ThornyRose มองไปที่หนังสือสกิลทั้งสองเล่ม และรู้ว่าพวกมันกำลังจะถูกนำไปให้คนๆเดียวใช้ เพราะไอคนต่ำต้อยเป็นคนที่มีพลังโจมตีเวทมนตร์สูงที่สุด สกิลทั้งสองนี้จะทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นมาอีกมาก เขาจะได้รับประโยชน์อีกครั้งหรือไม่? ไม่มีทางเสียหรอก!
“เราจะจ่าย 100 เหรียญทองสำหรับสองสกิลนี้!”
เย่เทียนเห็นแก่จำนวนสมาชิกที่มากของ Thorns and Roses เธอจึงเสนอราคาขึ้นมาและให้หักส่วนแบ่งจากหนี้ของพวกเธอแทน เย่ฉางหยิบหนังสือสกิลมาเรียนรู้ ความสามารถในการต่อสู้ระยะประชิดของเขาสูงขึ้นอีกระดับหนึ่ง ในตอนนี้เขามีความสามารถในการควบคุมระยะประชิดที่มีเสถียรภาพมากยิ่งขึ้น เขาเหวี่ยงหอกของเขา ทำให้เกิดการระเบิดของพลังน้ำแข็งแห่งความมืดซึ่งบานสะพรั่งได้อย่างสวยงาม “ฮ่า ฮ่า ไม่เลวเลยทีเดียว …”
ThornyRose ถอนหายใจ การลดหนี้ของพวกเธอก็ยังดีกว่าไม่ได้อะไรเลย เธอมองไปรอบๆ และพบร่องรอยบนพื้นที่ถูกพลังของหอกฟาดใส่ ตอนนี้พวกเขาสามารถกลับมาเปิดประตูได้แล้ว
“ในตอนนี้ นายมีแผนอะไรบ้าง?”
“เดินไปในเส้นทางแห่งคมหอกของฉัน และกำจัดความชั่วร้ายในโลกนี้ให้หมดไป …” เย่ฉางยกหอกของเขาและพูดอย่างเคร่งขรึม จากนั้นเขาหยิบธนูหนักจาก ElegantFragrance คืนมา และเก็บบาลิสต้าไว้ในกระเป๋าเป้ของเขา
‘ไปตายซะ!’ ThornyRose ได้แต่กร่นด่าอยู่ในใจ เธออยู่ห่างจากการกลายร่างเป็นหมาบ้าที่โกรธกริ้วแค่เพียงนิดเดียว แต่อย่างไรก็ตาม เพื่อการจบเควสของเธอและยังมีสิ่งมากมายที่ต้องทำในเมืองแบล็คร็อคแล้ว ทำให้เธอต้องฝืนทนมันเอาไว้ เธอหายใจเข้าลึกๆ
“ถ้าอย่างนั้นนายก็ทำของนายไปเลย แต่ฉันวางแผนที่จะย้ายฐานของกิลด์ไปยังเมืองบาล ซึ่งมันเป็นสถานที่ที่ดีในการเก็บเลเวลและอุดมไปด้วยทรัพยากร ที่สำคัญที่สุดก็คือเมืองบาลมีผู้เล่นน้อยมาก …”
เย่เทียนพยักหน้า มันเป็นความจริง สถานที่แห่งนี้เป็นเหมือนขุมสมบัติ ในอนาคตอาจจะมีกิลด์อื่นๆเข้ามาเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เพื่อให้กิลด์ Thorns and Roses ตั้งหลักปักฐานได้ นี่จึงเป็นทางเลือกที่ดี อย่างน้อยพวกเธอก็เป็นพันธมิตรกัน
“ตกลง แต่พวกคุณต้องช่วยในการก่อสร้างและการจัดการ …” เย่เทียนพูดขึ้นมา
“ฉันรู้แล้ว สำหรับผลกำไรนั้น …” ThornyRose และเย่เทียนเริ่มพูดถึงสิ่งที่เย่ฉางไม่ค่อยจะเข้าใจ แม้ว่าเขาจะพูดถึงโครงการต่างๆกับผู้คนใน 10 บทบัญญัติอยู่เสมอ แต่เขาไม่เคยมองไปที่ข้อตกลงเลยสักครั้ง เพราะเขามักจะแอบหลับอยู่ตลอด เลยพลาดในจุดสำคัญไป แต่อย่างไรก็ตาม เย่ฉางยังสามารถเข้าใจภาพกว้างๆได้อยู่ …
ทั้งปาร์ตี้จึงออกจากสุสาน ThornyRose ติดหนี้เย่ฉางเพิ่มขึ้นมาอีก โดยเธอขอซื้อน้ำยาฟื้นฟูมานาไปหลายถัง และยังซื้อสิ่งที่น่าขยะแขยงมากอย่าง หนอนยักษ์ทอดไปอีกหลายตัว ซึ่งมันสามารถเก็บรักษาไว้ได้เป็นเวลานาน
เย่ฉางมองดูก้นของ DyedLily และถอนหายใจ “ฉันยังไม่ได้ยืนยันด้วยมือของตัวเองเลย แต่เธอก็มีสะโพกที่ดีนะ อาเฉียง นายต้องทำงานหนักสักหน่อย …”
“แน่นอน เพื่อน …” จางเจิ้งเฉียงตบหน้าอกและยิ้มให้
ในระยะไกล DyedLily ไม่รู้ว่าทำไม แต่เธอรู้สึกหนาวเหน็บในก้นของเธอ เธอหันไปและเห็นจางเจิ้งเฉียง, เย่ฉาง, หลินหลี่ และเย่เทียน พวกเขาทั้งหมดชี้มาที่เธอ แต่เธอไม่รู้ว่าพวกเขากำลังชี้อะไรอยู่ อย่างไรก็ตาม ความลึกลับที่หนาวเหน็บนั้นยังคงอยู่ ‘คนเหล่านี้เป็นพวกเพี้ยน!’ ทันใดนั้น ร่างกายของเธอก็สั่นสะท้านขึ้นมา เธอรีบเดินเข้าไปอยู่ใกล้ๆกับ ThornyRose ขณะที่เอามือปิดก้นของเธอไว้
FrozenCloud ได้เห็นกลุ่มของเย่ฉางกำลังทำอะไรอยู่ ‘พวกนั้น …’ เธอเงยหน้าขึ้นและเห็น จางเจิ้งเฉียงจ้องไปที่ DyedLily หัวใจของเธอรู้สึกกระวนกระวายใจอย่างบอกไม่ถูก เธอจึงกระทุ้งศอกใส่เขาด้วยอารมณ์หงุดหงิด
จางเจิ้งเฉียงยกฝ่ามือบล็อคศอกของเธอได้อย่างง่ายดาย “น้องเล็กไดโน ไม่เอาน่า! ฉันรู้ความรู้สึกของเธอที่มีต่อฉัน แต่เราต้องคิดถึงเด็กที่เกิดมาสิ เพื่อให้พวกเขาดูหล่อเหลาเหมือนฉัน ด้วยเหตุนี้ฉันจึงมีลูกกับเธอไม่ได้ เฮ้อ…”
“ขอโทษด้วยนะน้องเล็กไดโน ถึงแม้ว่าเราจะเป็นพี่น้องที่ดีต่อกัน แต่ฉันสัญญากับพี่สาวของเขาไว้ว่า ฉันจะหาภรรยาที่สวยให้กับเขา นั่นคือคำมั่นสัญญาจากฉัน …” เย่ฉางพูดพร้อมกับมองไปที่เธอด้วยสีหน้าที่หดหู่
“……” FrozenBlood
อูนาและคนอื่นๆรู้สึกสับสน โดยเฉพาะ SpyingBlade ‘เธอเป็นน้องสาวของ FrozenBlood ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้หญิงที่สวยที่สุดในภาควิชาการแสดงของเมืองหลวง พวกเขาไม่รู้หรือไงกัน’ หลินหลี่เห็นสีหน้าของฟางชิและความสับสนของคนอื่นๆ เขาจึงเอารูปภาพหน้าไดโนเสาร์ของ FrozenCloud ออกมาโชว์ให้ทุกคนดู เมื่อหวังและฟางชิเห็น พวกเขาถึงกับเซถอยหลังอย่างไม่ทันตั้งตัว จากนั้นพวกเขาก็มองไปที่ FrozenCloud ด้วยการแสดงออกอย่างกระตือรือร้น SpyingBlade ถูกปกคลุมไปด้วยเหงื่อเย็น ‘ดังนั้น พวกนายทุกคนจึงคิดว่าเธอหน้าตาแบบนั้นมาก่อน … อย่างไรก็ตาม นี่มันเกิดจากการเล่นตลกของพระเจ้าหรือไงกัน? หรือว่ามีภัยพิบัติเกิดขึ้นที่สวรรค์ จึงเกิดใบหน้าแบบนี้ขึ้นมาบนโลกได้!’
FrozenCloud มีอารมณ์ที่ซับซ้อนมากมาย ถ้าเธอบอกความจริงไป เธอกลัวปฏิกิริยาของพวกเขา ที่สำคัญคือ นานะเคยบอกเธอเอาไว้ว่า สิ่งที่เธอเกลียดที่สุดคือคนโกหก เธอชอบเย่ฉางเพราะเขาไม่เคยโกหกเธออย่างจริงจัง มากที่สุดเขาก็แค่พูดจาไร้สาระเท่านั้น FrozenCloud ชอบความจริงใจของเจ้าหมียักษ์ที่มีกับเธอ เขาเป็นคนเปิดกว้างและตรงไปตรงมากับความรู้สึก เขาเปิดเผยว่าเขาไม่ชอบคนหน้าตาไดโนเสาร์ แต่สำหรับตัวเธอเองนั้น เธอต้องพึ่งพาการโกหกเพื่อที่จะได้เข้าใกล้ชิดกับพวกเขา …
FrozenCloud ถอนหายใจ “ฉันก็ไม่ชอบผู้ชายตัวเท่าหมียักษ์แบบนายเหมือนกัน!”
หลังจากพูดเสร็จ เธอก็ดึงอูนาและเย่เทียนออกไป และเดินไปข้างหน้า
“อาเฉียง ทำไมนายถึงไม่ลดระดับสเปคลงหน่อย …” เย่ฉางไม่สามารถทนดูได้อีกต่อไป เขามองไปที่จางเจิ้งเฉียงและพูดแนะนำ
ความคิดของจางเจิ้งเฉียงเริ่มสั่นคลอน ถึงแม้ว่าเขาจะไม่หล่อ แต่เขาก็ไม่ต้องการลดระดับสเปคลง คนปกติเท่านั้นที่จะทำกัน แต่ไม่ใช่สำหรับเขา “เพื่อน พี่สาวของฉันจะไม่ไปสู่สุขตินะ ถ้าฉันทำอย่างที่นายแนะนำ …”
“……” เย่ฉางถอนหายใจโดยโต้เถียงกลับไปไม่ได้ “น้องเล็กไดโน … มันคงจะดีกว่า ถ้าเราไม่รู้จักเธอก่อนที่เธอจะผ่าตัดศัลยกรรม …”
“จริงๆแล้วพี่สาวไดโนคือ …” ฟางชิอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ถูกจางเจิ้งเฉียงมองเขาด้วยความรังเกียจและโยนภาพใส่เขา “ถ้าเป็นนายเป็นฉัน นายจะรับได้งั้นหรือ?”
ฟางชิพบว่าตัวเองไม่มีคำตอบ เขาไม่สามารถโต้แย้งได้เป็นเวลานาน
SpyingBlade ยิ้มอย่างขมขื่น เป็นเรื่องที่ดีสำหรับเขาที่จะไม่เข้าไปยุ่งกับเรื่องนี้ เพราะ FrozenCloud อาจจะมีเหตุผลที่เธอไม่ได้บอกพวกเขา …
จากนั้นปาร์ตี้ก็ตั้งเป้าหมายไปสำรวจซากปรักหักพังแห่งสุดท้ายที่เหลืออยู่ พวกเขาจึงกลับไปที่เมืองบาลเพื่อเตรียมตัวกันก่อน และออกเดินทางมุ่งหน้าไปยังทิศเหนือตามบันทึกที่เขียนบอกไว้ เย่เทียนจึงนำทางทุกคนไปยังหุบเขาแห่งความตาย
“ซากปรักหักพังที่เราค้นหา มันไม่ได้อยู่ในหุบเหวแบบนี้หรอก มันควรจะอยู่ที่ไหนสักแห่งที่ด้านบน แต่เราก็ไม่รู้ว่าควรจะไปทางซ้ายหรือทางขวาดี มันเต็มไปด้วยทะเลดอกไม้ …”
จางเจิ้งเฉียงมองไปที่ทางเข้าสู่หุบเขา เสียงลมทำให้หัวใจของพวกเขาหนาวสั่น เพราะมันมีเสียงร้องของสัตว์ร้ายดังตามมา ทั้งสองด้านของทางเข้าสู่หุบเขาเป็นป่าที่ลาดชันขึ้นไป
“ตั้งแต่เรามาถึงที่นี่แล้ว ทำไมเราไม่เข้าไปในหุบเขาและสำรวจกันสักหน่อยล่ะ อาจจะมีสมบัติบางอย่าง และอาจจะยังไม่มีใครมาสำรวจที่นี่ …”
“เอาเป็นว่าตอนนี้ความสำคัญอันดับแรกของเราก็คือ การหาสถานที่ซากปรักหักพังของ เทพธิดาแห่งดอกไม้และสายรุ้ง – แจมกันก่อน ระหว่างทางกลับ เราค่อยแวะมาสำรวจหุบเขานี้ก็แล้วกัน …” เย่ฉางพูดอย่างสงบ แล้วก็เริ่มมุ่งหน้าไปทางซ้าย ทุกคนจึงเดินตามเขาไปอย่างใกล้ชิด
เย่ฉางลูบหัวเจ้าฟ้าน้อย จากนั้นเจ้าฟ้าน้อยก็บินขึ้นไป และส่งเสียงร้องออกมาดังกึกก้องอยู่เป็นเวลานาน
“ที่นี่ไม่มีทะเลดอกไม้เลย…” เย่ฉางพาทุกคนเดินผ่านป่าไปยังด้านบนสุดของหุบเขา ซึ่งมีต้นไม้กระจัดกระจายเป็นย่อมๆ โดยส่วนใหญ่เป็นทุ่งหญ้า
เย่ฉางเดินไปที่หน้าผา เขามองลงไป ตามหน้าผามีเถาวัลย์และพุ่มหนามมากมาย เขาชี้ไปที่อีกฟากหนึ่งของหุบเขา มันสูงกว่าหุบเขานี้นิดหน่อยและคนอื่นๆมองไม่เห็น เจ้าฟ้าน้อยจึงบินไปและส่งเสียงร้องออกมา
“มันเห็นสิ่งก่อสร้างบางอย่าง แต่ไม่เห็นดอกไม้ …” เย่ฉางแปล
