War sovereign Soaring The Heavens - ตอนที่ 2206

 ตอนที่ 2,206 : ถอดจิต!

 

 

เหาฉ่วงย่อมสังเกตเห็นรัศมีพลังทำลายล้างอันน่าพรั่นพรึงของกระบี่นิลสวรรค์ในมือต้วนหลิงเทียนเป็นธรรมดา

 

อย่างไรก็ตามมันไม่ทันมีเวลารับทราบว่าพลังดังกล่าวมีอานุภาพทำลายล้างขนาดไหน

 

นั่นเพราะกำหนดเวลา 3 ลมหายใจได้ครบแล้ว

 

อีกทั้งมันก็ไม่ได้มัวคิดอะไรแต่แรก เพียงแค่จดจ่ออยู่กับการปลดปล่อยพลังทั้งหมดเท่านั้น

 

และตอนนี้มันก็กำลังปลดปล่อยพลังกระบวนท่าออกไปสุดตัว!

 

เปรี๊ยงงงง!!

 

ซู่มมมม!!

 

เสียงระเบิดดังปานฟ้าร้องก้องขึ้น

 

เป็นเหาฉ่วงที่โจนทะยานแหวกอากาศมาพร้อมพลองธัมมะ ปะทุพลังอีกระลอกหลังจากมันโจนทะยานมาถึงครึ่งทาง ความว่างสะท้านสะเทือน!

 

“ฮ่าาาส์!!”

 

เหาฉ่วงคำรามออกเสียงดังปานสัตว์ร้าย มวลพลังเซียยนต้นกำเนิดที่ระเบิดออกเริ่มก่อปรากฏการณ์พิสดารประการหนึ่ง!

 

เพราะพริบตาคนที่โจนทะยานเข้ามาอยู่ดีๆ ก็แปรเปลี่ยนไปเป็นยักษ์ตัวเขื่อง!!

 

เหาฉ่วงที่ร่างกายขยายใหญ่ขึ้นจนเป็นเหมือนยักษ์สูง 3 หมี่ สารรูปแทบไม่ต่างอะไรจากคิงคองแม้แต่น้อย! กล้ามเนื้อทั่วร่างของมันปูดโปนใหญ่ขึ้นมาจนเสื้อผ้าฉีกขาด!!

 

ผมขาวราวหิมะของมันยังคล้ายจะเปลี่ยนเป็นเข็มแหลมชี้ตั้งปานจะทิ่มแทงขึ้นฟ้า

 

ขณะเดียวกันพลองธัมมะในมือยิ่งมาก็ยิ่งเปล่งแสงสีทองสว่างเจิดจ้าขึ้นทุกที ราวกับมันกลับกลายเป็นดวงตะวัน! รังสีพลังปะทุออกมาฉาบหุ้มจนคล้ายเสาสวรรค์! เผยกลิ่นอายพลังทำลายอันน่าพรั่นพรึงออกมาสะท้านใจผู้คน!!

 

พลังทำลายล้างที่เพิ่มพูนขึ้นมา ยังทำให้พื้นดินเบื้องล่างไกลห่างถึงกับเริ่มแตกร้าว!

 

ยิ่งความว่างเปล่ารอบกายเหาฉ่วงยามนี้ แทบจะถูกพลังทำลายดังกล่าวของมันผนึกแข็ง สายลมยังคล้ายจะหยุดพัด

 

พลังมหาศาลจากร่างใหญ่ของเหาฉ่วงบัดนี้ ได้ถ่ายทอดลงสู่พลองธัมมะหมดสิ้น ยามฟาดออกไปมันก็ทุบทำลายอากาศดังระเบิดสนั่นไปเป็นทาง!

 

“ต้วนหลิงเทียน รับพลองข้าดู!!”

 

เหาฉ่วงที่เปลี่ยนร่างไปคล้ายคิงคองตะคอกเสียงดัง สภาวะร่างยังโถมเข้ามาทั้งตัว!

 

ร่างเขื่องโถมพลองทุบฟาดทำลายมาเช่นนี้ ให้กล่าวว่าอานุภาพขู่ขวัญปานเขาถล่มยังไม่เกินเลย! คลื่นพลังน่าพรั่นพรึงยังปะทุกำจายออกไปในความว่างระลอกแล้วระลอกเล่า!!

 

ประหนึ่งหินก้อนใหญ่ตกร่วงหล่นสระสงบ ก่อเกิดพันระลอก

 

เรียกว่าเหาฉ่วงที่ขยายร่างใหญ่โตปานคิงคอง ยามทุบฟาดพลองธัมมะเข้ามานี้ คนคล้ายกลายเป็นเทพเจ้าแห่งการทำลายล้าง หมายบดขยี้มนุษย์ตัวกระจ้อยร่างม่วงที่อยู่เบื้องหน้าให้ย่อยยับ…

 

ร่างม่วงที่ว่าแน่นอนว่าย่อมเป็นต้วนหลิงเทียน!

 

ซู่มมมมม!!

 

ครืนนน!!

 

…

 

พลองที่เหาฉ่วงทุบฟาดออกมา ไม่เพียงแต่อัดแน่นไว้ด้วยเวทย์พลังจู่โจมอันทรงพลังหนึ่ง แต่ยังมีคลื่นพลังลี้ลับอีกขุมจากวรยุทธ์เซียนที่มันฝึกปรือ แม้มองแล้วตัวพลองคล้ายเพียงเปล่งแสงแผ่ระลอกพลังออกมา แต่คลื่นพลังที่ว่านี้คือพลังชั่วชีวิตของเหาฉ่วงแล้ว!!

 

และไม่เพียงแค่พลองธัมมะบัดนี้จะปลดปล่อยพลังชั่วชีวิตของเหาฉ่วงออกมาเท่านั้น ยังมีพลังอานุภาพของตัวมันเอง ที่เป็นพลังพิเศษเฉพาะของยอดศาสตราเซียน ‘พลองธัมมะ’ อีกด้วย!

 

ยามทุบฟาดออกมาก็คล้ายจะถล่มได้ทั้งท้องฟ้า!

 

เรียกว่าพลองธัมมะฟาดผ่านไปที่ใด ความว่างเปล่าก็สะเทือนสะท้านไม่ต่างใดจากเยื่อกระดาษเบาบางต้องลมแรง! หมิ่นเหม่จะฉีกขาดได้ทุกเวลา!!

 

และพลองที่มีพลังอานุภาพประหนึ่งจะทุบทำลายได้กระทั่งแผ่นฟ้านั่น ตอนนี้ฟาดทุบเข้าใกล้ร่างต้วนหลิงเทียนไปทุกขณะ!

 

ด้านต้วนหลิงเทียนนที่เผชิญหน้ากับพลองอันเปี่ยมล้นไปด้วยพลังอำนาจทุบฟาดจี้เข้ามา ย่อมบังเกิดความรู้สึกกดดันบีบคั้นไม่ต่างอะไรกับเขากำลังจะโดนเขาไท่ซานถล่มทับ เพียงประมาทแค่เล็กน้อย ไม่พ้นได้กลับกลายเป็นซากเนื้อเลอะเลือนแหลกแหลวแน่!!

 

ปง! ปง! ปง! ปง! ปง! ปง!

 

……

 

ฉับไวปานเส้นสายอัสนีฟาดผ่า พลองที่ฟาดแหวกความว่างเปล่ามาอย่างเกรี้ยวกราด ยังถล่มจนอากาศแตกระเบิดดังไม่ต่างใดจากฟ้าลั่นสนั่นไม่หยุด…

 

แต่ในช่วงเวลาดุจฟ้าแลบนั้นเอง

 

ในที่สุดต้วนหลิงเทียนก็ลงมือ!

 

“ใจกระบี่เหิน!”

 

เผชิญหน้ากับพลองธัมมะที่ฟาดมาด้วยสภาวะดุร้ายทรงพลังของเหาฉ่วง กระบี่นิลสวรรค์ในมือต้วนหลิงเทียน อันผนึกไว้ด้วยพลังเซียนสุริยันต้นกำเนิดทั้งร่างก็ดั่งจะถูกจุดระเบิด!

 

ฟั่ฟฟฟฟ!!

 

พร้อมกันกับเสียงกระบี่แหวกอากาศฉับไวดังขึ้น ประกายกระบี่สายหนึ่งก็เรืองวาบขึ้นในอากาศ!

 

ในห้วงเวลาชั่วพริบตาที่ปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกไปนี้ ร่างต้วนหลิงเทียนที่เหินลอยอยู่ในอากาศถึงกับเซไปวูบหนึ่ง คล้ายพลังทั่วร่างเหือดหาย พอพลังเซียนสุริยันต้นกำเนิดห้วงใหม่ปรากฏขึ้นแผ่วเบาจึงค่อยรั้งร่างให้หยุดนิ่งลงได้

 

อย่างไรก็ตามสีหน้าของเขายังคงซีดลงไม่น้อย

 

แต่ทว่าจังหวะนี้ไม่มีใครมัวมาสนใจสีหน้าของต้วนหลิงเทียน

 

เพราะสายตาของคนส่วนใหญ่นั้นเพียงจับจ้องไปยังพลองธัมมะที่ฟาดไปดั่งเส้นสายอัสนีในมือเหาฉ่วง

 

และพวกมันก็ทำได้แค่นี้…

 

นั่นเพราะพวกมันไม่อาจมองเห็นร่องรอยกระบี่ ที่เปี่ยมล้นไปดว้ยรัศมีพลังไม่ธรรมดาของต้วนหลิงเทียนได้เลย กระบี่เล่มนั้นประหนึ่งจะสาบสูญไปในอากาศว่างเปล่าก็ไม่ปาน คงเหลือเพียงเสียงกระบี่หอนดั่งขึ้นแผ่วเบาในหูเท่านั้น!

 

“เร็วนัก!”

 

ฉากเรื่องราววความเปลี่ยนแปลงเบื้องหน้า ทำให้เซียนสวรรค์ 8 เปลี่ยนไม่กี่คนอย่างผู้พิทักษ์สื่อเฟิงของลัทธิบูชาไฟ กับพญามังกรเสื้อม่วงและจ้าวพยัคฆ์ขาวของลัทธิอารามทมิฬถึงกับหน้าเปลี่ยนสี พวกมันอดตื่นตระหนกกับประกายแสงหนึ่งที่เรืองวาบขึ้นมาไม่ได้! กระบี่นั่นไวจนพวกกมันมองเห็นแต่ประกายแสง!!

 

และถึงแม้พวกมันแทบจะจับร่องรอยกระบี่นี้ไม่ได้ แต่พวกมันก็ไม่ทันมีเวลาให้ประหลาดใจอะไร

 

นั่นเพราะทุกเรื่องราวมันอุบัติขึ้นรวดเร็วเกินไป และสั้นเกินไป ดุจดั่งละอองไฟวาบดับเท่านั้น!

 

“เป็นไปได้ยังไง!?”

 

กระบี่นิลสวรรค์ที่ต้วนหลิงเทียนปล่อยออกไปด้วยพลังทั้งหมดนั้น ยามประกายกระบี่กรีดฟ้าสว่างวาบในลูกตาของเหาฉ่วง สีหน้าของมันก็แปรเปลี่ยนไปทันที เผยออกถึงความตื่นตระหนกตกใจทั้งเหลือเชื่อ!

 

และเหตุผลเดียวที่มันเสียอากการขนาดนี้ ก็เพาะความเร็วของกระบี่นิลสวรรค์มันรวดเร็วเกินไป รวดเร็วเกินไปมาก!!

 

ความเร็วของกระบี่นี้ เทียบกับความเร็วในการโจมตีของมันแล้วเหนือกว่ากันอย่างทาบไม่ติด!

 

หากจะกล่าวว่าพลังเซียนต้นกำเนิดในร่างมันตอนนี้ แทบจะทัดเทียมกับพลังเซียนต้นกำเนิดของผู้ฝึกตนขอบเขตเซียนสวรรค์ 9 เปลี่ยนอยู่รอมร่อล่ะก็…

 

เช่นนั้นความเร็วของกระบี่ที่พุ่งบินแหวกฟ้ามานี่ ก็เป็นความเร็วที่แทบจะไม่ต่างกับความเร็วในการโจมตีของผู้ฝึกตนขอบเขตเซียนสวรรค์ 9 เปลี่ยนเลย!

 

และอันที่จริง กระบี่นี่ก็เทียบได้กับความเร็วในการโจมตีของเซียนสวรรค์ 9 เปลี่ยนที่พึ่งทะลวงผ่าน แต่ยังไม่ทันได้ปรับพลังอะไรให้ดีจริงๆ!

 

‘วันนี้ข้าจะอยู่หรือตาย ก็ขึ้นอยู่กับกระบี่นี้!’

 

ในขณะที่ส่งกระบี่นิลสวรรค์ออกไป ต้วนหลิงเทียนก็อดไม่ได้ที่จะลอบทอดถอนในใจอย่างเงียบงัน…

 

กระบี่เล่มนี้ เขาทุ่มเทพลังทั้งหมดลงไปแล้ว

 

เป็นกระบี่ที่ทรงพลังที่สุดเท่าที่เขาจะใช้ได้

 

ฟั่ฟฟฟฟ!!

 

กระบี่นิลสวรรค์ทะยานแหวกอากาศไปฉับไวถึงขีดสุด ด้วยบรรจุไว้ซึ่งพลังเซียนสุริยันต้นกำเนิดทั้งหมดในร่างต้วนหลิงเทียน เช่นนั้นหลังมันหลุดออกจากมือต้วนหลิงเทียนแล้ว ก็แทบไม่ต่างอะไรจากม้าป่าห้อทะยาน ตะบึงออกไปด้วยความคึกคักถึงขีดสุด!!

 

ความเร็วนั้นช่างสูงจนน่ากลัว!

 

เพียงเสี้ยวพริบตา กระบี่นิลสวรรค์ก็พุ่งไปเจียนกระทบกับพลองธัมมะ ที่เหาฉ่วงทุบฟาดออกมา…

 

แม้จะเห็นประกายกระบี่สว่างวาบด้วยความเร็วสุดคาดคิด แต่สภาวะทุบฟาดอันเกรี้ยวกราดก็ไม่ได้ถดถอยแม้แต่น้อย

 

ฟั่ฟฟฟ!

 

กระบี่นิลสวรรค์เพียงทะลวงทะลุความว่างมาเสียงเบา ไม่ได้สร้างผลกระทบอันใดให้ความว่างเปล่ามากมายนัก

 

แต่อันที่จริงที่เป็นแพราะกระบี่นิลสวรรค์ทะยานแหวกอากาศมารวดเร็วเกินไป ยังรวดเร็วเสียจนความว่างเปล่าไม่อาจตอบสนองใดได้ทัน!

 

ปง! ปง! ปง! ปง!

 

……

 

เสียงระเบิดดังพลันกึกก้องขึ้นมาถี่รัว เป็นรังสีพลังที่ฉาบหุ้มตัวกระบี่ปะทะทำลายเข้ากับรังสีพลังที่ฉาบหุ้มตัวพลอง แม้สองวัตถุยังไม่กระทบกัน แต่รังสีพลังที่ฉาบหุ้มได้แผลงฤทธิ์ต่อยตีกันแล้ว!!

 

และการเผชิญหน้ากันระหว่างรังสีพลังสองสายนี้ ก็เปรียบได้กับความสงบสุดท้ายก่อนพายุจะเข้า!

 

ทว่ารังสีพลังกระบี่ที่ฉาบไว้ทั่วกระบี่นิลสวรรค์…คล้ายไม่พบพานกับแรงต้านทานอันใด มันบดขยี้ข่มทำลายรังสีพลังของพลองธัมมะได้ราวกับเหยียบย่ำใบไม้แห้งกรอบ! ก่อนซัดเข้าตัวพลองธัมมะโดยตรง!!

 

ทันใดนั้นเอง

 

เปรี๊ยงงง! เคร๊งงงง!!

 

ฉัวะ!!

 

พร้อมๆกันกับเสียงโลหะกระทบกันที่ดังสนั่นปานจะสะท้านโลกดังขึ้น ก็แว่วเสียงเลือดเนื้อฉีกขาดขึ้นมาแผ่วเบา!

 

เป็นวินาทีที่กระบี่นิลสวรรค์กระทบลงพลองธัมมะ มันก็ระเบิดพลังมหาศาลปายจะทำลายล้างโลกหล้าออกมา!

 

ทำให้พลองธัมมะไม่เพียงสิ้นพลังสภาวะทั้งมวล ยังถูกซัดกระแทกอย่างแรง กระเด็นหลุดมือเหาฉ่วงไป! ง่ามมือที่จับพลองของเหาฉ่วงยังฉีดขาดสาหัส โลหิตแดงฉานทะลักออกเป็นสาย!!

 

ขวับๆๆ!!!

 

หลังพลองธัมมะปลิวกระเด้นหลุดมือ มันก็หมุนติ้วๆปลิดปลิวไปราวลูกเกาทัณฑ์พ้นคันศร! ความเร็วในการกระเด็นปลิวยังทำให้ทุกคนที่ชมดูตื่นตระหนกตกใจนัก!!

 

เพราะความเร็วยามมันปลิวไป ให้เทียบกับความเร็วที่กระบี่นิลสวรรค์พุ่งแหวกฟ้ามา แทบจะไม่แตกต่างกันเลย!

 

กระบี่นิลสวรรค์นั่นหลังพุ่งแหวกฟ้ามาด้วยความเร็วอันน่ากลัว ไม่เพียงระเบิดพลังทำลายอันร้ายกาจบดขยี้พลังที่ฉาบคลุมพลองธัมมะ ยังซัดพลองธัมมะจนปลิดปลิวแถมทำให้ง่ามมือเหาฉ่วงฉีกขาด!

 

ทุกเรื่องราวบังเกิดขึ้นในชั่วพริบตาเท่านั้น

 

แต่ทว่าหลังเกิดเรื่องราวทั้งหมดแล้ว กระบี่นิลสวรรค์ก็ไม่ได้สิ้นพลังสภาวะอะไรไปมากมาย มันยังมีพลังอำนาจหลงเหลือ และยังคงพุ่งทะยานเข่นฆ่าไปยังเหาฉ่วงไม่ลดละ!

 

และคราวนี้เป้าหมายของกระบี่นิลสวรรค์ก็คือหว่างคิ้วของเหาฉ่วง!

 

ยังพุ่งีจ้เข้าไปเร็วรี่ราวกับหากไม่ได้ทะลวงหว่างคิ้วมันไม่เลิกรา!

 

ในวินาทีที่พลองธัมมะถูกซัดกระเด็นหลุดมือจนง่ามมือฉีกแขนสะบัด เหาฉ่วงก็เสมือนมีน้ำเย็นราดรดศรีษะให้สติถูกปลุกขึ้นมาสมบูรณ์

 

“แย่แล้ว!”

 

เมื่อเห็นประกายกระบี่ยังพุ่งมาไม่หยุดยั้ง แถมยังเล็งจึ้มาที่หว่างคิ้วด้วยสภาวะอำมหิต ราวกับหากไม่ฆ่ามันให้ตายไม่ยอมเลิกรา สีหน้าเหาฉ่วงก็แปรเปลี่ยนไปมหันต์ ได้แต่ร่ำร้องออกมาเสียงหลงอย่างไม่รู้ตัว…

 

และช่วงเวลาสุดท้ายก่อนที่กระบี่นิลสวรรค์ จะเจาะชำแรกหว่างคิ้วเหาฉ่วงนั้น…

 

ซู่ววว!

 

พลันปรากกฏร่างเงาหนึ่งพุ่งทะยานออกมาจากร่างใหญ่โตของเหาฉ่วง! หากมองให้ชัดเป็นร่างเหาฉ่วงที่ผอมบางเหมือนตอนแรกสุด!!

 

ทว่าร่างผอมบางก่อนหน้าของเหาฉ่วงนี้ มองไปคล้ายจะโปร่งแสงพิกล เมื่อปรากฏออกมาแล้วก็ไม่รอช้าอะไร มันกลายเป็นเส้นแสงพุ่งวาบตัดฟ้าไปด้วยความเร็วสูง ยังมิวายทิ้งวาจาไว้ก่อนจะหายลับไป…

 

“ลัทธิอารามทมิฬ! ลัทธิบูชาไฟ! แค้นนี้ข้า เหาฉ่วง จะจดจำไว้ไม่มีวันลืม! ฝากพวกเจ้าไว้ก่อนเถอะ!!”

 

สิ้นเสียงคำตะโกนด้วยโทสะ ร่างบางทั้งคล้ายโปร่งแสงของเหาฉ่วงก็หายลับตาผู้คนไปแล้ว

 

สึบบบ!!

 

และนั่นเป็นเวลาเดียวกันกับที่กระบี่นิลสวรรค์ของต้วนหลิงเทียนเจาะทะลวงหว่างคิ้วเหาฉ่วง โลหิตสาดกระเซ็นออกมาเป็นปรกายกลางหาว

 

“ถอดจิตลี้ร่าง?”

 

ถึงแม้กระบี่นิลสวรรค์คล้ายจะฆ่าเหาฉ่วงได้

 

แต่ต้วนหลิงเทียนรู้ดี ว่าจิตวิญญาณของเหาฉ่วงสามารถหลบหนีออกจากร่างได้ทันเวลา ก่อนที่กระบีนิลสวรรค์จะทะลวงสังหารมันทิ้ง แถมยังหนีไปไกลจนไร้ร่องรอยแล้วด้วย…

 

สิ่งที่กระบี่นิลสวรรค์ฆ่าไปเมื่อครู่ เป็นเพียงกายเนื้อของเหาฉ่วงเท่านั้น เป็นกายเนื้อที่ไร้จิตวิญญาณอะไรสืบไป ไม่ต่างอะไรจากเปลือกๆหนึ่ง

 

เปลี่ยนที่ 8 ของขอบเขตเซียนสวรรค์ 8 เปลี่ยนนั้น เรียกว่าเปลี่ยนถอดวิญญาณลี้ร่าง

 

ตราบใดที่ผู้ฝึกตนบรรลุถึงขอบเขตเซียนสวรรค์ 8 เปลี่ยนเต็มใจ พวกมันสามารถถอดจิตออกจากร่าง ทำให้ร่างกายกับวิญญาณแยกออกจากกันอย่างสมบูรณ์ และจิตวิญญาณนั้นยังสามารถมีชีวิตอยู่ได้เป็นอิสระแม้ร่างกายจะถูกทำลายไปแล้วก็ตามที…

 

และที่สำคัญต่อให้ร่างกายจะถูกทำลายไปแล้ว แต่จิตวิญญาณก็สามารถสร้างร่างกายใหม่ขึ้นมาได้ หลังจากผ่านไประยะเวลาหนึ่ง…