Virtual World - Peerless White Emperor - ตอนที่ 705 : การซ้อม

ตอนที่ 705 : การซ้อม

การซ้อมครั้งสุดท้ายในวันถัดไปทําให้ซูหยี่ยี่รู้สึกกดดัน ความคิดของคนเหล่านี้โหดร้ายเกินไป ผลลัพธ์ของการซ้อมทุกครั้งจะแตกต่างออกไปจากเดิม มันไร้ความหมาย และไม่เพียงแค่นั้น การมีส่วนร่วมในการแสดงที่หลากหลายมากเกินไป ก็เป็นเหมือนกับการโยนวัตถุดิบทุกอย่างลงไปในหม้อเดียวกัน นอกจากนี้ฉันยังจําได้ว่าเมื่อหลินหลี่แสดงเป็นเตียวหุย เขาได้ฆ่าสโนว์ไวท์ที่น่าสงสารด้วยข้ออ้างที่ไร้สาระอย่างการกินแอปเปิ้ลพิษด้วยมือข้างซ้าย และไม่เปิดโอกาสให้พี่รองกวนอูได้จูบเธอเลย เขายังหมุนร่างของ FrozenCloud ด้วยหอกยาวของเขา และสําหรับพี่ใหญ่ของเขา – เล่าปี่ ก็ยังเอาแต่เต้น สิ่งนี้มันปกติงั้นเหรอ? มีอยู่ครั้งหนึ่งที่พวกเขาชวนราชินีดํา – อูนาเข้าร่วมทีม และมอบแอปเปิ้ลพิษให้ม้าเซ็กเธาว์เพื่อทําให้เชื่อง ในท้ายที่สุดจางเจิ้งเฉียงก็ไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องจูบม้าเซ็กเธาว์ในโลกเสมือนเพื่อคืนชีพให้มัน แต่ฉากที่หยาบคายและน่ากลัวที่สุดคือฉากของตั๋งโต๊ะ – ลุงฟรอสเลอร์ที่แสดงออกอย่างชั่วร้ายเมื่อเขาแกว่งกระเจี้ยวไปมาและลุงแพนตี้ที่มีรูปลักษณ์หล่อและเท่ห์เหมือนโจจู๋ บรรยากาศทั้งหมดที่เกิดขึ้นนั้นเลวร้ายมาก! แต่มันคุ้มค่าที่จะได้เห็นภาพของสองคนนี้ และพวกเขายังใช้คําสาบานในสวนดอกท้อเป็นฉากจบพร้อมกับการเต้นรํา ลุงแพนตี้และทักษะการออกแบบท่าเต้นของเขานั้นยอดเยี่ยมที่สุดในโลก! ฉันได้ยินเขาพูดว่ายังมีเซอร์ไพรซ์อยู่อีก แต่เขาไม่ต้องการบอกฉัน”

หนึ่งในฐานขององค์กรหมื่นวิญญาณ พื้นดินเต็มไปด้วยซากศพที่ยากแม้แต่จะก้าวเดินไปข้างหน้า Hunting Flame ส่งเบียร์หนึ่งกระป๋องให้กับ ColdMoon “หัวหน้า คืนวันพรุ่งนี้คือเทศกาลตรุษจีนแล้ว คุณต้องการไปดูงานด้วยกันไหม?”

ColdMoon พยักหน้าและรับเบียร์ เธอเปิดกระป๋องเบียร์และจิบ “นายไม่ได้สั่งอาหารรสเผ็ดเป็นมื้ออาหารค่ำอีกครั้งใช่ไหม?”

“ฉันจะทําอาหารด้วยตัวเอง!” Hunting Flame ยิ้ม

“นั่นดีที่สุด ฉันอยากกินนกฟ้าย่าง” เสียงที่น่าเบื่อของ ColdMoon ทําให้ Hunting Flame ยิ้มเยาะ “ก็ได้ ก็ได้! เราจะล่ามันตอนเดินทางกลับ”

จากนั้นพวกเขาสองคนก็ออกจากสถานที่ที่เต็มไปด้วยเลือด

ณ.บ้านหลังเล็กในหลินไห่

“อ่าาา! ฉันรู้สึกเครียดมากที่ต้องเล่นเป็นลิโป้ พวกเขาไม่มีขีดจํากัดล่างในระหว่างการต่อสู้เลย” ฟางชิถอนหายใจ และ SpyingBlade ก็ได้แต่ยิ้มอย่างขมขึ้น “แล้วฉันในฐานะโจโฉล่ะ? ลองนึกถึงตัวละครที่ ThomyRose แสดงดูสิ เมื่อเปรียบเทียบกับเธอแล้ว สิ่งที่เราเจอมานั้นถือว่าดีกว่ามาก”

“ฉันไม่มีอะไรจะพูดถึงเรื่องนั้น วิธีที่เธอตายไปนั้นทําให้เธอน่ากลัวมากขึ้นทุกครั้ง เฮ้อ! อย่างน้อยคุณก็มีเย่เทียนที่เป็นกุยแกคอยป้องกันหายนะเหล่านั้นทั้งหมดให้” ฟางชิพยักหน้าอย่างช้าๆ

“ฮ่ม! พวกนายต้องโดนทําโทษที่พูดไม่ดีเกี่ยวกับฉัน” เสียงที่ดังขึ้นอย่างฉับพลันทําให้ทั้งคู่ตกใจ พวกเขาหันไปและเห็นเย่ฉางที่เพิ่งออกจากเวทีโลกเสมือนมา

“….” พวกเขาทั้งสองคนพูดไม่ออก “เฮ้ นายนั้นแหละที่พูดแย่ๆใส่คนอื่น! นายยิ่งแย่ในหลายๆด้านเลยแหละ

เมื่อผู้จัดงานได้รับข้อมูลเกี่ยวกับนักแสดงและการแสดง พวกเขาก็รีบเปิดตัวโปสเตอร์แบบเต็มหน้าจอ และเขียนบทนําทันทีโดยไม่สนใจเนื้อหา

“คําสาบานในสวนดอกท้อ – เทพผู้บ้าคลั่งและปีศาจแห่งการเต้นรํา! นี่มันชื่อเรื่องบ้าอะไรกันวะ?! มันเป็นละครั้งั้นเหรอ?! พวกเขาไม่มีโปรแกรมสําหรับเทศกาลตรุษจีนที่ดีกว่านี้แล้วเหรอ?! งานแต่ละปีเริ่มแย่ลงไปเรื่อยๆ ดูเหมือนว่าในปีนี้พวกเขาจะยอมแพ้กันแล้ว เอ๊ะ?! เดี๋ยวก่อน! ดูนักแสดงเหล่านั่นสิ! ดูรูปภาพสิ! บ้าเอ๊ย!”

“เกิดอะไรขึ้น?! เกิดบ้าอะไรขึ้นวะ?! จักรพรรดิสามพี่น้องเป็นนักแสดงหลัก! นี่มันเรื่องที่หลอกว้านจงประพันธ์ขึ้นมา! เงาระห่ำ – SpyingBlade ก็เข้าร่วมด้วย! และนางแบบสายรุ้งตัวน้อย – เย่เทียน! พวกเขายังมีผู้ก่อตั้งลัทธิช้างน้อยอย่างลุงฟรอสเลอร์แสดงร่วมอีกด้วย! และยังมีเทพแห่งการล่วงละเมิด – ลุงแพนตี้! เทพธิดาซูหยี่ยี่ก็เข้าร่วมด้วยเช่นกัน! นักแสดงทั้งหมดล้วนเป็นคนที่มีชื่อเสียง! ฉันต้องไปดูให้ได้แล้ว!”

“ฉันเริ่มสนใจเรื่องนี้มากขึ้นแล้วสิ พวกนายไม่งั้นเหรอว่าพวกเขารวมสโนไวท์, อะลาดิน และตัวละครอื่นๆเข้าไปด้วย? นี่ไม่ใช่เรื่องที่หลอกว้านจงประพันธ์ขึ้นมาแล้ว… มันมั่วชั่วเกินไป”

“ตามความเข้าใจของฉันเกี่ยวกับจักรพรรดิแห่งการโชว์ออฟ พล็อตเรื่องต้องเป็นสิ่งที่เกินความคาดหมายของเราไปไกลโข เขาเป็นคนที่สั่งให้คางคกข่มขืนบอสนางฟ้าปีศาจอย่างหน้าตาเฉย ฉันก็อยู่ที่นั่นในเวลานั้นเช่นกัน”

“ฉันก็อยู่ที่นั่นด้วย บอกตามตรงว่าฉากนั้นน่าประทับใจจริงๆ ในตอนจบฉันรู้สึกตื่นเต้นมาก!”

“ดวงดาราที่ร่วงหล่น! สามพี่น้องจักรพรรดิ! นี่เป็นของขวัญในวันสิ้นปี! ขอสันติภาพจงมีแด่ทุกคน! ฉัน ในนามของสมาคมสามพี่น้อง ขอให้ทุกคนมีความสุขในวันตรุษจีนประการ!”

“ฉันเข้าใจแล้ว! อีกไม่นานสมาคมสามพี่น้องจะต้องโพสต์บางสิ่งอย่างแน่นอน ขอฉันกดไลค์หน่อยเถอะ!”

“ให้ฉันบอกข้อเท็จจริงบางประการเกี่ยวกับความรู้ทั่วไปหน่อยนะ งานรื่นเริงตรุษจีนมีต้นกําเนิดสหพันธรัฐเกาหลีของเรา ในปีนี้พวกคุณทําได้ดีมาก ฉันขอให้พวกคุณโชคดีตั้งแต่ที่สามจักรพรรดิของเราเข้าร่วมงานนี้”

“แม่แกเถอะ! พวกแกโพสต์แบบนี้เดิมๆมานานหลายปีแล้ว พวกแกไม่เบื่อบ้างเหรอ? เรื่องตลกนี้ไม่ใช่เรื่องตลกอีกต่อไปแล้วโว้ย!”

“เหอะ! ก็แค่ปีใหม่จีนในประเทศจีน มันไม่แม้แต่จะเทียบได้กับเทศกาลซากุระของญี่ปุ่นได้เลย!”

“ให้ฉันบอกคุณอีกอย่างหนึ่ง เทศกาลซากุระนั้นก็มาจากสหพันธ์เกาหลีด้วยเช่นกัน มันถูกเขียนไว้ในประวัติศาสตร์

“….” ทั้งสามประเทศเริ่มสบประมาทกัน เพื่ออวดความภาคภูมิใจอีกครั้ง

“ให้ตายสิวะ! ชาวเอเชียล้วนเป็นคนอ่อนแอ โชคดีที่เรื่องแบบนี้ไม่เกิดขึ้นกับพวกเราชาวยุโรป!”

“นักบุญโจนออฟอาร์ค และจักรพรรดิดอกเบญจมาศ! นักบุญโจนออฟอาร์ค และจักรพรรดิดอกเบญจมาศ! นักบุญโจนออฟอาร์ค และจักรพรรดิดอกเบญจมาศ! เมื่อเป็นสิ่งที่สําคัญ เราจะต้องตะโกนซ้ำสามครั้ง!”

“คนจีนนั้นชั่วร้ายมาก พวกเขามักจะสร้างประวัติศาสตร์มืดขึ้นมา เฮ้ย! มารยาทของคุณอยู่ที่ไหน? หากคุณต้องการให้ความคิดเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง คุณก็ต้องคิดเรื่องอะไรที่มันใหม่กว่านี้หน่อยสิวะ”

“ฉันว่าการกระทําของคุณเป็นเพียงการกระตุ้นให้เราดูถูกเหยียดหยามคุณเท่านั้น ลองมองตัวเองสิ อเมริกาเป็นสํานักงานใหญ่ของพันธมิตรเกม และผู้เล่นจากสาขาอื่นๆจะต้องเดินทางด้วยค่าใช้จ่ายของตัวเองทุกครั้งเมื่อมีพิธีมอบรางวัล แต่ว่าสาขาในเอเชียของเรานั้นมีความมั่งคั่ง, มีอิทธิพล และก็มีคุณสมบัติที่เหมาะสมกว่า คุณไม่รู้สึกละอายใจบ้างเลยงั้นเหรอ?! หยุดทําตัวเป็นสุนัขตัวเมียได้แล้ว!”

“ถูกต้อง ถูกต้อง! ดูอย่างพวกเราสิ ชาวออสเตรเลียเป็นคนดีของเอเชีย”

“หุบปากไปซะ ไอ้จิงโจ้งเง่า! แกไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของเอเชีย! แกเป็นเพียงแค่เกาะปาที่ติดอยู่ท่ามกลางมหาสมุทรแปซิฟิก! และสิ่งที่แย่กว่านั้นคือแกใช้รหัสประจําตัวชาวเอเชียเพื่อรับรางวัลจากการแข่งขัน!”

“โอ้ ช่างเป็นคําพูดที่ดีจริงๆ! เอ๊ะ? หมูปาย่องเข้ามาในบ้านของฉัน! ให้ตายสิวะ! แกกล้าทําให้ลูกชายฉันกลัวได้ยังไง! ฉันขอเป็นตัวแทนของชาวรัสเซียกดไลค์ให้กับความคิดเห็นนี้ โอ้! มันหนาวมาก ฉันควรไปดื่มไวน์สักหน่อยดีกว่า”

“….”

ณ.ทะเลสาบจันทร์เสี้ยว

เฉาเฉียงหยฝึกซ้อมตามคําแนะนําของเย่ฉาง โดยการแทงไปที่รูเดิมซ้ำๆโดยไม่มีข้อผิดพลาด แม้ว่ามันจะน่าเบื่อแต่เธอก็รู้ว่าถ้าเธอต้องการที่จะแข็งแกร่งขึ้น ความพยายามเป็นกุญแจสําคัญ! ทุกครั้งที่เธอแทง เธอก็จะเห็นภาพนิมิตปรากฏขึ้นและหายไป จากนั้นเธอก็เช็ดเหงื่อของเธอและหันไปรอบๆ เธอเห็นเย่ฉางนั่งอาบแดดอยู่บนก้อนหิน เธอรู้สึกตื่นเต้น “อาจารย์!”

“ไม่เลว ท่าทางของเธอดีขึ้นมาก จดจํามันไว้ให้ดี” เย่ฉางโยนเบียร์กระป๋องราคาถูกไปให้เธอเฉาเฉียงหยูรับเบียร์ และเปิดจิบ “ใช่แล้ว อาจารย์! ฉันรู้สึกเหมือนได้เห็นภาพนิมิตบางอย่าง คุณรู้ไหมว่ามันคืออะไร?”

เย่ฉางครุ่นคิดชั่วครู่ มันจะต้องเป็นสายโซ่ของล็อคยืนที่สองของเธอที่กําลังคลาย มันน่าจะกําลังปลดล็อคแล้ว จากนั้นเขาก็กระโดดเข้ามา และหรี่ตาสีชมพูของเขา “ไม่เลว ร่างกายของเธอสามารถทนได้” “เธอสามารถปลดล็อคที่สองได้แล้ว ลองทํามันด้วยตัวเองดูสิ ฉันจะคอยระวังให้เอง มันไม่ใช่เรื่องยากที่จะทําการโคจรซ้ำๆ”

เฉาเฉียงหยูรู้สึกตื่นเต้น “ในที่สุดฉันก็ก้าวเข้าสู่ล็อคยืนอันที่สามได้!” เธอนั่งลงอย่างรวดเร็วและทําการโคจรพลัง เธอพบจุดที่ขัดขวางการโคจรอย่างรวดเร็ว เมื่อมองไปยังโซ่ที่คลายออก เธอก็รู้สึกสงสัย “มีโซ่หรือล็อคกี้ตัวที่จํากัดศักยภาพของมนุษย์อยู่? มันมาจากไหนกัน?”

“เคล้ง”