Unrivaled Medicine God – จอมเทพโอสถ - ตอนที่ 2781 ดาบชี้ฟ้าเบิกทางเต๋าด้วยดาบนี้

ตอนที่ 2781 ดาบชี้ฟ้าเบิกทางเต๋าด้วยดาบนี้!
“พวกเจ้า เย่หยวนมีท่าทีสงบมากจนผิดปกติ หรือว่าเขาจะมีแผนสำรองอะไรอยู่?” หลังจากพวกเย่หยวนจากไปนั้นมารกระทิงก็อดกล่าวขึ้นไม่ได้

เพราะท่าทางของเย่หยวนนั้นมันสงบจนผิดปกติจริงๆ

ใครก็ตามที่ถูกทรยศเช่นนี้คงคับแค้นจนสุดใจ แต่เย่หยวนนั้นกลับนิ่งเงียบจนผิดปกติ

ตั้งแต่ต้นจนจบนั้นเขาทำท่าเหมือนมองดูเรื่องราวที่ไม่เกี่ยวข้องกับตน

เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายต่างเกรงเย่หยวนกันอยู่ไม่น้อย

เพราะไม่ว่าอย่างไรเสีย ท่าทางของเย่หยวนก็ทำให้หลายคนกังวลได้จริง

ต้าวหยุน ยิ้มตอบกลับไป “ท่านอย่าได้ลืมไปว่าคนที่ตัดเส้นทางของมันคือเต๋าสวรรค์มิใช่พวกเรา! คนที่ถูกสวรรค์ทอดทิ้ง ท่านคิดว่ามันจะมีโอกาสพลิกกลับมาได้หรือ?”

เมื่อคนทั้งหลายได้ยินเช่นนั้นพวกเขาก็สงบลงทันที

ใช่แล้ว สวรรค์ต้องการทำลายเจ้า เจ้าจะยังขืนคำสั่งสวรรค์ได้?

“ใช่! ไม่ว่าเขาจะเป็นยอดอัจฉริยะแค่ไหนมันก็ไม่มีใครอยู่เหนือสวรรค์ไปได้! จากวันนี้ไปมันจะมีแค่สี่ยอดแดนสวรรค์เท่านั้น!” เทียนลู่กล่าวขึ้นเสริม

…

ระหว่างทางกลับไปยังนิกายสวรรค์ยุทธมั่นนั้นมีแต่ความเงียบงัน

แต่สุดท้ายหลัวหยุนชิงก็ไม่อาจจะทนรับมันได้อีกต่อไป

“เย่หยวน เจ้าจะไปก็ไปเถอะ! ข้าจะสู้กับพวกมันให้จบเรื่องกันไป! ต่อให้กระดูกของข้าจะแหลกเป็นผงข้าก็ไม่ยอมออกจากดินแดนของนิกายสวรรค์ยุทธมั่นไปไหน!”

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “ท่านนั้นเพิ่งบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนมาได้กี่ปี? ต่อให้จะสู้จนกระดูกแหลกเป็นผงท่านก็จะหยุดยั้งพวกมันได้หรือ? ที่แห่งนี้ดูท่านดูเอาเถอะว่ามันเหลืออะไรบ้าง? ให้พวกมันไปแล้วจะเสียหายอะไรมากมาย?”

เพราะการต่อสู้ในครั้งนี้มันมีพื้นที่ของนิกายสวรรค์ยุทธมั่นเป็นสนามรบ

การต่อสู้ของจักรพรรดิเซียนมากมายรวมไปถึงการระเบิดตัวตายของแม่ทัพศึกแปดกองพล แน่นอนว่าสภาพของนิกายในตอนนี้มันย่อมจะเหลือแค่เศษซากปรักหักพัง

แต่หลัวหยุนชิงนั้นมีสายสัมพันธ์ที่แนบแน่นกับที่แห่งนี้

เวลานี้พวกเขาทำลายพันธมิตรโอสถลงได้และควรจะเป็นเวลาในการสร้างนิกายสวรรค์ยุทธมั่นขึ้นมาใหม่แต่จู่ๆ กลับจะถูกไล่ออกไปที่แดนสวรรค์ใต้ เรื่องนี้เขาย่อมจะยอมรับไม่ได้

แดนสวรรค์ใต้นั้นมันเล็กจนเกินไป

หากวัดกันที่ขนาดพื้นที่แล้วมันคงไม่ถึงหนึ่งในสี่ของแดนสวรรค์ทั้งหลาย

มีหรือที่หลัวหยุนชิงจะยอม?

เย่หยวน หรือว่าจิตใจอันเร่าร้อนของเจ้ามันได้พังลงพร้อมๆ เต๋ายุทธของเจ้าหรือ? หากเราร่วมมือร่วมแรงกันจริงๆ มันก็ไม่แน่ว่าจะแพ้หรอกนะ!”

เย่หยวนมองหน้าหลัวหยุนชิงก่อนจะกล่าวขึ้น

“พี่หลัว ต่อให้เราจะฟื้นนิกายสวรรค์ยุทธมั่นขึ้นมาแล้วจะได้อะไร? ต่อให้นิกายสวรรค์ยุทธมั่นจะปกครองห้ายอดแดนสวรรค์เหมือนพันธมิตรโอสถได้แล้วมันทำไม? ที่แห่งนี้มันเป็นแค่บ้านนอกหลังเขาเท่านั้น! หรือว่าสายตาของท่านมันจำกัดอยู่แค่ที่นี่แล้ว?”

“คนของห้านิกายสวรรค์เรานั้นสงสัยเสมอว่าทำไมโฉปู้ฉุนผู้เก่งกาจล้ำฟ้าคนนั้นวันหนึ่งกลับหายตัวไป วันนี้ข้าจะบอกความจริงท่านให้ เขานั้นเดินทางออกไปยังทะเล! เขานั้นรู้ดีว่าหากอยู่ในทวีปพิรุณใสต่อไปแล้วเขานั้นจะไม่ต่างอะไรจากกบที่นั่งมองกะลาครอบหัว! ท่านไม่คิดอยากไปดูโลกภายนอกบ้างหรือ?”

หลัวหยุนชิง หน้าเปลี่ยนสีไปทันทีที่ได้ยินก่อนจะร้องขึ้น “เจ้ามั่นใจได้…”

เย่หยวนตอบสวนไปทันที “เพราะข้าได้เห็นปราณดาบที่เขาทิ้งไว้ในทะเล!”

หลัวหยุนชิงสั่นสะท้านไปทั้งใจ ที่แท้แล้วท่านโฉนั้นกลับเดินทางออกทะเลไป!

“แต่… นิกายสวรรค์ยุทธ์มั่นเรา…”

เย่หยวนกล่าวขึ้นมาขัดอีกครั้ง “เต๋าของนิกายสวรรค์ยุทธมั่นมันย่อมจะต้องสืบทอดกันต่อไป! ถือว่าเห็นแก่หน้าท่านเจ้านิกายและผู้อาวุโสเหอ! แต่ว่ามันมิใช่ตอนนี้! ตอนนี้อวดดีไปมันก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา!”

หลัวหยุนชิงนั้นมองหน้าเย่หยวนก่อนจะกล่าวขึ้น “เจ้า… บ้าน่า! เส้นทางยุทธของเจ้ามันถูกเต๋าสวรรค์ตัดลงแล้ว!”

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “ชะตาของข้านั้นอยู่ในมือข้า มิใช่สวรรค์ที่จะมากำหนด!”

…

ในวันนี้นิกายสวรรค์ยุทธมั่นทั้งหมดได้ย้ายลงใต้ไป

แต่ถึงจะบอกว่าทั้งนิกายมันก็ไม่ได้มากมายอะไร

แต่ว่าด้วยเรื่องที่เย่หยวนสังหารหลี่ฉางเซิงด้วยดาบเดียวนั้น

มันได้ทำให้ศิษย์เก่าของนิกายสวรรค์ยุทธมั่นทั้งหลายกลับมารวมตัว

หวู่เฉิงเฉา หลินหลาน เหวินจิงซวนทั้งหลายนั้นต่างรอดออกไปได้เพราะว่าค่ายกลร้อยพิษที่เย่หยวนใช้

เวลานี้เมื่อได้ยินว่าเย่หยวนกลับมาแล้วพวกเขาย่อมจะเดินทางกลับมาที่นิกาย

นอกจากพวกเขาทั้งหลายนั้นแล้วมันยังมีศิษย์ของนิกายสวรรค์ยุทธมั่นอีกกว่าสามร้อยคนที่กลับมาด้วย

แต่นิกายสวรรค์อื่นๆ ทั้งสี่นั้นไม่ได้โชคดีเท่า

ต่อให้จะรวมทั้งสี่นิกายสวรรค์แล้วคนที่กลับมามันก็มีไม่ถึงสองร้อยคน

คนกว่าห้าร้อยนั้นคือกองกำลังที่เหลือรอดของดินแดนสวรรค์ห้าแสงอันยิ่งใหญ่

แต่เพราะดินแดนอื่นๆได้แสดงท่าทีปฏิเสธผู้บรรลุสวรรค์ขึ้นอย่างรุนแรงทำให้เหล่าผู้บรรลุสวรรค์นับพันๆ คนได้เดินทางไปกับห้านิกายสวรรค์สู่แดนสวรรค์ใต้

หลังจากนั้นต้าหวงเองก็ได้บอกลาเขาหมื่นอสูรและเข้าร่วมแดนสวรรค์ใต้ไป

ตอนนี้ในแดนสวรรค์ใต้นั้นมันมีพวกหลัวหยุนชิงทั้งสามจากพันธมิตรเลือด นักบุญสูงแห่งแดนสวรรค์ใต้ทั้งสี่และนักบุญสูงผู้บรรลุสวรรค์ทั้งสองพร้อมเย่หยวนและต้าหวง นับๆ รวมแล้วพวกเขานั้นมีจำนวนนักบุญสูงถึงสิบเอ็ดคน!

หากดูแค่ตัวเลขแล้วมันย่อมจะไม่น้อยเลย

เพียงแค่ว่าคนทั้งหลายนั้นเพิ่งจะบรรลุขึ้นมาได้ไม่นานทำให้ไม่มีใครเก่งกาจพอจะต่อสู้ได้จริง

คนที่จะเรียกว่าเป็นขุมกำลังได้นั้นมันคงมีแค่ต้าหวงเท่านั้น

เพราะจริงๆ แล้วคนที่เหล่ายอดฝีมือของห้ายอดแดนสวรรค์เกรงใจนั้นมันก็มีแค่ต้าหวงเท่านั้น

ไม่เช่นนั้นแล้วการย้ายถิ่นฐานครั้งนี้มันคงไม่ราบรื่นนัก

แต่ว่าเรื่องอื่นใดมันก็ไม่สำคัญอีกแล้ว

เมื่อมาถึงแดนสวรรค์ใต้นั้นเย่หยวนก็เดินไปนั่งลอยตัวอยู่กลางทะเลทันที

พร้อมๆ กันนั้นมันก็ปรากฏตราหยินหยางหมุนวนอยู่บนหัวเย่หยวน

ภาพนี้มันเหมือนคนที่กำลังทำความเข้าใจฟ้าดิน

“ไอ้หนู เจ้าแน่ใจแล้ว? ทำเช่นนี้มันมีแต่จะตายกับตายนะ!” หมี่เทียนกล่าวขึ้นเตือน

เย่หยวนตอบกลับไป “เต๋านั้นคนเราสร้างขึ้นมา มันมิใช่สิ่งที่สวรรค์มอบให้! ชีวิตข้านั้นตั้งแต่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์มาข้าเดินทางฝืนสวรรค์มาตลอด! ยอดเต๋าแตกสลายข้าก็จะใช้เต๋าโอสถก้าวขึ้นมาจนถึงเต๋าพระเจ้า! ตอนที่มหาพิภพถงเทียนถูกใครหลอมจนปิดทางขึ้นสวรรค์ไป ข้าก็ได้สร้างวรยุทธบ่มเพาะของตัวเองขึ้นมาเปลี่ยนเต๋าให้ทำลายฟ้าดินลงได้! บนสามสิบสามสวรรค์นี้ก็เช่นกัน ในเมื่อเต๋าสวรรค์นั้นไม่ยอมรับข้า ข้าก็จะขอยกดาบชี้ฟ้าเบิกทางเต๋าของข้าด้วยดาบนี้!”

ตูม!

พูดไปเย่หยวนก็ระเบิดภพโกลาหลลงอย่างรุนแรง!

คลื่นพลังรุนแรงจนน่าขนลุกกระแทกออกมารอบๆ ตัว

ในวินาทีนี้เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายต่างต้องหันหน้าไปมองทะเล

หลัวหยุนชิงนั้นหน้าซีดขาวลงทันที

“ช่างเป็นพลังโลกที่รุนแรงนัก! เย่หยวนทำลายโลกใบน้อยของตัวเองลง นี่เขา… เขาคิดจะทำอะไรกันแน่?”

โลกใบน้อย! นี่มันคือรากฐานพลังของผู้บ่มเพาะ!

หากโลกใบน้อยพังทลายลงมันก็เท่ากับความพิการ!

แต่เย่หยวนนั้นกลับทำลายโลกใบน้อยของตัวเองลง!

เรื่องนี้มันย่อมจะทำให้คนทั้งหลายต้องอ้าปากค้าง

ต้าหวงนั้นเข้าใจยอดเต๋าได้ลึกล้ำกว่าใครๆ แต่นั่นทำให้เขานั้นสามารถสัมผัสได้ถึงวิกฤตตรงหน้าได้ชัดเจนกว่าใคร

“อาจารย์เย่…ท่านคิดจะสร้างขึ้นใหม่หลังจากทำลาย! แต่…เต๋าสวรรค์จะยอมรับหรือ?” ต้าหวงนั้นร้องขึ้นมา

เย่หยวนนั้นทุ่มแรงกายแรงใจและทรัพยากรมากมายกว่าจะฟูมฟักภพโกลาหลมาได้จนถึงวันนี้

หากจะถามว่าเต็มใจไหมเขาย่อมจะไม่มีทางเต็มใจทำลาย!

แต่เวลานี้เขากลับลงมือต่ออย่างไม่ลังเลอีก!

บนโลกนี้มันย่อมจะมียอดอัจฉริยะที่ไม่ได้รับการยอมรับจากเต๋าสวรรค์!

คนที่ถูกเต๋าสวรรค์ตัดเส้นทางการบ่มเพาะไปนั้นมันไม่ได้มีแค่เย่หยวน

สามสิบสามสวรรค์นั้นกว้างใหญ่ปานใด มียอดอัจฉริยะมากมายแค่ไหน!

มันย่อมจะมียอดอัจฉริยะที่แม้แต่สวรรค์ยังไม่ยอมรับเกิดขึ้นมาได้บ้าง

และเหล่ายอดอัจฉริยะทั้งหลายนั้นก็ย่อมจะไม่มีใครยอมรับว่าอนาคตของตัวเองจบลงแล้ว

เพราะฉะนั้นพวกเขาจึงได้พัฒนาเต๋าหนึ่งขึ้นมา เต๋าที่ต่อต้านสวรรค์!

แย่งชิงเอาชะตามาจากสวรรค์ ต่อต้านพลังแห่งสวรรค์!

ภพโกลาหลของเย่หยวนนั้นมันพังทลายลงแต่พลังของมันไม่ได้จางหายไป มันค่อยๆ ไหลเข้าไปในตราหยินหยางบนหัวของเย่หยวนแทน

ตราหยินหยางนั้นมันค่อยๆ หมุนวนพร้อมกลืนพลังมหาศาลเข้าไป

พร้อมๆ กันนั้นมันก็เกิดเงาดาบตั้งขึ้นมาบนตราหยินหยางชี้ตรงสู่ท้องฟ้า!

ครืน! ครืน!

บนท้องฟ้านั้นมันตอบสนองกลับมาด้วยเมฆดำและสายฟ้าแลบออกมาไม่หยุดยั้ง

ราวกับว่าวินาทีนี้มันเป็นวินาที่ที่โลกหล้าจะแตกสลายลง!

……………….