War sovereign Soaring The Heavens - ตอนที่ 2312

ตอนที่ 2,312 : พลังสุริยันหวนคืน!

 

เหนือแพเมฆหายนะสู่สวรรค์​​

 

“มันยังไม่ตาย”

 

ในขณะที่ประมุขเผ่าปีศาจมนุษย์พบว่าสำนึกเทวะของมันไม่อาจชำแรกพลังปั่นป่วน 2 ขุมที่ปะทะกันอยู่เพื่อสำรวจเรื่องราว ก็เป็นชายชราชุดเทาที่กล่าวออกมา

 

“ยังไม่ตายหรือ?!”

 

ได้ยินคำของชายชราชุดเทา สีหน้าประมุขเผ่าปีศาจมนุษย์เปลี่ยนไปทันที มันเต็มไปด้วยความหวาดกลัวทั้งเหนือคาด “นิ…นี่มันเป็นไปได้ยังไง?”

 

“มิใช่เดิมทีมันก็บาดเจ็บสาหัสแล้วหรือ…ไฉนมันจะยังไม่ตายได้!?”

 

ประมุขเผ่าปีศาจมนุษย์ไม่อาจเข้าใจได้จริงๆ

 

อย่างไรก็ตามแม้ไม่เข้าใจ แต่มันก็เชื่อฟังชายชราชุดเทา จึงเลิกพยายามส่งสำนึกเทวะเข้าไปตรวจสอบอย่างสูญเปล่า และหันไปมองถามชายชราชุดเทาด้วยสีหน้าจริงจังแทน “ท่านอาจารย์ สำนึกเทวะของท่านสามารถลอดผ่านพลังปั่นป่วนนั่นได้หรือขอรับ เช่นนั้นท่านจึงพบว่าต้วนหลิงเทียนยังไม่ตาย?”

 

“อืม”

 

ชายชราชุดเทากล่าวตอบ “ที่จริงกระทั่งสำนึกเทวะข้าก็แทบแทรกเข้าไปไม่ได้ แต่ยังพอพบว่าต้วนหลิงเทียนนั่นยังรอดอยู่…อย่างไรก็ตามทันทีที่ข้าพบว่ามันยังไม่ตาย สำนึกเทวะของข้าก็ถูกพลังมหาศาลผลักไล่ออกมา”

 

กล่าวจบสีหน้าชายชราชุดเทาก็เปลี่ยนเป็นจริงจังอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

 

“นี่ช่างไม่มีเหตุผลยิ่ง…ไฉนมันยังรอดอยู่ได้! อย่าว่าแต่สภาพบาดเจ็บสาหัสเพียงนั้น ให้มันมีสภาพสมบูรณ์พร้อมก็มิน่าจะรอดพ้นจากพลังอำนาจของอัสนีทัณฑ์สวรรค์สายที่ 80 ได้…”

 

ประมุขเผ่าปีศาจมนุษย์ยังคงไม่เข้าใจ

 

“เป็นนกประหลาดที่ก่อเกิดจากเพลิงสีทองนั่นช่วยมันเอาไว้…”

 

คนอื่นไม่รู้ว่าตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าชายชราชุดเทาจะไม่รู้ด้วยเช่นกัน

 

ถึงแม้มันจะไม่อาจแลเห็นสถานการณ์เรื่องราวได้ชัดเจน แต่มันก็พอจะจับสถานการณ์ได้รางๆ ควบคู่กับการคาดเดาของมัน ก็ไม่ยากที่จะสรุป

 

“นกตัวนั้น…มันมิใช่ไร้ชีวิต กระทั่งยังเกิดจากการควบรวมของพลังประหลาดหรือ?”

 

ประมุขเผ่าปีศาจได้แต่ก้มลงไปมองผ่านเมฆหายนะสู่สวรรค์ด้วยสายตาอื้ออึง

 

“ถึงมันจะไม่ใช่สิ่งมีชีวิต แต่ในห้วงเวลาคับขันมันกลับพุ่งลงไปช่วยชีวิตต้วนหลิงเทียนเอาไว้…เมื่อครู่ที่มันอยู่ๆก็หายไป เป็นมันพุ่งร่างออกจากเมฆมงคลเบญจรงค์ผ่านพ้นเมฆหายนะสู่สวรรค์ ลงไปผสานเข้าร่างต้วนหลิงเทียนและช่วยเจ้านั่นเอาไว้จากทัณฑ์อัสนี…”

 

ชายในชุดสีเทากล่าว “อย่างไรก็ตามแม้พลังที่ควบรวมสร้างนกนั่นจะเป็นพลังระดับเดียวกันกับพลังเซียนอมตะต้นกำเนิด…แต่จากที่ข้าสัมผัสได้ เหมือนพลังที่ใช้ควบรวมสร้างนกนั่นขึ้นมา บัดนี้ได้สูญไปเกินครึ่ง!”

 

“หมายความว่า…ตอนนี้ถึงแม้ต้วนหลิงเทียนจะเผชิญหน้ากับอัสนีทัณฑ์สายสุดท้าย แต่ให้นกนั่นคิดช่วยมันอีกครั้งก็ไร้ประโยชน์หรือท่านอาจารย์?”

 

ประมุขเผ่าปีศาจมนุษย์ไม่ใช่ตัวโง่งม มันย่อมคาดเดาความนัยวาจาที่อาจารย์ของมันกล่าวออกได้ทันที

 

“อืม”

 

ชายชราชุดเทาพยักหน้า ขณะเดียวกันสายตาของมันที่กำลังจ้องบางสิ่งอยู่ก็ทอประกายเรืองวูบ กล่าวออกด้วยเสียงมั่นใจ “อัสนีทัณฑ์สายสุดท้าย…มันต้องตายแน่นอน!”

 

ประมุขเผ่าปีศาจพยักหน้ารับ

 

จากนั้นค่อยขมวดคิ้วถามเพิ่มเติม “ท่านอาจารย์ แต่ว่ากระทั่งเป็นท่าน…ยังมิอาจบอกได้เลยหรือว่าพลังที่ควบแน่นก่อเกิดนกนั่นเป็นพลังอันใด?”

 

“มิอาจบอกได้ เพราะข้ามิเคยเห็นพลังเช่นนี้มาก่อนเลย…แต่มันสมควรเป็นพลังที่มีต้นกำเนิดมาจากระนาบเทวโลกมิผิดแน่! ทว่าข้าก็มิอาจทราบได้ว่าไฉนมันถึงมาปรากฏอยู่ในระนาบโลกียะแห่งนี้…”

 

ชายชราชุดเทาส่ายหัวไปมาพลางกล่าว

 

“เช่นนั้นไอ้หนูนี่ก็นับว่าโชคดียิ่ง! ถึงขั้นได้รับพลังของระนาบเทวโลกมาครองเช่นนี้!!”

 

สองตาประมุขเผ่าปีศาจกระพริบวาบยามกล่าว

 

“หากมันไม่ตายไม่พ้นต้องเป็นเภทภัยใหญ่หลวงต่อเผ่าปีศาจมนุษย์เรา…อย่างไรก็ตามอัสนีทัณฑ์สายหน้า มันต้องตายอย่างมิต้องสงสัย!”

 

ชายชราชุดเทากล่าวออกอีกครั้ง

 

ใต้แพเมฆหายนะ

 

ผ่านไปไม่นานความปั่นป่วนของพลังที่บังเกิดขึ้นจากอัสนีทัณฑ์สายที่ 80 ปะทะกับพลังสุริยันที่ควบรวมเป็นอีกาทองคำ 3 ขาก็เริ่มซาลง

 

และเมื่อพลังปั่นป่วนสามสีสันค่อยๆจางหายไป สถานการณ์ด้านในก็เผยให้ทุกคนได้แลเห็นกันชัดเจน

 

“นั่นมัน…”

 

พอฉากเรื่องราวด้านในเผยสู่สายทุกผู้ชมโดยรอบ พวกมันก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึงพรึงเพริด

 

ยิ่งไปกว่านั้นสีหน้าของพวกกมันทำราวกับพบพานภูตผีกลางวันแสกๆเข้าให้แล้วจริงๆ!

 

“พี่เทียน!”

 

“ท่านพ่อ!”

 

เค่อเอ๋อกับต้วนซือหลิง เมื่อเห็นร่างที่ยังคงปลอดภัยไกลตา ความตื่นเต้นยินดีพลันฉายออกบนใบหน้าทันที

 

สำหรับก่านหรูเยี่ยนกับเผิงไหลนั้น เป็นดั่งคนอื่นๆ…ต่างตกตะลึงอึ้งไปทั้งคู่!

 

‘มัน…ยังอยู่ดี?’

 

เมื่อเห็นร่างที่ยังปลอดภัยไร้เรื่องราวกลางหาวไกลตา สีหน้าหวงเหวินจิ้งเองก็อดไม่ได้ที่จะเผยความตกใจ หลังหายจากอาการตกตะลึง แววตาของนางก็เริ่มฉายออกชัดถึงความตื่นเต้นไม่น้อย

 

“ประเสริฐนัก! น้องหลิงเทียน!!”

 

หวงฉี่หลิงถึงกับยกมือขึ้นมากำหมัดด้วยความตื่นเต้น สีหน้าท่าทางของมันแลดูคึกคักอักโขราวกับไปถูกฉีดเลือดไก่มา!

 

“นี่…มันเป็นไปได้อย่างไร?”

 

“ไม่จริงน่า…เรื่องพรรค์นี้มันเป็นไปไม่ได้!!”

 

ไม่ว่าจะเป็นรองจ้าววังเซียนสัญจรอวิ๋นฟู่เหย่ หรือจ้าววังวิญญาณอสุรา ฉีหนานฟง พอได้เห็นร่างครึ่งมนุษย์ครึ่งมังกรไกลตาว่ายังปลอดภัยไร้เรื่องราว สีหน้าของพวกมันก็เปลี่ยนไปใหญ่หลวง แลดูอัปลักษณ์ปั้นยากนัก!

 

ตอนนี้ในสายตาของทุกคน

 

ร่างต้วนหลิงเทียนที่ถือกระบี่ 3 ฉื่อนั้น ลอยค้างกลางหาวอย่างสงบแลดูปลอดภัยไร้เรื่องราว ไม่นำพาความปั่นป่วนวุ่นวายของพลังโดยรอบแม้แต่น้อย

 

นกที่ควบแน่นกก่อเกิดขึ้นมาจากเปลวเพลิงสีทองเองก็ได้หายไปแล้ว

 

‘พลังสุริยัน…มันกลับมาแล้วงั้นเหรอ?’

 

ต้วนหลิงเทียนในตอนนี้คล้ายไม่ได้สนใจสายตาตื่นตระหนกของผู้ชมโดยรอบแม้แต่น้อย กระทั่งยังคล้ายจะลืมเลือนไปแล้วว่าเขากำลังข้ามผ่านหายนะทัณฑ์สวรรค์อยู่!

 

นั่นเพราะความสนใจทั้งหมดของเขา ได้ทุ่มไปให้กับสถานการณ์ในร่างหมดสิ้น!

 

เขาพบว่าตอนนี้พลังสุริยันได้หวนคืนมาแล้วกว่าครึ่ง!

 

‘พลังสุริยันได้หวนคืนมาแล้วจริงๆ…หากแต่เมื่อครู่ ร่างอีกาทองคำ 3 ขาที่เกิดขึ้นจากพลังสุริยันนั่น เพราะเพื่อต้านทานรับอัสนีทัณฑ์สวรรค์สายที่ 80 ให้ข้า ถึงแม้จะต้านทานได้สำเร็จ ทว่าพลังก็พร่องไปมากมายนัก!’

 

เห็นได้ชัดว่าต้วนหลิงเทียนเองก็รู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อครู่

 

กล่าวได้ว่าพริบตาที่พลังสุริยันในร่างนกไฟมาครอบคลุมเขาเอาไว้ เขาก็ตระหนักได้แล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

 

ก่อนหน้านี้พลังสุริยันเกือบทั้งหมดได้พุ่งออกจากร่างของเขาไป และจมหายไปในแพเมฆหายนะสู่สวรรค์ แล้วก็ไร้ซึ่งความเคลื่อนไหวอันใดอีกเลยทว่ายามเมื่อเขาเผชิญหน้ากับห้วงวิกฤตเป็นตาย นกไฟที่ควบสร้างขึ้นมาจากพลังสุริยันนั่น ก็ได้หวนกลับมาปกป้องเขาจากอันตราย!

 

มันยังช่วยให้เขาข้ามผ่านหายนะทัณฑ์สวรรค์สายที่ 80 ได้สำเร็จ!

 

‘น่าเสียดายที่ท่านผู้เฒ่าหั่วไม่อยู่แล้ว…ไม่งั้นท่านต้องรู้แน่ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับพลังสุริยันกันแน่’

 

ทุกกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับต้วนหลิงเทียนวันนี้ ทำให้ตัวเขาเองก็รู้สึกเหลือเชื่อนัก

 

มันเริ่มขึ้นจากพลังสุริยันชักนำให้เขามาที่นี่

 

หลังจากนั้นเขาก็ค่อยๆบังเกิดสำนึกรู้ต่อฟ้าดิน

 

กระทั่งสำนึกรู้ฟ้าดินยิ่งมายิ่งถ่องแท้ สุดท้ายสำนึกรู้ฟ้าดินของเขาก็บรรลุถึงขีดจำกัด และด้วยความช่วยเหลือโดยอ้อมของจ้าววังเซียนสัญจร อวี่เหวินฮ่าวเฉิน ที่ชักนำหายนะทัณฑ์สวรรค์มา ก็ทำให้เขาพลอยได้โอกาสข้ามผ่านหายนะทัณฑ์สวรรค์เช่นกัน

 

เรื่องราวทั้งหมด ต้วนหลิงเทียนยังรู้สึกเสมือนว่ากำลังฝันไป!

 

สำหรับผู้อื่นนั้น การจะแผ้วถางสร้างเส้นทางสายนี้ เกรงว่าหากไม่มีสิบปีร้อยปีคงยากกระทำได้…

 

หากทว่า เขา ต้วนหลิงเทียน! กลับใช้เวลาเพียงวันเดียวสร้างหนทางจนสำเร็จ!!

 

‘ทั้งหมดทั้งมวล…ล้วนเป็นเพราะพลังสุริยันทั้งสิ้น!’

 

ตอนนี้ต้วนหลิงเทียนมั่นใจเต็มสิบส่วน

 

เขายังจดจำได้เป็นอย่างดี

 

ว่าเพราะอะไรเขาถึงมายังใจกลางแพเมฆหายนะ…มิใช่มีบางสิ่งกำลังเรียกหาพลังสุริยันหรือไร? แล้วไฉนสำนึกรู้ฟ้าดินของเขาถึงได้บรรลุถึงขีดจำกัดด้วยความเร็วที่สูงล้ำเกินจริงจนชักนำหายนะทัณฑ์สวรรค์ให้ฟาดผ่าลงมา…ก็มิใช่เพราะพลังสุริยันมันพุ่งหายขึ้นไปในเมฆหายนะหรือไร?

 

อาจกล่าวได้ว่า หากไร้ซึ่งพลังสุริยันแล้วไซร้…เรื่องราวอะไรทั้งหมดในวันนี้คงไม่เกิดขึ้น!

 

แต่เป็นธรรมดาว่าต้วนหลิงเทียนเองก็ไม่อาจทราบได้ ว่าไฉนพลังสุริยันถึงก่อให้เกิดผลลัพธ์พิสดารเช่นนี้

 

‘ช่างเถอะไม่ว่าจะด้วยสาเหตุอะไรก็แล้วแต่ เพราะมีพลังสุริยันถึงทำให้ข้ามีวันนี้ได้…ตอนแรกคิดว่าจะต้องตายกับอัสนีทัณฑ์สายที่ 80 ซะแล้ว แต่ไม่คิดเลยว่าในห้วงเวลาคับขันพลังสิรุยันจะหวนคืนกลับมาแล้วช่วยข้าต้านทานอัสนีทัณฑ์สายที่ 80 นั่นเอาไวได้…’

 

‘แต่…ถึงข้าจะผ่านอัสนีทัณฑ์สายที่ 80 มาได้ก็จริง ทว่ามันยังเหลืออัสนีทัณฑ์อีกหนึ่งสาย กระทั่งยังเป็นสายที่ 81 ซึ่งเป็นสุดท้ายเหลืออยู่…’

 

‘ที่สำคัญอัสนีทัณฑ์สายที่ 81 ยังเป็นเส้นสายอัสนีที่ทรงพลังอำนาจมากที่สุดในบรรดา 81 เส้นสายอัสนีสวรรค์…พลังของมันให้เทียบกับอัสนีทัณฑ์สายที่ 80แล้วเห็นว่าไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันเลย’

 

‘บางทีหากพลังสุริยันไม่พร่องไปมหาศาลขนาดนี้ ข้ายังพอใช้มันต้านทานอัสนีทัณฑ์สายสุดท้ายได้…แต่ตอนนี้หลังทานรับอัสนีทัณฑ์สายที่ 80 ไป พลังของมันก็พร่องไปกว่าครึ่ง อาศัยพลังสุริยันที่เหลือเพียงเท่านี้ข้าไม่อาจทานรับอัสนีทัณฑ์สายที่ 81 ได้แน่…’

 

‘กระทั่งต่อให้ข้าใช้ร่างกายที่สะบักสะบอมขนาดนี้ด้วยพลังทั้งหมด เผลอๆแค่กระทั่งอัสนีทัณฑ์สายที่ 80 ฟาดลงอีกครั้งก็ยังรับเอาไว้ไม่ไหว!’

 

พอคิดถึงจุดนี้ ใจต้วนหลิงเทียนก็เริ่มดิ่งลงอีกครั้ง

 

ด้วยเหตุนี้เขาจึงไม่อาจยินดีอะไรได้เลยที่รอดตายมาหยกๆ เพราะสิ่งที่กำลังรอเขาอยู่ก็คืออัสนีทัณฑ์สายที่ 81! และมันก็กำลังสร้างความกังวลให้เขามากขึ้นทุกขณะ!

 

“ปะ..เป็นไปได้ยังไง!?”

 

ตอนนี้เองด้านจ้าววังเซียนสัญจรอวี่เหวินฮ่าวเฉิน ที่ได้ใช้วิธีที่สืบทอดต่อกันมาจากจ้าววังรุ่นก่อน ก็สามารถต้านทานอัสนีสายที่ 80 ได้สำเร็จ…

 

มันที่คิดว่าหลังมันต้านรับอัสนีทัณฑ์สายที่ 80 ได้แล้ว ด้านต้วนหลิงเทียนนั้นต้องถูกอัสนีฟ้าพิฆาตตายตกไปแล้วแน่นอน…

 

ทว่ามันกลับไม่คิดไม่ฝันเลย!

 

ว่าต้วนหลิงเทียนไม่เพียงไม่ถูกอัสนีสวรรค์ป่นร่าง อีกฝ่ายกระทั่งข้ามผ่านอัสนีทัณฑ์สายที่ 80 ได้ก่อนมันเสียอีก!!

 

เนื่องจากอวี่เหวินฮ่าวเฉินเองก็ทุ่มจิตสมาธิไปกับการรับมืออัสนีทัณฑ์สายที่ 80 มันจึงไม่ว่างพอจะมาสนใจเรื่องราวด้านต้วนหลิงเทียน…ทำให้มันไม่อาจทราบได้เลย

 

ว่าในห้วงเวลาคับขัน กลับมีวิหกตัวหนึ่งที่ควบแน่นขึ้นจากเปลวเพลิงสีทองปริศนา ได้พุ่งลงจากฟ้าช่วยต้วนหลิงเทียนให้ต้านทานรับอัสนีทัณฑ์สายที่ 80 ได้สำเร็จ!!

 

“เป็นไปได้อย่างไรกัน?”

 

“ล้อกันเล่นหรือไม่! ไฉนต้วนหลิงเทียนถึงสามารถรับอัสนีทัณฑ์สายที่ 80 เอาไว้ได้อย่างปลอดภัยเช่นนั้นเล่า?”

 

“เมื่อครู่มันใช้เวทย์พลังผีสางอันใดกันแน่? ไฉนถึงได้ต้านรับอัสนีทัณฑ์สายที่ 80 ได้ไร้เรื่องราวเพียงนั้น!!”

 

“หากกระทั่งอัสนีทัณฑ์สายที่ 80 มันยังทานรับได้อย่างไร้เรื่องราวแบบนี้…งั้นมิใช่ว่าอัสนีทัณฑ์สายที่ 81 มันก็ต้องสามารถทานทนรับเอาไว้ได้โดยไม่มีปัญหาหรือไร!? หรือที่แท้ตลอดเวลาที่ผ่านมา เป็นมันแสร้งเล่นหมูกินเสือ!?”

 

“อาจเป็นได้!!”

 

…

 

ขณะเดียวกันทางด้านผู้ชมโดยรอบ เมื่อได้สติกลับคืนพวกมันก็ถกเรื่องนี้กันอย่างออกรส แต่ละคนยังตื่นตระหนกตกใจไม่น้อย!