War sovereign Soaring The Heavens - ตอนที่ 1805

ตอนที่ 1,805 : เกิดเรื่อง!

 

“ดูเหมือนว่าเจ้าจะไม่ได้อยู่อย่างสงบเท่าไหรนะ…”

 

ตอนนี้เองหวางเฟยเซวียนก็สัมผัสได้เช่นกันว่ามีหลายคนคอยจับตาดูอยู่ จึงกล่าวกับต้วนหลิงเทียนออกมาทันที

 

“ก็นะ…ไม่สงบจริงๆนั่นล่ะ”

 

ต้วนหลิงเทียนพยักหน้า เขาเองก็พบคนพวกนี้แต่แรกแล้ว

 

“พวกมันมิพ้นเป็นคนของสกุลจ้าว…จากกลิ่นอายของพวกมันเห็นชัดว่าล้วนเป็นอริยะเซียนทั้งสิ้น! ท่าทางตระกูลจ้าวเตรียมลงมือกับเจ้าแล้วจริงๆ…”

 

หวางเฟยเซวียนกล่าวออกเสียงเข้ม อดไม่ได้ที่จะลอบหลั่งเหงื่อเย็นแทนต้วนหลิงเทียน “นี่เจ้าทึ่ม…หลังจากนี้เจ้าต้องระวังตัวให้มากนะ”

 

“ไม่ต้องห่วง”

 

ต้วนหลิงเทียนส่ายหัวไปมาเบาๆด้วยท่าทางสบายๆ “ต่อให้เป็นสกุลจ้าวแต่พวกมันก็ไม่อาจลงมือกับข้าได้ง่ายๆหากข้ายังอยู่ในตำหนักฟ้าลี้ลับ…ไม่ว่าจะด้วยกฏเกณฑ์ก็ดี หรือจ้าวตำหนักฟ้าลี้ลับก็ดี ตอนนี้พวกมันไม่กล้าเสี่ยงทำอะไรข้าหรอก”

 

“เจ้าพูดมามันก็ใช่ แต่อย่าได้ลืมว่าหากสุนัขจนตรอกมันไม่แว้งกัดก็ยังสามารถโดดข้ามกำแพงได้! ช่วงนี้เจ้าก็พยายามอย่าออกไปนอกเขตตำหนักฟ้าลี้ลับเล่า เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหา”

 

หวางเฟยเซวียนกล่าว ในวาจาของนางเผยให้เห็นนักว่ากังวลแทนต้วนหลิงเทียน

 

“ใจเย็นหน่า ช่วงนี้ข้ามีเรื่องที่ต้องทำอีกมาก ยังไม่มีเวลาออกจากตำหนักฟ้าลี้ลับหรอก”

 

ต้วนหลิงเทียนตอบ

 

เรื่องนี้เป็นความจริง

 

วันนี้ที่เขาออกจากการปิดด่านบ่มเพาะมา ก็เพื่อไปหากู่ลี่ เขาคิดดูว่าตอนนี้วัตถุดิบที่ฝากพ่อลูกไปรวบรวมเพื่อซ่อมชั้น 4 ของเจดีย์หลิงหลง 7 สมบัติเป็นอย่างไรบ้าง ไหนจะยังมีเมิ่งฉิงอีกคน เขาจึงคิดไปตามเรื่องสักหน่อยเพื่อดูว่าได้มาเท่าไหร่แล้ว

 

เมิ่งฉิงนั้นได้ถ่ายทอดคำสั่งลงไปเพื่อช่วยต้วนหลิงเทียนรวบรวมวัตถุดิบ ทว่าหลังจากที่รวบรวมได้ มันจะส่งวัตถุดิบไปเก็บไว้ที่บ้านของกู่ลี่ เพื่อให้กู่ลี่มอบให้เขาอีกที

 

นี่เป็นเรื่องที่ต้วนหลิงเทียนแนะนำให้เมิ่งฉิงทำเอง

 

เพราะสุดท้ายเมิ่งฉิงก็เป็นถึงจ้าวตำหนักฟ้าลี้ลับ คงไม่ดีที่ต้วนหลิงเทียนจะไปหาเพื่อเอาวัตถุดิบจากเมิ่งฉิงบ่อยๆ

 

เช่นนั้นแล้วช่วงนี้ต้วนหลิงเทียนก็ไม่คิดจะออกไปไหนจริงๆ

 

เหตุผลแรกคือเขาต้องการใช้วัตถุดิบนั่นซ่อมแซมเจดีย์หลิงหลง 7 สมบัติ หวังให้ผู้เฒ่าหั่วเฒ่าหั่วปรับปรุงชั้น 4 ให้เร็วที่สุด

 

เหตุผลที่ 2 คือตอนนี้เขามาถึงจุดรอคอยสุดท้ายแล้ว ขาดอีกแค่เล็กน้อยก็จะสามารถทะลวงถึงเซียนขัดเกลาขั้นกลางได้แล้ว!

 

ทันทีที่ทะลวงผ่านความแข็งแกร่งของเขาก็จะเพิ่มพูนขึ้น!

 

“แล้วนี่เจ้ากำลังจะไปไหนหรือ?”

 

พอได้ยินว่าต้วนหลิงเทียนไม่มีเวลาออกจากตำหนักฟ้าลี้ลับ หวางเฟยเซวียนก็พอได้ระบายลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก ขณะเดียวกันก็อดถามเรื่องนี้ออกมาไม่ได้..

 

เพราะนางเห็นว่าต้วนหลิงเทียนเหมือนกำลังจะออกจากยอดเขาวังนภา

 

“อ๋อ ข้าจะขึ้นไปตำหนักหลักเพื่อหาพี่กู่น่ะ”

 

ต้วนหลิงเทียนตอบ

 

“เช่นนั้นข้าไม่รบกวนเจ้าแล้ว…กลับไปบ่มเพาะพลังต่อที่บ้านดีกว่าจักได้ทะลวงด่านเร็วๆ”

 

หวางเฟยเซวียนพยักหน้ารับทราบ และไม่คิดกวนต้วนหลิงเทียนอีก

 

ต้วนหลิงเทียนพยักหน้า ก่อนที่จะเหินร่างจากไปทันที

 

มองส่งจวบจนแผ่นหลังของต้วนหลิงเทียนหายไป หวางเฟยเซวียนค่อยคืนสติกลับมาอีกครั้ง

 

“เจ้าทึ่ม เจ้ามันท่อนไม้!”

 

หลังจากรู้สึกตัวแววตาของหวางเฟยเซวียนก็แลดูฮึดฮัดขัดใจไม่น้อย “ฮึ่ม มิรู้ว่าเจ้าทึ่มมันไปล่อลวงสตรีมาเป็นคู่หมั้นได้อย่างไรถึง 2 คน ไหนจะยังมีสตรีคนรักอีกคน…โอย อย่าได้บอกข้าเชียวว่าพวกนางเป็นฝ่ายไล่ตามเจ้าทึ่มก่อน?”

 

ฮึดฮัดฟัดเหวี่ยงอยู่อีกครู่หนึ่ง หวางเฟยเซวียนก็เหินร่างกลับบ้านพักของนาง

 

หลังจากที่หวางเฟยเซวียนเหินร่างจากไป คนสกุลจ้าวไม่กี่คนที่จับตาดูความเคลื่อนไหวรอบบ้านพักต้วนหลิงเทียน ก็เหินร่างตามเขาไปตำหนักหลัก

 

‘หืม? ยังจะตามมาอีกเหรอ?’

 

ต้วนหลิงเทียนสังเกตเห็น ‘หาง’ ที่โผล่ออกมา ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ไม่ได้สนใจอะไร

(หางในที่นี้ก็แทนพวกลับๆล่อๆ…เวลาหนูแอบข้างเสา บางทีตัวมันหลบได้แต่หางโผล่มาให้เห็น)

 

ต่อให้พวกมันจะคิดเล่นงานเขาและลอบตามมาแค่ไหนมันก็เท่านั้น เพราะพวกมันไม่อาจลงมือทำอะไรเขาได้

 

เพราะสุดท้ายแล้วตำหนักฟ้าลี้ลับมีกฏเหล็กห้ามมิให้ละเมิดโดยเด็ดขาด! นั่นคือสังหารกับทำลายผู้คนในตำหนักฟ้าลี้ลับ!!

 

หากละเมิดกฏ ต้องถูกลงโทษอย่างรุนแรง!

 

“นี่มันไม่คิดจะออกนอกเขตตำหนักฟ้าลี้ลับหรอกเหรอ?”

 

เมื่อทั้งหมดเห็นว่าต้วนหลิงเทียนเพียงมุ่งหน้าไปยังตำหนักหลัก ไม่ได้คิดจะออกไปนอกเขตตำหนักฟ้าลี้ลับ พวกมันก็รู้สึกผิดหวังกันไม่น้อย

 

ถึงแม้พวกมันจะค่อนข้างผิดหวังจนหมดอารมณ์ติดตามอยู่บ้าง หากแต่พวกมันก็ยังคอยตามต้วนหลิงเทียนต่อ ไม่นานก็ตามไปถึงส่วนตะวันออกของตำหนักหลัก

 

“ที่นั่นมันมิใช่ที่อยู่ของอาวุโสผู้พิทักษ์กู่หรือไง?”

 

“นอกจากอาวุโสพิทักษ์กู่แล้ว…กู่ลี่เองก็อยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน”

 

“ข้าเคยได้ยินมานานแล้วว่ากู่ลี่กับหลิงเทียนเป็นสหายกัน…ดูเหมือนว่าหลังออกจากการปิดด่านหลิงเทียนไม่ได้คิดออกไปไหนแต่มันแค่มาหากู่ลี่ที่นี่”

 

……

 

ถิ่นที่อยู่ของอาวุโสผู้พิทักษ์อย่างกู่ซืออวิ๋นนั้น ให้พวกมันมีความกล้ามากกว่านี้อีก 100 เท่าพวกมันก็ไม่กล้าติดตามเข้าไป เพราะอีกฝ่ายมีศักดิ์ฐานะทัดเทียมกับผู้ที่ทรงอำนาจที่สุดในสกุลจ้าวของพวกมัน

 

หลังจากรอเป็นเวลานานแต่ต้วนหลิงเทียนก็ยังไม่ออกมาเสียที ทำให้มีหลายคนทนไม่ไหวเลือกที่จะจากไป

 

ขณะเดียวกันข่าวที่ต้วนหลิงเทียนออกจากการปิดด่านบ่มเพาะแล้วก็แพร่ไปทั่วสกุลจ้าว ปานพายุใต้ฝุ่น

 

จังหวะนี้สกุลจ้าวเสมือนเดือดพล่านขึ้นมาทันที

 

แน่นอนว่าทั้งหมดนี้ต้วนหลิงเทียนไม่ได้รู้ตัวเลย

 

เพราะตอนนี้เขากำลังรับแหวนพื้นที่จากกู่ลี่มาตรวจสอบ

 

สิ่งของที่อยู่ด้านในแหวนพื้นที่ ก็เป็นวัตถุดิบที่เขาขอแรงให้ช่วยรวบรวมนั่นเอง

 

กล่าวให้ชัดพวกมันคือวัตถุดิบสำหรับซ่อมแซมชั้น 4 ของเจดีย์หลิงหลง 7 สมบัติ

 

“น้องหลิงเทียน หากมิมีความช่วยเหลือของท่านจ้าวตำหนัก อาศัยแค่ข้ากับท่านพ่อ เกรงว่าคงรวบรวมมาได้ไม่ถึง 1 ใน 10 ของแหวนหรอก”

 

หลังมอบแหวนพื้นที่ให้ต้วนหลิงเทียน กู่ลี่อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา

 

“ไม่ว่ายังไงครั้งนี้ข้าต้องขอบคุณพี่กู่แล้วจริงๆ ว่าแต่ลุงกู่เล่า มิอยู่หรือ?”

 

ตั้งแต่มาต้วนหลิงเทียนยังไม่เห็นกู่ซืออวิ๋นเลย

 

“ท่านพ่อออกไปจัดการธุระด้านนอกน่ะ คงอีกสักพักถึงจะกลับมา…ทำไมหรือ? เจ้าต้องการพบท่านพ่อรึเปล่า?”

 

กู่ลี่ถาม

 

“เปล่าพี่กู่”

 

ต้วนหลิงเทียนตอบ “ข้าแค่ถามดูน่ะ เห็นว่าลุงกู่ไม่อยู่แค่นั้น…ว่าแต่แล้วตอนนี้พลังฝึกปรือท่านเป็นไงบ้าง?”

 

ต้วนหลิงเทียนตอบคำ ค่อยถามเปลี่ยนเรื่อง

 

กู่ลี่ได้บอกเขาไว้ก่อนหน้านี้ ว่าหากทะลวงถึงขอบเขตเซียนมนุษย์เมื่อไหร่จะขึ้นไปยังภูมิภาคเบื้องบนทันที เพื่อไปฝึกฝนขัดเกลาตัวเองให้แข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น

 

และตอนนี้ด่านพลังฝึกปรือของกู่ลี่ก็บรรลุอริยะเซียนขั้นสูงสุดแล้ว เรียกว่าขาดอีกแค่เพียงไม่กี่ก้าวก็จะบรรลุถึงเซียนมนุษย์

 

“ก็ยังทรงๆอยู่…คิดว่าน่าจะเกือบๆ 2 ปีกว่าข้าจะทะลวงได้”

 

กู่ลี่หัวเราะ “น้องหลิงเทียน เจ้าก็รีบทะลวงให้ถึงอริยะเซียนเข้าเล่า ในเมื่อเจ้าคิดไปตามหาอาจารย์ที่ภูมิภาคเบื้องบน ข้าเองก็จะได้ไปพร้อมกันกับเจ้าเลยหลังข้าบรรลุถึงเซียนมนุษย์ เจ้าคิดว่าทะลวงด่านทันหรือไม่?”

 

“ทันแน่นอน”

 

ต้วนหลิงเทียนยิ้มรับด้วยความมั่นใจ หากได้เวลา 2 ปี และมีโอกาสได้เข้าไปใช้สระวิญญาณของวังนภาอีกสักครั้งสองครั้ง เขามั่นใจว่าคงไม่ใช่เรื่องยากที่จะบรรลุถึงอริยะเซียน…

 

นอกจากนี้กู่ลี่ยังไม่ทราบว่าด่านพลังฝึกปรือของต้วนหลิงเทียนในตอนนี้ยังแค่เซียนขัดเกลาขั้นต้นเท่านั้น หาไม่แล้วคงได้หวาดกลัวจนหัวใจวายตายแน่!

 

เพราะในสายตาของทุกคนตำหนักฟ้าลี้ลับทั้งหมด ไม่เว้นกู่ลี่ ต้วนหลิงเทียนนั้นบรรลุเซียนขัดเกลาขั้นสูงสุดแล้ว และหากอีกแค่ก้าวเดียวจะบรรลุถึงอริยะเซียน

 

ต้วนหลิงเทียนนที่รับปากกู่ลี่ไปแล้ว ตอนนี้จึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกดดันอยู่บ้าง!

 

ดังนั้นเมื่อเสร็จเรื่องวัตถุดิบแล้ว เขาจึงอำลากู่ลี่เพื่อรีบกลับไปบ่มเพาะพลังที่บ้านพักต่อทันที

 

หลังจากที่กลับมาถึงบ้านพัก ต้วนหลิงเทียนก็ไม่รอช้าอะไร เมื่อตรวจสอบว่าปิดประตูหน้าต่างดีแล้ว ก็วูบร่างเข้าเจดีย์หลิงหลง 7 สมบัติไปทันที ส่งมอบแหวนพื้นที่อันมีวัตถุดิบมากมายให้ผู้เฒ่าหั่ว “ผู้เฒ่าหั่ว พวกนี้เป็นของที่จำเป็นต้องใช้ในการซ่อมแซมชั้น 4 ของเจดีย์หลิงหลง 7 สมบัติ…นี่ยังเป็นแค่ชุดแรกเท่านั้น หลังจากนี้น่าจะมีอีกมาก”

 

ต้วนหลิงเทียนเชื่อว่าด้วยความสามารถของตำหนักฟ้าลี้ลับ การรวบรวมวัตถุดิบทั่วๆไปในรายการสมควรกระทำได้ไม่ยาก

 

สำหรับวัตถุดิบหายากนั้น ขึ้นอยู่กับโชควาสนาแล้ว…

 

หลังจากส่งมอบวัตถุดิบให้ผู้เฒ่าหั่วอีกฝ่ายก็รุดไปซ่อมแซมชั้น 4 ทันที ส่วนต้วนหลิงเทียนก็ไปบ่มเพาะพลังที่ชั้น 3

 

ไม่ทราบเป็นเพราะแรงกดดันจากสัญญาที่ให้ไว้กับกู่ลี่หรืออย่างไรไม่ทราบ หากแต่ต้วนหลิงเทียนใช้เวลาบ่มเพาะพลังอีกแค่ 10 วัน ก็สามารถทะลวงถึงเซียนขัดเกลาขั้นกลางได้สำเร็จ!

 

10 วันบนชั้น 3 ของเจย์หลิงหลง 7 สมบัติ ก็เป็นเพียง 2 วันด้านนอก…

 

หลังทะลวงถึงเซียนขัดเกลาขั้นกลางแล้ว ปราณสุริยันแรกกำเนิดในร่างของต้วนหลิงเทียนก็ทรงพลังขึ้นเช่นกัน ตอนนี้พลังอำนาจของมันเทียบได้กับปราณแรกกำเนิดของอริยะเซียนขั้นกลางแล้ว

 

การบ่มเพาะพลังนั้น หลังจากบ่มเพาะไปนานๆเป็นธรรมดาที่ต้วนหลิงเทียนจะพบกับ คอขวดหรือจุดรอคอย

 

เมื่อพบเจอสถานการณณ์เช่นนี้เขาก็จะหยิบกระบี่นิลสวรรค์ออกมา เพื่อทำความเข้าใจเคล็ดความอันลึกซึ้งของยอดใจกระบี่ โดยมีกระบี่นิลสวรรค์ช่วยเหลือ

 

ขอบเขตที่ 2 ของยอดใจกระบี่อย่าง เงากระบี่สัมพันธ์ใจ ก็ถูกเขาทำความเข้าใจได้อย่างลึกซึ้งเจียนจะเข้าสู่ขอบเขตที่ 3 ของยอดใจกระบี่เต็มที

 

“นี่มันอันใดกัน ผ่านไปอีกเดือนแล้ว…หรือมันคิดจะปิดด่านบ่มเพาะเช่นนี้ไปตลอด?”

 

ตอนนี้เหล่าคนของสกุลจ้าวที่มาเฝ้าจับตานอกบ้านของต้วนหลิงเทียน ก็ร้อนใจกันแทบบ้า

 

“หลิงเทียนผู้นี้ยังใช่ผู้คนอีกหรือ มันพึ่งออกจากการปิดด่านได้ไม่ทันไร..กลับไปปิดด่านต่อแล้ว!? นี่ยามมันบ่มเพาะฝึกฝน มิได้มีจุดรอคอยเหมือนผู้อื่นเลยรึไง?”

 

ศิษย์สกุลจ้าวมากมายรู้สึกพูดไม่ออก

 

จุดประสงค์ของพวกมันคือพยายามล่อลวงต้วนหลิงเทียนไปฆ่านอกตำหนักฟ้าลี้ลับ

 

ทว่าต้วนหลิงเทียนเล่นปิดด่านบ่มเพาะทั้งวันทั้งคืนติดต่อกันไปไม่รู้จบเช่นนี้ ให้มันมีพันวิธีหมื่นกลยุทธ์ก็จนใจไม่ได้ใช้ออก!

 

กาลเวลาผ่านไปฉับไว ดั่งลูกม้ากลายเป็นเติบใหญ่

 

ไม่กี่เดือนพ้นผ่านนานเป็นปี ต้วนหลิงเทียนคล้ายจะเงียบหายไปจากตำหนักฟ้าลี้ลับ…

 

ตั้งแต่ที่ปิดด่านบ่มเพาะครั้งสุดท้าย ต้วนหลิงเทียนก็ไม่เคยออกมาจากบ้านพักอีกเลย…

 

เหล่าศิษย์ตระกูลจ้าวแต่เดิมที่กระตือรือร้นดั่งเพลิงไฟ ยามนี้กลับเป็นใจที่ร้อนรุ่มด้วยกังวล อนิจจาเรื่องนี้สุดที่พวกมันจะทำอย่างไรได้จริงๆ…

 

และตอนนี้เองข่าวอันน่าตกใจหนึ่งก็แพร่ไปในบรรดาระดับสูงของตำหนักฟ้าลี้ลับ

 

ฉีจิ้งหายตัวไป!

 

แน่นอนว่าระดับสูงของตำหนักฟ้าลี้ลับที่ว่า ก็เป็นชนชั้นรองจ้าวตำหนักขึ้นไป

 

“นี่มันเกิดเรื่องอันใดขึ้น?”

 

มองไปยังเตียงศิลาว่างเปล่าในห้องขังของคุกลับใต้ดิน สีหน้าเมิ่งฉิงแม้ไม่เผยอารมณ์ใดๆออกมา หากแต่ผู้คนสัมผัสได้ชัดเจนจากน้ำเสียงเยียบเย็นนั่น ว่ายามนี้อีกฝ่ายกำลังมีโมโหถึงเพียงใด!

 

“แล้วจ้าววังจูไปที่ใด?”

 

ตอนนี้เองรองจ้าวตำหนักคนหนึ่งพลันพบว่า มีเพียงจ้าววังนภาอย่างจูลู่ฉีที่ไม่อยู่

 

“ช่วงนี้เป็นผู้ใดที่มีหน้าที่เฝ้าฉีจิ้ง?”

 

เมิ่งฉิงกล่าวถาม

 

“สมควรเป็น…จ้าววังจู…”

 

รองจ้าวตำหนักอีกคนกล่าวตอบ…