War sovereign Soaring The Heavens - ตอนที่ 1452

อาคมเซียนระดับ 2 ดาว!

 

“อาคมเซียน?”

 

ต้วนหลิงเทียนพึ่งพบว่าตัวดาบใหญ่ของเฝิงฟ่านคล้ายฉาบไว้ด้วยพลังลึกล้ำแปลกปลอมขุมหนึ่งได้ไม่ทันไร เสียงอุทานของศิษย์รอบๆ ก็เฉลยความสงสัยในใจทันที

 

เขาเองก็มาอยู่ในดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋าเกินปีแล้ว ย่อมเคยเห็นศาสตราเซียนที่จารึกอาคมเซียนเอาไว้อยู่บ้างในงานประมูลใหญ่ประจำปีที่ศาลาฉีเจินประจำเมืองชงซันเป็นผู้จัด

 

อย่างไรก็ตามอาคมเซียนดังกล่าวเป็นแค่อาคมเซียนทั่วไปอย่างอาคม ตะวันฉาย…

 

ไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรกับพลังอำนาจของตัวศาสตรามากนัก

 

อย่างไรก็ตามอาคมเซียน ที่จารึกอยู่บนดาบใหญ่ของเฝิงฟ่าน สมควรมิใช่อาคมต่ำทราม! เพราะทันทีที่มันสำแดงพลังอำนาจ กลิ่นอายพลังของดาบใหญ่ก็แปรเปลี่ยนไปเป็นคนละเรื่องในชั่วพริบตา!!

 

ดาวตกพิฆาต!

 

ไร้ความลังเลใดๆ ต้วนหลิงเทียนเรียกเกาทัณฑ์ดับตะวันออกมา เร่งพลังทั่วกายจนปรากฏแสงสีเงินเรืองรอง ผนึกปราณแท้ควบแน่นดอกศร ก่อนจะขึ้นสาย!

 

ต่างจากก่อนหน้านี้ที่ยิงออกอย่างฉุกละหุก คราวนี้เขาจ่ายพลังสู่ดอกศรและเกาทัณฑ์เต็มเปี่ยม หมายใช้ออกด้วยดาวตกพิฆาตเต็มกำลัง!

 

ซึ่ม!!

 

ศรพุ่งทะยานออกไปดั่งเส้นแสง มองไปคล้ายดาวตกลากผ่านฟ้ายามราตรีกาล! ไม่ว่าลากผ่านที่ใดสรรพสิ่งคล้ายจะจืดจางลงทันตา!!

 

ทั้งโลกคล้ายหลงเหลือแต่ดอศรที่มีสีสัน!

 

“ประทับไท่ซาน!”

 

เฝิงฟ่านคำรามเสียงก้อง ดาบใหญ่ในมือคล้ายขุนเขามหึมา ฟาดถล่มใส่ดอกศรที่พุ่งมาปานดาวตกอันเปี่ยมล้นไปด้วยแสงพลังที่คล้ายจะทำให้สรรพสิ่งหม่นแสง!

 

ดาบที่ตบฟาดมาครานี้ เสียงระเบิดของอากาศรวมทั้งเสียงหวีดหวิวของสายลมก็ดังขึ้นหนักแน่นกว่าก่อนหน้ามากมายนัก!

 

เรื่องนี้ย่อมไม่ผิดเพี้ยน เพราะดาบก่อนหน้านั้นถูกศรของต้วนหลิงเทียนทำลายทั้งพลังสภาวะไปส่วนหนึ่ง ทว่าดาบนี้มันฟาดมาด้วยพลังทั้งหมด ยังมีอาคมประหลาดนั่นหนุนเสริม!

 

เปรี๊ยงงงงง!!

 

ดาบวูบตกลงมาอย่างแข็งกร้าวปานขุนเขาถล่ม ทุกที่ทางที่ดาบลากผ่านบันดาลให้ความว่างสั่นสะเทือน ไอพลังยังคล้ายจะแผ่โถมมาปิดแผ่นฟ้า นำพาให้ฟ้าที่เคยกระจ่างกลายเป็นมืดมนลงถนัดตา

 

ดอกศรที่ต้วนหลิงเทียนยิงออกมาด้วยพลังทั้งหมด มิคาดครานี้กลับถูกบดขยี้ทำลายจนแหลกลาญในพริบตา!

 

สภาวะดาบหลังจากทำลายดอกศรไปคราวนี้ เพียงชะลอตัวลงแค่เล็กน้อย…ยังเล็กน้อยเสียจนไร้สำคัญ!

 

เรียกว่าหลังจากทำลายศรพลังแล้ว ดาบใหญ่ยังโถมมาด้วยพลังแกร่งกร้าวไม่เสื่อมคลาย!

 

“ไหงเป็นงี้เล่า!?”

 

หน้าต้วนหลิงเทียนเปลี่ยนสีทันใด

 

พลังที่บรรจุอยู่ในดาบของเฝิงฟ่านคราวนี้ มาได้อัศจรรย์แล้ว!

 

ในสายตาของต้วนหลิงเทียน การจู่โจมนี้ของเฝิงฟ่านมันน่าจะรุนแรงเหนือกว่าการโจมตีเต็มพลังของตัวตนในขอบเขตสู่เซียนขั้นต้นเสียอีก!!

 

“ดาบบ้านี่มันจารึกอาคมเซียนอะไรไว้กันแน่?! ทำไมมันถึงเสริมพลังได้มากขนาดนี้!”

 

ต้วนหลิงเทียนถึงกับตะลึงไปชั่วขณะ ดั่งคำ ร้อยถี่มีหนึ่งห่างไม่มีผิด! เขาคิดมาดีแล้วว่าพลังฝีมือของเฝิงฟ่านสมควรมีเท่าใด ทว่ากลับมีสิ่งที่เหนือคิดคาดโผล่มาเสียได้!!

 

อันที่จริงตอนแรกที่เขาใช้ศรพลังสลายสภาวะดาบไปส่วนหนึ่ง เขาก็สังเกตเห็นแล้วว่าดาบของเฝิงฟ่านมีลวดลายทั้งอักขระขีดเขียนเอาไว้…

 

ตอนนั้นเขาก็คิดไว้แล้วว่าดาบของอีกฝ่ายสมควรมีอาคมเซียนบางประการ!

 

ทว่าแม้จะคิดถึงเรื่องนี้ไว้ก่อนแล้ว แต่ก็ไม่คิดเลยว่าอาคมเซียนนั่นจะเสริมพลังให้ดาบของเฝิงฟ่านมหาศาลขนาดนี้

 

“ตายเสีย!!”

 

เฝิงฟ่านตะคอกเสียงอย่างดุร้าย ลูกตาฉายอำมหิตแจ่มชัด ดาบใหญ่ฟาดจี้มายังศีรษะของต้วนหลิงเทียนเจียนบรรลุ!อีกแค่ไม่ถึงคืบก็จะระเบิดสมองเขาอยู่รอมร่อ!!

 

เสียงเพรียกแห่งความตาย!

 

ในห้วงเวลาสำคัญแม้จะตกใจแต่ต้วนหลิงเทียนก็ไม่แตกตื่น ทั่วร่างโคจรพลังฉับไว จ่ายส่งไปยังสายเกาทัณฑ์ สำแดงเคล็ดวรยุทธ์จู่โจมระยะประชิดหนึ่งเดียวของวรยุทธ์เซียนมหาเกาทัณฑ์ดาวตกออกมาทันท่วงที!

 

เสียงระคายหูหนึ่งดังขึ้น ก่อนที่ปราณแท้ที่จ่ายส่งจะควบรวมผสานเป็นคลื่นเสียงพลังพิฆาตมีสภาพในชั่วพริบตา!

 

คมมีดพลังมีสภาพอันน่ากลัวซัดพุ่งออกจากสายเกาทัณฑ์ไม่หยุด จี้ตรงไปยังดาบใหญ่ถล่มซัดเข้าไปปะทะดั่งมรสุมกระหน่ำ!!

 

อย่างไรก็ตามดาบใหญ่ก็ไม่สิ้นสภาวะอะไร มันยังคงแหวกฝ่ามรสุมคมมีดพลังที่กระหน่ำข้ามาหาต้วนหลิงเทียน!

 

เปรี๊ยงงง!!

 

เสียงสนั่นดังขึ้นอีกรอบ ร่างต้วนหลิงเทียนที่พยายามเบี่ยงหลบดาบ ยังคงถูกพลังปะทุของดาบซัดกระแทกเข้าร่าง จนลอยละลิ่วปลิวไปปานลูกเกาทัณฑ์พ้นคันศร 10 กว่าหมี่ค่อยหยุดลง แม้จะหยุดลงแล้วแต่ร่างยังโซเซไม่น้อย

 

โลหิตคำใหญ่ทะลักออกปากมาคำแล้วคำเล่า สีหน้ายังซีดลงอย่างมาก

 

‘โชคดีที่ข้าใช้เสียงเพรียกแห่งความตายสลายพลังมันไปหลายส่วน ยังอาศัยแรงดีดสะท้อนถอยออกมาได้ครึ่งก้าว ไม่งั้นแค่พลังปะทุเมื่อครู่ ก็ทำให้ข้าถึงตายได้ง่ายๆ…’

 

ในขณะที่ต้วนหลิงเทียนรู้สึกหวาดกลัวในใจ เขาก็รู้สึกว่าตัวเองโชคดีไม่น้อยเช่นกันที่ลงมือสำเร็จ

 

“เป็นอาคมพันทวี!”

 

ทันใดนั้นต้วนหลิงเทียนก็ได้ยินเสียงคนอุทานออกมาอีกรอบ อดไม่ได้ที่คิ้วจะโค้งขึ้นด้วยความสงสัย ‘อาคมพันทวี? นั่นมันอะไรกัน?’

 

ครู่ต่อมาต้วนหลิงเทียนก็พอตระหนักได้ว่า ไม่ว่ามันจะคืออาคมเซียนอะไรก็ตาม…แต่มันสมควรเป็นอาคมเซียนที่จารึกไว้บนดาบใหญ่ของเฝิงฟ่าน และทำให้ดาบมันมีพลังเกินกว่าที่เขาจะต้านทานได้!

 

“เห็นว่ายามอาคมพันทวีเปิดใช้งาน มันจักเพิ่มน้ำหนักให้แก่ศาสตราเซียนที่จารึกอาคมเซียนดังกล่าวไว้อีกพันเท่า! อย่างไรก็ตามผู้ใช้ศาสตราเซียนนั่นจักมิรับรู้ถึงน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นกระทั่งรับภาระอะไร…! ดาบใหญ่ศิษย์พี่เฝิงที่แท้กลับมีอาคมเซียนพันทวีจารึกอยู่! ช่างน่าเหลือเชื่อยิ่งนัก!!”

 

“อาคมเซียนนั่น…มันมิใช่อาคมเซียนระดับ 2 ดาวหรอกรึ!? ศาสตราเซียนระดับปฐพีที่จารึกอาคมเซียน 2 ดาวดังกล่าว อย่างน้อยๆก็ต้องมีราคากว่า 200,000 คะแนนอุทิศเข้าไปแล้ว! นี่ศิษย์พี่เฝิงไปหาคะแนนอุทิศมาจากที่ใดกันมากมายถึงขนาดนี้!?”

 

“ตอนแรกก็วรยุทธ์เซียนระดับมนุษย์โดดเด่น 3 สายทั้งมีความสำเร็จไม่น้อย มาตอนนี้ยังเป็นศาสตราเซียนปฐพีที่มีอาคมเซียนระดับ 2 ดาวจากรึกไว้อยู่อีก…นี่ศิษย์พี่เฝิงใช้ลูกนอกสมรสของผู้อาวุโสฝ่ายในระดับสูงคนใดหรือไม่?”

 

……

 

เหล่าศิษย์ฝ่ายนอกตอนนี้อดไม่ได้ที่จะตื่นตกใจไม่น้อยเมื่อเห็นไพ่ใบนี้ของเฝิงฟ่าน เพราะมันช่างเป็นอะไรที่น่าตะลึงนัก!

 

“อาคมเซียนระดับ 2 ดาว?”

 

ต้วนหลิงเทียนถึงกับต้องลอบสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ‘ก็ว่าแล้วเชียวว่าทำไมดาบมันถึงได้ทรงพลังนัก! ที่แท้ก็มีอาคมเซียนระดับ 2 ดาวจารึกอยู่…ว่าแต่ศิษย์ฝ่ายนอกอย่างเฝิงฟ่านมันไปเอาคะแนนอุทิศมาจากไหนเยอะแยะ ถึงขั้นแลกศาสตราเซียนปฐพีที่มีอาคมเซียน 2 ดาวจารึกมาใช้ได้แบบนี้…’

 

‘บ้าฉิบ สมควรเป็นโจวฉีไม่ก็หลิวฮ่วนนั่นมให้มันหยิบยืมมาเป็นแน่…ไม่ใช่สิ! ตอนเฝิงฟ่านชักดาบใหญ่ออกมา ดูเหมือนจะไม่มีใครแปลกใจอะไร…คล้ายนั่นเป็นดาบที่มันใช้มานาน’

 

ต้วนหลิงเทียนขบคิดเท่าไรก็คิดไม่ออกจริงๆ

 

จังหวะนี้เหล่าอาวุโสฝ่ายนอกพลันหันหน้ามามองสบตากัน และต่างเห็นถึงความตกใจที่เผยอยู่ในแววตาอีกฝ่าย

 

ศาสตราเซียนระดับปฐพีที่มีอาคมเซียนระดับ 2 ดาวจารึกไว้ พวกมันเองก็มีใช้เช่นกัน

 

อย่างไรก็ตามการที่ศาสตราเซียนระดับนี้พร้อมทั้งอาคมเซียนระดับนั้น มันมาปรากฏอยู่ในมือของศิษย์ฝ่ายนอกคนหนึ่ง ก็ยังอดทำให้พวกมันประหลาดใจไปเสียไม่ได้

 

“เฝิงฟ่านไปเอาดาบนั่นมาจากที่ใด…”

 

“นั่นสิ ข้าจำได้ว่าแต่ก่อนเฝิงฟ่านเองก็ใช้ดาบเล่มนี้ แต่มิเคยเห็นเปิดใช้อาคมเซียนสักครั้ง…ยังเป็นถึงอาคมเซียนพันทวีระดับ 2 ดาว!”

 

“นั่นเพราะคู่ต่อสู้ก่อนหน้าไม่คู่ควรให้ใช้อาคมนี่สินะ!”

 

“ลองมีอาคมเซียนระดับ 2 ดาวเกื้อหนุนแบบนี้ ต้วนหลิงเทียนแพ้แน่!”

 

……

 

อาวุโสฝ่ายนอกหลายคนรวมถึงต่งชงระบายลมหายใจออกมาอย่างทอดถอน

 

หากปราศจากอาคมเซียนระดับ 2 ดาวช่วยเหลือ ต้วนหลิงเทียนก็นับว่ามีโอกาสไม่น้อยที่จะเอาชนะเฝิงฟ่าน

 

ทว่ามาตอนนี้เฝิงฟ่านกลับเปิดเผยว่ามีอาคมเซียนพันทวี ระดับ 2 ดาวจารึกไว้ที่ดาบใหญ่ ต้วนหลิงเทียนก็เสมือนถูกบังคับให้ตกไปอยู่ในทางตายเสียแล้ว

 

ใบหน้าหวงเฉิงแต่เดิมที่เคยอึมครึม ก็เผยยิ้มสดใสออกมาทันที “ลองมีอาคมพันทวีหนุนเสริมเช่นนี้ ผลแพ้ชนะคราวนี้ก็ไม่มีใดพลิกผันอีกแล้ว!”

 

ในขณะที่หวงเฉิงมีความสุข เหล่าศิษย์ฝ่ายนอกหลายคนก็มีความสุขเช่นกัน

 

เพราะศิษย์ฝ่ายนอกเหล่านี้ล้วนเป็นผู้ที่ทุ่มแทงเดิมพันกับต้วนหลิงเทียนว่าเฝิงฟ่านจะชนะทั้งสิ้น หากเฝิงฟ่านชนะ นั่นหมายความว่าพวกมันชนะเดิมพัน รางวัลก็คือคะแนนอุทิศที่พวกมันปรารถนา!

 

โจวฉีเองก็ยิ้มร่าออกมาได้เสียที

 

ในสายตาของมัน การต่อสู้คราวนี้ยากจะบังเกิดเหตุเปลี่ยนแปลงอะไรได้อีกแล้ว

 

คนอื่นๆ ก็มีความคิดละม้ายคล้ายกัน

 

“ไม่คิดเลยว่าศาสตราเซียนของศิษย์พี่เฝิงจะมีอาคมเซียนระดับ 2 ดาวจารึกเอาไว้…ยามเผยไพ่ใบนี้ออกมา ผลการประลองก็ยากเปลี่ยนแปลงแล้ว!”

 

ผู้ดูแลฝ่ายนอกหลายต่อหลายคนเริ่มคลี่ยิ้มออกมาบนใบหน้า พวกมันเองก็แทงข้างเฝิงฟ่านไม่น้อย ล้วนหวังให้เฝิงฟ่านมีชัยด้วยกันทั้งสิ้น

 

“ต้วนหลิงเทียน วันนี้เจ้ามิอาจหนีความตายได้พ้นแล้ว!!”

 

เติ้งเหว่ยมองต้วนหลิงเทียนด้วยประกายตาดุร้าย มุมปากยกยิ้มแสยะเหี้ยมเกรียมแฝงไว้ด้วยความหยันหยาม

 

“ต้วนหลิงเทียนมิว่าอย่างไรวันนี้เจ้าก็มิอาจหลีกหนีชะตากรรมตายตกพ้น…ต่อหน้าข้าเฝิงฟ่าน เจ้าก็ทำได้แค่น้อมรับความตายโดยสดุดี!!”

 

หลังจากที่ปะทุพลังดาบซัดร่างต้วนหลิงเทียนจนกระเด้นปลิวไป 10 กว่าหมี่เฝิงฟ่านก็ไม่ได้รีบร้อนติดตามไปสังหาร กลับกล่าววาจาหยอกล้อด้วยน้ำเสียงถือดี ทำคล้ายพญาอินทรีย์เย้าหยอกลูกไก่!

 

หลังจากที่เอ่ยวาจาหยอกเย้าจนพอใจ ร่างมันก็คล้ายกลับกลายเป็นต้าเผิง บึ่งทะยานไปหาต้วนหลิงเทียนอีกรอบ!!

 

ปงงง!!

 

ด้วยพลังอำนาจของอาคมเซียนระดับ 2 ดาว พันทวี ดาบใหญ่ที่ฟาดใส่ต้วนหลิงเทียนก็เปี่ยมล้นไปด้วยพลังสภาวะแกร่งกร้าวยิ่งใหญ่ คล้ายไม่คิดหยุดยั้งจนกว่าจะบดขยี้ต้วนหลิงเทียนหแหลกเป็นกองเนื้อเลอะเลือน!

 

คนเกาทัณฑ์ร่วมประสาน!

 

เผชิญหน้ากับดาบเฝิงฟ่านที่มาด้วยพลังอำมหิตเต็มเปี่ยม ต้วนหลิงเทียนไม่กล้าปะทะรับมือซึ่งหน้าสืบไป ยิงดอกศรออกไปฉับไว ได้แต่ท่องเกาทัณฑ์ฉากหลบดาบของมัน เพราะรู้ดีว่ายากจะปะทะหักหาญกับเฝิงฟ่านได้ซึ่งหน้าสืบไป!

 

หลังจากนั้นต้วนหลิงเทียนก็ทำได้แต่ท่องเกาทัณฑ์หลบดาบที่กระหน่ำฟาดมาไม่หยุดของเฝิงฟ่าน สองตามองหาโอกาสและจังหวะอย่างเคร่งเครียด

 

“หนี? เจ้าคิดว่าจะหนีข้าไปได้ตลอดงั้นเรอะ!”

 

เฝิงฟ่านหัวเราะเยาะออกมาอย่างสะใจ ทันใดนั้นมันก็สะบัดมือเรียกศาสตราเซียนออกมาอีกชิ้น เป็นค้อนมหึมาที่มีสีแดงฉานดั่งโลหิต!

 

แม้ค้อนดังกล่าวจะมีขนาดใหญ่โตมหึมา หากแต่ยามอยู่ในมือของเฝิงฟ่านก็แลคล้ายจะเบาราวขนนก!

 

“นั่นมันค้อนสลาตัน!!”

 

เมื่อเฝิงฟ่านเรียกค้อนอันเขื่องออกมา ศิษย์ฝ่ายในที่มาร่วมชมการประลองเป็นตายก็อดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาด้วยความตกใจ

 

“ค้อนสลาตัน!?”

 

ได้ยินเสียงอุทานของเหล่าศิษย์ฝ่ายใน ศิษย์ฝ่ายนอกก็ตกใจไม่น้อย “ไม่ใช่ว่าค้อนสลาตันนั่นเป็นศาสตราคู่กายของศิษย์พี่โจวฉีที่อยู่ฝ่ายในหรือไร?!”

 

“ข้าเองก็เคยได้ยินมาเช่นกัน ว่าค้อนสลาตันของศิษย์พี่โจวฉีที่อยู่ฝ่ายในมีอาคมเซียนระดับ 2 ดาวจารึกไว้เช่นกัน และยังเป็นอาคมเซียนพายุสลาตัน! ยามเปิดใช้ความเร็วของผู้ถือค้อนสลาตันจักถูกเร่งเร้าจนน่ากลัว!”

 

“กล่าวกันว่าที่ความเร็วของศิษย์พี่โจวฉีอยู่ในอันดับต้นๆของศิษย์ฝ่ายใน ล้วนเป็นเพราะอาคมเซียนพายุสลาตันที่จารึกอยู่ในค้อนสลาตันนั่น!”

 

……

 

ศิษย์ฝ่ายนอกอุทานกันออกมาด้วยความตื่นตระหนก ต่างเปิดเผยความเป็นมาของศาสตราเซียนอย่างค้อนสลาตันนั่นหมดสิ้น

 

‘บัดซบ! ศาสตราเซียนของโจวฉีมันมีอาคมเซียนระดับ 2 ดาวพรรค์นั้นจารึกไว้งั้นเหรอ!?’

 

หน้าต้วนหลิงเทียนมืดลงทันใด

 

หากเขายังไม่รู้ว่าโจวฉีมอบค้อนนี้มาให้เฝิงฟ่านยืมเพื่อฆ่าเขา เกรงว่าชีวิตที่อยู่มาถึง 2 ชาติของเขาคงสูญเปล่าแล้วจริงๆ

 

เมื่อเห็นเฝิงฟ่านหยิบค้อนสลาตันออกมา สีหน้าของโจวฉีก็เผยรอยยิ้มสดใสขึ้นมาทันที

 

มันมอบศาสตราคู่กายของตัวให้เฝิงฟ่านยืม เพื่อป้องกันเหตุการณ์ทำนองนี้เอาไว้แต่แรก!

 

“มีค้อนสลาตันที่มีอาคมเซียนพายุสลาตันของข้า กอปรกับดาบใหญ่ของศิษย์น้องเฝิงที่มีอาคมพันทวี…คงเป็นปาฏิหาริย์แล้วจริงๆที่ต้วนหลิงเทียนจะรอดชีวิตไปได้!”

 

ในสายตาของโจวฉี ปาฏิหาริย์พรรค์นั้นคงไม่มีวันเกิดขึ้นได้!

 

“ต้วนหลิงเทียน เจ้าอยากหนีก็หนีต่อไปเถอะ…ให้ข้าดูว่าเป็นเจ้าหรือข้าที่จะเร็วกว่ากัน!!”

 

เฝิงฟ่านที่ข้างหนึ่งถือค้อนอันเขื่อง อีกข้างหนึ่งถือดาบใหญ่ มองต้วนหลิงเทียนด้วยสายตาหยิ่งผยอง

 

ในสายตาของมันตอนนี้ต้วนหลิงเทียนไม่ต่างใดจากปลาบนเขียงที่จะให้มันแล่สับได้ตามใจแล้ว!

 

และทันทีที่กล่าวจบคำ เฝิงฟ่านก็ลงมือทันที!

 

ปราณแท้ถ่ายทอดลงตัวค้อนสลาตันฉับไว พริบตาอาคมเซียนพายุสลาตันระดับ 2 ดาวก็ถูกเปิดใช้ ร่างเหินทะยานจี้เข้าหาต้วนหลิงเทียนด้วยความเร็วอันน่าสะพรึง!

 

เร็วเสียจนคล้ายคนจะกลับกลายเป็นอุกกาบาตพุ่งวาบผ่านฟ้าก็ไม่ปาน!