ว! ต่อให้เจ้าจะได้ครองบัลลังก์ในวันหน้ามันก็คงไม่อาจจะข้ามหน้าพวกเขาได้! หากพวกเขาไม่พยักหน้ารับแล้วเจ้าก็จะไม่มีโอกาสใดๆ! เพราะฉะนั้นเจ้าต้องไปสร้างสัมพันธ์ที่ดีกับพวกเขาไว้! ด้วยความช่วยเหลือของพวกเขานั้นต่อให้จะเป็นฝ่าบาทเองก็คงต้องคิดหลายตลบหากจะทำอะไร! มีแต่ทางนี้เท่านั้นที่จะป้องกันการผิดพลาดได้!”

องค์ชายใหญ่นั้นเบิกตากว้างขึ้นมาด้วยความรู้สึกที่เหมือนได้เห็นเส้นทางที่จะไปต่ออย่างชัดแจ้ง!

…

ข่าวเรื่องความพ่ายแพ้ของราชครูนั้นมันย่อมจะกระจายไปทั่วทั้งเมืองอย่างรวดเร็ว!

ราชครูนั้นพ่ายแพ้ลง!

ราชครูนั้นกลับพ่ายแก่ผู้บรรลุสวรรค์!

ที่สำคัญไปกว่านั้นมันยังเป็นผู้บรรลุสวรรค์ที่มีความเข้ากันได้แค่หนึ่ง!

เรื่องราวนี้มันใหญ่โตอย่างไม่ต้องสงสัย

คนทั้งเมืองนั้นต่างเอาแต่พูดถึงเรื่องนี้ไม่ขาด

“พวกเจ้านั้นไม่รู้อะไร ทีแรกนะคนทั้งหลายคิดว่าเจ้าผู้บรรลุสวรรค์นั้นเป็นดั่งตัวตลก! แต่สุดท้ายเมื่อศิลามารดาก่อเมฆาเปล่งแสงออกมาพวกเขาต่างก็แทบลืมหายใจ!”

“นี่มันจริงหรือความเข้ากันได้แค่หนึ่งก็เก่งกาจได้ปานนั้น?”

“จริงแท้แน่นอน! คนเห็นเรื่องนี้กับตามากมายมันจะยังหลอกลวงกันได้หรือ? หึ โอสถสวรรค์ปรับฐานระดับเจ็ดขั้นกลาง! ข้าว่าตระกูลถังคงผงาดขึ้นมาแน่! แค่นับโอสถสวรรค์ปรับฐานนี้อย่างเดียวมันก็มากพอจะส่งให้ตระกูลถังนั้นกลายเป็นตระกูลที่ใหญ่ที่สุดในเมืองแล้ว!”

“เจ้าพูดเช่นนั้นมาข้าก็คงต้องแวะไปที่ตระกูลถังเสียหน่อยแล้ว!”

…

บนท้องถนนนั้นมันมีแต่ภาพเช่นนี้เกิดขึ้นทั่วทุกหนแห่ง

นักหลอมโอสถสวรรค์หนึ่งแต้มนั้นมันเป็นเรื่องที่เหลือจะเชื่อได้อยู่แล้ว

กอปรกับเรื่องที่เขาหลอมโอสถสวรรค์ปรับฐานระดับเจ็ดและยังเรื่องที่เขาเอาชนะราชครูหลินหลาน

จนอีกฝ่ายต้องก้มหัวขอโทษ ต่อให้จะอยากปิดเงียบอย่างไรมันก็คงกลายเป็นข่าวดัง!

ตระกูลถังนั้นกลายเป็นตระกูลที่มีชื่อที่สุดขึ้นมาในชั่วข้ามคืน

โอสถสวรรค์ปรับฐานที่เย่หยวนหลอมนั้นมันได้กลายเป็นโอสถสวรรค์ที่คนต้องการมากที่สุดในเมืองจักรพรรดิไป!

แต่ละเม็ดนั้นมันมีราคาสูงล้ำฟ้า!