“สามตำนานของเขตตะวันออก…” อูนา, FrozenCloud และ SpyingBlade หลั่งเหงื่อเย็นออกมา พวกเขาพูดอะไรไม่ออกเมื่อเจอกับสามตำนาน ลุงฟรอสเลอร์ผู้ชอบโชว์ช้างน้อย,ลุงแพนตี้ โจรขโมยกางเกางใน และสุภาพบุรุษปีศาจที่ชอบตีสองหน้า!
ซูหยี่ยี่ปิ๊งไอเดียบางอย่างขึ้นมา เธอพูดถึงแผนการที่จะจัดคอนเสิร์ตการกุศลขึ้นมา เมื่อเย่ฉางได้ยินว่าเป็นการกุศล เขาจึงไม่ได้คัดค้านอะไร
“แค่มอบเงินรายได้ให้กับสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าเมืองหลินไห่ก็พอ …” เย่ฉางพูดอย่างใจเย็น หลินหลี่นึกขึ้นมาได้ว่า เพื่อนๆของเขาเสียชีวิตในเหตุการณ์ภัยพิบัติครั้งนั้น เขาจึงรู้สึกเศร้าๆ เย่ฉางเอื้อมมือออกไปลูบหัวของเขาเบาๆ ไม่ว่าจะสถานการณ์อะไรก็ตาม แต่พวกเขาก็เป็นเด็กกำพร้าเหมือนกัน
อูนาก็รู้สึกเห็นด้วยกับไอเดียนี้เป็นอย่างมาก เธอนึกถึงความโศกเศร้าและการไร้ที่พึ่งพิงหลังจากสูญเสียพ่อแม่ของเธอไป แต่เธอโชคดีที่พบเจอกับพวกเขาเหล่านี้ ซึ่งเปรียบเป็นครอบครัวที่สองของเธอ ถ้าเป็นไปได้ เธอต้องการให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ตลอดไป เธอดึงหลินหลี่และเย่เทียนเข้ามากอด ฟางชิและฟางถงก็รู้สึกได้ถึงความรักและความอบอุ่นที่ครอบครัวนี้มอบให้กับพวกเขาด้วยเช่นกัน
SpyingBlade ยืนนิ่งๆโดยไม่พูดอะไร เขามีครอบครัวเหมือนคนปกติทั่วๆไป เขามีทั้งพ่อและแม่ของเขาที่เป็นชนชั้นแรงงาน แต่อย่างไรก็ตาม เขารู้ว่านอกเหนือจากตัวเขาเองและซูหยี่ยี่แล้ว ทุกๆคนในที่นี่ต่างเป็นเด็กกำพร้าทั้งหมด แต่อาจจะมีเหตุผลที่แตกต่างกันออกไป
ซูหยี่ยี่ยิ้ม เธอเคยมาอยู่กับพวกเขาได้สักระยะหนึ่งแล้ว เธอก็ไม่รู้ว่าทำไม แต่เธออยากจะอยู่กับพวกเขาต่อไปเรื่อยๆ เธอรู้สึกถึงบรรยากาศที่แสนสบายๆรอบๆตัวเย่ฉางและคนอื่นๆ หัวใจของเธอรู้สึกอบอุ่นมาก
เย่ฉ่างได้แจ้งให้ลุงฟรอสเลอร์และลุงแพนตี้ทราบถึงไอเดียนี้ โดยได้รับการตอบรับเป็นอย่างดีจากลุงทั้งสอง เขาหันไปหาซูหยี่ยี่และพูดว่า “ในช่วงระหว่างการเตรียมตัว เธอไม่สามารถที่จะหย่อนยานเรื่องการซ้อมได้ ฉันจะคอยเคี่ยวเข็ญเธออย่างหนักเอง …”
ซูหยี่ยี่พยักหน้าอย่างเงียบๆ
หลังจากนั้น พวกเขาก็กลับเข้าเกมอีกครั้ง เย่ฉางเรียกให้ทุกคนมารวมตัวกันเพื่อออกไปสำรวจหลุมลึก ขณะที่ผู้เล่นส่วนใหญ่ให้ความสำคัญกับการลงดันเจี้ยนถ้ำแห่งความมืดกันอยู่
ทุกคนมารวมตัวกันที่หมู่บ้านในบริเวณวิหารเทพธิดาอันย่า จู่ๆเย่ฉางก็เอาหีบแห่งความโชคร้ายออกมา “มีใครต้องการจะเปิดหีบใบนี้บ้าง?”
ทุกคนแข็งค้าง พวกเขาแทบอยากจะร้องไห้ออกมา “นายพูดว่าอะไรนะ?!”
“ฉันบอกว่า มีใครต้องการจะเปิดหีบใบนี้บ้าง?” เย่ฉางมองแววตาที่ไม่เชื่อของทุกคนและพูดอย่างจริงจัง
‘มันต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลแน่ๆ’ นั่นคือความคิดแรกของทุกคน พวกเขาจึงมองไปที่คำอธิบายของหีบ ‘มันเป็นแบบนี้นี่เอง! คนที่เปิดมันจะเกิดโชคร้ายขึ้น นี่สินะที่เป็นสาเหตุที่เขาไม่เก็บไว้เปิดเอง และยังทำมาเป็นใจดียกให้คนอื่นเปิดอีก! แต่บรรทัดที่เขียนบอกไว้ว่า “ยิ่งคนไหนมีความโชคดีมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งต้องทนทุกข์ทรมานกับการเปิดมากยิ่งขึ้น” ดังนั้นหลินหลี่ไม่สมควรเปิดอย่างเด็ดขาด คนที่เหมาะสมกับหีบใบนี้มากที่สุดก็คือนายนั่นแหละ!’
“เออ หัวหน้าทีม ทำไมคุณถึงไม่เปิดมันด้วยตัวเองล่ะ?” FrozenCloud ถาม
“อ่า ถ้าฉันเปิดมันด้วยหัตถ์แห่งพระเจ้าของฉัน แน่นอนว่าฉันจะต้องได้รับสุดยอดความโชคร้าย เพราะโชคของฉันสูงมาก ด้วยสาเหตุนี้ ฉันจึงไม่สามารถเปิดมันได้ …” เย่ฉางมองไปที่มือขวาและอธิบายอย่างจริงจัง
ทุกคนแข็งค้างอีกครั้ง ‘เขาเป็นคนที่มีโชคสูงมาก!?’ พวกเขาได้แต่กลอกตาไปมา และระเบิดเสียงหัวเราะออกมา อูนาพูดด้วยรอยยิ้ม “เอาล่ะ งั้นเรามาโหวตหาคนเปิดหีบกันดีกว่า ฉันขอโหวตให้หัวหน้าทีม”
“ฉันด้วย” FrozenCloud พยักหน้า
“เพื่อน อันที่จริงแล้ว ฉันไม่ต้องการจะพูดแบบนี้หรอกนะ แต่นายคือคนที่เหมาะสมมากที่สุดแล้ว …” จางเจิ้งเฉียงก็โหวตให้เย่ฉางเช่นกัน
SpyingBlade และฟางชิก็โหวตให้เย่ฉางอย่างไม่ลังเลใจ ในท้ายที่สุด มีเพียงเย่เทียนคนเดียวที่โหวตให้ OldWangFromNextDoor
เย่ฉางถอนหายใจออกมา เขาโกรธมากๆ “พวกนายนี่จริงๆเลย! ดีล่ะ! ในเมื่อพวกนายตัดสินใจกันแบบนี้แล้ว ฉันจะไม่พูดอะไรมาก เนื่องจากทุกคนต้องการที่จะทำลายหัตถ์แห่งพระเจ้าของฉันแล้ว ฉันจะทำตามที่พวกนายต้องการก็ได้! พอใจกันหรือยัง!?”
จากนั้นเขาก็เอื้อมมือออกมาและเปิดหีบ
[ขอแสดงความยินดี คุณได้รับสมบัติแห่งความโชคร้ายคือเขี้ยวอาโทส และ 3 เหรียญแห่งความโชคร้าย]
Atos’ Fang (Unique – Material) : เขี้ยวของปีศาจโบราณอาโทส เป็นวัสดุล้ำค่าที่หายากมากๆ!
เหรียญแห่งความโชคร้าย : สามารถใช้กับเครื่องสล็อตเพื่อรับรางวัลเพิ่มเติมได้
“ฮ่าๆๆ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหัตถ์แห่งพระเจ้าของฉัน จะสามารถปราบปรามความโชคร้ายของหีบใบนี้ได้ และแม้กระทั่งได้รับวัสดุที่ล้ำค่ามากๆแบบนี้ ดูเหมือนว่าฉันจะดูถูกหัตถ์แห่งพระเจ้าเกินไปแล้ว ฉันเพิ่งรู้ว่าหัตถ์แห่งพระเจ้ามีอำนาจที่จะเปลี่ยนโชคร้ายให้กลายเป็นโชคดีได้!” เย่ฉางมองมือขวาอีกครั้งและวิเคราะห์อย่างจริงจัง
ทุกคนต่างส่ายหัว ‘นายกำลังคิดมากเกินไปหรือเปล่า! มันเป็นเพียงเพราะนายโชคร้ายเอามากๆต่างหาก มันจึงทำให้นายได้รับอะไรที่ดีจากหีบใบนี้ได้’ ทุกคนในขณะนี้ มีความเข้าใจอันลึกซึ้งในความโชคร้ายที่มากมายมหาศาลของเขา
สำหรับเหรียญแห่งความโชคร้าย ทุกคนคิดถึงเครื่องสล็อตจากครั้งก่อน หากในตอนนั้นพวกเขามี 3 เหรียญแห่งความโชคร้ายแบบนี้แล้ว พวกเขาจะมีโอกาสมากขึ้นที่จะลองหมุนเครื่องสล็อต! พวกเขาทั้งหมดต่างมองไปที่เย่ฉางด้วยความคิดที่ขัดแย้งกัน นอกเหนือจากหีบแห่งความโชคร้ายแล้ว พวกเขาก็ไม่อาจปล่อยให้เขาสัมผัสหีบใบอื่นได้อีก
เย่ฉางฮัมเพลงเบาๆ ขณะที่เขาพาทุกคนมุ่งหน้าไปยังหลุมลึก ใบหน้าเย่ฉางเต็มไปด้วยความสุขมาก เมื่อเขาได้รับรู้ว่าหัตถ์แห่งพระเจ้าของเขา มันต่อต้านสวรรค์ขนาดไหน! แต่ทุกคนกลับรู้สึกเหมือนว่า พวกเขาโดนน้ำเย็นราดลงบนหัว อย่างไรก็ตาม เย่ฉางตีความการแสดงออกของพวกเขาไปอีกแบบหนึ่งว่า ทุกคนกำลังอิจฉาหัตถ์แห่งพระเจ้าของเขากันอยู่!
ทุกคนเดินผ่านบึงและมาถึงบริเวณหลุมลึก เย่ฉางเดินไปตรงปากหลุมและมองลงไป นอกจากเถาวัลย์และรากไม้ต่างๆตามแนวผนังหลุมลึกลงไปแล้ว สิ่งที่เขามองเห็นก็คือความมืดมิดเท่านั้น เขาสั่งให้เจ้าฟ้าน้อยบินลงไปสำรวจ เขาเห็นสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นค้างคาว จากนั้นลึกลงไปอีกประมาณสองร้อยเมตรก็เป็นพื้นดิน เขาสั่งให้เจ้าฟ้าน้อยบินขึ้นมา และอธิบายสถานการณ์ให้ทุกคนฟัง ทุกคนคว้าเถาวัลย์และปีนลงไป
“ทุกคนต้องระวังตัวหน่อยนะ ค้างคาวเหล่านี้อาจจะทำร้ายเราได้” เย่ฉางเตือน
ขณะที่พวกเขากำลังปีนลงมา พวกเขาก็เริ่มได้ยินเสียงกระพือปีก หัวใจทุกคนสั่นไหว พวกมันกำลังมา! พวกเขาแต่ละคนเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ เย่ฉางเอาเถาวัลย์พันขาทั้งสองข้างของเขาไว้ และห้อยตัวลงมาพร้อมกับชักปืนคู่ออกมา จากนั้นเขาก็เริ่มยิง! หลินหลี่เอาขวดระเบิดเพลิงระดับสูงออกมาและกำลังจะปาออกไป แต่ถูก SpyingBlade ห้ามไว้ก่อน “โยนแค่ขวดกรดก็พอ อย่าโยนขวดระเบิดเพลิงระดับสูงในที่แบบนี้ เพราะถ้ามันไปไหม้เถาวัลย์แล้ว เราอาจจะตายกันหมด”
หลินหลี่พยักหน้าและเริ่มโยนขวดกรดลงไป จำนวนค้างคาวที่กำลังบินขึ้นมาหาพวกเขาเริ่มลดน้อยลง ภายใต้การโจมตีของขวดกรดและการยิงของเย่ฉาง อูนาเห็นค้างคาวตัวหนึ่งที่กำลังบินใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็ว เธอจึงร่าย [Chilling Wind] และยิงใส่มัน คนที่ไม่ลำบากที่สุดก็คือวิญญาณร้ายของฟางชิ บาลี่บินไปรอบๆพร้อมกับปล่อยการโจมตีใส่พวกค้างคาว คนที่สองคือเร็นน้อย มันกระโดดออกจากผนังหลุมไปที่นี่และที่นั่น ขณะที่มันใช้ดาบคู่ฟาดฟันใส่พวกค้างคาวไปด้วย จางเจิ้งเฉียงเปิดใช้งานสกิลของปลอกแขนคริสตัล ยิงแสงสีรุ้งออกไปจนทำให้พวกมันส่วนใหญ่ติดสตั้นและร่วงตกลงมา
ค้างคาวนับร้อยนับพันยังคงบินขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง เถาวัลย์ที่อูนาห้อยอยู่ถูกค้างคาวกัดจนขาด ทำให้เธอร่วงหล่นไป เย่ฉางกำลังสั่งให้เจ้าฟ้าน้อยบินโฉบไปช่วยดึงเธอขึ้นมา แต่เห็นเร็นน้อยกระโดดออกมาจากผนังหลุมไปทางเธอ มันจับเธอและพามาอยู่อีกฝั่งหนึ่ง จากนั้นมันก็ดึงเถาวัลย์มาให้เธอจับไว้
เย่ฉางถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขายังคงหลบค้างคาวและยิงอย่างต่อเนื่อง สภาพแวดล้อมแบบนี้ ทำให้นักต่อสู้ระยะประชิดรู้สึกหดหู่มาก พวกผู้ใช้เวทดีกว่าเล็กน้อย แม้ว่าจะยังยากที่จะร่ายเวทมนตร์ได้ แต่อย่างน้อยก็สามารถโจมตีระยะไกลได้
ค้างคาวที่อยู่ใกล้พวกเขาภายในสิบเมตร พวกมันเปล่งเสียงร้องแหลมที่เจาะแก้วหูออกมา เมื่อเห็นอูนาและคนอื่นๆเริ่มใจลอย และสังเกตเห็นมือของพวกเขาคลายตัวอย่างช้าๆ เย่ฉางจึงตีกลองที่ห้อยอยู่บนเอวของเขาทันที ทำให้ทุกคนรู้สึกตัวขึ้นมาทันที อูนาและ FrozenCloud คว้าเถาวัลย์ได้ทันเวลา
เย่ฉางเปิดใช้งานสกิล [Anya’s Berserk Shot] เพื่อล็อคเป้าหมายเกือบ 20 ตัว ยิงกระสุนออกไปเจาะทะลุพวกมันทั้งหมด ในตอนนี้ ทุกคนรู้สึกประหลาดใจที่รอดจากการโจมตีของฝูงค้างคาวมาได้!
