Unrivaled Medicine God – จอมเทพโอสถ - ตอนที่ 2557 พ่อเจ้าจะกระทืบให้ตาย!
“ฮ่าๆ อาจารย์เย่ เลิกวางท่าเถอะ! โอสถสวรรค์ที่เจ้าฝึกฝนมาหลายปีนี้ข้ารู้ดีราวกับเป็นเรื่องของตนเอง อย่าว่าแต่โอสถฟื้นฟูเทพเลย แม้แต่โอสถสวรรค์ที่ระดับสูงขึ้นมาหน่อยนั้นเจ้าก็ยังไม่ได้แตะต้องมันด้วยซ้ำ ราชครูผู้นี้คงไม่ได้เข้าใจผิดไปเองใช่หรือไม่?” หลินหลานหัวเราะขึ้น
เย่หยวนพยักหน้ารับอย่างสบายใจ “ใช่แล้ว ข้านั้นศึกษาโอสถสวรรค์กว่ายี่สิบชนิดตลอดห้าปีนี้ พวกมันนั้นมีแต่เหล่าโอสถสวรรค์ระดับพื้นฐานสิ้น”
เรื่องนี้มันย่อมจะมิใช่ความลับใด!
เย่หยวนนั้นไม่คิดจะปิดบังมันมาตั้งแต่แรกแล้ว
เพียงแค่ว่าดูเหมือนทั้งองค์ชายใหญ่และหลินหลานนั้นจะทำเหมือนมันเป็นเรื่องใหญ่โต
แต่ว่าการที่เย่หยวนยอมรับออกมานั้นมันทำให้คนมากมายต่างเริ่มหมดความมั่นใจไปใหญ่
นักหลอมโอสถสวรรค์หนึ่งแต้มนั้นมันคงได้จบสิ้นกันลงตรงนี้แล้วหรือ?
ราชครูนั้นจะไม่ยอมปล่อยเย่หยวนไปแน่!
หลินหลานนั้นกล่าวขึ้น “มาถึงขั้นนี้แล้วเจ้าจะยอมรับชะตากรรมของตนเองได้หรือยัง?”
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “ทำไมไม่ให้ข้าลองหน่อยเล่า? บางทีข้าอาจจะบังเอิญหลอมมันขึ้นมาได้ก็ได้?”
หลินหลานหัวเราะขึ้น “บังเอิญ? มันไม่มีความบังเอิญในวิชาการโอสถ! แต่ละอย่างที่ทำนั้นมันต้องมาจากการฝึกฝนสิ้น! ห้าปีมานี้เจ้าไม่คิดจะฝึกฝนเรียนรู้โอสถฟื้นฟูเทพใด นี่ยังจะมีหน้ามาพูดถึงเรื่องบังเอิญใดอีก? ฝันไปเถอะ!”
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “ข้านั้นเป็นคนมากโชค บางทีข้าอาจจะหลอมได้จริงๆ ก็ได้”
หลินหลานยิ้มกว้างขึ้น “หม้อหลอมโอสถนั้นมันถูกเตรียมไว้แล้ว เจ้าไปลองเถอะ! แค่คนอย่างเจ้านี้หากหลอมโอสถฟื้นฟูเทพขึ้นมาได้จริงๆ ราชครูผู้นี้จะขอกลืนหม้อหลอมนั่นให้ดูเลย!”
เย่หยวนแสยะยิ้มขึ้นเมื่อได้ยิน “ท่านราชครู ท่านพูดเองนะ!”
หลินหลานตอบกลับมา “ราชครูผู้นี้พูดเอง!”
เย่หยวนยิ้มกว้างเดินตรงไปยังหม้อหลอมทันที
หลินหลานนั้นเตรียมการทุกอย่างไว้อย่างสมบูรณ์
สิ่งของที่จะใช้ในการหลอมนั้นมันถูกจัดเตรียมไว้สิ้น
เย่หยวนนั้นค่อยๆ หยิบเอาสมุนไพรสวรรค์ขึ้นมามองดูและหมุนมันเล่นอยู่ในมือ
เซี่ยหัวยิ้มเยาะขึ้น “อาจารย์เย่ เจ้าเคยได้ลองหลอมกลั่นกล้วยไม้หยกจันทรามาก่อนหรือไม่เล่า? ด้วยความเข้ากันได้น้อยนิดของเจ้านั้นมีหรือที่จะสำเร็จได้ในคราเดียว? ระวังๆ หน่อยเล่า หากทำพลาดขึ้นมามันคงจบสิ้นกันแน่แล้ว!”
เย่หยวนไม่คิดสนใจและยังคงเล่นกับกล้วยไม้หยกจันทราในมือต่อไป
กล้วยไม้หยกจันทรานั้นมันคือหนึ่งในส่วนประกอบหลักของโอสถฟื้นฟูเทพและยังเป็นสมุนไพรสวรรค์ระดับหนึ่งที่หลอมกลั่นได้ยากที่สุดอีกด้วย
ไม่หลอมมันให้ดีแล้วคุณภาพของโอสถสวรรค์ก็จะร่วงลงตาม
นักหลอมโอสถสวรรค์มากมายหลายคนตกม้าตายตั้งแต่ขั้นตอนแรกนี้ แน่นอนว่ามันย่อมจะไม่มีใครหลอมโอสถฟื้นฟูเทพขึ้นมาได้
การเล่นของเขานั้นมันกินเวลาไปถึงสิบห้านาที
เซี่ยหัวที่มองดูอยู่นานเริ่มไม่พอใจร้องลั่นขึ้น “ทำไมเล่า? คิดจะถ่วงเวลาหรือ? ต่อให้เจ้าจะถ่วงไปจนฟ้าดินเปลี่ยนสีมันก็ไม่มีทางใดที่เจ้าจะหลอมกลั่นมันได้!”
ตูม!
วินาทีเดียวกันนั้นเองที่มันได้เกิดลูกไฟขึ้นมาจนทำให้เซี่ยหัวต้องผงะ
เย่หยวนเริ่มลงมือหลอมแล้ว!
เมื่อเขาลงมือนั้นหัวใจของพวกถังหยูทั้งหลายก็แทบหยุดเต้นลง
นี่มันคือโอกาสเดียว!
พลาดทีคือจบกัน!
แต่พวกเขานั้นไม่อาจจะจินตนาการได้เลยว่าเย่หยวนที่ไม่เคยแตะต้องฝึกฝนโอสถฟื้นฟูเทพนั้นจะสามารถหลอมกลั่นสมุนไพรสวรรค์นี้ให้สำเร็จในครั้งแรกได้อย่างไร
ไม่ต้องไปพูดถึงอย่างอื่น เพียงแค่กล้วยไม้หยกจันทรานี้มันก็ยากเกินกว่ายากแล้ว
ส่วนด้านขององค์ชายรองที่ด้านบนนั้นเขายิ่งสั่นสะท้านไปทั้งกายด้วยความกังวล
การหลอมของเย่หยวนนี้จะตัดสินชีวิตของเขาด้วย
เขาจะกลับมาได้หรือสิ้นอำนาจลงมันก็ขึ้นอยู่กับการหลอมนี้!
หากเย่หยวนนั้นสามารถก้าวขึ้นมาแทนหลินหลานได้จริง เขาย่อมจะกลายเป็นผู้ทรงอำนาจในช่วงเวลาคับขัน!
แต่จู่ๆ ทางด้านหลินหลานก็ต้องร้องขึ้นมาด้วยตัวสั่น “ค-ความเข้ากันได้ของมันเพิ่มขึ้น! นี่… มันเป็นไปได้อย่างไรกัน?”
มิใช่แค่หลินหลานเท่านั้น คนทั้งหลายที่มาดูเรื่องราวเองก็สัมผัสได้
เย่หยวนนั้นมีความเข้ากันได้ที่มากขึ้นกว่าก่อนหน้า
แม้ว่าจะไม่ได้เพิ่มขึ้นมากมายแต่มันก็เพิ่มขึ้นจริง!
“บ้าน่า หรือว่าพวกเรามองผิดไป? ความเข้ากันได้มันจะเพิ่มได้อย่างไร?”
“เหมือนได้เห็นผีจริงๆ! เจ้าหมอนี่มันไม่รู้จักคำว่าปกติบ้างหรือ? ความเข้ากันได้แค่หนึ่งแต่กลับหลอมโอสถสวรรค์ได้! และเวลานี้ยังจะมาเพิ่มความเข้ากันได้ของตนขึ้นอีก!”
“เจ้าหมอนี่มันล้ำสวรรค์เกินไปจริง ถึงขั้นสามารถจะเพิ่มค่าความเข้ากันได้ขึ้นมาเช่นนี้!”
…
เสียงร้องอย่างตกตะลึงนั้นดังไปทั่วลาน เวลานี้คนทั้งหลายต่างยิ่งสนใจในตัวเย่หยวนมากขึ้น
ปาฏิหาริย์มากมายนั้นเกิดขึ้นเพราะเขาคนนี้ มันช่างเจิดจ้าอย่างแปลกประหลาด!
“อาจารย์ วิธีการเพิ่มความเข้ากันได้! หากท่านได้วิธีการนี้มาบ้างท่านจะต้องพัฒนาขึ้นได้อีกมากล้ำแน่!” เซี่ยหัวกล่าว
หลินหลานเองก็เบิกตากว้างขึ้นมาด้วยความโลภทันที
เขานั้นสนใจจริงๆ!
กล้วยไม้หยกจันทรามันค่อยๆ ถูกหลอมกลั่นออกไปทีละน้อยไม่ได้แสดงท่าทางจะไหม้มอดใดๆ ออกมา
กลับกัน วิชาการหลอมกลั่นดึงแก่นของกล้วยไม้หยกจันทราออกมานั้นมันกลับเรียกได้ว่าไร้ที่ติ ไม่เหมือนคนที่เพิ่งจะได้หลอมกลั่นมันเป็นครั้งแรกแม้แต่น้อย
เซี่ยหัวนั้นอ้าปากค้างออกมาอย่างไม่คิดอยากเชื่อ
“นี่มัน… เป็นไปได้อย่างไร? ม-มันไม่เคยแตะต้องกล้วยไม้หยกจันทรามาก่อนเลยมิใช่หรือ?”
หลินหลานเองก็ได้แต่ทำหน้าเหยเกออกมา
เย่หยวนนั้นหลอมกลั่นแก่นแห่งสมุนไพรสวรรค์ออกมาได้สมบูรณ์แบบ!
มันสมบูรณ์จนแม้แต่ตัวเขาก็ยังทำเช่นนี้ไม่ได้!
แต่ว่าเย่หยวนนั้นเพิ่งจะเคยแตะต้องกล้วยไม้หยกจันทราเป็นครั้งแรก!
ทำไม?!
ทำไมมันจึงสมบูรณ์ได้ขนาดนี้?
หรือว่าข่าวที่พวกเขาได้รับมามันจะผิดพลาด?
ไม่นานเย่หยวนก็หลอมกลั่นกล้วยไม้หยกจันทราจนเสร็จสิ้น
เขานั้นยกสมุนไพรสวรรค์ชิ้นที่สอง รากเขาแห่งฟูยูขึ้นมามองดูอีกครั้ง
ครั้งนี้มันไม่มีใครกล่าวว่าใดๆ เขาอีกต่อไป
คนทั้งหลายนั้นได้แต่เงียบปากมองดูวิชาของเย่หยวน
การหลอมกลั่นรากเขาแห่งฟูยูนั้นมันยากยิ่งกว่าการหลอมกลั่นกล้วยไม้หยกจันทรา
เย่หยวนนั้นต้องมองดูศึกษามันอยู่ถึงสามสิบนาทีก่อนที่จะเริ่มลงมือ
และยังคงลื่นไหลเหมือนเคย!
และสมุนไพรสวรรค์ชนิดต่อๆ ไปเย่หยวนก็จะยกมันขึ้นมาดูอยู่พักหนึ่ง
บ้างก็นาน บ้างก็เร็ว
แต่การหลอมกลั่นทุกครั้งนั้นมันกลับราบรื่นไม่มีที่ติ
คนทั้งหลายที่รอดูเรื่องตลกนั้นต้องอ้าปากค้าง!
ผัวะ!
เซี่ยหัวสะบัดมือลงใส่หน้าเสี่ยวฉีตบจนนางลอยลิ่วไป
เวลานี้เซี่ยหัวนั้นเดือดดาลอย่างถึงที่สุด เขาชี้หน้าด่าเสี่ยวฉีทันที “นางมารร้าย เจ้ากล้ามาโกหกต่อหน้าพ่อเจ้าหรือ! เจ้าบอกว่ามันไม่เคยจะแตะต้องสมุนไพรสวรรค์ของโอสถฟื้นฟูเทพมาก่อนตลอดห้าปี?”
เสี่ยวฉีนั้นถูกจบจนหน้าเบี้ยวมีทั้งเลือดและน้ำตาไหลนองหน้า
นางกล่าวขึ้นด้วยแรงที่มีเหลือทั้งหมด “ข้าน้อยนั้นจะกล้าหลอกลวงท่านได้อย่างไร? ข-เขานั้นไม่เคยแตะต้องมันมาก่อนจริงๆ!”
ตึบ!
เซี่ยหัวนั้นเตะร่างของเสี่ยวฉีเข้าที่อกก่อนจะร้องลั่นขึ้น “ไม่เคย?! ไม่เคย?! ไม่เคยหลอมมีหรือที่มันจะหลอมได้ราบรื่นปานนี้? พ่อเจ้าจะแตะเจ้าให้ตายเสียตรงนี้!”
เท้าแล้วเท้าเล่ากระหนำลงใส่ร่างของเสี่ยวฉีจนหน้านั้นเหลือกขาวไปพร้อมเลือดที่ไหนออกมาจากทุกทวาร ดูท่านางคงมิชีวิตได้อีกไม่นานแล้ว
แต่เซี่ยหัวก็ยังคงโกรธแค้น
“นางมาร กล้ามาหลอกลวงพวกเรา! พวกเจ้า! ลากตัวมันไป!” เซี่ยหัวนั้นร้องลั่นทหารใกล้ๆ
เมื่อถังหยูและพวกได้เห็นเช่นนั้นพวกเขาก็ได้แต่มองด้วยใบหน้าเรียบเฉย
ตระกูลถังนั้นดูแลเสี่ยวฉีอย่างดี แต่นางคนนี้กลับคิดหักหลังตระกูลถังไป
ความตายมันย่อมจะเป็นโทษที่เบาไปเสียด้วยซ้ำ
แต่ว่าพวกเขานั้นก็เข้าใจดีว่าเสี่ยวฉีไม่ได้โกหกใด!
เสี่ยวฉีนั้นตายอย่างไม่ยุติธรรม!
ห้าปีมานี้เย่หยวนนั้นไม่เคยจะแตะต้องสมุนไพรสวรรค์ทั้งหลายนั้นจริงๆ!
สมุนไพรสวรรค์ที่ตระกูลถังเตรียมไว้สำหรับโอสถฟื้นฟูเทพนั้นมันยังคงนอนกองอยู่ในโกดังเก็บของอย่างครบถ้วน ไม่เคยมีใครเข้าไปแตะต้องมัน!
พวกเขานั้นได้แต่หวังว่าเย่หยวนจะเอามันออกไปใช้บ้าง แต่ไม่ว่าจะรอสักเท่าไหร่มันก็ไม่เคยเกิดขึ้น!
เพราะฉะนั้นพวกเขาจึงมั่นใจได้ว่าครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เย่หยวนได้เห็นสมุนไพรสวรรค์ทั้งหลายนี้จริง!
แต่ว่ามันก็เพราะเรื่องนี้เองที่ทำให้พวกเขายิ่งตกตะลึงไปกว่าเก่า!
ห้าปีมานี้เย่หยวนไม่เคยจะแตะต้องสมุนไพรสวรรค์ทั้งหลายนั้น แต่เขานั้นกลับหลอมกลั่นพวกมันได้อย่างสมบูรณ์ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้ลอง
คนเราจะทำเรื่องเช่นนั้นได้อย่างไรกัน?
YOU MAY ALSO LIKE
