Unrivaled Medicine God – จอมเทพโอสถ - ตอนที่ 3046 เข้าใจคลื่นกำเนิดระดับแปด!

“อาจารย์เย่ เจ้าจะยังรออะไรอยู่อีก? รีบๆ แสดงฝีมือเสียที ให้เด็กน้อยอย่างพวกเรานั้นได้เปิดหูเปิดตาทีเถอะ!” โจวเซียนเฉินกล่าวขึ้นด้วยรอยยิ้ม

“อาจารย์เย่สามารถหลอมโอสถรูสวรรค์ร้อยชะตาได้อย่างง่ายดาย เราช่างรู้สึกอับอายนัก! รีบๆ แสดงฝีมือของท่านออกมาให้เราดูเสียทีเถอะ!”

“ไม่นึกเลยว่าสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนั้นกลับจะให้กำเนิดยอดอัจฉริยะเช่นตัวท่านนี้ขึ้นมาได้!”

คนที่มองดูอยู่รอบๆ นั้นต่างกล่าวขึ้นเรียกเสริมจากโจวเซียนเฉิน พวกชูฟางและจินหนานเองก็ไม่คิดจะพลาด

เพราะไม่ว่าจะอย่างไรเสียพวกเขานั้นก็มิใช่คนที่พนันลงเดิมพันกับเย่หยวนไว้ ต่อให้สุดท้ายแล้วเย่หยวนจะกลายเป็นยอดฝีมือล้ำฟ้าไปพวกเขาเองก็ไม่มีอะไรต้องเสียหายมากมาย

แต่แน่นอนว่าพวกเขาเองก็ไม่คิดว่าเย่หยวนจะเอาชนะโจวเซียนเฉินไปได้ เพราะในการโอสถนั้นมันไม่มีใครเหนือล้ำไปกว่าโจวเซียนเฉินได้อีกแล้ว

เหล่าคนจากสวรรค์ต่างๆ นั้นนั่งรอดูเรื่องตลกกันต่อไป

เย่หยวนขยับมือและจุดเพลิงจุติวิโมกข์ขึ้นมาพร้อมเริ่มโยนสมุนไพรสวรรค์ที่ใช้หลอมโอสถทะลวงผนึกแปดเอกภพเข้าไป

ตั้งแต่ที่เย่หยวนผสานสี่สายเลือดได้สำเร็จนั้นเขาก็พัฒนาพลังของเพลิงจุติวิโมกข์นี้ไปได้อีกหลายต่อหลายเท่าตัว

การหลอมโอสถสวรรค์นั้นมันกลายเป็นเรื่องง่ายดายขึ้นกว่าเก่าสำหรับเย่หยวน แต่ว่าภาพนี้มันย่อมจะเป็นได้แค่เรื่องตลกในสายตาของพวกโจวเซียนเฉินทั้งหลาย

“ข้าก็นึกว่าอาจารย์เย่นั้นจะเก่งกาจแค่ไหน เสียเวลาไปตั้งนานสุดท้ายแล้วเจ้ากลับแค่หลอมโอสถทะลวงผนึกแปดเอกภพ โอสถสวรรค์พรรค์นี้ข้าสามารถหลอมมันได้ถึงสามสิบเม็ดในครั้งเดียวตั้งแต่อยู่อาณาจักรมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์! หากเป็นตอนนี้ข้าคงหลอมมันได้ถึงสามร้อยเม็ดในคราเดียวแล้ว!” โจวเซียนเฉินกล่าวขึ้นมาเย้ย

ชูฟางเองก็กล่าวขึ้นตาม “พี่โจวช่างเก่งกาจนัก! ชูผู้นี้คงหลอมได้เพียงแค่สองร้อยสามสิบเม็ดเท่านั้น”

จินหนานพยักหน้าตาม “หลอมได้สามร้อยเม็ดนี้มันถือว่าพี่โจวเก่งกาจล้ำเจ้าโลกหลายๆ คนไปแล้ว!”

ยิ่งหลอมโอสถสวรรค์พร้อมกันมากเท่าไหร่มันก็ยิ่งจะต้องใช้ทักษะฝีมือที่มากมายขึ้นเท่านั้น

เรื่องของการควบคุมอุณหภูมิไฟและเรื่องของการแบ่งสัดส่วนสมุนไพรสวรรค์ต่างต้องคำนวณขึ้นมาใหม่ทุกครั้ง

เพราะฉะนั้นยิ่งหลอมได้ครั้งละหลายเม็ดเท่าไหร่มันก็ยิ่งแสดงถึงฝีมือของนักหลอมโอสถสวรรค์ผู้นั้น

การหลอมโอสถทะลวงผนึกแปดเอกภพนั้นย่อมจะไม่อาจเอาไปเทียบกับการหลอมโอสถรูสวรรค์ร้อยชะตาได้เลย

เหมือนตัวโจวเซียนเฉินยอดฝีมือผู้นี้เองการจะหลอมมันก็ย่อมสามารถทำได้ครั้งละมากมาย แต่เย่หยวนนั้นหลอมมันด้วยสมุนไพรแค่ชุดเดียว มันย่อมจะกลายเป็นตัวตลกในสายตาของผู้คน

แต่ไม่นานพวกเขาก็ไม่อาจหัวเราะได้อีก

เพราะว่าเย่หยวนนั้นเก่งกาจจริงๆ!

เมื่อยอดฝีมือลงมือเองแล้วมันย่อมจะแยกของจริงของปลอมออกได้ในพริบตา

โจวเซียนเฉินและพวกนั้นต่างเป็นยอดฝีมือด้านการโอสถพวกเขาย่อมจะเข้าใจได้ดีว่าเย่หยวนนั้นมีฝีมือจริงหรือแค่โม้อวดตัวเอง

“อาณาจักรระดับต้นกำเนิด! เจ้าเด็กนี่มันกลับบรรลุระดับต้นกำเนิดมาได้เช่นกัน!” จินหนานกล่าวขึ้น

ในความคิดของพวกเขาทั้งหลายนั้นคนที่มาจากสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนั้นหากมันบรรลุระดับลึกล้ำได้ก็คงถือว่าเก่งกาจล้ำแล้ว

พวกเขาไม่นึกฝันว่าเย่หยวนกลับจะบรรลุไปถึงระดับต้นกำเนิด!

พรสวรรค์ของโจวเซียนเฉินและพวกนั้นมันเหนือล้ำกว่าศิษย์พี่ของเย่หยวนอย่างโจวซ่งฉวนไปมาก

โจวซ่งฉวนนั้นบรรลุระดับต้นกำเนิดได้หลังจากก้าวขึ้นมาเป็นมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์แล้ว

แต่โจวเซียนเฉินนั้นสามารถบรรลุระดับต้นกำเนิดได้ตั้งแต่ยังอยู่ในอาณาจักรมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ขั้นปลาย

ส่วนพวกจินหนานนั้นแย่กว่าขั้นหนึ่งเพราะว่าพวกเขาเพิ่งมาบรรลุระดับต้นกำเนิดได้ตอนอยู่มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ขั้นสุด

แต่ว่านี่มันก็ถือว่าเก่งกาจมากมายแล้ว

เพราะว่านักหลอมโอสถสวรรค์หลายๆ คนนั้นติดอยู่ที่ระดับลึกล้ำอย่างไม่อาจจะบรรลุระดับต้นกำเนิดได้

ใครจะไปคิดฝันว่าเย่หยวน เด็กน้อยจากสวรรค์ไร้ชื่ออย่างสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดคนนี้กลับจะสามารถบรรลุระดับต้นกำเนิดได้ตั้งแต่อยู่มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ขั้นต้น?

เช่นนี้มันจะหมายความว่าเย่หยวนนั้นมีพรสวรรค์ที่เหนือล้ำกว่าพวกเขาไป?

โจวเซียนเฉินนั้นยิ้มกล่าวไป “ข้าก็สงสัยมาตั้งนานแล้วว่าทำไมมันถึงได้โอหังนัก ที่แท้มันก็บรรลุระดับต้นกำเนิดมาได้! แต่ระดับต้นกำเนิดแล้วทำไม? นายน้อยผู้นี้แง้มถึงคลื่นกำเนิดของเต๋าโอสถได้แล้ว!”

เขานั้นสามารถเอาชนะชูฟางและจินหนานมาได้ก็เพราะว่าเขานั้นเข้าใจคลื่นกำเนิด!

นี่มันคือสิ่งที่เขามั่นใจที่สุด

เขานั้นเป็นแค่มหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์ขั้นต้นในตอนที่สำเร็จเข้าใจคลื่นกำเนิด

ในวันหน้าหากเขาขึ้นไปถึงมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์ขั้นสุดแล้วเขาย่อมจะสามารถบรรลุเจ้าโลกได้อย่างง่ายดาย

ในการบ่มเพาะนั้นหากเร็วกว่าได้ครั้งหนึ่งมันก็จะเร็วกว่าได้เสมอๆ

แต่เหมือนเย่หยวนนั้นกำลังรอจังหวะนี้อยู่เพราะวินาทีนั้นเองที่คลื่นกำเนิดมันก็ปะทุขึ้นมาจากร่างเย่หยวนพุ่งเข้าใส่เพลิงจุติวิโมกข์

คลื่นกำเนิดเต๋าโอสถ!

เพราะแท้จริงฝีมือการโอสถของเย่หยวนนั้นมันได้พัฒนาไปอย่างมากล้นตอนที่เขาหาวิธีแก้ไขร่างกายของนักยุทธสายเลือดทั้งหลายให้กลับมาเป็นปกติ

ในร่างของเย่หยวนนั้นมันมีเมล็ดคลื่นกำเนิดฝังอยู่มากมายทำให้การศึกษาคลื่นกำเนิดของเขานั้นมันทำได้ง่ายดายกว่าเก่ามาก

ไม่ว่าเขานั้นจะบ่มเพาะสิ่งใดเต๋าโอสถของเย่หยวนนั้นก็ยังเป็นสิ่งที่เขามั่นใจที่สุดเสมอ

เย่หยวนนั้นใช้พรสวรรค์ด้านเต๋าโอสถของตนเองนี้ทะลวงผ่านข้อจำกัดด้านอาณาจักรบ่มเพาะและเข้าถึงคลื่นกำเนิดเต๋าโอสถไป

แต่เมื่อภาพนี้มันปรากฏต่อหน้าคนทั้งหลายมันก็ย่อมจะกลายเป็นเรื่องราวเหนือคาดฝัน

โจวเซียนเฉินนั้นรู้สึกร้อนรุ่มไปทั้งหน้า เขาแทบอยากจะกลืนคำพูดก่อนๆ หน้าลงไปให้สิ้น

แต่คนอื่นๆ นั้นย่อมจะไม่มีใครสนใจความเสียใจของเขานี้อีก

“เข้าใจคลื่นกำเนิดระดับแปด? นี่…นี่มันจะไม่แปลกไปหรือ?” จินหนานกล่าวขึ้นมาอย่างไม่อยากเชื่อ

“คลื่นกำเนิดเต๋าโอสถนั้นมันยากเย็นไม่แพ้คลื่นกำเนิดห้วงมิติ สุดยอดคลื่นกำเนิดนั้นแต่มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์อย่างเขานั้นกลับเข้าถึงคลื่นกำเนิดเต๋าโอสถได้?”

เต๋าโอสถนั้นมันเป็นวิชาที่ยากยิ่ง

นอกจากเรื่องความซับซ้อนมากมายนั้นแล้วแม้แต่การบ่มเพาะฝึกฝนทั้งหลายเองก็ต้องใช้ทรัพยากรอย่างมากมายเกินกว่าการบ่มเพาะของคนทั่วไปสิ้นเชิง

ที่คนทั้งหลายนั้นมีฝีมือเหนือล้ำกว่าระดับตัวเองไปนั้นมันก็เพราะว่าพวกเขานั้นมีคนสนับสนุนที่ยิ่งใหญ่

แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้นพวกเขาก็ยังไม่อาจเทียบเย่หยวนได้

โจวเซียนเฉินนั้นยังพอว่าแต่ชูฟางและจินหนานนั้นถูกทิ้งห่างไปสิ้นเชิง

ตอนนี้แม้แต่คงถานเองก็ต้องผงะไป “เจ้าเด็กนี่มันโผล่มาจากไหนกัน? สวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดน้อยๆ มันไปให้กำเนิดสัตว์ประหลาดเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อใด? แม้จะไม่นับหยางชิงแต่พวกมันก็มียอดอัจฉริยะด้านการโอสถที่เอาชนะคนทั้งสวรรค์ได้อยู่ด้วย!”

ยู่หรานกล่าวขึ้นตาม “ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมมันถึงได้โอหังหลงตัวเองนัก ที่แท้มันก็มีฝีมือจริงแต่ต่อให้มันจะเข้าใจคลื่นกำเนิดมันก็คงเอาชนะโจวเซียนเฉินลงไม่ได้หรอกมั้ง?”

คงถานนั้นพยักหน้ารับไป “เรื่องนั้นมันแน่นอน! แม้จะถึงระดับต้นกำเนิดเหมือนๆ กันแต่ว่าโจวเซียนเฉินนั้นเป็นถึงนักหลอมโอสถสวรรค์ระดับเก้า! ที่สำคัญมันยังมีเจ้าโลกล้ำสวรรค์หนุนหลังคอยสั่งสอนวิชา เจ้าเด็กนี่ย่อมจะไม่มีทางใดเอาชนะได้แน่นอน”

ยู่หรานตอบกลับไป “เช่นนั้นข้าก็โล่งใจ! หากไอ้เด็กนี่มันชนะข้าคงเจ็บใจตายแล้ว”

เวลาเดียวกันนั้นหยางชิงก็หัวเราะลั่นกล่าวไป “เจ้าบ้านี่มันของจริง! แม้แต่ข้าเองก็ไม่คิดว่ามันจะบรรลุคลื่นกำเนิดได้ตั้งแต่อาณาจักรมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์!”

เวลาค่อยๆ ผ่านไปจนครบสามวัน

เย่หยวนร้องขึ้นมา “ไป!”

โอสถสวรรค์สีแดงพุ่งเข้าใส่มือหยางชิง

“นี่ของเจ้า!” เย่หยวนกล่าว

“ได้!” หยางชิงรับโอสถสวรรค์นั้นไปและกลืนมันลงคอทันที

จากนั้นเขาก็สัมผัสได้ถึงพลังรุนแรงไหลไปตามมือเท้า

ด้านหลังของหยางชิงนั้นมันปรากฏประตูแห่งชีวานิรันดร์ขึ้นมาอย่างไม่ต้องเรียก!

พลังของโอสถสวรรค์นี้มันเรียกประตูแห่งชีวิตนิรันดร์ออกมา!

หยางชิงผงะ!

“พระเจ้าช่วย โอสถสวรรค์นี้มันจะไม่ทรงพลังเกินไปหน่อยหรือ?” หยางชิงอดกล่าวขึ้นไม่ได้

เขานั้นสัมผัสได้ว่าโอสถสวรรค์นี้มันแตกต่างจากโอสถสวรรค์ที่เย่หยวนเคยหลอมก่อนๆ มาสิ้นเชิง

แต่มันต่างกันอย่างไรนั้นเขาก็ไม่อาจอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้

แต่ที่รู้ๆ คือมันรุนแรงกว่ามากนัก!

หยางชิงหยิบหอกยาวขึ้นมาผสานร่างพุ่งตัวเข้าใส่ผนึกที่สองของประตูทันที

เขานั้นไม่ต้องกักเก็บเตรียมพลังใดๆ

ตูม!

ผนึกที่สองคลายออกในทันที!