Unrivaled Medicine God – จอมเทพโอสถ - ตอนที่ 2886 เลี้ยงดูสุดกำลัง

ตอนที่ 2886 เลี้ยงดูสุดกำลัง!
“เฉียชิงน้อยคนนี้มันต้องบรรลุอาณาจักรเจ้าโลกได้แน่! เฉียชิงใหญ่เองก็มีโอกาสสูงมากที่จะบรรลุเจ้าโลกขึ้นไปได้!”

“ข้าได้ยินมาว่าทางตระกูลได้ปล่อยให้เฉียชิงน้อยนั้นเจ้าไปศึกษาศิลาโลหิตโกลาหลแล้วด้วย! มันย่อมจะหมายความว่าทางวิหารโลหิตเทวานั้นให้ค่ากับเขามาก!”

“แน่นอนว่าเจ้าเด็กคนนี้มันมากพรสวรรค์! หลังจากที่มันบรรลุเจ้าโลกได้แล้วข้าว่าเขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์คงไม่อาจจะหยุดมันลงได้แน่!”

…

คนสองคนที่มีนามว่าเฉียชิงผงาดขึ้นมาพร้อมๆ กันด้วยฝีมือที่เหนือล้ำทั้งคู่ แน่นอนว่ามันย่อมจะทำให้เผ่าเลือดทั้งหมดต้องตกตะลึง

เรื่องนี้มันได้กลายเป็นตำนาน

เพราะฉะนั้นคนทั้งหลายจึงได้เรียกหยางชิงที่มีพลังบ่มเพาะสูงกว่าว่าเฉียชิงใหญ่และเรียกเย่หยวนที่มีพลังบ่มเพาะต่ำกว่าว่าเฉียชิงน้อย

การปรากฏตัวของสองว่าที่เจ้าโลกนั้นมันทำให้ทั้งเผ่าเลือดตื่นเต้นกันอย่างมาก

หยางชิงนั้นเองก็เก่งกาจแต่ว่าเย่หยวนนั้นได้กลายเป็นดาวเด่นของทั้งเผ่าเลือดไปแล้ว

เพราะขณะที่ทางทวีปสวรรค์แรกเลี้ยงดูเจ้าโลกรุ่นใหม่ๆ อยู่นั้นมีหรือที่เผ่าเลือดจะไม่คิดเลี้ยงดูเจ้าโลกคนใหม่เลย?

ตราบเท่าที่มันมีเจ้าโลกมากพอแล้วเขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์มันก็ย่อมจะมิใช่ปัญหาอีกต่อไป

สู้ด้วยเทคนิคไม่ได้ก็ใช้จำนวนเข้าสู้แทน

ส่วนเรื่องของศึกมหานครฉีใต้นั้นมันก็แค่การประลองมือเท่านั้น

เผ่าเลือดทั้งหลายนั้นไม่ได้กลัวจะตายและไม่เสียดายชีวิตทหารเลว

สิ่งที่พวกเขาสนใจนั้นคือการหายอดอัจฉริยะที่มีโอกาสบรรลุเจ้าโลกต่างหาก

อย่างการคัดเลือกร้อยบุตรนี้มันก็เพื่อสร้างการแข่งขันที่รุนแรงในเผ่าทำให้เหล่ายอดอัจฉริยะทั้งหลายได้ขัดเกลาและมีโอกาสบรรลุเจ้าโลกในที่สุด

ตอนนี้ภายในวิหารโลหิตเทวานั้นเองมันก็มีภาพที่ไม่อยากเชื่อเกิดขึ้นเช่นกัน

“ยินดีด้วยหวังจั่ว! ยินดีด้วยจริงๆ หวังจั่ว! เผ่าเลือดเราจะได้มียอดคนถือกำเนิดขึ้นอีกแล้ว!”

“เฉียชิงน้อยนั้นมันเจิดจ้าอย่างไม่อาจเอาอะไรมาหยุดได้เลย! ด้วยพลังสายเลือดของมันนั้นการขึ้นไปถึงอาณาจักรเจ้าโลกคงมิใช่เรื่องยากเลย!”

“เจ้าหมอนี่มันคือยอดคนที่จะก้าวข้ามยุคสมัย! เผ่าเลือดเราช่างยิ่งใหญ่นัก!”

“ยอดอัจฉริยะเช่นนี้ปรากฏตัวขึ้นมันย่อมจะเป็นสัญญาณว่าเผ่าเลือดเราอีกไม่นานคงได้ปกครองทุกสวรรค์แล้ว!”

…

ในวิหารโลหิตเทวานั้นเหล่ามหาจักรพรรดิทั้งหลายต่างร่ำร้องขึ้นมาอย่างตื่นเต้นดีใจ

การปรากฏตัวขึ้นของเย่หยวนนี้มันเหมือนการปรากฏตัวขึ้นของผู้นำคนใหม่

ตัวตนเช่นนี้มันไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อน

แม้แต่หวังจั่วนั้นเองก็ยังไม่ได้เหนือล้ำฟ้าดินขนาดนี้!

ก่อนที่หวังจั่วจะขึ้นมาเป็นยอดคนสูงสุดนี้เขาเองก็ย่อมจะมีคู่แข่งไม่น้อย

แม้ว่าสุดท้ายคู่แข่งของเขานั้นจะถูกเขาเอาชนะมาได้ในที่สุดแต่หากจะถามว่าเขาไร้เทียมทานในรุ่นตัวเองไหมมันก็คงตอบได้ยาก

คนที่ไร้เทียมทานในรุ่นเดียวกันนั้นมันคงมีแต่เจ้าสำนักคนสุดท้ายของวังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกต!

แต่เย่หยวนคนนี้เป็นยอดอัจฉริยะในระดับนั้น!

ตัวตนเช่นนี้ปรากฏขึ้นมามันย่อมจะหมายถึงชัยชนะที่ค่อยๆ ปรากฏขึ้นของเผ่าเลือด

คนทั้งหลายนั้นต่างยินดีไปกับมัน

“หึๆ เสี่ยวเฟยเจ้าทำได้ดีมากทีเดียว! จากนี้ไปเจ้าได้สิทธิไปศึกษาศิลาโลหิตโกลาหลสิบวัน!” หวังจั่วหัวเราะลั่นขึ้นมา

เสี่ยวเฟยนั้นต้องสั่นสะท้านไปทั้งกายเมื่อได้ยินเช่นนั้น!

ศิลาโลหิตโกลาหลนั้นมันคือสิ่งที่เขาต้องการเป็นเป้าหมายของเขามานาน!

วันนี้เขาจะได้รับโอกาสนั้นแล้ว!

หวังว่าหลังจากเข้าไปศึกษาศิลาโลหิตโกลาหลแล้วตัวเขาจะมีโอกาสบรรลุเจ้าโลกบ้าง!

ถึงตอนนั้นจะกลับไปเย้ยหยันพวกทูตโลหิตคนอื่นๆ ให้สาสมใจ!

“ขอบพระคุณท่านหวังจั่ว!” เสี่ยวเฟยตอบกลับไป

หวังจั่วพยักหน้ารับก่อนจะหันไปหาเยียหวู่กวย “หวู่กวย เฉียชิงมันนั้นคงต้องฝากเจ้าดูแลด้วยแล้ว! เจ้าต้องดูแลความปลอดภัยของเขาให้ดี! แต่อย่าให้เขากลายเป็นไข่ในหินเล่า เข้าใจไหม?”

เยียหวู่กวยพยักหน้ารับตอบกลับไป “ท่านหวังจั่ววางใจเถอะ หวู่กวยรู้ดีว่าต้องทำอย่างไร!”

เรื่องการเลี้ยงดูเย่หยวนนั้นวิหารโลหิตไม่คิดปิดกั้นใดๆ เขา

วิหารโลหิตนั้นเปิดทรัพยากรทุกอย่างให้เย่หยวนเข้าถึงได้ตามต้องการ!

สิ่งใดที่ให้ว่าที่เจ้าโลกได้ตัวหวังจั่วก็ไม่คิดจะงก!

เพราะฉะนั้นเย่หยวนจึงได้โอกาสที่จะเข้าไปศึกษาศิลาโลหิตโกลาหล

เพราะแม้แต่มหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์ขั้นสุดอย่างเสี่ยวเฟยนั้นยังได้เวลาศึกษาแค่สิบวัน แค่นี้มันก็ชัดเจนบอกจะบอกแล้วว่าเวลาการเข้าถึงศิลาโลหิตโกลาหลมันล้ำค่าแค่ไหน

แต่เย่หยวน จักรพรรดิเซียนตัวน้อยคนนี้ หวังจั่วกลับให้เวลาเขาถึงหนึ่งเดือนเต็ม!

เพียงแค่ว่าหวังจั่วนั้นคงไม่คิดฝันว่ายอดอัจฉริยะที่เขาตัดสินใจเลี้ยงดูสุดกำลังนั้นจะเป็นเย่หยวนที่เขาเกลียดชังอย่างสุดขั้วหัวใจ!

…

เย่หยวนในตอนนี้กำลังยิ้มกว้างอย่างสะใจ!

เผ่าเลือดนั้นมีสมบัติที่ทำให้แม้แต่เขายังแทบลมจับ!

สมบัติธรรมชาติมากมายถูกจัดเรียงไว้ในคลังของวิหารโลหิตเทวาเยอะจนแม้แต่เย่หยวนยังมองไม่ออกว่ามันมีเท่าไหร่

ในหมู่พวกมันนั้นมีของหลายอย่างที่เป็นของเฉพาะถิ่นพบเจอได้แต่ในทวีปทั้งสองที่เหลือไม่อาจจะหาได้บนทวีปสวรรค์แรกเลย

เย่หยวนนั้นเคยได้เห็นของพวกนี้แค่จากในคู่มือภาพร้อยสมุนไพร

แต่ตรงหน้าเขานี้มันกลับมีพวกมันมากมาย!

เย่หยวนเองก็ไม่คิดเกรงใจยกมือขึ้นมาหยิบสมุนไพรสวรรค์ทั้งหลายลงแหวนไป

คนเฝ้าคลังที่ได้เห็นเช่นนั้นต้องผงะไป

เพราะเจ้าหมอนี่มันก็ช่างไม่รู้จักคำว่าเกรงใจ เอาแต่ของดีๆ ไปสิ้น!

แต่คิดไปคิดมาเขาก็โล่งใจด้วย

เพราะหากแลกกับเจ้าโลกได้แล้วสมบัติธรรมชาติพวกนี้มันจะยังมีค่าใด?

“วางใจเถอะน่า หลังจากข้าบรรลุเจ้าโลกแล้วข้าจะกลับมานำเผ่าเลือดเรายึดครองทุกสวรรค์แน่นอน! ถึงตอนนั้นเจ้าคงไม่ต้องมาสนใจของพวกนี้แล้ว!” เย่หยวนหันไปกล่าว

คนเฝ้าคลังได้ยินก็ยิ้มตอบ “หึๆ เช่นนั้นข้าจะรอดูวันนั้นแล้วกัน!”

คนเฝ้าศาลาฝากสมบัติของเผ่าเลือดนั้นมันย่อมจะไม่ได้อ่อนแอ

เขานั้นเป็นถึงมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์!

หลังจากเก็บสมุนไพรสวรรค์ออกมาเต็มมือแล้วเย่หยวนก็เดินไปหยิบผลึกสวรรค์มากอีกกองใหญ่ก่อนจะมุ่งหน้าไปสระโลหิตต่อ

สระโลหิตของวิหารโลหิตเทวานั้นมันเล็กกว่าของที่เมืองมหาจักรพรรดิเลือดสวรรค์สัมบูรณ์มาก

แต่เย่หยวนนั้นสัมผัสได้ชัดเจนว่าคุณภาพของแก่นเลือดกำเนิดในที่นี้มันรุนแรงกว่าสระโลหิตที่เมืองมหาจักรพรรดิเลือดสวรรค์สัมบูรณ์หลายเท่าตัวนัก!

โชคดีจริงๆ!

เมื่อเย่หยวนเข้ามาถึงสระโลหิตนี้เหล่าร้อยบุตรคนอื่นๆ ก็ต้องผงะไป

เพราะตอนนี้แก่นเลือดกำเนิดในสระโลหิตมันถูกเย่หยวนสูบเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง

จนทำให้หน้าของพวกเขาเขียวดำขึ้นมาอย่างเคร่งเครียด

“ฉิบหาย นี่เจ้าจะไม่ให้คนอื่นได้บ่มเพาะเลยหรือ?”

“เวร เจ้าเอาสมบัติไปเองหมดสิ้น! จะพอใจได้หรือยัง?”

“พ่อเจ้าต้องเสี่ยงตายแค่ไหนกว่าจะได้ตำแหน่งร้อยบุตรมา ต้องลำบากยากเย็นแค่ใดกว่าจะได้สิทธิเข้ามาสระโลหิตนี้! ข้าขอร้องเจ้าล่ะ แบ่งให้พวกเราบ้างเถอะ!”

…

เสียงร้องโหยหวนนั้นมันดังขึ้นมาทั่วบริเวณสระโลหิต

แต่เย่หยวนย่อมไม่คิดจะสนใจและยังคงดูดซับต่อไปอย่างบ้าคลั่ง

การบ่มเพาะดาบเต๋านั้นมันต้องใช้แก่นเลือดกำเนิดอย่างมาก

และสระโลหิตของวิหารโลหิตเทวานี้มันก็ช่างเข้มข้นนัก

ดาบเต๋าของเย่หยวนนั้นพัฒนาขึ้นไปเรื่อยจนถึงจุดสูงสุดของจักรพรรดิเซียนในไม่ช้า

จนสุดท้ายตอนนี้ดาบเต๋าของเขาก็ไม่อาจจะดูดกลืนพลังงานใดๆ ได้อีกต่อไป

จากนี้สิ่งที่เย่หยวนต้องทำคือการเตรียมตัวบรรลุจักรพรรดิเที่ยง

แต่กว่าจะทำได้ขนาดนี้สระโลหิตของวิหารโลหิตเทวามันก็แห้งเหือดลงไปแล้ว

คนทั้งหลายนั้นได้แต่ต้องหันมามองเย่หยวนอย่างอาฆาต

เจ้าบ้านี่มันเดินตัดหน้าคนไม่เหลือแม้แต่เศษข้าวให้คนอื่นได้เก็บเกี่ยว!

การบรรลุจักรพรรดิเที่ยงนั้นมันเป็นเรื่องใหญ่เย่หยวนเองก็ต้องเตรียมตัวอีกมากเช่นกัน

เพราะแม้ว่าตอนนี้เขาจะมีพลังแห่งพรติดตัวแล้วแต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะหลบเต๋าทุกข์ได้พ้น

ตอนนี้เขาได้ใช้พลังของโอสถเลียนโลหิตบิดเบือนความเป็นจริงหลบรอดจากสายตาของเต๋าสวรรค์

แต่หากเขานั้นกลับไปเป็นมนุษย์อีกครั้งแล้วมันย่อมจะเรียกเต๋าทุกข์ลงมาทันที

ที่สำคัญมันยังจะเป็นเต๋าทุกข์การบรรลุจักรพรรดิเที่ยงที่มาพร้อมเต๋าทุกข์การบรรลุจักรพรรดิเซียนขั้นสุดด้วย

พลังของมันนั้นคงยากเกินกว่าจะรับมือ! เพราะฉะนั้นตอนนี้ต่อให้เย่หยวนจะมีพลังบ่มเพาะมากพอแล้ว

แต่เขาก็พยายามกดไม่คิดจะบรรลุขึ้นจักรพรรดิเที่ยง

ตอนนี้เย่หยวนยังมีเรื่องที่ต้องไปทำคือการเข้าถึงความลับใหญ่ของเผ่าเลือดอย่างศิลาโลหิตโกลาหลนั้น!

สิ่งนั้นมันคือศิลามารดาของเผ่าเลือด มันย่อมจะมิใช่ของธรรมดา

บางทีแล้วเขาอาจจะเข้าใจถึงต้นกำเนิดของเผ่าเลือดจากมันก็ได้

ภายใต้การนำของเยียหวู่กวยเย่หยวนก็ได้มาถึงยังมิติตัดขาดแห่งหนึ่ง

เมื่อเข้ามาถึงนั้นเย่หยวนก็รู้สึกได้ทันทีว่าเหมือนร่างกายถูกเข็มนับล้านทิ่มแทงจนต้องหยุดเท้าลงอย่างกะทันหัน!

…………………………