Unrivaled Medicine God – จอมเทพโอสถ - ตอนที่ 3102 จุดตัดสินความเป็นความตายใกล้เข้ามา!

รอบข้างนั้นมันมีแต่ความเงียบงัน!

ใบหน้าของคนทั้งหลายนั้นมันเกินกว่าที่จะใช้คำใดมาอธิบาย

เพราะว่าเฉียนั้วผู้ทรงพลังนั้นกลับถูกเย่หยวนย่ำจนตายคาเท้า!

ได้เห็นเย่หยวนที่ลอยตัวอยู่บนฟ้านั้นเผ่าเลือดทั้งหลายก็ต้องสั่นสะท้านขึ้นมาอย่างไม่อาจห้าม แม้แต่ตัวอี้เฉียเองก็ตาม

เพราะในวินาทีที่ผ่านมานี้เขาสัมผัสได้ว่าเย่หยวนนั้นเหมือนตัวตนที่ไร้เทียมทาน ไม่อาจจะเอาชนะได้!

พลังของเมฆเต๋าทุกข์นั้นมันกลับต้องถอยร่นไป ชัดเจนเลยว่าพลังของเขาในตอนนี้มันน่ากลัวแค่ไหน!

“นี่…มันคือวิชาอะไรกันแน่? ทำไมข้าถึงรู้สึกราวกับว่าเต๋าสวรรค์นั้นลงมาจุติ?”

“ท่านเฉียนั้วนั้นกลับตายลงทันที ไม่มีโอกาสจะได้คืนชีพใดๆ เลย!”

“ช่างเป็นกระบวนท่าที่น่ากลัวนัก! นี่มันเหนือล้ำกว่าทักษะเทวะไปมากมายนัก! ดูท่าแล้วแม้แต่เจ้าโลกล้ำสวรรค์ทั้งหลายนั้นเองก็คงไม่อาจจะทำอะไรได้เช่นนี้ได้เช่นกัน!”

…

เย่หยวนนั้นใช้วิชาที่รุนแรงและทรงพลังที่สุดเท่าที่เขาเคยสร้างออกมาจนทำให้คนทั้งหลายต้องผงะ

แต่ว่าพลังของวิชานี้มันก็เหนือล้ำความเข้าใจไปมากจริงๆ

เพราะฉะนั้นพวกเขาจึงทั้งตกตะลึงและหวาดกลัว!

ห้าก้าวย่ำสวรรค์นั้นมันเรียกได้ว่าเป็นผลงานชิ้นโบแดงของเย่หยวน

เขานั้นได้ศึกษาคัมภีร์สวรรค์มันย่อมจะพัฒนาพลังฝีมือของคนผู้นั้นไปได้มากมาย แน่นอนว่าเย่หยวนเองก็ไม่ได้ย่ำอยู่กับที่เช่นกัน

ด้วยความที่มันเป็นคัมภีร์ที่สำคัญที่สุดในหมู่สิบสองภาพวาดเต๋าสวรรค์ ดังนั้นคัมภีร์สวรรค์มันย่อมจะวาดถึงยอดเต๋า

หลังจากเย่หยวนได้มองดูและศึกษามันไปสักพัก เขาก็เริ่มเข้าใจถึงสิ่งต่างๆ มากขึ้น

เต๋าโอสถ เต๋าค่ายกล เต๋าดาบและยอดเต๋าของตัวเขานั้นทุกสิ่งอย่างมันต่างรวมเป็นหนึ่งได้ภายใต้คัมภีร์สวรรค์นี้

ห้าก้าวย่ำสวรรค์นี้มันเกิดขึ้นมาในตอนนั้นเอง!

เมื่อก้าวมาถึงระดับของเย่หยวนแล้วเขาย่อมจะสามารถสัมผัสได้ถึงจุดชี้เป็นชี้ตายอย่างการบรรลุเจ้าโลกได้ชัดเจน

นี่มันจะเป็นศึกที่ตัดสินโชคชะตาของเขา!

การต่อสู้กับเต๋าสวรรค์นี้มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดที่สุดในชีวิตของเขาอย่างไม่ต้องสงสัย

เทียบกันแล้วบรรพบุรุษศิลาโลหิต บรรพบุรุษหวูเทียนหรือใครๆ มันก็ช่างไร้ค่า

เพราะว่าห้าก้าวย่ำสวรรค์นี้มันคือเจตจำนงของเขาที่จะก้าวขึ้นไปย่ำเต๋าสวรรค์!

นี่มันคือวิชาที่สร้างแรงกระแทกอย่างไร้เหตุผล มันคือสิ่งที่แตกต่างจากวรยุทธใดๆ

แต่พลังของมันนั้นไม่มีใครกล้าตั้งคำถาม

แต่แม้ว่ามันจะเป็นวิชาที่ทรงพลังมันก็มีแรงสะท้อนกลับที่รุนแรงเช่นกัน!

เพราะหลังจากใช้วิชานี้ออกมามันจะเหมือนไม้ตายของพวกฉือชางทั้งหลายนั้นที่ทำให้เย่หยวนอ่อนแอลงหรือถึงชีวิตได้

แน่นอนว่านั่นมันมิใช่เรื่องที่ยุ่งยากที่สุด

เพราะสิ่งที่ลำบากที่สุดมันคือหลังจากใช้วิชานี้ออกมาแล้วเขาจะสัมผัสได้ถึงแรงสะท้อนจากเต๋าสวรรค์!

นี่มันคือพลังที่เทียบเคียงตัวเองกับเต๋าสวรรค์ แน่นอนว่าเต๋าสวรรค์ย่อมจะไม่ยืนมองดูมันเฉยๆ!

ที่มาเตือนเย่หยวนเมื่อสักครู่นั้นมันคือเมฆเต๋าทุกข์ธรรมดาๆ แต่ในตอนที่เขาบรรลุเจ้าโลกนั้นมันคงไม่ใช่อะไรที่จะขับไล่ไปได้ง่ายๆ เช่นนี้

เย่หยวนนั้นรู้สึกได้ถึงลมของเต๋าทุกข์ครั้งสุดท้ายที่กำลังค่อยๆ พัดเข้ามา

ตอนนี้ตัวเย่หยวนนั้นรู้สึกได้ชัดเจนแก่หัวใจว่าเต๋าทุกข์ที่จะตัดสินชะตาชีวิตของเขานั้นมันใกล้เข้ามาเรื่อยๆ แล้ว

และการใช้ไม้ตายนี้ออกมามันเหมือนจะเป็นการเร่งให้เต๋าทุกข์นั้นมาถึง

หากเต๋าทุกข์นั้นปรากฏขึ้นมาแล้วด้วยกำลังของเขาในตอนนี้มันคงไม่มีทางจะขัดขวางได้แม้แต่น้อย

เพราะฉะนั้นเขาจึงไม่อาจจะใช้วิชานี้ได้มากนัก

เพราะมันคือการเรียกเพชฌฆาตเข้ามาหาตัวเอง!

แต่เพื่อเฟิงเสี่ยวเถียนแล้วเย่หยวนกลับตัดใจใช้มันออกมา!

แน่นอนว่าด้วยกำลังของเย่หยวนในตอนนี้มันคงไม่อาจจะใช้ก้าวที่สามออกมาได้ ไม่ต้องไปพูดถึงก้าวที่ห้าเลย

หากฝืนตัวย่ำมันออกไปแล้วคงไม่ต้องรอให้เต๋าทุกข์มาถึง ตัวเขานั้นคงถูกแรงสะท้อนของมันทำลายร่างจนชีวิตดับสูญไปเอง

มันเป็นวิชาที่ทรงพลังขนาดนั้น!

“ฆ่ามัน! อย่าปล่อยมันไว้แม้สักคน!”

เย่หยวนร้องสั่งขึ้นมาทำให้ยอดฝีมือทั้งหลายต่างพุ่งตัวเข้าใส่เผ่าเลือดตรงหน้าอีกครั้งอย่างไม่คิดชีวิต

ตอนนี้สถานการณ์มันพลิกกลับไปสิ้นเชิง!

เพราะหลังจากต่อสู้กันไปนานสุดท้ายอี้เฉียนั้นก็บาดเจ็บสาหัสไปเช่นกัน

เขานั้นร้อนรุ่มในหัวใจคิดอยากจะหนีไปให้พ้นๆ แต่หมี่เทียนและจ้าวเยว่นั้นก็ล้อมหน้าล้อมหลังเขาไว้จนไม่อาจจะไปไหนได้

เมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้เขาย่อมจะไม่คิดว่าตัวเองต้องมาตายลงเช่นนี้!

แต่ตอนนี้เขานั้นกลับรู้สึกได้ถึงความตายที่มันกำลังจะมาเยือน!

การปรากฏตัวของเย่หยวนนั้นนอกจากมันจะทำให้คนสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดกลับมามีแรงสู้ได้แล้วมันยังทำให้คนทั้งหลายคิดจะทำลายกองทัพที่มาบุกจนสิ้น

หมี่เทียนที่ได้เห็นสีหน้านั้นต้องยิ้มกล่าวขึ้น “เจ้ากลัวแล้ว!”

ระหว่างการต่อสู้สามวันที่ผ่านมานี้หมี่เทียนถูกอี้เฉียพูดจี้ใจทำให้กังวลอยู่เสมอๆ

เมื่อมีความกังวลที่ไม่อาจวางลงได้ในใจพลังต่อสู้ของเขามันจึงแสดงออกมาได้ไม่เต็มที่

ดูแล้วมันคงเป็นแผนของอี้เฉียอย่างไม่ต้องสงสัย

แต่การปรากฏตัวขึ้นของเย่หยวนนี้มันได้ทำให้ความกังวลที่กัดกินหัวใจเขามาตลอดสามวันนี้จางหายไปสิ้น

ก่อนหน้านี้อี้เฉียนั้นโอหังหลงตัวแค่ไหน?

แต่ตอนนี้เขากลับทำหน้าเหมือนสุนัขที่ลืมทางกลับบ้าน!

อี้เฉียนั้นถูกเย่หยวนปิดทางหนีปล่อยให้จ้าวเยว่เข้ามาทะลวงผ่านหน้าอกไป

ฟุ!

หน้าอกของอี้เฉียนั้นมันถูกทะลวงผ่านไปทันที

แต่ว่าแผลของเขานั้นมันก็ค่อยๆ สมานกันอย่างน่าเหลือเชื่อ

เพียงแค่ว่าความเร็วนั้นมันลดลงกว่าแต่ก่อนอย่างมาก

จ้าวเยว่นั้นเป็นสัตว์ร้ายที่ไม่รู้จักเหนืออ่อน ไม่ว่าอี้เฉียนั้นจะฟื้นตัวไปอีกกี่ครั้งจ้าวเยว่นั้นก็จะทำลายตัวเขาต่อไปอย่างไม่รู้จบ

“เจ้าคิดว่าเอาชนะได้แล้วหรือ?” อี้เฉียนั้นยิ้มกว้างขึ้นมาตอบ

“อย่างน้อยๆ ในศึกนี้เราก็ชนะแล้ว!” หมี่เทียนตอบกลับไป

“เจ้านั้นไม่รู้ถึงพลังของบรรพบุรุษท่านแม้แต่น้อย! ท่านนั้นอยู่ห่างจากล้ำสวรรค์ที่แท้จริงไปไม่มากแล้ว มาถึงระดับของเราๆ เจ้าเองก็น่าจะเข้าใจถึงความหมายของมัน เย่หยวนนั้นเก่งจริง แต่เมื่อกี้เจ้าเองก็สัมผัสได้มิใช่หรือ?” อี้เฉียยิ้มขึ้น

ห้าก้าวย่ำสวรรค์ของเย่หยวนนั้นมันทำให้เขารู้สึกสั่นสะท้านไปถึงจิตวิญญาณ

เขานั้นไม่เคยรู้สึกเช่นนี้มาก่อนในชีวิต

เพราะนี่มันคือความไม่พอใจของเต๋าสวรรค์!

ความพิโรธของเต๋าสวรรค์จากเหนือชั้นฟ้า!

มาถึงระดับของพวกเขาแล้วความรู้สึกของพวกเขาย่อมจะเฉียบคมจนไม่อาจเอาคนทั่วๆ ไปมาเทียบได้

เมื่อได้ยินเช่นนั้นหมี่เทียนก็ต้องกัดฟันแน่นขึ้น

ดูท่าเขาก็สัมผัสได้เช่นกัน

“ฮ่าๆ ดูท่าเจ้าเองก็จะสัมผัสมันได้นี่! เจ้าลองบอกข้ามาสิว่าตั้งแต่บรรพกาลมานั้นมันมีใครบ้างที่ผ่านโซ่ตรวนนี้ไปได้?” อี้เฉียนั้นกล่าวขึ้นมาด้วยเสียงหัวเราะลั่น

“ใต้เต๋าสวรรค์นี้พวกเราต่างเป็นแค่มดปลวก! ข้าเองก็อยากจะเห็นนักว่าพลังที่แท้จริงของเต๋าสวรรค์นั้นมันจะเป็นเช่นไร!”

“ห้าก้าวย่ำสวรรค์นั้นมันจะช่วยให้เจ้าขึ้นไปย่ำสวรรค์หรือว่าจะเป็นสวรรค์ย่ำหัวเจ้า! ข้านั้นอยากจะเห็นมันนัก!”

“หมี่เทียน ต่อให้เจ้าจะสังหารข้าลงตรงนี้สวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดมันก็ไม่มีทางหนีจากชะตากรรมที่ต้องถูกทำลายลงได้! หลังจากบรรพบุรุษท่านจุติขึ้นมาแล้วสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนี้มันจะกลายเป็นแค่สวรรค์ร้างไร้ชีวิตใดๆ ไปแน่นอน!”

อี้เฉียในตอนนี้ยอมรับชะตากรรมของตัวเองแต่ก็ยังใช้แรงสุดท้ายพูดกว่าออกมาทำลายจิตใจของยอดฝีมือทั้งหลาย

ยอดฝีมือสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนั้นต่างผงะไป พวกเขาไม่รู้เลยว่าหมี่เทียนและอี้เฉียนั้นสัมผัสได้ถึงอะไร

แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่าสิ่งที่เย่หยวนจะต้องเผชิญนั้นมันต้องเป็นหายนะครั้งใหญ่แน่นอน!

หมี่เทียนขมวดคิ้วแน่นขึ้นกล่าว “เจ้าพูดมากปากเหม็น! ไปตายได้แล้ว! จ้าวเยว่ จัดการเถอะ!”

พูดจบเขานั้นก็ใช้พลังศักดิ์สิทธิ์ออกมาผสานกับจ้าวเยว่และโจมตีเข้าไปอย่างสุดกำลัง

แต่อี้เฉียนั้นกลับยังพูดกล่าวออกมาด้วยเสียงหัวเราะ “มาสิ! มา! กำลังของข้านั้นมันจะกลับไปสู่ตัวบรรพบุรุษท่าน ท่านนั้นจะเป็นคนพาข้ามาดูสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดของเจ้าพังทลายลงไป!”

ครืน!

สองคลื่นพลังนั้นถูกสะท้อนกลับออกไป

อี้เฉียนั้นยืนรับอย่างไม่คิดขัดขืนเพราะเขานั้นรู้ว่าชะตาของเขามันต้องจบลงตรงนี้แล้ว

แต่ในเวลานั้นเองที่มันกลับเกิดม่านเลือดขึ้นมาตรงหน้าของอี้เฉีย

ตูม!

ห้วงมิติสั่นสะท้านด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์ของคนทั้งสองแต่ว่าม่านเลือดนั้นมันกลับไม่แม้แต่จะขยับไหว!

“ไป!”

เสียงหนึ่งดังลอยออกมาจากม่านเลือดนั้น

อี้เฉียนั้นต้องเบิกตากว้างร้องขึ้น “ขอบพระคุณบรรพบุรุษท่านที่ช่วยเหลือ! ฮ่าๆๆ หมี่เทียน ข้าจะได้เห็นเจ้าตายกับตาคู่นี้เองแล้ว!”

พูดจบเขาก็หันไปทุ่มกำลังทะลวงห้วงมิติหนีผ่านกำแพงเขตแดนไป

………………………..