War sovereign Soaring The Heavens - ตอนที่ 2489

WSSTH ตอนที่ 2,489 : ยอดสมบัติสวรรค์ไร้ราคา

 

 

 

“หืม!?”

 

“นี่มัน…”

 

ประมุขเผ่ามังกรอดไม่ได้ที่จะอึ้งไป เพราะมันกล่าวไม่ทันจบคำดี มิคาดต้วนหลิงเทียนกลับส่งมอบยอดสมบัติสวรรค์มาให้มันแต่โดยดี เรียกว่าให้ความร่วมมืออย่างน่าเหลื่อเชื่อ จนทำให้มันอดรู้สึกไปไม่ได้…ว่ามันใช่กำลังฝันไปอยู่หรือไม่!

 

เหตุผลที่มันกล่าวข่มขู่ต้วนหลิงเทียนไปเมื่อครู่ เพราะมันรู้ดี…

 

ว่าอีกไม่นานอย่างไรต้วนหลิงเทียนก็ต้องขึ้นสู่ระนาบเทวโลก และหากต้วนหลิงเทียนไม่อยู่สักคน เช่นนั้น 7 ทวาราเที่ยงแท้ก็ย่อมไร้คนคุ้มกะลาหัว! ถึงตอนนั้นยังจะต่างอะไรจากปลาบนเขียงรอให้เผ่ามังกรของพวกมันแล่สับได้ตามใจ…!!

 

เป็นธรรมดาว่าแม้คำขู่ของมันจะเป็นเรื่องจริง แต่มันก็ไม่คิดเลยจริงๆว่าต้วนหลิงเทียนจะให้ความร่วมมือแบบนี้!

 

เรียกว่าจวบจนมือมันเอื้อมไปคว้ายอดสมบัติสวรรค์ที่ต้วนหลิงเทียนโยนมาให้อย่างงงๆแล้ว มันก็ยังไม่ฟื้นความรู้สึก!

 

การให้ความร่วมมือแต่โดยดีของต้วนหลิงเทียนเป็นอะไรที่อยู่เหนือความคาดหมายของมันอย่างสิ้นเชิง!

 

“ต้วนหลิงเทียน มิคิดว่าเจ้าจักเป็นคนฉลาดรู้สถานการณ์ถึงเพียงนี้!!”

 

หลังกระชับกระบี่เซียนอมตะที่ต้วนหลิงเทียนให้มาอย่างแนบแน่น ประมุขเผามังกรก็เหล่ตามองต้วนหลิงเทียนค่อยยกยิ้มแสยะเย้ยหยันออกมา “แต่เจ้ามิคิดบ้างหรือ…ว่าเมื่อสูญเสียกระบี่เล่มนี้ไป เจ้าก็เสมือนสูญเสียขุมพลังความแข็งแกร่งไปขุมหนึ่ง! ยังแทบมิต่างใดจากเจ้าตัดแขนตัวเองไปข้าง จนความแข็งแกร่งเจ้าลดหลั่นไปเหลือแค่เทียบได้กับเซียนอมตะเสเพล 8 ทัณฑ์!!”

 

“ทำไม? ประมุขเผ่ามังกรพูดแบบนี้…หรือที่แท้คิดกลับกลอกวาจากลืนน้ำลายตัวเอง คิดลงมือฆ่าข้าหลังได้รับยอดสมบัติสวรรค์ไปแล้ว?”

 

ได้ยินคำของประมุขเผ่ามังกร ต้วนหลิงเทียนก็หรี่ตาลงกล่าวถามออกไปเสียงเข้ม

 

“เจ้ายังนับว่าฉลาด!”

 

สองตาประมุขเผ่ามังกรเผยประกายเยียบเย็น กล่าวออกด้วยน้ำเสียงโหดเหี้ยม “ต้วนหลิงเทียน หากเจ้ายังมีชีวิตอยู่ต่อไป สำหรับเผ่ามังกรของพวกเราแล้วนับว่าเป็นเภทภัยอันใหญ่หลวง…เช่นนั้นวันนี้จะอย่างไรเจ้าก็ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยเลย!”

 

“หากจะโทษก็ต้องโทษที่เจ้ามันโง่งมทั้งไร้เดียงสาเกินไป ที่ไม่ให้ข้ากล่าวคำสาบานต่อทัณฑ์สวรรค์เก้าเก้าก่อน เพื่อรับประกันว่าข้าจักไม่ทำอะไรเจ้าหลังได้รับยอดสมบัติสวรรค์! ในเมื่อเป็นเจ้าผิดพลาดละเลยเรื่องนี้เอง ก็อย่าได้โทษข้าที่รู้จักฉกฉวยโอกาส!!”

 

กล่าวถึงท้ายประโยค น้ำเสียงของประมุขเผ่ามังกรก็เปี่ยมล้นไปด้วยเจตนาฆ่าฟัน!

 

“ฮ่าๆๆๆ! ต้วนหลิงเทียนผู้นี้ มิคาดมันกลับพาตัวเข้าสู่จุดอับด้วยตัวเอง!!”

 

และทันทีที่ประมุขเผ่ามังกรกล่าวจบคำ สมาชิกเผ่ามังกรมากมายก็อดไม่ได้ที่จะระเบิดเสียงหัวเราะออกมา “มันไม่เพียงผลีผลามวู่วาม ยังชะล่าใจเกินไปที่ส่งมอบยอดสมบัติสวรรค์มาโดยไม่ระวังป้องกัน! ยังโง่จนไม่คิดให้ท่านประมุขของเรากล่าวคำสาบานต่อทัณฑ์สวรรค์เสียก่อน!!”

 

“แต่เรื่องนี้มันไม่ถูกมิใช่หรือไร อย่างไรเสียท่านประมุขก็ได้ลั่นวาจาไว้แล้ว…ว่าหากมันส่งไม่ส่งมอบยอดสมบัติสวรรค์มาถึงจะไล่ล่าคนของ 7 ทวาราเที่ยงแท้หลังมันขึ้นสวรรค์ไป”

 

สมาชิกเผ่ามังกรบางคนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกยากยอมรับอยู่บ้าง เพราะการที่ประมุขเผ่ามังกรกระทำเช่นนี้ดูเหมือนจะเป็นเรื่องไม่เหมาะสมอยู่บ้าง ประหนึ่งเด็กน้อยกลับกลอกวาจาผิดคำพูด!

 

“เหอะๆ…เจ้าต่างหากที่ไม่ไตร่ตรองให้ดี ท่านประมุขเพียงบอกว่าหากไม่ส่งยอดสมบัติสวรรค์มาให้แล้วจักลงมือ แต่ไม่ได้บอกว่าถ้าส่งมอบยอดสมบัติมาให้แล้วจักไม่ลงมือฆ่ามัน ท่านกล่าวเพียงแค่ท่านกับเผ่ามังกรของพวกเราจะอภัยให้คน 7 ทวาราเที่ยงแท้ของมันเท่านั้น!”

 

“นั่นมัน…”

 

“อ่า! หากเป็นเช่นนั้น…ท่านประมุขก็ถือว่ายังไม่ได้ผิดคำพูดจริงๆ”

 

“มิผิด ตราบใดที่ท่านประมุขและเผ่ามังกรไม่ไปแตะต้องคน 7 ทวาราเที่ยงแท้ของมัน เช่นนั้นก็ไม่นับว่าผิดคำพูดอันใด”

 

…

 

เหล่าคนของเผ่ามังกรเริ่มกล่าวกระซิบกระซาบออกความเห็นกันดังระงม ฟังจากคำพูดของพวกมันเห็นชัดว่าไม่มีใครคิดว่าประมุขของพวกมันกลับคำพูดสักคน

 

ต่างรู้สึกกันว่า ต้วนหลิงเทียน ผู้นำ 7 ทวาราเที่ยงแท้เป็นฝ่ายโง่งมเอง ที่ไม่ยอมระวังป้องกันโดยให้ท่านประมุขกล่าวคำสาบานต่อทัณฑ์สวรรค์ให้ดีเสียก่อน!

 

หากวันตี้ต้วนหลิงเทียนต้องตายไป ก็โทษใครไม่ได้นอกจากตัวเอง!

 

“ตอนนี้เมื่อต้วนหลิงเทียนมันไร้ยอดสมบัติสวรรค์ในมือ ความแข็งแกร่งของมันก็ยากจะทัดเทียมกับเซียนอมตะเสเพล 9 ทัณฑ์ได้อีก…ไม่ต้องกล่าวถึงเรื่องที่บัดนี้ท่านประมุขมียอดสมบัติสวรรค์ในมือ ต่อให้ไม่ใช้ก็ยังฆ่าต้วนหลิงเทียนได้ง่ายดาย!”

 

“มิผิด ที่ท่านประมุขสู้เสมอกับต้วนหลิงเทียนตอนแรก ล้วนเป็นเพราะต้วนหลิงเทียนมียอดสมบัติสวรรค์หนุนเสริม…เมื่อต้วนหลิงเทียนไร้ยอดสมบัติสวรรค์ มันก็นับว่ายังห่างจากท่านประมุขหลายขุม!”

 

“วันนี้ผู้นำ 7 ทวาราเที่ยงแท้ ไม่พ้นต้องทิ้งชื่อไว้ในเผ่ามังกรของพวกเราแน่!”

 

…

 

เมื่อเหล่าคนของเผ่ามังกรมองไปยังต้วนหลิงเทียนอีกครั้ง สายตาของพวกมันยังทำราวกับกำลังมองคนที่ตายไปแล้ว!

 

เพราะในใจของพวกมันทุกคนล้วนตัดสินกันไปแล้ว ว่าหากต้วนหลิงเทียนไร้ยอดสมบัติสวรรค์หนุนเสริม ก็ไม่มีทางรอดชีวิตไปได้เลย!

 

ก่อนหน้านี้ยอดสมบัติสวรรค์ไม่ต่างอะไรจากสิ่งที่มีอยู่แต่ในตำนานสำหรับเผ่ามังกร

 

อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้ไม่ได้ส่งผลต่อการ ‘รับรู้’ ถึงพลังอำนาจของยอดสมบัติสวรรค์แต่อย่างใด

 

พวกมันย่อมรู้ดีว่ายอดสมบัติสวรรค์สามารถหนุนเสริมพลังและเพิ่มพูนความแข็งแกร่งได้ถึงขนาดไหน!

 

ด้วยเหตุนี้พวกมันทุกคนจึงมั่นใจได้สิบส่วนเต็ม…

 

ว่าต้วนหลิงเทียนที่สูญเสียยอดสมบัติสวรรค์ไป ไม่มีทางทรงพลังเหมือนก่อนหน้าแน่นอน!!

 

“ในเมื่อพูดมาถึงขนาดนี้…หมายความว่าประมุขเผ่ามังกรคิดฆ่าข้าแล้วสินะ?”

 

ได้ยินคำของประมุขเผ่ามังกร ต้วนหลิงเทียนเพียงหรี่ตากล่าวถามออกมาเสียงเย็น

 

จนถึงตอนนี้สีหน้าเขายังไม่ได้เผยความตื่นตระหนกหรือหวาดกลัวแม้แต่น้อย

 

“ย่อมใช่!”

 

ประมุขเผ่ามังกรกล่าวออกด้วยน้ำเสียงเริงร่า “หากจะโทษ เจ้าก็จงโทษความโง่เขลาของตัวเองเสีย ที่กล้าส่งมอบยอดสมบัติสวรรค์ให้ข้าก่อนที่จะให้ข้ากล่าวคำสาบานเป็นหลักประกัน!”

 

ถึงแม้ประมุขเผ่ามังกรจะงุนงงไม่น้อย ด้วยไม่ทราบว่าไฉนถึงขนาดนี้แล้วแต่ต้วนหลิงเทียนยังแลดูสงบใจเย็นอยู่ได้

 

อย่างไรก็ตามมันรู้สึกว่าหลังเสียยอดสมบัติสวรรค์ไป ต้วนหลิงเทียนก็ไม่น่าจะก่อคลื่นลมใดๆได้อีก!

 

เพราะในสายตาของมัน

 

ตอนนี้ต้วนหลิงเทียนไม่ต่างอะไรจากปลาบนเขียงรอให้มันแล่สับ!

 

“เช่นนั้น…แล้วประมุขเผ่ามังกรเจ้ายังคิดจะรักษาคำพูดเรื่องที่หลังได้รับยอดสมบัติสวรรค์ไปแล้ว จะไม่ทำอะไรคน 7 ทวาราเที่ยงแท้ของข้าอยู่อีกหรือไม่?”

 

ต้วนหลิงเทียนลืมตาขึ้น ก่อนที่จะกล่าวถามออกไปเสียงห้วน

 

ได้ยินคำถามดังกล่าวของต้วนหลิงเทียน ประมุขเผ่ามังกรก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจอยู่บ้าง ด้วยไม่คิดเลยว่าต้วนหลิงเทียนคนนี้แม้จะอยู่ระหว่างเส้นกั้นความเป็นความตายแล้วแท้ๆ แต่ยังคงเป็นห่วงคนของ 7 ทวาราเที่ยงแท้อยู่อีก เรื่องนี้ทำให้มันอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจอยู่บ้าง

 

“เรื่องนี้เจ้าวางใจได้เลย…ในเมื่อเจ้าส่งมอบยอดสมบัติสวรรค์มาให้ข้าแต่โดยดีแบบนี้ ข้าย่อมรักษาคำพูดเป็นธรรมดาและไม่คิดทำอะไรคน 7 ทวาราเที่ยงแท้ของเจ้าอีกต่อไป!”

 

ประมุขเผ่ามังกรกล่าวออกเสียงดังฟังชัด!

 

เมื่อเสียงกล่าวคำของประมุขเผ่ามังกรดังจบ สมาชิกเผ่ามังกรที่มีนิสัยตรงไปตรงมาหลายคนอดไม่ได้ที่ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก

 

เพราะพวกมันกลัวใจจริงๆ ว่าหลังจากนี้ประมุขเผ่ามังกรของพวกมันจะยังลงมือกับคนของ 7 ทวาราเที่ยงแท้อยู่อีก

 

หากเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นมาจริงๆ พวกมันเองก็รู้สึกยากจะยอมรับได้

 

เพราะสุดท้ายแล้วพวกมันคงไม่อาจทำใจยอมรับได้หากประมุขเผ่ามังกรของพวกมันเป็นผู้ไร้สัจจะ!

 

“ดี! ดีมาก!”

 

สิ้นคำกล่าวของประมุขเผ่ามังกร ใบหน้าสงบของต้วนหลิงเทียนก็เริ่มเผยรอยยิ้มออกมาอย่างสดใส “ประมุขเผ่ามังกรด้วยคำพูดประโยคนี้ของเจ้า…วันนี้หลังจากเจ้าตายไป ข้าสัญญาว่าจะไม่แตะต้องคนเผ่ามังกรของเจ้าอีก!!”

 

ทันทีที่ต้วนหลิงเทียนปริปากเอ่ยคำดังกล่าวออกมา คนของเผ่ามังกรทั้งหมดล้วนเงียบกริบ!

 

เพราะว่าจาที่เอ่ยออก ช่างน่ากลัวนัก!

 

อย่างน้อยๆสำหรับสมาชิกเผ่ามังกรทุกคนในที่นี้ วาจาดังกล่าวก็น่ากลัวเกินไป!

 

“ต้วนหลิงเทียนมัน…เสียสติไปแล้วรึไร?”

 

“มันกล่าววาจาผายลมอันใดของมันกัน มันส่งมอบยอดสมบัติสวรรค์ออกมาแล้ว…แต่ยังคิดว่าจะมีปัญญาฆ่าท่านประมุขเผ่าได้?”

 

“ตอนที่มันยังไม่ส่งมอบยอดสมบัติสวรรค์ให้ท่านประมุข พลังของมันก็เพียงทัดเทียมกับท่านประมุขเท่านั้น แต่มาตอนนี้ไร้ยอดสมบัติสวรรค์แล้วแท้ๆ แต่ยังกล้ากล่าววาจาอหังการเช่นนั้นหรือ!?”

 

“มิรู้…ว่าในเวลาแบบนี้ ไฉนมันถึงยังกล้ากล่าวออกมาแบบนั้น? มันที่แท้ไปเอาความมั่นใจมาแต่ที่ใด?!”

 

…

 

หลังสมาชิกเผ่ามังกรทั้งหลายฟื้นสติจากอาการตะลึงอึ้งไปเพราะคำพูดเมื่อครู่ของต้วนหลิงเทียน ต่างก็พากันมองไปยังต้วนหลิงเทียนด้วยสายตาแปลกๆ

 

“ฮ่าๆๆๆ!!”

 

ส่วนด้านประมุขเผ่ามังกรหลังคืนสติมันก็อดไม่ได้ที่จะระเบิดเสียงหัวเราะออกมาดังร่าพักหนึ่ง

 

“ต้วนหลิงเทียน! ข้าไม่รู้จริงๆว่าไฉนเจ้ายังหาญกล้ากล่าวออกมาแบบนี้หลังเสียยอดสมบัติสวรรค์…หลังจากข้าตายงั้นหรือ? ให้ข้าชมดูเป็นบุญตาเถิดว่าเจ้าจักเอาปัญญาสามารถอันใดมาฆ่าข้าหลังไม่มียอดสมบัติสวรรค์แล้วแบบนี้!”

 

หลังหัวเราะจบประมุขเผ่ามังกรก็หันไปมองกล่าวกับต้วนหลิงเทียนด้วยสีหน้าเหยียดหยาม กล่าวแดกดันออกมาอย่างขบขัน

 

“ไม่มียอดสมบัติสวรรค์?”

 

ได้ยินวาจาแดกดันทั้งถูกเผ่ามังกรโดยรอบมองมาด้วยความขบขัน ต้วนหลิงเทียนเพียงคลี่ยิ้มเฉยเมยออกมา

 

ทันใดนั้นเขาพลันยกมือขึ้น ก่อนจะปรากฏกระบี่เล่มหนึ่งผุดจากความว่างเปล่าเข้ามือ และหลังจากที่ถ่ายทอดพลังลงไป ตัวกระบี่ที่ว่าก็เปล่งแสงสว่างเรืองรองออกมาทันใด!

 

วู้ม! วู้ม! วู้ม!

 

…

 

และเมื่อตัวกระบี่เปล่งแสงสว่างจ้าได้ไม่ทันไร มันก็เริ่มแผ่กลิ่นอายคมกล้าหาได้เปรียบออกมา!

 

กลิ่นอายคมกล้าที่แผ่ออกมาจากกระบี่เล่มนี้ ให้เทียบกับกระบี่เซียนอมตะที่ใสดั่งแก้วผลึกก่อนหน้า นับว่าไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันเลย!

 

“นี่มัน…”

 

เมื่อสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายแหลมคมทั้งทรงอำนาจที่ตีปะทะใบหน้า ก็ไม่ใช่แค่สมาชิกเผ่ามังกรเท่านั้นที่มีสีหน้าเปลี่ยนไป

 

กระทั่งใบหน้ายิ้มร่าของประมุขเผ่ามังกรยังชะงักค้างแข็งเติ่ง!

 

“อีกชิ้น…เป็นยอดสมบัติสวรรค์อีกชิ้น!!”

 

อาวุโสสูงสุดของเผ่ามังกรทั้ง 2 ต่างหันหน้ามามองสบตากันทันใด ก่อนที่จะแลเห็นถึงความตกตะลึงทั้งเหลือเชื่อในแววตาของกันและกัน

 

พวกมันไม่คิดไม่ฝันจริงๆ!

 

ว่าต้วนหลิงเทียนหลังส่งมอบยอดสมบัติสวรรค์ออกมาแล้วชิ้นหนึ่ง แต่กลับหยิบควักยอดสมบัติสวรรค์ออกมาได้อีกชิ้น!!

 

นี่ยอดสมบัติสวรรค์มันไร้ราคา ปานเป็นของเลหลังขายกันตั้งแต่เมื่อใด?

 

“นะ…นั่นมัน หรือจะเป็นยอดสมบัติสวรรค์!?”

 

“กลิ่นอายนี่มัน…จริงหรือ!?”

 

“สวรรค์! ต้วนหลิงเทียนผู้นี้ที่แท้มันมียอดสมบัติสวรรค์กี่ชิ้นกันแน่!?”

 

“ให้ตายเถอะ เป็นยอดสมบัติสวรรค์อีกกชิ้น แถมยังเป็นกระบี่อีก! นี่ยอดสมบัติสวรรค์หรือหัวผักกาดกันแน่!?”

 

…

 

หลังจากที่ตระหนักได้ว่ากระบี่ที่ต้วนหลิงเทียนหยิบออกมาอีกเล่มก็เป็นยอดสมบัติสวรรค์เช่นกัน สมาชิกเผ่ามังกรถึงกับตกตะลึงกันไม่น้อย

 

นี่เป็นอะไรที่พวกมันไม่คิดไม่ฝันมาก่อน!

 

“ไม่คิดเลย…ข้าล่ะไม่คิดเลยจริงๆ! ว่าต้วนหลิงเทียนเจ้ายังมียอดสมบัติสวรรค์ชิ้นที่ 2 อยู่อีก!”

 

ขณะเดียวกันด้านประมุขเผ่ามังกร ตอนนี้มันก็ได้ฟื้นสติจากอาการตะลึงที่เห็นต้วนหลิงเทียนหยิบยอดสมบัติสวรรค์ชิ้นที่สองออกมาแล้ว

 

และพอมองไปยังต้วนหลิงเทียนอีกครั้ง สายตาของมันไม่เพียงแต่ไร้ซึ่งความหวาดกลัวใดๆ กระทั่งยังเปี่ยมล้นไปด้วยประกายแห่งความโลภ “แต่เจ้าคิดหรือว่า…เจ้าจักสามารถฆ่าข้าได้เพียงแค่หยิบยอดสมบัติสวรรค์ออกมาใช้อีกชิ้น?”

 

“อย่าได้ลืมไปเสียเล่า…ตอนนี้ข้าเองก็มียยอดสมบัติสวรรค์ในมือ! ตอนข้าไม่มีเจ้ายังทำได้แค่สู้เสมอกับข้า แต่ตอนนี้ในเมื่อข้ามีมันแล้ว คิดฆ่าเจ้าย่อมไม่ใช่เรื่องยากเย็นอันใด!!”

 

ประโยคท้ายขณะกล่าว ประมุขเผ่ามังกรยังเผยความมั่นใจออกมาล้นปรี่!

 

“วันนี้เจ้า! ต้วนหลิงเทียน! ได้ถูกฟ้าลิขิตให้มาส่งมอบยอดสมบัติสวรรค์ทั้งหมดที่มีแก่เผ่ามังกรของข้า!!”

 

ประมุขเผ่ามังกรประกาศกร้าว!

 

และหลังจากได้ยินวาจาประโยคนี้ของประมุขเผ่ามังกร อาวุโสสูงสุดทั้ง 2 พากันหายใจแรงขึ้นทันที สองตายังส่องสว่างขึ้นมาอย่างพร้อมเพรียง!

 

หากเผ่ามังกรได้รับยอดสมบัติสวรรค์ชิ้นที่ 2 จริว นั่นหมายความว่าจะมีผู้ที่ได้ใช้มันเพิ่มอีกคน! และผู้ที่จะได้ใช้งาน…ก็ไม่พ้นเป็นหนึ่งในพวกมันทั้งคู่!!