Virtual World - Peerless White Emperor - ตอนที่ 699 : เควสทําอาหาร
ตอนที่ 699 : เควสทําอาหาร
เมื่อพวกเขาเดินเข้ามาหาเย่ฉาง จากนั้นเขาก็ได้รับการแจ้งเตือนของเควสดังขึ้นมา
[ขอแสดงความยินดี! คุณค้นพบเควสทําอาหาร! (โรคเบื่ออาหารของคาซาลิโอ้! ไวเปอร์ตัวนี้กําลังป่ววจากการกินลาวา ดังนั้นมันจึงมีอาการเบื่ออาหารจากลาวานรก โปรดทําอาหารที่แสนอร่อยเพื่อให้มันมีชีวิตชีวาขึ้นมา ยิ่งระดับความพึงพอใจสูงเท่าไหร่ รางวัลก็ยิ่งสูงขึ้นเท่านั้น! จะมีการลงโทษในการลดเลเวลการทําอาหารของคุณลง ถ้าคุณใช้ส่วนผสมที่ไม่เหมาะสม! ปล. ความยอดเยี่ยมสูงสุดของพ่อครัวคือการส่งมอบอาหารที่ตรงกับความต้องการของลูกค้า]
“อะไรกัน?! ลดเลเวลการทําอาหารของฉัน?!” เย่ฉางกรีดร้องออกมาอย่างเสียงดัง ที่ด้านข้างจางเจิ้งเฉียง และคนอื่นๆต่างก็พากันตกใจ เพราะมีเพียงไม่กี่อย่างที่ทําให้เยฉางตกใจได้
“ไม่มีอะไร ไอ้ตัวนี้คือ NPC สําหรับเควสทําอาหารของฉัน!” เย่ฉางหันความสนใจกลับไปที่เควส ความยอดเยี่ยมสูงสุดของพ่อครัวคือการส่งมอบอาหารที่ตรงกับความต้องการของลูกค้า ใช่ ถูกต้องแล้ว! ในฐานะปรมาจารย์ของอาชีพนี้ ฉันจําเป็นต้องพิจารณาเรื่องนี้อย่างถี่ถ้วน”
จากนั้นเย่ฉางก็เดินไปที่ไวเปอร์ และสัมผัสไปที่ร่างกายอันร้อนระอุของมัน แม้ว่าตอนนี้มันจะค่อนข้างร้อน แต่เมื่อมันก็หายดีแล้ว อุณหภูมิของมันจะน่ากลัวมากกว่านี้อย่างแน่นอน “ตอนนี้มันกําลังอ่อนแอ!” จากนั้นเขาก็หันไปมองหลินหลี่ที่กําลังเบื่อหน่ายจากการตกปลาในลาวา “โอ้ เขาสามารถตกปลาในลาวาได้ด้วยเช่นกัน”
ในทางกลับกันเวอร์เลียนน่ากําลังตกตะลึง “บ้าอะไรกัน?! เขาสามารถตกปลาในลาวาได้ด้วย?!”
ครู่ต่อมาหลินหลี่ก็หาว และดึงปลาที่ปกคลุมด้วยลาวาขึ้นมา เขาวางมันลงในกล่องอัลลอยด์ และทําการตกปลาต่อไป
ในขณะเดียวกันจางเจิ้งเฉียงก็กําลังขุดแร่
เย่ฉางเป็นคนเดียวที่นั่งอยู่บนพื้น และคิดเกี่ยวกับเควส “มันคงจะไม่เวิร์คถ้าฉันใช้เนื้อสัตว์ จากมุมมองของมัน อะไรที่ถือว่าอร่อยกัน? ก่อนหน้านี้อาหารหลักของมันคือลาวา… ดังนั้นฉันคิดว่าอาหารเหลวน่าจะเวิร์ค!” ในไม่ช้าเขาก็ทิ้งไอเดีย “อาเฉียง เข้ามาช่วยฉันถลุงแร่หน่อยสิ หากนายมีแร่บางส่วน นายก็ถลุงไปเลย”
“โอเค” จากนั้นจางเจิ้งเฉียงก็นําเครื่องมือถลุงแร่ออกมา
“มันขาดธาตุเหล็ก ดังนั้นเราจะใช้เหล็กดําคุณภาพสูงเป็นอาหารจานหลัก!”
“เพื่อน นายรู้ได้อย่างไรว่ามันขาดธาตุเหล็ก”
“สัญชาตญาณพ่อครัวระดับปรมาจารย์…”
“……”
“ในแง่ของโภชนาการ เราจะใช้ผงคริสตัลที่ดีที่สุดของเรา! เพิ่มแร่ที่หายากเข้าไปอีก 30 ชนิด! อาเฉียง นายยังมีเหล็กพระเจ้าอยู่ใช่ไหม? ใส่มันเข้าไปบางส่วนด้วย!”
“เพื่อน เหล็กพระเจ้าหายากมากนะ! ฉันได้รับเพียงแค่สามชิ้นหลังจากที่เล่นเกมนี้มาเนิ่นนาน! มันยังไม่พอที่จะสร้างอุปกรณ์เลยแม้แต่ชิ้นเดียว!”
“หยุดจู้จี้ได้แล้ว! เพียงแค่ชิ้นเดียวเท่านั้น!”
“พี่ใหญ่ขาว ฉันตกปลาลาวาหายากได้ แต่มันไม่สามารถกินได้ มนุษย์จะตายถ้ากินมัน”
“แค่โยนเข้าไป!”
ในที่สุดเย่ฉางก็ขมวดคิ้ว ในขณะที่เขาจ้องมองไปยังขวดที่เต็มไปด้วยแร่ที่มีสีสัน “ตอนนี้ทาง ด้านโภชนาการก็มีความสมดุลแล้ว แต่มันยังขาดสิ่งที่แข็งแกร่งอย่างตัวเร่งปฏิกิริยาที่สามารถฟื้นฟูพลังงานได้ในทันที” จากนั้นเขาก็ค่อยๆเอาชิ้นส่วนสีดําออกมา และโยนมันเข้าไป
“เพื่อน นายบ้าไปแล้ว! เขายังเพิ่มขี้มังกรดําก้อนสุดท้ายเข้าไปด้วย” จางเจิ้งเฉียงพูดพร้อมกับ กอดอก ในขณะที่เวอร์เลี่ยนน่าตกอยู่ในความสับสน “ขี่มังกรดําอะไร?!?
เย่ฉางลากเหยือกที่ร้อนระอุ และเทสิ่งที่อยู่ข้างในลงไปในปากของไวเปอร์
ครู่ต่อมาเปลือกลาวาที่แตกร้าวก็เปลี่ยนจากสีแดงเป็นสีแดงสด คาซาลิโอ้ยืนขึ้น และส่งเสียงคํารามออกมา ในขณะที่ลาวาที่อยู่ด้านข้างระเบิดออก “โฮก! (มันอร่อยมาก!)”
จากนั้นเย่ฉางก็นั่งลง “รสชาติที่ดี”
เกล็ดบนเปลือกลาวาเริ่มชัดเจนขึ้น และนัยน์ตาเพลิงก็ปรากฏขึ้นบนหัวของมังกร มันกําลังเผาไหม้อย่างรุนแรงในขณะที่สะสมพลังงาน!
ในที่สุดด้วยเสียงคําราม ไข่ลาวาสีดําที่ตกผลึก และกองสีดําขนาดใหญ่ที่ไม่รู้จักแต่เหนียวเหนอะหนะ ก็ปรากฏขึ้นที่เท้าขวาของคาซาลิโอ้
ไข่มังกรลาวาคริสตัล: มังกรลาวาคริสตัลสามารถฟักออกมาจากไข่นี้ได้
ของเหลวลาวาคริสตัล: ของเหลวที่ไม่รู้จักและลึกลับ มันมีพลังธาตุของมังกรและธาตุอื่นๆ มันเป็นส่วนผสมที่หายากมาก!
นัยน์ตาเพลิงบนหัวของคาซาลิโอ้จ้องมองไปที่เยฉางด้วยความพึงพอใจมาก และมันก็ค่อยๆขดตัวลง “อโลไซ ดีดีโอ้ ซีเซียมี่ (ขอบคุณสําหรับอาหารแสนอร่อย นี่คือลูกของฉัน ฉันกําลังจะจําศีลเพื่อย่อยอาหารให้เป็นพลังงาน ฉันไม่แน่ใจว่าจะต้องใช้เวลานานเท่าใด โปรดดูแลลูกของฉันด้วย)
เย่ฉางพยักหน้า และเก็บไข่มังกรกับของเหลวลงไป เมื่อคาซาลิโอ้เริ่มจําศีล
[ขอแสดงความยินดี! คุณทําเควสโรคเบื่ออาหารของคาชาลิโอ้สําเร็จแล้ว! ความสําเร็จ – แร้งค์ X! คุณได้รับโอกาสเข้าสู่อาณาจักรวิญญาณฮีโร่! บัฟอาหารของคุณจะเพิ่มขึ้น 25% และคุณจะได้รับเหรียญโชคดี 3 เหรียญ!]
ทันใดนั้นก็มีสล็อตแมชชีนปรากฏตัวต่อหน้าเย่ฉาง ซึ่งทําให้เวอร์เลียนน่าตกใจมาก “สล็อต แมชชีน!”
“เพื่อน! มอบเหรียญนําโชคให้แก่หลินหลี่สิ ถ้าไม่ นายจะได้รับสิ่งที่ไร้ประโยชน์อีกครั้ง!” จางเจิ้งเฉียงรีบพูดขึ้นอย่างร้อนรน เมื่อเขาเห็นเย่ฉางถือเหรียญโชคดี 3 เหรียญ
“ไปไกลๆเลย! คราวนี้ฉันจะได้รับอุปกรณ์ระดับพระเจ้า!” เย่ฉางโกรธเกรี้ยว
“ก็ได้ ก็ได้! งั้นให้ฉันกับหลินหลี่คนละเหรียญสิ มาแข่งกันว่าใครจะได้อะไร!” จางเจิ้งเฉียงขี้เกียจเกินกว่าจะอธิบาย ดังนั้นเขาจึงคว้าเหรียญสองเหรียญมาจากเย่ฉาง
เวอร์เลียนน่ายืนอยู่ข้างๆคอยดูเย่ฉางหยอดเหรียญนําโชคของเขา “ปั๊บ” “ปั๊บ” “ปั๊บ” เธอครุ่นคิด “แหวนที่เพิ่มค่าสถานะทั้งหมดขึ้น 1,000?! ไม่มีทาง สิ่งนี้ ปืนพระเจ้า?! ไม่สิ! ด้วยความเร็วในการหมุนเช่นนี้ ฉันพนันได้เลยว่าเขาจะได้ในครั้งต่อไป อุปกรณ์เสริม Death Reaper’s Determination เพิ่ม 1% ของค่าสถานะทั้งหมดอย่างถาวรหลังจากสังหารศัตรูไม่มีขีดจํากัด หากเขาได้รับสิ่งนี้จริงๆ เราคงไม่ต้องเล่นเกมนี้อีกต่อไปแล้ว!!
ในที่สุดเครื่องสล็อตก็ค่อยๆหมุนช้าลง และหยุดที่อุปกรณ์เสริม Death Reaper’s Determination จากนั้นเย่ฉางก็หัวเราะออกมาเสียงดัง “ฉันบอกนายแล…”
ก่อนที่เขาจะพูดจบ สล็อตแมชชีนก็หมุนไปยังช่องถัดไป [ขอแสดงความยินดี! คุณได้รับขี้ผึ้งมังกรดํา!]
จากนั้นกองวัตถุสีดําก็ตกไปอยู่ในมือของเย่ฉาง เมื่อมองดูสิ่งนั้น เย่ฉางก็ตกตะลึงไปชั่วระยะเวลาหนึ่ง “แม่ถึงตาย! ไอ้ห่าระบบเฮงซวย!”
“ฉันรู้อยู่แล้ว” จางเจิ้งเฉียงหยอดเหรียญนําโชคของเขา เขาได้รับเหล็กพระเจ้าชิ้นใหญ่ซึ่งเขา พอใจมาก นี่น่าจะเพียงพอให้สร้างอุปกรณ์แล้ว”
หลังจากนั้นก็ถึงคราวของหลินหลี่ เขาได้รับวัตถุศักดิ์สิทธิ์ที่หายากมากชิ้นหนึ่ง
“ไปกันเถอะ การอยู่ที่นี่ไม่มีประโยชน์อีกต่อไปแล้ว” เย่ฉางเก็บของไว้ในกระเป๋าของเขา
แม้ว่าเวอร์เลียนน่าจะสนใจไข่มังกร แต่เธอก็รู้ดีว่าเธอไม่ควรถามออกไป ดังนั้นเธอจึงเลือกที่จะเงียบ เธอจําตําแหน่งของบอสตัวนี้ได้ ซึ่งรวมไปถึงวิธีเข้าและภูมิทัศน์โดยรอบ “ในตอนนี้เราอาจไม่สามารถเอาชนะมันได้ แต่อีกไม่นานเวลานั้นจะต้องมาถึงอย่างแน่นอน”
จากนั้นพวกเขากลับไปที่บ่อน้ําพุร้อน และเวอร์เลียนน่าก็แยกทางกับพวกเขาหลังจากนําพวก เขาไปที่หาดเมเปิ้ล
ใบเมเปิ้ลสีแดง, ชายหาดที่อบอุ่น และมีหิมะปกคลุมที่ด้านหลัง ทั้งสามคนหลงรักทัศนียภาพ ที่สวยงามนี้ทันที เย่ฉางสวมกางเกงฮาวาย และนั่งลงบนชายหาด จากนั้นเขาก็นึกถึงอาณาจักรวิญญาณฮีโร่ เมื่อสงสัยว่าอีกสองคนกําลังทําอะไรอยู่ เขาก็หันกลับมามอง และเห็นจางเจิ้งเฉียงกําลังจับปลา ในขณะที่หลินหลี่กําลังตกปลา ฉันคิดว่าฉันควรจะไปดูในอาณาจักรวิญญาณฮีโร่เสียหน่อย”
ไม่กี่วินาทีต่อมา หลินหลี่ก็หันมองไปรอบๆ และเห็นชายหาดที่ว่างเปล่า “เอ๊ะ? พี่ใหญ่ขาวอยู่ ไหนกัน?”
จางเจิ้งเฉียงโผล่ออกมาจากน้ํา “เกิดอะไรขึ้น?”
“พี่ใหญ่ขาวหายไป ตอนแรกเขานั่งอยู่ที่นั่น และเล่นกับทําของเขาเมื่อไม่กี่วินาทีก่อนอยู่เลย”
หลินหลี่สับสน
“บางทีเขาอาจเข้าไปในปาเพื่อหาวัตถุดิบทําอาหารชีวภาพ” จางเจิ้งเฉียงพูด
หลินหลี่ยักไหล่ และตกปลาต่อ