Unrivaled Medicine God – จอมเทพโอสถ - ตอนที่ 3014 ผสานสายเลือดเปลี่ยนฟ้าดิน!

“นี่หรือคือพลังของนายน้อย? ข้าก็คิดไปว่าจะได้ต่อสู้อย่างสาใจเสียหน่อย ไม่นึกเลยว่ามันจะน่าผิดหวังปานนี้!” เย่หยวนมองดูหลงจู๋ที่นอนกองอยู่กับพื้นพร้อมส่ายหัวออกมา

พวกหลงเหอนั้นได้แต่ต้องทำหน้าเหยเกเพราะพวกเขานั้นรู้สึกเหมือนถูกลากมาตบหน้ากลางลานเมือง

เดิมทีแล้วพวกเขาคิดว่าแค่มาจัดการมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์มันย่อมจะไม่ยากเย็น ใครจะไปคิดว่าอีกฝ่ายกลับแข็งแกร่งได้ขนาดนี้!

พวกเขานั้นเจอของแข็งเข้าแล้ว

หลงเหอนั้นทำหน้าเครียดร้องขึ้นมา “เจ้าเอาแต่ใช้วิชาของเผ่ามนุษย์! หรือว่าวันหน้าเผ่ามังกรเรามันจะต้องถูกมนุษย์ปกครองแล้ว?”

“เย่หยวน เรามองเจ้าเป็นคนเผ่าเดียวกัน เพราะว่าเจ้านั้นมีสายเลือดมังกร มิใช่เพราะเป็นยอดฝีมือชาวมนุษย์!”

“หากเจ้าอยากจะได้ตำแหน่งนายน้อยไปจริงๆ เจ้าก็ต้องใช้พลังสายเลือดของเจ้าพิสูจน์ตัวเอง!”

คำพูดนี้มันเรียกได้ว่าไร้ยางอาย

เพราะก่อนหน้านี้พวกเขานั้นบอกว่าอยากจะเห็นพลังปราณเทวะโกลาหล

ทว่าตอนนี้พอสู้ไม่ได้แล้วกลับจะให้เย่หยวนใช้พลังสายเลือดเท่านั้น

เสียโห่ดังขึ้นมาจากรอบด้าน ดูแล้วพวกเขาเองก็คงอับอายกับท่าทางของนายน้อยทั้งหลายเช่นกัน

แต่ถึงจะอย่างนั้นพวกเขาก็ยังไม่อาจยอมรับเย่หยวนเป็นนายน้อยของเผ่า

เย่หยวนหัวเราะขึ้นเมื่อได้ยิน “ดูท่าแล้วเจ้ามันจะยอมแพ้และคิดทำเรื่องหน้าไม่อาย! แต่ข้าเองก็ไม่คิดยอมก้มหัวให้ใครทั้งสิ้น! หากเจ้าไม่ยอมรับข้าก็จะกระทืบเจ้าจนกว่าจะยอมรับ! พวกเจ้าอยากวัดกันที่พลังสายเลือด?

ได้สิ ข้าจะสนองให้!”

เมื่อได้ยินคำพูดนั้นหลงเหอก็ยิ้มกว้างขึ้นมาในใจ

เจ้าเด็กนี่มันชักจูงจมูกง่ายดายนัก!

เทียบกันด้วยสายเลือดแล้วจะยังแพ้ได้อย่างไร?

เพราะว่าเย่หยวนเองก็ไม่ได้มีสายเลือดถึงระดับสวรรค์แห้งขั้นสุด

ต่อให้จะเป็นระดับสวรรค์แห้งขั้นสุดเย่หยวนก็ยังมีพลังบ่มเพาะต่ำกว่านายน้อยคนอื่นๆ ไปอาณาจักรหนึ่ง!

การเอาชนะในเงื่อนไขเช่นนั้นมันง่ายดาย!

แน่นอนว่าเรื่องเช่นนี้มันคงไม่อาจจะพูดออกมาจากปากได้

ไม่ว่าอย่างไรตัวเย่หยวนก็ยอมรับเองแล้ว หากตอนนี้เอาชนะได้ทุกอย่างมันก็คงถือว่าจบลงอย่างสวยงาม!

หลงเหอก้าวออกมา “เอาล่ะ ครั้งนี้ข้าจะลงมือเอง!”

ฮือฮา!

มันเกิดเสียงโห่ร้องขึ้นมาจากกลุ่มคนที่มุงดู

“นี่มัน…ข้าทนดูไม่ไหวแล้ว! มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ขั้นปลายท้าทายมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ขั้นปลาย

มันจะหน้าไม่อายไปไหน?”

“เกินไปแล้ว! ทำไมข้าถึงไม่รู้มาก่อนเลยว่าหลงเหอมันหน้าไม่อายขนาดนี้?”

“เย่หยวนนั้นอุตส่าห์ไม่คิดจะสู้ด้วยแต่พวกหลงเหอมันก็ยังไม่ยอมถอยจนสุดท้ายทำเช่นนี้ เอาอะไรมาเรียกว่าการสู้กันได้อีก?”

…

แม้ว่าคนทั้งหลายจะไม่คิดยอมรับเย่หยวนเป็นนายน้อยเผ่ามังกรแต่ตอนนี้หลงเหอเองก็ทำเกินไป

ปราณเทวะโกลาหลมันทรงพลัง เรื่องนี้ไม่ต้องสงสัยกันแล้ว

หลงเหอนั้นคิดท้าทายเย่หยวน เหมือนบอกให้เย่หยวนสู้โดยมีเชือกมัดมือไม่คิดให้เขาได้ใช้ปราณเทวะโกลาหลของตน

ตอนนี้พอเย่หยวนคิดใช้แค่สายเลือดแล้วเขาก็ยังมากดหัวเย่หยวนด้วยอาณาจักรบ่มเพาะ

มันช่าง…หน้าไม่อายเสียจริงๆ!

แต่เย่หยวนนั้นไม่คิดสนใจและหยิบขวดใบน้อยสองขวดขึ้นมา “ช่างเถอะ เดิมทีข้าก็คิดว่าจะไปเก็บตัวก่อนแล้วค่อยผสานแต่ในเมื่อพวกเจ้าอยากจะวัดกันด้วยสายเลือด ข้าก็จะสนองให้!”

พูดจบเย่หยวนก็ยกสองขวดนั้นเทเลือดลงปากไป

ตูม!

คลื่นพลังสายเลือดรุนแรงปะทุขึ้นมา

สายเลือดทั้งสี่ในร่างของเย่หยวนนั้นมันตอบสนองต่อกันและกันในทันที

คลื่นพลังสี่รูปแบบพุ่งทะยานขึ้นฟ้าจนทำให้เกาะมังกรสวรรค์ทั้งเกาะเกิดลมหมุนรุนแรง

เท่านี้คนทั้งหลายก็ต้องตกตะลึง!

“เอ๋ นั้นมันแก่นเลือดไป๋จือและเฉียนไท่ชิงที่บรรพบุรุษท่านขอมานี่?”

“เย่หยวนกลืนมันลงไป? นี่มันคิดจะผสานสองสายเลือดหรือ?”

“ไม่ใช่สอง! มัน…มันเป็นสี่! เจ้านี่บ้าไปแล้วหรือ? มันจะตายเอานะ!”

…

เมื่อคลื่นพลังปะทุขึ้นมานั้นคนทั้งหลายก็สัมผัสได้ทันทีว่าแท้จริงแล้วในร่างของเย่หยวนมันมีสายเลือดสองเผ่าอยู่ก่อนแล้ว

ตอนนี้ในร่างของเย่หยวนมันกลับมีเลือดมังกรฟ้า หงส์แดง พยัคฆ์ขาว เต่าดำ ครบสี่สัตว์เทวะจตุรทิศ!

นอกจากนั้นแล้วพลังของมันกำลังผสานเข้าด้วยกันเป็นหนึ่ง!

นี่มันคือการกระทำของคนบ้า!

ไม่มีใครกล้าที่จะผสานสี่สายเลือดเข้าด้วยกันมาก่อน

เพราะคลื่นพลังขัดแย้งของพวกมันจะสังหารทำลายร่างของคนลง

แม้แต่นักยุทธสายเลือดที่เก่งกาจที่สุดก็ยังไม่กล้า!

เพราะการทำเช่นนั้นมันไม่ได้ต่างอะไรจากการฆ่าตัวตาย

แต่เย่หยวนกลับทำ!

เมื่อหลงไห่ได้เห็นเช่นนั้นเขาก็อดหัวเราะขึ้นไม่ได้ “ไอ้เด็กนี่มันคงอยากตายแล้ว! มันกลับคิดจะผสานสี่สายเลือดเข้าด้วยกันอย่างนั้นหรือ?”

แต่หลงเจี้ยนนั้นกลับทำหน้าเครียดขึ้นมา “ไม่ใช่! ที่แท้บรรพบุรุษท่านทิ้งแก่นเลือดของสองเผ่าไว้ให้เพื่อเย่หยวนนี้ หรือว่าบรรพบุรุษท่านอยากจะเห็นเย่หยวนผสานสี่สายเลือด?”

หลงไห่ผงะไปเมื่อได้ยิน “เป็นไปได้อย่างไร? ในโลกหล้านี้มันไม่มีทางจะผสานสี่ยอดสายเลือดเข้าด้วยกันได้!”

แต่หลงเจี้ยนนั้นต้องส่ายหัวตอบกลับมา “เจ้าไม่เห็นหรือว่าเย่หยวนผสานสายเลือดมังกรฟ้ากับหงส์แดงเข้าด้วยกันอย่างสมบูรณ์แบบอยู่แล้ว?”

หลงไห่ที่ได้ยินต้องผงะไปเพราะเขามองข้ามเรื่องนี้ไปจริงๆ

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าบรรพบุรุษนั้นให้ค่าเย่หยวนแค่ไหน

เพื่อการบ่มเพาะของเย่หยวนนั้นหมี่เทียนถึงขั้นออกมารับหน้าเจ้าโลกล้ำสวรรค์ ลบหลู่ทุกสวรรค์แทน!

มันย่อมไม่มีทางใดที่บรรพบุรุษหมี่เทียนจะปล่อยเย่หยวนตายไปง่ายๆ

เว้นเสียแต่ว่าเขาจะมีความมั่นใจว่าเย่หยวนนั้นจะผสานสี่สายเลือดได้จริง!

แต่มันจะเป็นไปได้อย่างไรกัน?

สองยอดเจ้าโลกนั้นได้แต่ต้องผงะนิ่งอย่างมึนงง

ส่วนตอนนี้ในร่างของเย่หยวนพลังสายเลือดมันก็ปะทุขึ้นไม่หยุด!

เลือดในร่างของเขานั้นมันเดือดพล่านจนเกือบทำให้เส้นเลือดในร่างของเขานั้นมันแทบจะปริแตกออกมา

แต่เย่หยวนได้เตรียมรับมือเรื่องนี้ไว้แล้ว

ในดาบเต๋านั้นมันมีคลื่นกำเนิดเลือดพุ่งออกมาชักนำพลังของสายเลือดทั้งสี่

จากนั้นก็ค่อยๆ ผสานมันเข้าด้วยกัน

หลงเหอเองก็คิดเหมือนคนทั้งหลายว่าเย่หยวนคงตายลงเพราะความโง่ของตัวเองแล้ว

แต่ยิ่งผ่านเวลาไปนานเข้าเย่หยวนก็ยิ่งมีคลื่นพลังที่สงบลง

สายเลือดทั้งสี่ในร่างของเขานั้นมันกลับค่อยๆ ผสานเข้าด้วยกัน

สีหน้าของเขาซีดขาวลงพุ่งตัวคิดโจมตีเย่หยวน!

“หยุด!” หลงเจี้ยนร้องขึ้นมาจากบนฟ้า

พร้อมๆ กันนั้นเขาก็ยกมือขึ้นเตรียมกดตัวหลงเหอ

“ไม่เป็นไร ให้มันมาเถอะ!” เย่หยวนกล่าวขึ้นมาท่ามกลางความเจ็บปวดภายในร่าง

หลงเจี้ยนนั้นขมวดคิ้วแน่นและยั้งมือไว้

ตูม!

จุดที่เย่หยวนเคยยืนนั้นมันระเบิดหายไปกลายเป็นหลุมใหญ่ขึ้นมาแทน

แต่เย่หยวนนั้นไม่ได้อยู่ตรงนั้นแล้ว

คลื่นพลังจากร่างของเย่หยวนนั้นยังคงพุ่งทะยานอย่างบ้าคลั่ง

บนท้องฟ้านั้นเงาร่างสี่ภูตแท้เทวะนั้นปรากฏขึ้นและค่อยๆ ผสานเป็นหนึ่ง

ปัง! ปัง! ปัง!

หลงเหอนั้นมีพลังเหนือล้ำ

แต่น่าเสียดายที่เขานั้นยังช้าไปมาก

เย่หยวนที่มีปราณเทวะโกลาหลนั้นสามารถใช้กฎแห่งห้วงมิติออกมาหลบเลี่ยงทุกการโจมตีของเขาได้

ตราบเท่าที่เขาไม่คิดจะปะทะกับหลงเหอ หลงเหอก็ไม่มีทางเข้าถึงตัวเขาได้

“เย่หยวน ยอดฝีมือประสาอะไรเอาแต่หลบไม่สู้อย่างนี้วะ!” หลงเหอร้องขึ้นมา

สิ้นหวัง!

มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ขั้นปลายอย่างเขานั้นกลับไม่อาจไล่ตามมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ขั้นปลายได้ทัน!

“ฮ่าๆ ไม่ต้องรีบไป อีกไม่นานเจ้าจะได้ร้องไห้กลับไปหาแม่แล้ว!” เย่หยวนหัวเราะตอบกลับไป

เวลานี้สายเลือดทั้งสี่ในร่างของเย่หยวนมันค่อยๆ ถูกชักจูงด้วยคลื่นกำเนิดเลือดจนกลายเป็นหนึ่งเดียวกันช้าๆ

สายเลือดทั้งสี่นั้นมันหมุนวนจนเกิดเป็นน้ำวนที่จุดตันเถียนของเย่หยวน

ตูม!

จากนั้นพลังทั้งสี่สายเลือดมันก็กลายเป็นหนึ่งเดียวกันได้อย่างสมบูรณ์แบบ

พร้อมๆ กันนั้นคลื่นพลังโกลาหลก็ปะทุขึ้นในร่างเย่หยวน!

เย่หยวนเบิกตากว้างขึ้นเพราะว่าเขานั้นสัมผัสได้ถึงพลังปราณเทวะโกลาหล!

เขาร้องลั่นขึ้นมาในใจ ไม่นึกฝันว่าการผสานสี่สายเลือดมันจะเปลี่ยนแปลงร่างกายของเขาไปได้ขนาดนี้!

เขานั้นรีบเดินปราณตามโกลาหลย่ำสวรรค์ดึงเอาพลังปราณเทวะโกลาหลทั้งหลายนั้นเข้าร่าง

ในโลกด้านนอกนั้นคลื่นพลังจากร่างของเย่หยวนมันพุ่งทะยานขึ้นอย่างไม่มีหยุดจนถึงอาณาจักรมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ขั้นสุดในไม่ช้า!

ตูม!

บนท้องฟ้ามันปรากฏประตูแห่งชีวานิรันดร์ขึ้นมาอีกครั้ง!