Unrivaled Medicine God – จอมเทพโอสถ - ตอนที่ 3049 ต่อเนื่อง!

ก่อนวันนี้คำว่ายอดอัจฉริยะมันหมายถึงคนอย่างโจวเซียนเฉินหรือคงถานนั้น

ต่อให้จะมียอดอัจฉริยะหน้าใหม่ผงาดขึ้นมามันก็ไม่มีทางเกินมาตรฐานของสองคนนี้ไปได้

แต่วันนี้พวกเขานั้นได้รู้จักคำว่าเหนือฟ้ามีฟ้าอย่างแท้จริง

นี่มันคือการทำลายสถิติอย่างแท้จริง

เพราะหากก่อนหน้านี้บอกว่าการหลอมโอสถสวรรค์สามร้อยเม็ดนั้นเป็นสถิติประวัติศาสตร์ เย่หยวนก็คงเพิ่มสถิตินั้นไปถึงเจ็ดเท่าด้วยกัน!

นี่มันคือการทำลายสถิติที่เหนือล้ำความเข้าใจสามัญสำนึกใครๆ

มาถึงระดับนี้แล้วแค่จะทำลายกันไปอย่างเฉียดฉิวก็ถือว่ายากยิ่ง

ไม่ต้องพูดถึงการทำลายสถิติเจ็ดเท่าเช่นนี้เลย!

ไม่ต้องถามเลยว่าคนทั้งหลายนั้นตกตะลึงกันแค่ไหนในตอนนี้

แต่ว่าโจวเซียนเฉินนั้นก็ย่อมจะไม่ยอมแพ้ลงง่ายๆ

หลังจากหายตกตะลึงแล้วเขาก็กล่าวขึ้นมา “เจ้าจะรีบดีใจไปไหน? เราวัดกันที่ฤทธิ์ของโอสถ! โอสถสวรรค์ที่ข้าหลอมนั้นสามารถช่วยคนกว่าแปดสิบเปอร์เซ็นต์บรรลุมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์! ข้าอยากจะเห็นนักว่าพวกเจ้านั้นจะสามารถบรรลุกันได้กี่คน!”

หยางชิงหัวเราะตอบกลับไป “เจ้านี่ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริงๆ! มาแสดงฤทธิ์โอสถให้มันได้เห็นกันเถอะ!”

ได้ยินเช่นนั้นพวกหูเกาชานก็กลืนโอสถทะลวงผนึกแปดเอกภพลงคอไปอย่างไม่มีลังเล

วินาทีนั้นเองที่มันเกิดปราณเทวะจำนวนมหาศาลปะทุขึ้นมา

ประตูแห่งชีวานิรันดร์นั้นปรากฏขึ้นทั่วฟ้าดิน

หูเกาชานนั้นสัมผัสได้ว่าร่างกายของตัวเองทรงพลังอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน!

เขานั้นยกหมัดขึ้นต่อยไปยังผนึกที่สองบนประตู

ตูม!

ผนึกที่สองสั่นสะท้านขึ้นมาจนเกิดรอยร้าวขึ้น

จากนั้นรอยร้าวมันก็ขยายตัวขึ้นเรื่อยๆ จนสุดท้ายพังทลายลง!

หูเกาชานผู้ที่ยังไม่บ่มเพาะถึงมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ขั้นสุดกลับบรรลุมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์ไป!

แม้ว่ามันจะไม่สำเร็จในคราเดียวอย่างหยางชิงนั้นแต่มันก็น่าตกตะลึงมากแล้ว

หูเกาชานนั้นไม่ได้มีพรสวรรค์มากมายใดๆ ในสายตาคนทั่วไป

ปัง! ปัง! ปัง!

ประตูแห่งชีวานิรันดร์อีกมากมายมันถูกต่อยทำลายผนึกลง

ตอนนี้แม้แต่คนที่เพิ่งบรรลุมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ขั้นสุดก่อนหน้านี้ไม่กี่นาทีก็ยังสามารถบรรลุมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์ได้!

คนทั้งสองพันที่เย่หยวนเลือกนั้นมันด้อยกว่าคนทั้งสองพันของโจวเซียนเฉินอย่างไม่ต้องสงสัย

แต่ว่าจำนวนคนที่บรรลุได้นั้นมันกลับล้ำเหนือโจวเซียนเฉินอย่างสิ้นเชิง!

เพราะว่าคนกว่าสองพันนั้นมันบรรลุมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์ได้สิ้น!

ร้อยเปอร์เซ็นต์!

เรื่องนี้มันทำให้คนทั้งหลายแตกตื่นไปตามๆ กัน!

“มันเป็นไปได้อย่างไรกัน? บางคนนั้นมันไม่ควรจะบรรลุมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์ได้แม้แต่น้อย แต่ก็ยังฝืนบรรลุขึ้นไปได้ด้วยฤทธิ์โอสถ?”

“การบรรลุมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์มันง่ายดายปานนี้?”

“คุณภาพของโอสถทะลวงผนึกแปดเอกภพที่เย่หยวนหลอมนั้นดูไม่ได้เหนือกว่าของโจวเซียนเฉินไปมากมายแท้ๆ แต่ทำไมมันถึงออกฤทธิ์แตกต่างกันเช่นนี้? บ้าน่า!”

…

คนที่ฉลาดหน่อยย่อมจะเข้าใจได้ทันที

เพราะมองผ่านๆ แล้วคุณภาพของโอสถของเย่หยวนนั้นมันไม่ได้เหนือกว่าโจวเซียนเฉินมากมาย

แต่ว่าฤทธิ์ของโอสถนั้นมันกลับแตกต่างกับสิ้นเชิง!

คนทั้งหลายที่กินโอสถสวรรค์ของโจวเซียนเฉินนั้นไปต่างล้วนแต่เป็นมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ขั้นสุดแท้จริงที่ไม่อาจจะพัฒนาได้อีกต่อไปในอาณาจักรมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์

แต่คนที่เย่หยวนเลือกมานั้นยังเป็นคนที่สามารถพัฒนาในอาณาจักรมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ได้อีกมาก

แม้บางคนเพิ่งจะบรรลุมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ขั้นสุดมาในด่านก่อนหน้า

แต่ว่าพวกเขาทั้งหมดนั้นกลับบรรลุมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์ได้สิ้น!

นี่มันน่ากลัวจนเกินไป!

เพราะฤทธิ์ของโอสถนั้นมันขึ้นอยู่กับคนที่กินด้วย

แม้จะเป็นโอสถสวรรค์คุณภาพเดียวกัน แต่หากให้นักยุทธที่มีพรสวรรค์แตกต่างกันกิน มันก็จะส่งผลได้แตกต่างกันสิ้นเชิง!

บ้างนั้นอาจจะบรรลุอาณาจักรได้ บ้างอาจจะทำได้แค่พัฒนาไปไม่ถึงขั้น

นี่มันตัดสินกันด้วยพรสวรรค์

แน่นอนว่าโอสถสวรรค์ระดับต้นกำเนิดนั้นต่อให้จะเป็นขยะแค่ไหนมันก็ยังคงพัฒนาตัวเองได้แน่นอน

แต่หากวัดกันที่พรสวรรค์แล้ว…

คนทั้งสองพันที่เย่หยวนเลือกนั้นมันย่อมจะไม่อาจเทียบคนทั้งสองพันของโจวเซียนเฉินได้เลย

แต่พวกเขาที่พรสวรรค์ด้อยกว่านั้นกลับบรรลุได้ร้อยเปอร์เซ็นต์!

นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน?

เรื่องนี้มันเป็นหลักฐานชัดเจนว่าโอสถทะลวงผนึกแปดเอกภพของเย่หยวนนั้นมันมีฤทธิ์ที่รุนแรงล้ำกว่าโอสถทะลวงผนึกแปดเอกภพของโจวเซียนเฉินสิ้นเชิง!

มหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์หน้าใหม่สองพันคนมันทำให้กองทัพห้าหมื่นนั้นยิ่งน่ากลัวไปกว่าเก่า!

โจวเซียนเฉินนั้นไม่อาจจะทนรับไว้ ความยิ่งใหญ่ชื่อเสียงใดๆ ของเขานั้นมันแตกสลายไม่มีชิ้นดี

โอสถทะลวงผนึกแปดเอกภพของเย่หยวนนั้นมันทำลายเขาลงสิ้นเชิง!

“ม…มันเป็นไปได้อย่างไร? มันไม่มีทาง! ต่อให้พ่อข้าจะอยู่ที่นี่ท่านพ่อเองก็คงไม่อาจจะทำเช่นนี้ได้แน่!

มันจะมีคนที่ไม่ทำพลาดเลยแม้แต่น้อยได้อย่างไรกัน?” โจวเซียนเฉินนั้นกล่าวพึมพำขึ้นมา

พ่อของเขานั้นย่อมจะเป็นยอดเจ้าโลกแห่งราชวังสวรรค์โจวและเป็นปรมาจารย์โอสถสวรรค์โกลาหลคนหนึ่ง

แต่ต่อให้จะเป็นพ่อของเขานั้นก็คงไม่มีทางทำได้สมบูรณ์แบบไร้ที่ติอย่างเย่หยวนนี้

มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์กลับสามารถทำเรื่องที่แม้แต่ยอดเจ้าโลกยังทำไม่ได้!

ตูม!

ขณะที่คนทั้งหลายยังอ้าปากค้างอยู่นั้นเย่หยวนก็จุดเพลิงจุติวิโมกข์ขึ้นอีกครั้ง!

เย่หยวนนั้นไม่คิดจะมาเย้ยหยันพวกโจวเซียนเฉินใดๆ แม้แต่น้อย

หลังนั่งพักไปพักหนึ่งเขาก็เริ่มทำการตั้งไฟเตรียมหลอมโอสถรูสวรรค์ร้อยชะตาต่อทันที

นอกจากนั้นมันยังเป็นการหลอมสามร้อยเม็ดพร้อมกัน!

คนทั้งหลายนั้นยังไม่ทันหายตกตะลึงก็ต้องผงะไปอีกครั้ง

“จะบ้าไปใหญ่แล้ว! เขาจะหลอมโอสถรูสวรรค์ร้อยชะตาต่อ?”

“หลอมทีเดียวสามร้อยเม็ด? จะบ้าเรอะ? ความยากของโอสถรูสวรรค์ร้อยชะตานั้นมันเหนือล้ำกว่าโอสถทะลวงผนึกแปดเอกภพไปเป็นร้อยเท่านะ!”

“นอกจากนั้นเขาเพิ่งจะหลอมโอสถทะลวงผนึกแปดเอกภพสองพันเม็ดไป สภาพของเขาคงยังไม่สมบูรณ์ดีมั้ง? เหนื่อยอ่อนเช่นนี้ก็ยังจะหลอมต่อได้หรือ?”

“โอสถรูสวรรค์ร้อยชะตานั้นมันเป็นโอสถที่กินปราณเทวะและวิญญาณดั่งเดิมมากกว่าโอสถทะลวงผนึกแปดเอกภพเป็นร้อยเท่า! จะไปทำสำเร็จได้อย่างไรกัน?”

“หากมันทำได้จริงข้าจะยื่นหัวให้มันเตะเล่นเลย!”

…

คนทั้งหมดนั้นเข้าใจดีว่าโอสถรูสวรรค์ร้อยชะตาสามร้อยเม็ดนั้นมันเป็นเรื่องใหญ่กว่าโอสถทะลวงผนึกแปดเอกภพสองพันเม็ดมากนัก พวกมันมีความยากแตกต่างกันสิ้นเชิง

โอสถรูสวรรค์ร้อยชะตานั้นแค่หลอมทีละเม็ดมันก็ถือเป็นเรื่องยากยิ่งแล้ว

ความยากของโอสถสวรรค์จักรพรรดินั้นมันเป็นสิ่งที่ต่อให้หลอมได้มันก็ไม่แน่ว่าจะหลอมได้คุณภาพ

แต่สุดท้ายเย่หยวนก็ยังเลือกจะหลอมมันพร้อมๆ กัน!

ได้เห็นเช่นนี้พวกโจวเซียนเฉินก็อดร้องขึ้นด่าไม่ได้

เพราะต่อให้เย่หยวนจะหลอมโอสถทะลวงผนึกแปดเอกภพสองพันเม็ดได้แต่ว่าพวกเขาเองก็ไม่เชื่อว่าเย่หยวนจะหลอมโอสถรูสวรรค์ร้อยชะตาสามร้อยเม็ดนี้ได้

เพราะมันไม่มีทางเป็นไปได้

แต่แม้จะไม่เชื่อแต่พวกเขาก็ไม่พูดมากเย้ยหยันออกมาอีกต่อไป

เย่หยวนนั้นแสดงฝีมือออกมาแล้ว ไม่ว่าผลของการหลอมโอสถรูสวรรค์ร้อยชะตานี้มันจะออกมาเป็นอย่างไรตัวเขานั้นก็เอาชนะสามยอดอัจฉริยะแห่งการโอสถไปได้สิ้นเชิง

ไม่มีใครปฏิเสธเรื่องนั้นได้

แต่หากเย่หยวนทำได้จริงๆ แล้วมันคงจะกลายเป็นสถิติใหม่แน่นอน!

ตอนนี้โจวเซียนเฉินนั้นยังมีสิทธิ์ท้าทายเย่หยวนอยู่บ้าง

แต่หากเย่หยวนหลอมได้จริงๆ แล้วตัวเย่หยวนและโจวเซียนเฉินนั้นจะอยู่กันคนละชั้นไปอย่างสิ้นเชิง

คนทั้งสองนั้นจะไม่อาจเอามาเปรียบเทียบกันได้อีก

นี่มันคือสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับการหลอมครั้งนี้

เพราะฉะนั้นคนทั้งหลายจึงกลืนความตกตะลึงและตั้งตามองดูการหลอมของเย่หยวนไป

เทียบกับตอนหลอมโอสถทะลวงผนึกแปดเอกภพแล้วเย่หยวนในตอนนี้ดูลำบากกว่ากันมาก

เพลิงจุติวิโมกข์ที่เขาจุดขึ้นมาเองมันก็เล็กกว่าก่อนหน้ามากนัก

แต่คนที่ตาดีหน่อยย่อมจะเข้าใจได้ทันทีว่าเพลิงรอบนี้มันรุนแรงกว่ารอบก่อนสิ้นเชิง!

ครั้งนี้เย่หยวนเริ่มต้องทำหน้าเครียดไประหว่างหลอม

เหงื่อเม็ดใหญ่ไหลออกมาจากหน้าผากของเขาแต่วินาทีที่มันไหลออกมานั้นมันก็ถูกความร้อนของเพลิงจุติวิโมกข์เผาให้ระเหยหายไป

บนท้องฟ้าสูงขึ้นไปนั้นหวูเทียนต้องเบิกตากว้างมองดูภาพเบื้องล่าง “เจ้าเด็กนี่มันน่ากลัวจริงๆ! มันกลับยังมีไม้ตายเช่นนี้อยู่! เก่ง! เก่งกาจนัก! การหลอมเช่นนี้มันคงเรียกได้ว่าเป็นความสมบูรณ์แบบอย่างแท้จริง! ต่อให้จะเป็นตัวข้าในสมัยก่อนนั้นก็คงยังทำไม่ได้ในระดับนี้เช่นกัน! ไม่นึกเลยว่าหลายปีมานี้มันกลับจะมียอดอัจฉริยะสะท้านสวรรค์คนใหม่ปรากฏตัวขึ้นมา!”