Unrivaled Medicine God – จอมเทพโอสถ - ตอนที่ 2707 ไม่มีพี่ไม่มีน้อง

อสูรอินทรีทองคนพี่นั้นสั่นสะท้านไปทั้งใจ!

พายุสิ้นโลกของเขานั้นกลับไม่อาจจะต้านทานพลังของดาบมังกรวสันต์ที่เย่หยวนใช้งานได้ แต่ละดาบของเย่หยวนนั้นมันแฝงไปด้วยพลังรุนแรงล้ำทำให้เลือดของเขาเหือดแห้ง

เป็นตอนนี้เองที่เขาได้เข้าใจถึงความน่ากลัวของสมบัติยอดหมอกอย่างแท้จริง!

เขานั้นรู้สึกราวกับว่าตัวเองกำลังรับมือกับยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนอยู่!

“สมบัติยอดหมอกนี้มันแข็งแกร่งเกินไป สู้ต่อไปเช่นนี้มันคงมีแต่ฉิบหาย! ถอยทัพ!”

เมื่ออสูรอินทรีทองคนพี่นั้นเห็นสภาพตรงหน้าเขาจึงรีบสั่งถอยทัพหนีกลับทันที

เมื่อเหล่านายกองพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำทั้งหลายได้ยินเช่นนั้นแล้วพวกเขาต่างก็ต้องอ้าปากค้างขึ้นมา

อสูรอินทรีทองคนพี่นั้นกลับถูกไล่ไป?

ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกนั้นกลับถูกนักยุทธพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำไล่ไป!

แน่นอนว่าเหล่าทหารย่อมจะเสียขวัญ

เพราะแม้แต่ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกยังหนีแล้วมีหรือที่พวกเขาจะสู้ได้อีก?

หลังจากเย่หยวนกลับลงมาช่วยแล้วมันจะยังต่างอะไรจากการไล่ประหารล้างบางอีก?

สิ่งที่อสูรอินทรีทองคนพี่นั้นฝึกฝนบ่มเพาะมาคือกฎแห่งลม ทำให้วิชาการเคลื่อนไหวของเขานั้นมันรวดเร็วเหนือล้ำมาก

พริบตาเดียวนั้นเขาก็หนีไปได้ไกลกว่าสิบกิโลเมตรแล้ว!

แต่จู่ๆ เขากลับรู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมาจนทำให้ขนลุกทั้งร่าง

เขานั้นใช้พลังของสายลมหักเปลี่ยนทิศทางที่มุ่งหน้าไปทันที

ครึม!

เกิดรอยแยกของแผ่นดินขึ้นมาเป็นทางยาวนับกิโลเมตรไม่ห่างจากตัวเขาไป

เมื่ออสูรอินทรีทองได้เห็นเช่นนั้นเขาก็แทบสิ้นสติไป

หากมิใช่เพราะว่าเขานั้นบ่มเพาะฝึกฝนกฎแห่งลมและมีวิชาการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วแล้วดาบนี้มันคงจะเอาชีวิตเขาไปได้ง่ายๆ!

เมื่อหันหลังกลับมามองดูเขาก็พบว่าเย่หยวนนั้นค่อยๆ เดินตามหลังเขามาไม่ไกลด้วยใบหน้าเย้ยหยัน

“ไอ้หนุ่ม ข้าไม่ต้องการหุบเขาสามเซียนนี้แล้ว! ถือเสียว่าเรื่องวันนี้มันไม่เกิดขึ้นแล้วกัน!” อสูรอินทรีทองคนพี่กัดฟันร้อง

เขานั้นอยากจะกลืนกินเย่หยวนลงไปทั้งตัวแต่สถานการณ์นั้นมันแข็งแกร่งกว่าจิตใจคน ตอนนี้เขาจึงมีแต่ต้องยอมแพ้เย่หยวนไปเท่านั้น

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “กลับคำเสียแล้วหรือ? ไหนว่าจะสับร่างข้าเป็นหมื่นๆ ชิ้นไงเล่า? ทำไม? ไม่แก้แค้นให้น้องแล้วหรือ?”

อสูรอินทรีทองคนพี่นั้นได้แต่ต้องร้องด่าในใจแต่กล่าวออกมาด้วยท่าทางนอบน้อม “เจ้าสองนั้นมันประมาทศัตรูของมันเอง ความแค้นนี้ข้าย่อมจะไม่ทวงถามใดๆ แล้ว! น้องชาย อย่าได้บังคับข้าให้มากเลย วันหน้าก็อย่าได้มายุ่งเกี่ยวกันอีกไม่ดีหรือ?”

แต่มีหรือที่เย่หยวนจะถูกหลอกได้ง่ายๆ เช่นนั้นเขายิ้มตอบกลับไป “ไม่มายุ่งเกี่ยวกัน? เจ้าคิดว่าข้าไม่มีสมอง? คิดอยากไปก็กลับไปได้ แต่ทำลายพลังบ่มเพาะของตัวเองทิ้งเสียก่อน”

อสูรอินทรีทองคนพี่ได้ยินเช่นนั้นเขาก็กล่าวขึ้นมาด้วยเสียงเย็นเยือก “เด็กน้อย อย่าได้บังคับข้าให้มากนัก! หากยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกคิดสู้จนตัวตายแล้วมันย่อมจะมิใช่สิ่งที่เจ้าจะรับมือได้ง่ายๆ!”

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “เช่นนั้นหรือ? ข้าอยากเห็นเหลือเกินว่าพลังฝีมือของยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกที่จนตรอกนั้นมันเก่งกาจแค่ไหน!”

“หึ! เจ้าบังคับข้าเองแล้ว!” อสูรอินทรีทองนั้นย่อมจะไม่ยอมแพ้ง่ายๆ เขาจึงได้ปลดปล่อยพลังออกมาอย่างรุนแรงอีกครั้งหนึ่ง

แต่ในเวลาเดียวกันนั้นเองที่มันได้มีลำแสงสีเหลืองอ่อนพุ่งออกมาจากป่าไม้ไกลออกไปด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อ

อสูรอินทรีทองคนพี่นั้นกำลังเตรียมตัวที่จะใช้ไม้ตายออกมาจึงไม่ทันได้สังเกตเห็นว่ามีเงาร่างหนึ่งพุ่งเข้าหา

ฉัวะ!

คอของอสูรอินทรีทองคนพี่นั้นถูกกัดจนขาดออกเลือดสาดไปทั่วบริเวณ

เมื่อถูกกัดลงที่คอเช่นนั้นร่างของอสูรอินทรีทองคนพี่ก็เหมือนหมดกำลังลงสิ้นนอนทิ้งตัวลงชักกระตุกกับพื้น และไม่นานร่างของเขามันก็หยุดขยับลงสนิท

เย่หยวนที่ได้เห็นนั้นเองก็ต้องหรี่ตาลงอย่างกังวล

เพราะสิ่งที่กัดคอของอสูรอินทรีทองจนตายในพริบตานี้มันคือเสือดาวสีเหลืองอ่อน!

เสือดาวตัวนี้มันมีคลื่นพลังที่สุดแสนรุนแรง มีพลังถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นกลางทีเดียว!

เสือดาวนั้นทิ้งร่างของอสูรอินทรีทองคนพี่ลงก่อนจะกล่าวขึ้นมาด้วยท่าทางผิดหวัง “ไอ้เจ้าโง่สองตัวนี้ แค่มนุษย์พลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำก็สังหารลงไม่ได้! ไร้ประโยชน์จริงๆ!”

ขณะที่พูดไปนั้นเลือดของอสูรอินทรีสองมันก็ยังคงหยดย้อยลงมาจากปากของเสือดาวทำให้เขายิ่งดูน่าหวั่นกลัว

จากนั้นมันก็เกิดเสียงขยับตัวปรากฏเงาร่างอีกหลายคนตามออกมาด้านหลัง และพวกเขาทั้งหมดนั้นต่างล้วนเป็นยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกกันสิ้น!

เย่หยวนหันไปมองหน้าคนทั้งหลายและพบว่ามันกลับมียอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกถึงเก้าคนปรากฏขึ้นมา!

สองในเก้านั้นมีพลังถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นกลางเสียด้วยซ้ำ!

และมุมที่คนทั้งเก้าปรากฏออกมานั้นมันก็แปลกประหลาดเพราะว่ามันล้อมปิดทางหนีของเย่หยวนไว้สิ้น

เสือดาวนั้นหันมามองเย่หยวนด้วยปากที่เบื้อนเลือด “ไอ้หนู ส่งสมบัติยอดหมอกมาแล้วฆ่าตัวตายเสีย!”

เย่หยวนที่ได้ยินก็ต้องหรี่ตาลงตอบกลับไป “ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกถึงเก้าคน! ไม่นึกเลยว่าพี่ๆ ทั้งเก้าของซั่วเหยียนนั้นจะร่วมมือกันในแผนครั้งนี้! หึๆ เป็นพี่ที่ดีเสียจริง!”

เย่หยวนนั้นคิดระวังทุกสิ่งอย่างเท่าที่ทำได้แต่สุดท้ายเขาก็มิใช่ผู้รู้อนาคต

เขานั้นเห็นได้ชัดเจนว่าการเดินทางครั้งนี้ของซั่วเหยียนมันต้องมีอันตรายแน่และคิดว่าเฮ่อเฟิงเป็นคนปล่อยข่าวแก่ศัตรู ไม่นึกฝันว่าแท้จริงแล้วมันกลับเป็นแผนการร่วมมือกันของพี่ๆ ทั้งเก้าของซั่วเหยียนที่ถึงขั้นส่งยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกออกมาเล่นงานเขา!

ซั่วเหยียนน้อยไม่ได้มีค่ามากพอให้คนทั้งเก้ามาร่วมมือกันจัดการ

คำอธิบายเดียวที่พอรับได้ก็ย่อมจะเป็นเพราะตัวเฮ่อเฟิงที่กังวลและคิดรวมกำลังของพี่น้องทั้งเก้าจัดการตัวอันตรายใหม่ออกไป!

ช่างเป็นแผนการที่ยิ่งใหญ่!

ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกทั้งเก้านั้นย่อมจะมิใช่ลูกน้องโดยตรงของราชาขาลเจิด ดูท่ามันคงเป็นกองกำลังส่วนตัวขององค์ชายทั้งหลาย

คนทั้งหลายนี้ลงมือกันอย่างหนักหน่วงเสียจริง

เสือดาวนั้นกล่าวขึ้นมา “ไอ้หนู เจ้ามันฉลาด! แต่ฉลาดไปก็ไร้ค่า! เพราะนายน้อยสามอยากให้เจ้าตาย!”

เสือดาวนี้ย่อมจะเป็นเสือแปดดาวที่เฮ่อเฟิงเคยกล่าวถึงแล้ว

เย่หยวนนั้นกังวลตัวเสือแปดดาวนี้มากเพราะว่าการที่เขาออกมาสังหารอสูรอินทรีทองก่อนหน้านี้มันได้แสดงให้เห็นว่าเสือแปดดาวตัวนี้มีวิชาการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วดั่งสายฟ้า

เสือแปดดาวนั้นเองก็บ่มเพาะวิชาเดียวกัน เขานั้นมีพลังกฎแห่งลมแต่มันเหนือล้ำกว่าสองอสูรอินทรีทองไปมาก

มันรวดเร็วจนถึงขั้นพลังกฎแห่งห้วงมิติ!

เพราะฉะนั้นเสือแปดดาวนั้นจึงรวดเร็วพอที่จะสังหารอสูรอินทรีทองคนพี่ก่อนที่อีกฝ่ายจะทันได้ตั้งตัวใดๆ

นอกจากนั้นแล้วมันยังมีหมาป่าศึกแสงม่วงที่เย่หยวนกังวลอย่างมาก

คนอื่นๆ นั้นมีคลื่นพลังในระดับไม่อ่อนแอไปกว่าสองอสูรอินทรีทองด้วย

พริบตาเดียวนี้เย่หยวนจึงได้เผชิญหน้ากับหายนะ

ซั่วเหยียนนั้นเป็นนักรบที่กล้าหาญอย่างมาก

เมื่อเห็นว่าสองอสูรอินทรีทองพ่ายลงไปแล้วเขาก็นำทัพไล่ล่าสังหารเหล่านายกองทั้งหลายไปทั่วทิศ

เมื่อเหล่านายกองทั้งหลายได้เห็นว่าสองอสูรอินทรีทองนั้นตายลงแล้วพวกเขาก็ย่อมจะไม่คิดสู้ใดๆ รีบวิ่งหนีกันไปคนละทิศละทาง

เมื่อซั่วเหยียนหันกลับมาเห็นว่าเย่หยวนนั้นถูกยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกถึงเก้าคนล้อมไว้รอบทิศเขาก็ต้องเบิกตากว้างขึ้นมา

“พี่เย่หยวน! ให้ข้าช่วยเถอะ!” พูดไปซั่วเหยียนก็พุ่งตัวเข้าไปหาเย่หยวนที่อยู่กลางวงล้อม

แต่เย่หยวนนั้นกลับร้องตอบกลับไป “ปล่อยข้าเถอะ เจ้ารีบหนีไป!”

มีหรือที่ซั่วเหยียนนั้นจะคิดฟังและหยุดเท้าลง?

แต่ในเวลานั้นเองที่มันกลับมีการเคลื่อนไหวอีกครึ่งในป่าทึบก่อนจะค่อยๆ เผยให้เห็นกองทัพใหญ่มาล้อมตัวซั่วเหยียนไว้

เมื่อซั่วเหยียนได้เห็นเช่นนั้นเขาก็ต้องอ้าปากค้างอย่างไม่อยากเชื่อสายตา

เขานั้นเห็นได้อย่างชัดเจนว่าทหารทั้งหลายของกองทัพนี้มันแข็งแกร่งกว่าทหารของหุบเขาสามเซียนไปมาก!

“ทำไมกัน?! ทำไมมันเป็นเช่นนี้?! พี่ๆ ข้าอยากให้ข้าตายมากขนาดนั้น?” ซั่วเหยียนนั้นหันไปถามเสือแปดดาว

เสือแปดดาวนั้นหัวเราะตอบกลับไป “นายน้อย ที่แห่งนี้มันคือเขาหมื่นอสูร! เสด็จพ่อของท่านเองนั้นก็สังหารพี่น้องไปมากมายกว่าจะขึ้นมาเป็นยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าวได้อย่างทุกวันนี้! ในป่านี้มันไม่มีพี่ไม่มีน้อง มีแต่การเข่นฆ่ากันเท่านั้น! ใครที่แข็งแกร่งกว่าก็ย่อมจะได้กลายเป็นราชา! ท่านนั้นเป็นภัยมากเกินไป เพราะฉะนั้นเหล่าพี่ๆ ของท่านจึงได้รู้สึกกังวล พวกเขาจึงตัดสินใจที่จะสังหารท่านก่อนท่านจะได้โตไปมากกว่านี้!”