Unrivaled Medicine God – จอมเทพโอสถ - ตอนที่ 3098 พลิกผัน!

“ฮ่าๆ แบกคนตายไปด้วยเช่นนั้นเจ้าคิดจะยังสู้เคียงบ่าเคียงไหล่อะไรอีก? เจ้าคิดว่าพวกเราเหล่าเจ้าโลกทั้งหลายนั้นเป็นแค่ของประดับหรือ? เย่หยวน เจ้าจะใช้ชีวิตตัวเองเล่นตลกมากเกินไปแล้ว!”

ได้เห็นเย่หยวนแบกร่างเฟิงเสี่ยวเถียนไว้เช่นนั้นเฉียนั้วก็ต้องหัวเราะขึ้นเย้ย

ถูกเจ้าโลกมากมายรุมล้อมเช่นนี้ไว้แล้วเย่หยวนย่อมจะอยู่ในสภาพจนตรอกรอความตาย ตอนนี้เขากลับไปแบกร่างของคนตายไว้ระหว่างสู้? มิใช่เรื่องตลกแล้วมันจะเป็นอะไรไปได้?

“การสังหารเจ้าโลกลงได้นั้นมันยิ่งใหญ่มาก! มันคงลืมไปแล้วด้วยซ้ำมั้งว่ามันเป็นใคร?”

“เหอะ ผลลัพธ์นั้นมันไม่มีทางเปลี่ยนแปลงได้แล้วต่อให้จะออกมาจากมหาค่ายกลโลหิตเมฆาได้แล้วมันจะเปลี่ยนอะไร?”

“มันเพิ่งออกมามันคงยังไม่รู้สภาพโดยรวมของสงครามครั้งนี้มั้ง?”

…

รอบข้างนั้นมันมีแต่เสียงเย้ยหยันดังขึ้นทั่วทิศ

การปรากฏตัวของเย่หยวนนั้นมันทำให้เกิดความแตกตื่นไปทั่วสนามรบจริงแต่มันไม่ได้ทำให้เกิดความ เปลี่ยนแปลงใดๆ ขึ้นมาได้

ในสงครามระดับนี้มันเป็นสงครามที่วัดกันด้วยจำนวน มิใช่สิ่งที่ยอดฝีมือเพียงคนเดียวจะมาเปลี่ยนแปลง สถานการณ์ใดๆ ได้

แม้แต่ตัวอี้เฉียหรือหมี่เทียนเองก็ยังไม่อาจจะทำได้

แค่เย่หยวนคนเดียวนี้มันจะทำอะไรได้มากมาย?

ในเมื่อมันไม่ประโยชน์แล้วสิ่งที่เย่หยวนทำในตอนนี้มันจึงน่าขันอย่างมาก

เย่หยวนนั้นอุ้มร่างของเฟิงเสี่ยวเถียนไว้ก่อนจะหันไปมองหน้าเฉียนั้ว “พี่เฟิง ท่านพูดเสมอว่าเจ้านี่มันเป็นแค่ขยะเสียแค่ทัพสวรรค์แรกเรานั้นอ่อนแอเกินกว่าที่จะไล่ล่าหัวมันมาได้ แต่เจ้าบ้านี่มันกลับคิดว่าตัวเองยิ่งใหญ่อวดอ้างตนไปทั่ว มันทำให้ท่านต้องเจ็บแค้นมากแล้ว! วันนี้ข้าจะขอย่ำมันลงไปพร้อมๆ กับท่านให้มันได้รู้ว่าตัวเองนั้นเป็นขยะแค่ไหน!”

คำพูดนี้มันเป็นคำพูดที่เขากล่าวกับเฟิงเสี่ยวเถียนแต่แน่นอนว่าเฉียนั้วที่ได้ยินย่อมจะไม่พอใจ

ขยะ?

ชอบอวดอ้างตน?

เขานั้นคืออัจฉริยะของเผ่าเลือด!

เขานั้นไม่มีสิทธิ์อวดอ้างตัวเองหรือ?

แล้วเฟิงเสี่ยวเถียนนั้นมันเป็นใคร?

เฉียนั้วนั้นกัดฟันกล่าวขึ้นมาด้วยใบหน้าดำมืด “ไอ้หนู เจ้าคิดจะท้าข้าด้วยคำพูดพวกนี้หรือ? เจ้าอ่อนหัดเกินไปนัก! ศึกครั้งนี้มันเป็นศึกที่เปลี่ยนแปลงชะตาของสวรรค์มิใช่ศึกส่วนตัวของใคร! ในเมื่อตอนนี้เจ้าเดินเข้ามาในวงล้อมกับดักแล้ว…เจ้าก็ตายไปเสียเถอะ”

ในความคิดของเฉียนั้วนั้นเย่หยวนย่อมจะคิดท้าทายให้เขาออกไปสู้ตัวต่อตัว เช่นนั้นแล้วมันก็อาจจะยังมีโอกาสได้แก้แค้นบ้าง

แต่เขาย่อมจะไม่ปล่อยให้เย่หยวนได้ทำตามใจชอบ

เฉียนั้วนั้นยกมือขึ้นมาเป็นสัญญาณให้เจ้าโลกเผ่าเลือดทั้งหลายเตรียมตัวโจมตี

คนทั้งหลายนั้นรอเพียงแค่ให้เขาลดมือลงเท่านั้นก็จะเกิดการโจมตีรุนแรงสะท้านฟ้าขึ้น

ต่อให้เย่หยวนจะมีสามหัวหกแขนมันก็คงไม่อาจจะรอดชีวิตออกไปจากการรุมล้อมโจมตีรอบด้านเช่นนี้ได้!

แม้ต้องเผชิญหน้ากับเจ้าโลกมากมายนั้นเย่หยวนก็ยังคงรักษาท่าทางสงบนิ่งไว้ก่อนจะกล่าวสวนกลับไป “เจ้าพูดถูก ข้านั้นอยากจะสู้กับเจ้าตัวต่อตัวจริงๆ! แต่ข้านั้นไม่ต้องท้าทายให้เจ้าออกมารับคำท้าเองหรอก!”

เย่หยวนนั้นยกมือขึ้นวาดบนอากาศก่อนจะปล่อยปราณเทวะโกลาหลออกมาจากฝ่ามือ

ฟุบ!

ตราที่เขาวาดนั้นมันถูกยิงเข้าไปในหอสุดแสงก่อนที่จะเกิดความสั่นไหวในห้วงมิติที่รุนแรงพร้อมด้วยประตูแสงที่เปิดขึ้นบนท้องฟ้า

มันราวกับว่าเย่หยวนนั้นได้เปิดผนึกให้แก่สัตว์ร้ายดึกดำบรรพ์

เฉียนั้วนั้นหน้าเปลี่ยนสีไปทันที เขานั้นสัมผัสได้ว่ามันกำลังจะเกิดหายนะขึ้นแน่แล้ว

หรือว่าเย่หยวนนั้นจะยังมีไม้ตายอะไรซ่อนไว้?

แต่สู้กันมาขนาดนี้แล้วเย่หยวนจะยังมีไม้ตายอะไรเหลือซ่อนไว้ได้อีก?

เขานั้นไม่อาจจะเดาออกได้เลย

ครืน…

ฟุบ!

สัตว์ประหลาดที่มีหัวเป็นสิงโตแต่ร่างเป็นคนนั้นพุ่งออกมาจากห้วงมิติของหอสุดแสงและพุ่งตรงใส่เจ้าโลกเผ่าเลือดตรงหน้าทันที

จากนั้นมันก็มีสัตว์ประหลาดอีกมากมายพุ่งตัวออกมาจากประตูแสงนั้น

เฉียนั้วนั้นต้องเบิกตากว้างขึ้นมาทันทีอย่างหวาดกลัว

เพราะว่าสัตว์ประหลาดพวกนั้นมันมีพลังถึงระดับเจ้าโลก!

ตูม!

ตูม!

ตูม!

บนท้องฟ้านั้นมันเกิดเสียงระเบิดรุนแรงขึ้นอย่างต่อเนื่อง

สัตว์ประหลาดระดับเจ้าโลกทั้งหลายนั้นรวดเร็วจนน่าเหลือเชื่อพวกมันนั้นกระหายเลือดและมุ่งหน้าไล่ล่าเจ้าโลกเผ่าเลือดอย่างไม่คิดหยุดมือ

สัตว์ประหลาดทั้งหลายนั้นมันมีจำนวนมากถึงแปดร้อยตัว!

เฉียนั้วนั้นหน้าซีดขาวลงทันทีก่อนจะร้องขึ้น “นี่มัน…เป็นไปได้อย่างไรกัน? สัตว์ประหลาดระดับเจ้าโลกกว่าแปดร้อยตัว มันโผล่มาจากไหนกัน?”

เจ้าโลกทั้งแปดร้อยนั้นต่างเป็นเหมือนสัตว์ร้ายกระหายเลือด พวกมันจะต้องทรงพลังแค่ไหน?

วินาทีนี้พลังรุนแรงของพวกมันนั้นปกคลุมท้องฟ้าไว้สิ้นเหมือนเป็นวันสิ้นโลก

การปรากฏตัวขึ้นของพวกมันนั้นเปลี่ยนกระแสสงครามไปทันที!

“ปล่อยมันผู้นั้นให้ข้าจัดการ สังหารที่เหลือให้สิ้น!” เย่หยวนชี้หน้าเฉียนั้วและกล่าวขึ้นสั่ง

เจ้าโลกทั้งหลายที่เฉียนั้วพามานั้นต่างถูกสัตว์ประหลาดทั้งแปดร้อยนั้นสังหารไปในพริบตา

พวกเขานั้นต่างพยายามจะฟื้นคืนชีพกลับมาแต่ก็ถูกสังหารซ้ำไปเรื่อยๆ

จนถึงสุดท้ายที่พวกเขาไม่อาจจะฟื้นกลับมาได้อีก

ต่อให้จะเป็นเจ้าโลกระดับสูงเองก็ไม่อาจจะหนีรอดสภาพเช่นนี้ไปได้

เจ้าโลกนับร้อยๆ รุมเข้าโจมตีไม่ว่าจะแข็งแกร่งแค่ไหนมันก็ย่อมไร้ค่า

นอกจากนั้นแล้วสัตว์ประหลาดทั้งหลายนั้นยังต่อสู้ไม่กลัวตายมันทำให้การโจมตีของพวกมันนั้นรุนแรงและ ป่าเถื่อนอย่างมาก ไม่อาจจะรับไว้ได้ง่ายๆ

แต่ว่าสัตว์ประหลาดทั้งหลายนั้นไม่ได้เข้าโจมตีเฉียนั้วรอบๆ ตัวเขานั้นมันมีแต่ความว่างเปล่า

แต่พวกมันก็ตัดขาดเส้นทางหนีของเขาไปสิ้นทำให้เฉียนั้วไม่อาจจะคิดหนีไปไหนได้

เฉียนั้วได้แต่ต้องยืนหน้าซีดด้วยความสั่นกลัวในหัวใจ

เพราะวินาทีก่อนหน้าเขายังคิดว่าตัวเองได้เปรียบล้อมเย่หยวนไว้ได้

แต่พริบตาเดียวนั้นมันกลับตาลปัตรไปสิ้นเชิง!

การพลิกผันนี้มันยิ่งใหญ่เกินกว่าที่เขาจะคาดเดาได้!

เจ้าโลกกว่าแปดร้อยตัวนี้มันได้เปลี่ยนสภาพของสนามรบไปทันที แน่นอนว่าเรื่องเช่นนี้ต่อให้จะเป็นใครก็ไม่อาจคิดถึงได้

ท่ามกลางการต่อสู้ดุเดือดนั้นอี้เฉียก็ต้องหันมากล่าว “พวกมันนี้…สัตว์ประหลาดพวกนี้…มันคือนักยุทธสายเลือด? แต่…มันกลายเป็นเจ้าโลกไปได้อย่างไรกัน?”

ตอนนี้มิใช่แค่อี้เฉียเท่านั้นแต่คนสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดเองก็ต่างอ้าปากค้างไปเช่นกัน

เพราะการปรากฏตัวของเจ้าโลกทั้งแปดร้อยนั้นมันน่าตกตะลึงจนทำให้คนลืมหายใจ!

พวกเขานั้นไม่มีใครรู้ถึงไพ่ตายที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้มาก่อน

“มันเป็นพวกนั้น! หลายปีก่อนนั้นพวกเขาได้หายไปจากสายตาคนข้าก็ไม่นึกฝันว่าพวกเขากลับจะถูกนักบุญสวรรค์เย่ชุบเลี้ยงเปลี่ยนให้กลายเป็นเจ้าโลกไป!”

“สุดยอด! เจ้าโลกกว่าแปดร้อยคนเช่นนี้มันย่อมจะเป็นกองกำลังที่เอาชนะทุกสวรรค์ได้ง่ายๆ! มีพวกเขาอยู่ด้วยแล้วเผ่าเลือดย่อมจะต้องเกรงกลัวเราแล้ว!”

“พวกเขานั้นคือหนูทดลองของเผ่าเลือด ทำให้พวกเขากลายสภาพมาเป็นเช่นนี้ ทางเผ่าเลือดมันเองก็คงไม่คิดว่าเรื่องจะกลายเป็นเช่นนี้ไปใช่หรือไม่? นี่แหละที่เรียกว่าบาปกรรม!”

…

เดิมทีแล้วคนทั้งหลายนั้นต่างคิดสละชีวิตแลกตัวเองเพื่อปกป้องแผ่นดิน

แต่ใครจะไปคิดว่าการปรากฏตัวขึ้นของเย่หยวนนั้นมันกลับจะมาพร้อมกับกองทัพเสริมอันยิ่งใหญ่!

เพราะฉะนั้นตอนนี้พวกเขาทั้งหลายจึงมีกำลังใจล้นหลามและไล่ล่าสังหารกองทัพเผ่าเลือดไปอย่างดุเดือด!

“โฮ่ก!”

เสียงคำรามร้องหนึ่งดังขึ้นมาพร้อมเงาร่างใหญ่ที่ก้าวออกมาจากห้วงมิติของหอสุดแสง

นี่คือสัตว์ประหลาดตัวสุดท้าย!

จ้าวเยว่!

จ้าวเยว่ในตอนนี้มีร่างกายที่ใหญ่โตกว่าก่อนหน้าอย่างมากล้ำ!

คลื่นพลังจากร่างของเขานั้นมันรุนแรงและทรงพลังจนเหนือจินตนาการ!

การปรากฏตัวขึ้นของเขานั้นมันทำให้คนทั้งหลายแตกตื่นไป

เพราะว่าจ้าวเยว่ในเวลานี้มีพลังถึงระดับของยอดฝีมือล้ำสวรรค์!

การปรากฏตัวขึ้นของเขานั้นจะเปลี่ยนสนามรบไปทันที!

“เจ้าไปช่วยผู้อาวุโสหมี่เทียนจัดการอี้เฉีย! ข้าจะใช้เลือดของเจ้าสุนัขเลือดตัวนี้ล้างหลุมศพพี่เฟิง!” เย่หยวนกล่าว

“โฮ่ก!”

จ้าวเยว่นั้นพุ่งตัวขึ้นฟ้าไปหาอี้เฉียอย่างไม่รอช้า!