War sovereign Soaring The Heavens - ตอนที่ 1556

ไล่ล่า

 

 

 

อย่างไรก็ตามต้วนหลิงเทียนรู้ดีแก่ใจว่าไม่มีเวลาให้เขาคิดอะไรมาก

 

เฉียนคงนั่น จะอย่างไรก็เป็นอาวุโสระดับสูงของสำนักจันทร์จรัสแสง!

 

อีกทั้งในฐานะขอบเขตเซียน เฉียนคงสมควรเป็นเสาหลักของสำนักจันทร์จรัสแสง!!

 

หากเขาฆ่าเฉียนคงในที่ลับก็แล้วไป แต่ฆ่ามันต่อหน้าผู้คนมากมายแบบนี้ เรื่องราวมันใหญ่หลวงเกินกว่าจะแก้ไขแล้ว!

 

และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือเขากลับสังหารเฉียนคงได้ในกระบี่เดียว! นี่ไม่ใช่เพราะพลังฝีมือที่แท้เขาร้ายกาจเหลือเชื่อ หากแต่เป็นเพราะพลังอำนาจของกระบี่มันน่าสะพรึง..และตอนนี้กระบี่นิลสวรรค์ก็สูบปราณแท้เขาไป 9 ส่วน!

 

เขาเหลือปราณแท้อยู่แค่ 1 ส่วนเท่านั้น!

 

“ศิษย์พี่ ข้าขอฝากลุงเฟิ่งครูและสหายข้าไว้กับท่านแล้ว”

 

ทันทีที่คิดถึงเรื่องนี้เขาก็เร่งกล่าวบอกป๋ายลี่หงทันที

 

ทันใดนั้นเองสองตาต้วนหลิงเทียนพลันทอประกายออกมาวูบหนึ่ง ในรัศมีรอบตัวเขาร้อยหมี่ปรากฏกลิ่นอายพลังขุมหนึ่งกำจายออก!

 

ภายในรัศมี 100 หมี่รอบตัวเขา เริ่มปรากฏปราณกระบี่อันร้ายกาจฟุ้งตลบไปทั่ว ไม่นานมวลพลังก็ควบรวมก่อเกิดกระบี่พลังมีสภาพเล่มแล้วเล่มเล่า มองไปคล้ายสุสานกระบี่ก็ไม่ปาน!

 

และนี่คือเขตแดนที่ต้วนหลิงเทียนได้รับ หลังจากทะลวงถึงสู่เซียนขั้นยิ่งใหญ่!

 

ปราณแท้ก่อเขตแดน! จะได้รับเขตแดนแบบใดต้วนหลิงเทียนไม่อาจเลือกได้!

 

อย่างไรก็ตามทันทีที่บรรลุถึงสู่เซียนขั้นยิ่งใหญ่ ต้วนหลิงเทียนก็ตระหนักได้ทันทีว่าเขาได้รับเขตแดนอะไรมา…มันคือเขตแดนที่ทรงพลังอำนาจจู่โจมอันน่าสะพรึง เขตแดนหมื่นกระบี่!

 

เหตุผลที่เขาได้รับเขตแดนชนิดนี้ ต้วนหลิงเทียนสัมผัสได้ว่ามันสมควรเกี่ยวข้องกับเคล็ดบำเพ็ญจิต ยอดใจกระบี่!

 

และเมื่อตระหนักว่าเขาได้รับเขตแดนอะไรมา เขาก็ทราบได้อย่างไม่รู้สาเหตุว่ามันสามารถทำอะไรได้!!

 

ทันใดนั้นยามเมื่อกระบี่หมื่นเล่มปรากฏออกมา พวกมันก็ลอยล่องฉวัดเฉวียนในรัศมี 100 หมี่รอบกายเขา ไม่มีเล่มใดที่เขาไม่อาจควบคุม และบัดนี้กระบี่พลังทั้งหมื่นเล่มอยู่ๆพวกมันก็พุ่งเข้าสู่จุดศูนย์กลาง อันเป็นตัวเขา!

 

ฉากกระบี่หมื่นเล่มอยู่ดีๆ พลันพุ่งแหวกอากาศส่งเสียงหวีดหวิวมาด้วยความฉับไว หมายทะลวงเข้าร่างเขาที่อยู่ใจกลางนั้นเป็นอะไรที่น่ากลัวนัก!

 

ทว่าพริบตานั้นเองร่างต้วนหลิงเทียนพลันลอยขึ้น หมื่นกระบี่ที่พุ่งเข้ามา มิคาดกลับมาควบรวมอยู่ใต้ฝ่าเท้า…หมื่นกระบี่พลันรวมสู่หนึ่งอัศจรรย์! กลับกลายเป็นกระบี่พลังมีสภาพสีทองแผ่กลิ่นอายน่ากลัวเล่มหนึ่ง! และกระบี่ดังกล่าวก็พาร่างเขาพุ่งทะยานแหวกอากาศขึ้นฟ้าไปด้วยความเร็วอันน่าตื่นตระหนก!!

 

“เขตแดนที่น่ากลัวยิ่ง! ยังรวดเร็วนัก! ความเร็วนั่นมันเหนือล้ำกว่าครึ่งก้าวเซียน…ทัดเทียมกับขอบเขตเซียนแล้ว!!”

 

เหนือขึ้นไปบนฟ้าสูง ไท่หวู่ที่เห็นฉากหมื่นกระบี่รวมหนึ่ง และต้วนหลิงเทียนขี่กระบี่พุ่งออกไป อดไม่ได้ที่จะกล่าวคำด้วยความตกใจ

 

“อย่างไรก็ตามสีหน้าไอ้หนูนั่นมันมิค่อยสู้ดีเท่าไร…ท่าทางการใช้กระบี่ลึกลับนั่นจักกินพลังมันมิใช่น้อย มันมิน่าจะใช้กระบี่สำแดงพลังนั่นได้อีกแล้ว!”

 

ในฐานะยอดฝีมือขอบเขตเซียน สายตาไท่หวู่ย่อมมิใช่ชั่ว มันมองสถานการณ์ของต้วนหลิงเทียนออกได้ในพริบตา

 

ดังนั้นมันจึงเร่งรุดติดตามเขาไปทันที

 

ในขณะที่ไท่หวู่ไล่ล่าต้วนหลิงเทียนไป ด้านเจียงเว่ยและอาวุโศขอบเขตเซียนของสำนักจันทร์จรัสแสง ก็ฟื้นสติจากอาการตะลึง พวกมันเร่งรุดติดตามต้วนหลิงเทียนไปด้วยใบหน้าตื่นตระหนก

 

พวกมันไม่คิดไม่ฝันเลยจริงๆ ว่าเรื่องราวจะลุกลามบานปลายกลายเป็นใหญ่โตถึงขนาดนี้!

 

ต้วนหลิงเทียนกลับฆ่าเฉียนคงได้!

 

เฉียนคงเป็นใคร?

 

นั่นคืออาวุโสระดับสูงของสำนักจันทร์จรัสแสง เป็นตัวตนที่ร่วมเป็นร่วมตายกับสำนักมานาน…

 

ทว่าวันนี้กลับตกตายลงต่อหน้าต่อตาพวกมัน!

 

แถมคนที่ฆ่าเฉียนคงยังเป็นศิษย์สำนักจันทร์จรัสแสง!

 

ถึงแม้พวกมันจะมองต้วนหลิงเทียนในแง่ดีเพียงใด และรู้ดีว่าวันหน้าหากเติบโตต้วนหลิงเทียนจะนำพาเกียรติยศมาให้พวกมันขนาดไหน อย่างไรก็ตามตอนนี้เรื่องราวกลับเลยเถิดบานปลายเกินควบคุมแล้ว!

 

หากมีแต่พวกมันที่เห็นต้วนหลิงเทียนฆ่าเฉียนคงก็แล้วไป!

 

ปัญหาคือตอนนี้คนในสำนักส่วนใหญ่ที่เร่งรุดออกมาตามเสียงตะโกนของเฉียนคงได้เห็นฉากสังหารกันทั้งสิ้น!

 

เฉียนคงแม้จะเป็นยอดฝีมือขอบเขตเซียนและเป็นเสาหลักของสำนักจันทร์จรัสแสง ทำให้ไม่ค่อยมีผู้ใดพบเห็นบ่อยนัก แต่ก็มีอาวุโสในสำนักหลายคนจดจำมันได้!

 

หากกระทั่งผู้ชราที่ร่วมเป็นร่วมตายกับสำนักมานานปี ถูกศิษย์คนหนึ่งสังหารลงตรงหน้า แต่พวกมันยังคิดให้ศิษย์คนดังกล่าวรับตำแหน่งเจ้าสำนักในวันหน้า…น่ากลัวว่าเรื่องนี้คงไม่มีใครสามารถทำใจยอมรับได้!!

 

ดังนั้นทันทีที่ต้วนหลิงเทียนสังหารเฉียนคงลงต่อหน้าคนเกือบทั้งสำนัก พวกมันก็รู้ดีว่าหลงเหลือเพียงหนทางเดียวเท่านั้น…ต้วนหลิงเทียนต้องตาย!

 

เพราะเนื่องจากเรื่องราวบานปลายมาถึงขนาดนี้! ต้วนหลิงเทียนมีแน้วโน้มจะชิงชังสำนักจันทร์จรัสแสงเพราะเฉียนคง…เช่นนั้นจำต้องฆ่าต้วนหลิงเทียนเสียเพื่อตัดไฟเสียตั้งแต่ต้นลม ไม่ให้อีกฝ่ายกลายเป็นภัยต่อพวกมันในอนาคต!

 

พวกมันไม่อาจแบกรับความเสี่ยงอันใดได้!

 

หากต้วนหลิงเทียนเติบโตไปกว่านี้ สมควรเป็นหายนะของสำนักจันทร์จรัสแสงแล้วจริงๆ

 

พวกมันต้องกำจัดภัยคุกคามนี้ตั้งแต่ยังไม่เติบโต!

 

จังหวะนี้พวกมันโยนป๋ายลี่หงทิ้งไว้ด้านหลัง ถึงแม้ปรมาจารย์จารึกเซียนระดับ 3 ดาวจะหายาก แต่ก็ไม่เท่ากับความอยู่รอดของสำนักจันทร์จรัสแสง

 

เช่นนั้นแล้วในขณะที่เจียงเว่ยกับอาวุโสทั้งหลายติดตามต้วนหลิงเทียนไป เจียงเว่ยก็ไม่ลืมส่งเสียงบอกรองเจ้าสำนักทั้งหลาย “พวกเจ้ารีบไปจับตาดูป๋ายลี่หงเอาไว้ อย่าให้หลบหนีไปได้!”

 

รองเจ้าสำนักที่ได้ยินเสียงสั่งอย่างเร่งร้อนผ่านปราณแท้ของเจียงเว่ย พวกมันก็เร่งรุดไปยังคฤหาสน์ป๋ายลี่หงทันที และได้พบว่าป๋ายลี่หงกำลังจะพาพวกเฟิ่งหวู่เต้าออกเดินทางพอดี! พวกมันจึงเร่งหยุดป๋ายลี่หงเอาไว้!!

 

กล่าวให้ชัดพวกมันเร่งรุดไปหยุดป๋ายลี่หงที่กำลังจะพาพวกเฟิ่งหวู่เต้าหลบหนี!

 

“อาวุโสป๋ายลี่ ท่านเจ้าสำนักมีคำสั่งขอให้ท่านพักอยู่แต่ในคฤหาสน์…โปรดอภัยให้พวกเราที่ต้องล่วงเกินท่านเช่นนี้”

 

หนึ่งในรองเจ้าสำนักกล่าวออกมา ส่วนรองเจ้าสำนักคนอื่นๆก็เริ่มปิดล้อมพวกป๋ายลี่หงเอาไว้

 

“พวกเจ้าสนใจทำการค้ากับข้าหรือไม่?”

 

ป๋ายลี่หงมองรองเจ้าสำนักไม่กี่คนที่ปิดล้อมด้วยสายตาพินิจ ค่อยกล่าวยื่นข้อเสนอออกมา

 

“การค้าอันใดรึท่าน?”

 

รองเจ้าสำนักหลายคนอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วถามด้วยสงสัย

 

“หากวันนี้พวกเจ้าปล่อยให้ข้าจากไป ข้าจักมอบศาสตราเซียนที่จารึกอาคมเซียนระดับ 3 ดาว จำนวน 3 อาคมให้พวกเจ้า”

 

ป๋ายลี่หงกล่าวออกอย่างเฉยเมย

 

ทว่าวาจาเฉยเมยนี้ของป๋ายลี่หง กลับทำให้รองเจ้าสำนักทั้งหลายสองตาลุกวาว!

 

“ข้าสามารถสาบานต่อทัณฑ์สวรรค์เก้าเก้าได้…อย่างไรเสียยามนี้เกรงว่าคงมิสะดวก พวกเจ้าเองก็คงไม่อยากให้เสียงทัณฑ์สวรรค์เก้าเก้าตอบรับดังแจ้งเตือนผู้อื่นใช่หรือไม่?”

 

ป๋ายลี่หงกล่าวออกมาอีกครั้ง

 

“ไปกันเถอะ!”

 

ครู่ต่อมารองเจ้าสำนักพลันหันมองหน้าสบตากัน ก่อนที่จะพยักหน้าลงอย่างพร้อมเพรียง ไม่เพียงแต่พวกมันจะขัดคำสั่งเจ้าสำนัก พวกมันยังช่วยพาป๋ายลี่หงและพวกเฟิ่งหวู่เต้าหลบหนีออกจากสำนักจันทร์จรัสแสงอีกด้วย!

 

แน่นอนว่าการลอบหลบหนีออกไปแบบนี้ ยากที่ใครจะสามารถล่วงรู้ได้

 

เหตุผลที่ว่าไฉนพวกมันถึงขัดคำสั่งจ้าวสำนัก ก็เพราะข้อเสนอของป๋ายลี่หงมันยั่วใจเกินไป!

 

ศาสตราเซียนที่จารึกอาคมเซียนระดับ 3 ดาวจำนวน 3 อาคม…กระทั่งเจ้าสำนักกับยอดฝีมือขอบเขตเซียนของสำนักยังไม่มีใช้!

 

สำหรับพวกมันแล้ว ป๋ายลี่หงจะอยู่หรือตายไม่ได้เกี่ยวพันกับชีวิตของพวกมันมากนัก สิ่งที่สำคัญที่สุดคือผลประโยชน์ที่พวกมันจะได้รับ! สำหรับคำอธิบายต่อเจียงเว่ย พวกมันเพียงกล่าวอ้างว่ามาสายเกินไป ป๋ายลี่หงกับพวกลอบหลบหนีไปแล้วก็เท่านั้น…

 

หลังจากที่รองเจ้าสำนักทั้งหลายพาป๋ายลี่หงกับพวกเฟิ่งหวู่เต้าหลบหนีออกมาห่างจากสำนักพอสมควร ทั้งหมดก็กระทำการสาบานต่อทัณฑ์สวรรค์เก้าเก้ากันเรียบร้อย รองเจ้าสำนักจึงปล่อยให้ป๋ายลี่หงกับพวกจากไปด้วยรอยยิ้ม

 

ถึงแม้ว่าพวกมันจะยังไม่ได้รับศาสตราเซียนที่จารึกอาคมเซียนระดับ 3 ดาว 3 อาคมทันที แต่พวกมันก็ไม่ได้ติดใจอะไร เพราะป๋ายลี่หงกล่าวสาบานไปแล้ว จะอย่างไรพวกมันก็ต้องได้!

 

ยิ่งไปกว่านั้นป๋ายลี่หงยังระบุในคำสาบานชัดเจนว่าจะส่งมอบศาสตราเซียนให้พวกมันภายใน 3 ปี! พวกมันจึงไม่ได้เกรงกลัวป๋ายลี่หงจะบิดพริ้วอะไร!

 

เวลา 3 ปีสำหรับพวกมันแล้วไม่ได้นานอะไรเลย

 

เรื่องที่บรรดารองเจ้าสำนักจรัสแสงทำการค้ากับป๋ายลี่หงนี้ เกรง่วาหากให้เจียงเว่ยรับทราบมันคงได้กระอักเลือดตาย!

 

ในขณะที่ป๋ายลี่หงพาเฟิ่งหวู่เต้ากับคนอื่นๆหลบหนีไปจากสำนักจันทร์จรัสแสง บริเวณหน้าประตูใหญ่ของสำนักจันทร์จรัสแสง ไม่ว่าจะเหล่าศิษย์ อาวุโสผู้ดูแลทั้งฝ่ายในฝ่ายนอกก็ยังคงยืนมึนอยู่กับที่ ต่างอื้ออึงกับเรื่องราวนัก!

 

เพราะฉากที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้สะท้านสะเทือนหัวใจพวกมันมากเกินไป!

 

โดยเฉพาะเหล่าอาวุโสที่จดจำเฉียนคงได้ พวกมันอดไม่ได้ที่จะกล่าวพึมพำด้วยความเหลือเชื่อ “ต้วนหลิงเทียน กลับสังหารได้กระทั่งอาวุโสเฉียนคงเลยงั้นหรือ?”

 

“อาวุโสเฉียนคง…เสาหลักของสำนักจันทร์จรัสแสงเรา ยอดฝีมือขอบเขตเซียนที่สร้างคุณงามความดีให้สำนักเรามากมาย กลับตกตายด้วยน้ำมือต้วนหลิงเทียนในกระบี่เดียว..นี่เป็นไปได้อย่างไร?”

 

“เหลือเชื่อนัก…เรื่องนี้ดั่งฝันไปก็มิปาน ไฉนต้วนหลิงเทียนอยู่ๆถึงได้ร้ายกาจขนาดนี้?!”

 

……

 

สีหน้าของเหล่าอาวุโสที่รู้จักเฉียนคงเผยความตกตะลึงยากจะเชื่อ

 

ยิ่งไปกว่านั้นวาจาที่พวกมันสนทนากันก็ถูกผู้คนโดยรอบได้ยินหมดสิ้น

 

“อาวุโสเฉียนคง!?”

 

“เสาหลักสำนักจันทร์จรัสแสงเรา?”

 

“ยอดฝีมือขอบเขตเซียน?”

 

……

 

วาจาทั้งหมดของอาวุโสกลุ่มนี้ เหล่าศิษย์ที่ยืนอยู่ข้างๆล้วนได้ยินชัดเจน!

 

ไม่นานตัวตนของชายชราที่พึ่งตกตายก็เริ่มแพร่กระจายออกไป

 

เฉียนคง เสาหลักสำนักจันทร์จรัสแสง ยอดฝีมือขอบเขตเซียน!

 

“สวรรค์! นี่ข้ามิได้ฝันไปจริงหรือ!? ศิษย์พี่ต้วนตอนแรกก็ฆ่าหลิวฮ่วนไปคนนึงแล้ว…มาตอนนี้ยังฆ่าอาวุโสเฉียนคงอีกคน…ให้ตายเถอะนั่นขอบเขตเซียนนะ?!”

 

“ขอบเขตเซียนนั้นแทบจะเป็นตัวตนอันไร้เทียมทานสำหรับขอบเขตสู่เซียน…อย่าได้บอกข้าเชียวว่าที่แท้ศิษย์พี่ต้วนก็บรรลุขอบเขตเซียนแล้ว?”

 

“ก่อนที่ศิษย์พี่ต้วนจะพุ่งหายไป ข้าเห็นว่าศิษย์พี่ต้วนใช้ปราณแท้ก่อเขตแดน…พลังฝีมือที่เผยออกนับว่าเหนือกว่าตอนที่ฆ๋าหลิวฮ่วนนัก!”

 

“ปราณแท้ก่อเขตแดน เป็นสัญลักษณ์ของสู่เซียนขั้นยิ่งใหญ่…เช่นนั้นหมายความว่าอย่างน้อยศิษย์พี่ต้วนต้องบรรลุสู่เซียนขั้นยิ่งใหญ่!”

 

“จะอย่างไรก็อยู่ในขอบเขตสู่เซียน! ในสายตาข้าศิษย์พี่ต้วนสมควรเป็นยอดฝีมือขอบเขตเซียนที่ปกปิดตัวตนไว้แต่แรก หาไม่แล้วจะฆ่าอาวุโสเฉียนคงได้อย่างไร?”

 

“มีเหตุผล ข้าเองก็คิดว่าศิษย์พี่ต้วนสมควรเป็นยอดฝีมือขอบเขตเซียน”

 

……

 

เหล่าศิษย์สำนักจันทร์จรัสแสงคุยจ้อเรื่องต้วนหลิงเทียนไม่หยุด ในแววตาของพวกมันเผยความยำเกรงไม่น้อย

 

ไม่เพียงแต่พวกมันเท่านั้น กระทั่งผู้อาวุโสและผู้ดูแลหลายคนยังอดไม่ได้ที่จะยำเกรงพลังฝีมือของต้วนหลิงเทียน ใบหน้าของพวกมันแม้จะตกตะลึงหากแต่เผยความเคารพนับถือไม่ต่าง

 

แต่อย่างไรก็ตามในแววตาพวกมันยังเจือกังวลอยู่บ้าง เพราะพวกมันก็รับทราบด้วยว่าหลังจากที่ฆ่าเฉียนคงแล้ว ท่าทางของต้วนหลิงเทียนมิค่อยสู้ดี เห็นชัดว่าเหนื่อยล้าไม่น้อย!

 

เรื่องนี้ไม่ใช่แค่ไท่หวู่ แต่เจียงเว่ยและอาวุโสขอบเขตเซียน รวมถึงอาวุโสฝ่ายในที่มากฝีมือบางคนก็ค้นพบด้วยเช่นกัน ทั้งหมดเห็นชัดดียามต้วนหลิงเทียนใช้กระบี่น่ากลัวฆ่าเฉียนคง

 

ทั้งหมดตระหนักได้ว่าต้วนหลิงเทียนคงยากจะสำแดงพลังกระบี่อันร้ายกาจเช่นนั้นได้อีกครั้ง จึงได้กล้าติดตามมาแบบนี้

 

แน่นอนว่าที่พวกมันไล่ล่าต้วนหลิงเทียนมา นอกจากคิดตัดไฟแต่ต้นลมแล้ว…กว่าครึ่งยังเพราะคิดละโมบในกระบี่ที่ต้วนหลิงเทียนใช้!

 

ในฐานะที่เป็นขอบเขตเซียน สายตาของพวกมันย่อมไม่ใช่ต่ำทราม ยังมีความเข้าใจเหนือกว่ายอดฝีมือทั่วๆไป

 

ในขณะที่ต้วนหลิงเทียนตวัดกระบี่สังหารเฉียนคง กลิ่นอายพลังจากปราณแท้ของต้วนหลิงเทียนไม่ได้เข้มแข็งมากมาย ทว่าเป็นกระบี่ในมือนั่น…ที่เปล่งกลิ่นอายพลังคมกล้าอันร้ายกาจ!