Virtual World - Peerless White Emperor - ตอนที่ 703 : บทละคร

ตอนที่ 703 : บทละคร

เย่ฉางนั่งตัวตรงแล้วเริ่มประสานมือพร้อมกับพูดอย่างจริงจัง “หลังจากที่ฉันรับฟังความคิดเห็นของทุกคนแล้ว ฉันตัดสินใจแสดงละครเวที! หลินหลี, น้องเล็กไดโน และอาเฉียง พวกนายจะต้องรับผิดชอบในการเขียนบทละคร ส่วนฉันจะออกแบบท่าเต้น เราจะให้ลุงแพนตี้ออกแบบเสื้อผ้า ส่วนเย่เทียนและตาแก่โจวจะดูแลเรื่องทั่วๆไป นานะและลุงฟรอสเลอร์จะดูแลระบบเสียงและเอฟเฟค ซึ่งซูหยี่ยี่จะเข้าร่วมกับพวกเขาด้วย เอาล่ะ! ทั้งหมดก็แค่นี้แหละ! ฉันจะแจ้งให้ลุงแพนตี้, ลุงฟรอสเลอร์ และซูหยี่ยี่ทราบเรื่องนี้ก่อนและฉันคาดหวังว่าบทละครจะเสร็จทันภายในบ่ายนี้ เพื่อให้เราสามารถเลือกตัวละครได้”

“เฮ้ เฮ้ เฮ้! นายต้องการบทละครในเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมงนี่นะ? นายคิดว่านี่เป็นการประกวดเรียงความในโรงเรียนประถมหรือไง!” FrozenCloud ได้แต่อึ้ง เมื่อเธอกําลังจะพูดอะไรบางอย่างหลินหลี่ก็ตะโกนออกมา “พี่ใหญ่ขาวไม่ต้องกังวลไป! เราจะทําให้เสร็จก่อนดวงอาทิตย์ขึ้นเหนือหัว!”

“….” จางเจิ้งเฉียงและ FrozenCloud หันกลับมา และเห็นหลินหลี่ที่กําลังตบหน้าอกอย่างจริงจัง

เย่ฉางลูบหัวหลินหลี่อย่างพอใจ “ทุกคนดูหลินหลี่เป็นตัวอย่างซะ!”

ครู่ต่อมาหลินหลี่รีบกลับไปที่ห้องของเขา จากนั้นเขาสวมหมวกจิตรกร แล้วเดินออกไปพร้อมดินสอสีสันสดใส และกระดานร่างภาพในมือของเขา

“เนื้อเรื่องจะเป็นเช่นนี้นะ อันดับแรกเราจะให้สามวีรบุรุษต่อสู้กับลิโป้ เมื่อฆ่าลิโป้ตายแล้วเราจะเปลือยศพของเขา จากนั้นเราก็ไปข่มขืนเตียวเสี้ยน แล้วฆ่าตั้งโต๊ะ”

“เฮ้! การต่อสู้ของสามวีรบุรุษกับลิโป้ไม่ได้” โดยไม่ต้องรอให้ FrozenCloud พูดจบ จางเจิ้งเฉียงก็พูดขัดจังหวะ “เป็นความคิดที่ไม่เลว! จากนั้นเราสามารถย้อนกลับไปฆ่าอ้วนเสี้ยวและโจโฉ ไม่เพียงแค่นั้นเรายังสามารถสังหารพันธมิตรทั้ง 18 เริ่มจากสมาชิกคนแรกไปจนถึงคนสุดท้าย! เราจะฆ่าใครก็ตามที่ต่อต้านเรา รวมไปถึงเหล่าทวยเทพ! จากนั้นเราสามารถไปฮันนีมูนกับไต้เกี้ยว และเสียวเกี้ยว, สยบชัวบุนกี๋, ทําให้ซุนซ่างเซียงคลั่ง และข่มขืนแก๊งค์สาวงามทั้งหมด…. ฮ่า ฮ่า ฮ่า…”

เมื่อเห็นแววตาแปลกๆจากผู้หญิงทุกคนในบ้าน ทําให้จางเจิ้งเฉียงต้องเอามือปิดปากตัวเองโดยอัตโนมัติ เผ่ฉางตบหลังหัวของเขาทันที “นายนี่ทะลึ่งจริงๆเลย! จากฉากของไต้เกี้ยวและเสียวเกี้ยวเป็นต้นไป เฮ้อ! ฉันจะเป็นคนลงมือทําเอง…”

อูนากระทุ่งศอกใส่เขาทันที “พวกนายเป็นบ้าอะไรกัน! นายคิดว่าบทละครนี้เหมาะกับเทศกาลตรุษจีนงั้นหรอ?”

“เฮ้อ! ฉันแค่ล้อเล่นหน่า” เย่ฉางถอนหายใจ “งั้นเราจะยกเลิกตรงฉากของไต้เกี้ยวและเสียวเกี้ยวเป็นต้นไป แต่ฉากการข่มขืนเตียวเสี้ยนนั้น เราตะต้องทําออกมาให้สมบูรณ์แบบ”

“…”

“ไอ้พวกบ้า!” อูน่าโกรธ “เตียวเสี้ยนเป็นวีรสตรีเชียวนะ! เธอทําให้ตั้งโต๊ะและลิโป้ทะเลาะกัน! เธอทําเพื่อผลประโยชน์ของแผ่นดิน! ให้ตายเถอะ! พวกนายให้ความเคารพเธอหน่อยจะได้ไหม!”

“แล้วการข่มขืนแก๊งค์สาวงามล่ะ?” หลินหลี่ถาม

“เชี่ย! พวกนายไม่พูดเกี่ยวกับการข่มขืนในช่วงตรุษจีนจะได้ไหม! ลืมเรื่องไร้สาระเหล่านี้ไปซะ! มันเป็นช่วงเทศกาลมงคลนะ! และยังมีเด็กอยู่ที่นี่อีกด้วย!” อูนาโมโหและมองไปที่ฟางถง

“แล้วการขอพรจากช้างน้อยล่ะคะ?” ฟางถงถาม

“นี่เธอ…” อูนาหายใจไม่ออก และลืมไปว่าเด็กสาวคนนี้เป็นแฟนตัวยงของลุงฟรอสเลอร์ “คิดบทละครใหม่เถอะ! บทละครเรื่องนี้ไม่ดีเลย”

“นานะงี่เง่า! เธอกล้าดูถูกบทละครของฉัน!” หลินปุ๋ยปากใส่ยูนา แต่เธอไม่ได้สนใจเขา จากนั้นเขาก็เริ่มโวยวาย “ฉันต้องการข่มขืนเตียวเสี้ยน! ฉันต้องการข่มขืนเตียวเสี้ยน!”

“เฮ้อ! ดูสิ่งที่เธอทําสินานะ หลินหลี่กําลังจะร้องไห้แล้ว เขาน่าสงสารจริงๆ … แค่ให้เขาข่มขืนเตียวเสี้ยนก็พอแล้ว ” เย่ฉางปลอบใจหลินหลี่

“ใช่แล้วนานะ! เขาจะหยุดร้องไห้ ถ้าให้เขาข่มขืนเดียวเสี้ยน” จางเจิ้งเฉียงสนับสนุนอย่างเต็มที่ FrozenCloud, SpyingBlade และฟางชิจ้องมองเขาด้วยท่าทางที่ดูถูก โดยเฉพาะ SpyingBlade “พวกนายคิดถึงความรู้สึกของคนที่เล่นเป็นเตียวเสี้ยนบ้างไหม? แล้วจะให้ใครเล่นเป็นเตียวเสี้ยนล่ะ? ซงซินหรอ?”

อูนาถอนหายใจลึกๆ “เอาล่ะ! งั้นให้ซงซินมาเป็นเตียวเสี้ยนก็แล้วกัน! เฮ้อ! แต่บทละครจะต้องเขียนให้ดีกว่านี้ ! และทุกคนต้องมีส่วนร่วม!”

“เฮ้ เฮ้ เฮ้! ทําไมเธอทําเหมือนกําลังปลอบเด็กที่กําลังร้องไห้อยู่เลย!!” FrozenCloud, SpyingBlade และฟางชิคิดในใจ แต่เมื่อนึกถึงอายุจริงๆและไอคิวของหลินหลี่ พวกเขาก็ก้มหัวลงอย่างรู้สึกผิด

จากนั้นทุกคนเริ่มให้คําแนะนําและความคิดเห็นเกี่ยวกับบทละคร

“เอะอะอะไรกันอยู่? ทุกคนกําลังคุยเรื่องอะไรกันอยู่” ลุงฟรอสเลอร์เดินมาจากประตูหน้าและลุงแพนตี้ก็เดินตามหลังมา เขายิ้ม “ขาวน้อย แสดงเพลงและท่าเต้นให้เราดูหน่อย”

ฟางถงจ้องลุงฟรอสเลอร์ด้วยความเคารพ ลุงฟรอสเลอร์พยักหน้าให้เธอและยิ้ม “เธอหายดีแล้วหรือยัง? มานี่มา ฉันจะให้เธอสัมผัสช้างน้อย!”

ฟางชิที่อยู่ข้างๆยืนนิ่งทําอะไรไม่ถูก โดยปกติแล้วในฐานะพี่ชาย เขาจะต้องห้ามปรามน้องสาวตัวเองไม่ให้ทําสิ่งที่อุบาทว์เช่นนี้ แต่ตอนนี้เขากลับทําอย่างนั้นไม่ได้! มันอุบาทว์ก็จริง แต่มันก็มีประโยชน์! ชายผู้นี้เป็นบุคคลในตํานานของหลินไห่ที่ได้รับฉายาว่าฮีโร่นกเขาศักดิ์สิทธิ์ อีกทั้งยังเป็นผู้ก่อตั้งผู้ก่อตั้งลัทธิช้างน้อย! เขามีชื่อเสียงไปทั่วโลก! เขาเป็นหนึ่งใน 10 สิ่งมหัศจรรย์ของมนุษยชาติ! เขามีฉายามากมาย อาทิเช่นราชาช้างน้อยผู้ยิ่งใหญ่, เทพแห่งการอวยพร, สุดยอดนักฆ่าเชื้อโรคและความเจ็บปวย และอื่นๆอีกมากมาย มีข่าวลือครั้งหนึ่งเคยบอกว่ามีคนยินดีจ่ายหลายสิบล้านเหรียญสหรัฐเพื่อขอพรจากช้างน้อยของเขา (หมายถึงการนอนกับเขาหนึ่งคืน)

ฟางถงก้าวไปข้างหน้า และสัมผัสช้างน้อยด้วยความจริงใจ ทันใดนั้นกระแสพลังงานที่อบอุ่นก็ไหลปกคลุมตัวเธอ และเธอก็ยิ้มด้วยความพอใจ เธอหน้าแดงและรู้สึกราวกับว่าสารพิษทั้งหมดถูกขับออกจากร่างกายของเธอ ด้วยความซาบซึ้งบุญคุณอย่างท่วมท้น ทําให้เธอลังเลที่จะปล่อยมือแต่ในที่สุดเธอก็ยอมปล่อย “ขอบคุณคะลุงฟรอสเลอร์!”

SpyingBlade, FrozenCloud, อูนา และแม้แต่ซูหยี่ยี่ครุ่นคิด “ฉันพนันได้เลยว่าเขาเป็นผู้ชายคนเดียวในโลกที่สามารถทําสิ่งที่อุบาทว์เช่นนี้ในที่สาธารณะได้ โดยที่ไม่ถูกตั้งข้อหาใดๆ นอกจากนี้คนที่แตะต้องมัน ก็จะรู้สึกขอบคุณเขาจากก้นบึงหัวใจ เขามีแฟนคลับหลายล้านคน เขามีผู้ศรัทธาอยู่ทุกหนทุกแห่ง และเขายังได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ปลุกกระแสใหม่ในวงการบันเทิง และสร้างแรงบันดาลใจให้กับผู้อื่น

หลังจากรู้ว่าเย่ฉางและคนอื่นๆคุยกันเรื่องนี้ พวกเขาก็เข้าร่วมพูดคุยด้วย

“ฉันคิดว่าฉากการข่มขืนเตียวเสี้ยนไม่ได้ดูรุนแรงจนเกินไป! มันไม่น่าจะทําให้เด็กๆเลียนแบบ! ทําไมเราไม่กําหนดฉากนี้ให้เป็นเนื้อเรื่องหลักล่ะ?” ลุงฟรอสเลอร์แนะนํา

“ฉากการข่มขืนเตียวเสี้ยน เด็กๆจะไม่ทําตามจริงๆเหรอ? คุณแน่ใจนะ?” FrozenCloud มองไปที่ลุงฟรอสเลอร์

“ตัวละครหลักของเรื่องนี้คือเล่าปี่, กวนอู และเตียวหุย! หลินหลี่จะแสดงเป็นเตียวหุย และการข่มขืนเตียวเสี้ยนจะเป็นเนื้อเรื่องหลัก โดยจะเป็นเรื่องราวเด็กหนุ่มเตียวหุยที่บังเอิญได้พบกับเตียวเสี้ยน และตัดสินใจว่าเป้าหมายในชีวิตของเขาก็คือการข่มขืนเธอ! จากนั้นเขาก็เริ่มฝึกฝนอย่างหนัก และฆ่าหมูเพื่อหาเลี้ยงชีพ มันจะเป็นเรื่องราวของเขาที่ทํางานหนัก และฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ทั้งหมด เพื่อเติมเต็มความฝันในวัยเด็กของเขา โดยการไม่ลืมความฝันในวัยเด็กจะเป็นข้อคิดให้กับเด็กๆได้เป็นอย่างดี” ลุงแพนตี้ร่างบทละครอย่างจริงจัง

“ตามบทละครของลุงแพนตี้นั้น เรื่องราวของหลินหลี่ดูแปลกๆนิดหน่อยนะ” อูนาเตือนพวกเขา ในขณะที่เธอปลื้มปริ่มอยู่ในใจ “อ่า … ลุงแพนตี้หล่อมาก”

“จริงๆแล้วฉันคิดว่าเรื่องราวของฉันน่าจะเหมาะกับแนวนี้นะ…” อย่างไรก็ตามอูนาและ FrozenCloud ปฏิเสธข้อเสนอแนะของจางเจิ้งเฉียงทันที “นายมันก็แค่คนบ้ากามที่แหกคุกเท่านั้น!”

“ฉันแสดงเป็นพี่รองนะ! เป็นกวนอู! งั้นเนื่องจากฉันไม่ได้ข่มขืนเดียวเสี้ยน อย่างน้อยเธอต้องให้บทเด่นๆแบบนี้แก่กวนอูบ้าง! มิฉะนั้นจะถือว่าลบหลู่เขา! มันไม่ใช่ลางที่ดีสําหรับวันตรุษจีนเลย!” จางเจิ้งเฉียงยังไม่ยอมแพ้

“นายหยุดพูดเลย! งั้นนายเล่นเป็นม้าเซ็กเธาว์แล้วกัน! แล้วให้ตาแก่โจวเล่นกวนอูแทน และฟางชิจะเล่นเป็นลิโป้” คําพูดของอูนาทําลายความหวังสุดท้ายของจางเจิ้งเฉียง “คนบ้ากามที่แหกคุก! เฮ้อ!”